Volume One / The Soft machine
Η εκλεκτική βρεταννική ψυχεδέλεια σε όλο της το μεγαλείο και σε όλη την έκταση της διαφοροποιήσεως της από την αμερικάνικη . Η τελευταία σε καμμία φάση της δεν κατάφερε να ηχήσει τόσο προωθημένη , τόσο εκλεπτυσμένη , τόσο αισθητικά ανοικτή . Εδώ μέσα υπάρχουν εν σπέρματι τα πάντα και οι Softs είναι ίσως το μοναδικό γκρουπ που έχει ένα οργανίστα ( Mike Rattledge) που σολάρει με περισότερο πάθος και ηφαιστειακή ενέργεια από δέκα κιθαρίστες μαζί , δημιουργώντας ένα εντελώς πρωτότυπο και χωρίς διαδόχους προσωπικό ύφος και εξ αυτού τον ήχο σήμα κατατεθέν τους . Free form αυτοσχεδιασμοί , ντανταϊστική προσέγγιση του υλικού , πάθος για δημιουργία μακριά από τα καθιερωμένα . ( 9/10 )
Stand / Sly and the family stone
Εάν υπάρχει αισθητικό αντίστοιχο του «The Gates of delirium» στο φανκ και την σόουλ , αυτό είναι το οργανικό “Sex Machine” , ένα ενεργειακό παραλήρημα , μια ηφαιστειακή λάβα που καλύπτει με την σκόνη της κάθε επίδοξο μιμητή . Οι Sly and the family Stone , ένα εκρηκτικό κοκτέιλ , ένα μείγμα ρόκ , σόουλ , φάνκ , R & B , ψυχεδέλειας πρωτόγνωρο μέχρι την ώρα που έσκασαν μύτη από το πουθενά , έφεραν τα πάνω κάτω ενώνοντας δυο κόσμους διαχωρισμένους έως τότε , την σόουλ και το ροκ , φέρνοντας κοντά τους Temptations με τον Jimmy Hendrix. ( 8,5/10 )
Νο Pussyfooting / Fripp & Eno
Με δύο reel to reel tape decks (μπομπινόφωνα ), οι κύριοι Robert Fripp και Brian Eno φτιάχνουν μια λούπα που παίζει συνέχεια κι έπειτα προσθέτουν στοιχεία από πάνω , ενώ στο τέλος ο Fripp βάζει την κιθάρα του σολάροντας στην κορυφή όλων . Ότι έκανε ο Steve Reich λίγα χρόνια πριν στο κομμάτι «Come out to show them» δημιουργώντας ίσως τον πρώτο συνεχή ατέρμονο , βρόγχο ( loop ) με μαγνητοταινίες, οι Fripp και Eno το υιοθετούν , το εισάγουν στον χώρο του «ροκ» , το προσαρμόζουν στις δικές τους απόψεις , χρησιμοποιώντας το ως στρώμα ήχων επί των οποίων προστίθενται συνεχώς καινούργιοι και στην πραγματικότητα θέτουν ήδη από το 1973 τις βάσεις για αυτά που ακούμε σήμερα εν αφθονία ( 9/10 )
Un reve sans consequence special / Heldon
Μια από τις πλέον προωθημένες και ιδιαίτερα πετυχημένες μίξεις ηλεκτρονικής και ροκ στον δρόμο που χάραξαν οι κύριοι πιο πάνω , αλλά με την προσθήκη κρουστών και μπάσσου , οι Γάλλοι Heldon με τα σε πρώτη όψη χαοτικά jams τους , αλλά σε κατοπινές πολλαπλές ακροάσεις τόσο οργανωμένα και δομημένα θέματα τους, μπορούν να θεωρηθούν οι πρώτοι που έπαιξαν τέκνο στο μακρινό 1976 , όταν ακόμη ούτε καν ο όρος δεν υπήρχε , ενώνοντας τους Τangerine Dream με τον Jimi Hendrix πάνω σε ένα ξέφρενο αποχαλινωμένο beat ( 9/10 )
opcorn: 
