Λοιπόν φοβάμαι μην ξεχάσω κάποιο είδος:
jazz, όχι όλα τα είδη όμως σε καμία περίπτωση (J.Coltarne, M.Davis, C.Mingus, Ch.Baker, G.Mulligan, D.Gordon, H.Mobley, L.Morgan, S.Rollins, Αr. Blakey, H.Silver, D.Brubeck, Th.Monk, Ch.Corea αλλα και παλιότερους όπως D.Ellighton, Osc. Peterson, El.Fitzerald, S. Vogan, D.Washighton, L.Armstrong, Ν.Κ.Cole και πολλούς πολλούς άλλους
ελληνική σκηνή (από Σιδηρόπουλο μέχρι Τρύπες, από Παπάζογλου μέχρι Θ.Παπακωνσταντίνου, άπό Αλκ. Ιωαννίδη μέχρι Φ. Δεληβοριά αλλά και πολύ active member από πάντα (παιδί του λιμανιού γέννημα θρέμα βλέπετε).
Από ξένη ροκ τώρα πια ακούω κυρίως Ν.Cave, T.Waitts, D.Bowie και πιο σπάνια Doors και Pink Floyde Φυσικά και πέρασα και από το heavy metal και τα λοιπά παρακλάδια του αλλά τέλος αυτή η ιστορία εδώ και πολλά χρόνια.
Ηλεκτρονική σκηνή όπως Tricky, Massive Attack, Portishead, Stereo MCs, Lumb, Bjork, Gorilaz κλπ. Πρόσφατα αγόρασα Gnarls Barkley - St. Elsewhere, κορυφαίο cd, το crazy το οποίο παίζεται συνέχεια είναι άλλο ένα κομμάτι μέσα στο cd. Παλιότερα δεν είχα αφήσει party για party με progressive, techno, deep house κλπ μουσική αλλά 2-3 χρόνια απέχω.
Hip-Hop αλλά όχι αηδίες τύπου 50 cent κλπ αλλα De la Soul, Ar. Developer και αρκετούς από Γαλλία μεριά. Συστήνω το OST του Ghost Dog και του TAXI (#1)
Ρεμπέτικα, κυρίως η τετράδα του Πειραιά (είπαμε παιδί του λιμανιού) δηλ Μπάτης Βαμβακάρης κλπ
Από έθνικ περιορίζομαι μόνο στην παρέα του Buena Vista Social Club και σε παρόμια ακούσματα.
Όταν βγω για ποτάκι κυρίως στο κέντρο κουνιέμαι σε mainstream ρυθμούς. Clubs παραλιακά εξ ορισμού απαγορεύονται.
Βέβαια οι συναυλίες είναι η μεγάλη μου αγάπη.
Αυτά τα λίγα
