5+1 δίσκοι που θα'πρεπε να είχα....

  • Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,333
Ακούω εδώ και τρεις μέρες δίσκους που με προσπέρασαν…..

Ή τουλάχιστον έτσι πιστεύει ο φίλος μου ο Ντοκ που έσπευσε να καλύψει τα «κενά μου»
Έτσι στην προχτεσινή ακρόαση μου άφησε:

Faust IV
Ozric Tentacles Strangeitude
Henry Cow Unrest
John Cale Paris 1919
Frank Zappa One size fits all

Ενώ προσπάθησε μάταια να μου αφήσει και το Low του Bowie.

Τελικά ισχύει ο κανόνας: «Τίποτα που άφησες, δεν το άφησες άδικα». Που φυσικά σαν κανόνας έχει τις εξαιρέσεις του για να επιβεβαιωθεί.

Χωρίς να πω ότι δεν έχω εξαιρετικά καλή γνώμη για όλα τα συγκροτήματα καλλιτέχνες που αναφέρθηκαν ας σχολιάσω για τους δίσκους.

Οι Faust. Το είδος της μουσικής που για μένα δεν είναι μουσική. Καλά ψήγματα ευρηματικότητας εδώ και εκεί, αλλά επίσης διάσπαρτη η προσπάθεια καταστροφής κάθε καλής ιδέας μόνο και μόνο για να μην εφάπτεται σε ο,τιδήποτε θα μπορούσε να περιγραφεί έστω και περιθωριακά mainstream.

Το ίδιο ισχύει σε υπερθετικό βαθμό για τους Henry Cow. Απίστευτα καλοπαιγμένη no-music για πολύ λίγους. Τόσο λίγους που ούτε κι εγώ είμαι μέσα…..

Οι Ozrics είναι αλλού. Post hippies που χάσανε το τραίνο των λουλουδιών, του progressive, και δεν ξερω ‘γω ποιο άλλο, ανέβηκαν σε ένα τελος πάντων και παίζουν, ευτυχώς, καλό progressive, (άσχετα αν το κάνουν το 90 κάτι) με κάτι από medieval μέσα του με μπόλικη αράχνη, σκόνη, ποντίκια, ζώνες αγνότητας ή σαρακοφαγωμένα ξύλινα έπιπλα και άλλα είδη που βρίσκει κανείς σε έναν πύργο του Εσσεξ ή της Ουαλλίας… Πολύ καλός ήχος, ευρηματικά θέματα αλλά δυστυχώς από όσο ξέρω δεν εισέπραξαν τίποτα στο ταμείο. Γενικά μου άρεσε

Για τον Cale τι να πω…. «Το αριστούργημα λέει της 30ετίας…?» Εκτός από το ότι φωνάζει «Είμαι seventies και είμαι περήφανος» τίποτα άλλο. Εντελώς μα εντελώς πεζές μελωδίες, με δήθεν στιχους που πιάνουν μέχρι και τον Greene ή τον Macbeth, ίσως κάτι σαν ένα remake του pet sounds χωρίς τα αδέρφια και τα ξαδέρφια. Φυσικά χωρίς νόημα μια και το pet sounds προϋπήρξε. Απίστευτα αδιάφορος.

Για το Frank δεν ισχύει τίποτα από τα παραπάνω γιατί απλά τον δίσκο τον ήξερα. Μου τον έφερε ο Ντοκ έτσι για αλλαγή. Τον είχα βέβαια σε κασέτα. Και είχα να τον ακούσω πάνω από 17-18 χρόνια. Περιττό να πώ ότι τον άκουσα 4 φορές την ίδια μέρα και άλλες δύο την άλλη. 1975. Ο FZ σε μεγάλη δημιουργική στιγμή και φαντασία και με τεράστια συνεισφορά στον συγκεκριμένο του George Duke στα φωνητικά, ενορχηστρώσεις, πλήκτρα. Κομμάτια όπως το inca Roads θα μείνουν για πάντα στο πάνθεον της σύγχρονης (μετά το 1800) μουσικής.

Για το Low δεν θέλω να γράψω.
Πάω να ακούσω το Alladin Sane….
 
27 June 2006
7,771
Chief προσωπικά χαίρομαι που σου κάτσανε οι Οzric!

Κι αυτός ο Bowie, τι τις θέλει τόσες αλλαγές???:p

Ωραίο το διάλειμα. ας μπουκάρουμε δυνατά τώρα...
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,333
Ποιό διάλειμμα αγόρι μου....

Δουλεύαμε !
έχουμε υλικό....
Βασίλη ....άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου...

ή αλλιώς "άτιμη κενωνία που άλλους τους στέλνεις στα ουράνια και άλλους στα τάρταρα...."


Χαίρομαι που σας βρίσκω εδώ...
 
17 June 2006
14,350
Σιγά που θα παραδεχθεί ποτέ αυτός ότι έκανε λάθος ή ότι παρέλειψε τίποτα, Ντοκ. :Banane0:
Αυτός δεν είναι που λέει "απ όπου πέρασα σκύβω και προσκυνάω" ;-bye-

βρε τον ...υπάλληλο :flipout:
 

Γιώργος Κουν.

Supreme Member
19 June 2006
8,022
Αιγάλεω
:music-smiley-006: "κι αυτά που σού'λεγα παλιάαα, θα γίνω και θα κάααανωωω
ξέχνα τα είμαι υπάλληλος και τρέχω και δεν φτάααανω!":music-smiley-006:
Ά ρε Μακεδόνα (Κώστα), με τα ωραία σου-bye-
 

Γιώργος Κουν.

Supreme Member
19 June 2006
8,022
Αιγάλεω
Δ. Παναγιωτίδης said:
Τελικά ισχύει ο κανόνας: «Τίποτα που άφησες, δεν το άφησες άδικα». Που φυσικά σαν κανόνας έχει τις εξαιρέσεις του για να επιβεβαιωθεί.….

Chief εδώ θα διαφωνήσω όσο δεν παίρνει:eek:

Και πως νάναι αλλιώς δηλαδή...
Θα πρέπει καταρχήν να διαγράψω με μιάς , ότι έμαθα εδώ μέσα, εδώ και δύο χρόνια... Με τίποτα!!!!
 

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
Αχ ... αντε να τον κάνω άνθρωπο , μετά ....
Παρ' όλα αυτά , εκείνο το βράδυ φεύγοτας από το σπίτι είχα μαζί μου και μερικά cd από εκείνα που αρέσουν στον Παναγιωτίδη . Ετσι έχουμε και λέμε :
Zachary Breaux : Μαύρος κιθαρίστας . Στον χέφε αρέσουν οι κιθαρίστες . Εγώ απλώς διεπίστωσα ότι πρόκειται περί ενός δίσκου με ελαφρά μουσική , "φιλέτο" , που στο ένα αυτί μπαίνει και από το άλλο βγαίνει . Εκτός των άλλων είναι και θρασύς , διότι διασκευάζει το Impressions του Coltrane με drum machine
Jimmy Smith : Ο γνωστός οργανίστας . Αυτό τα λέει όλα . Συμπαθητικός .
Rene Aubry : Αυτό με εκνεύρισε και το έβγαλα μετά το 6 κομμάτι
Placebo : Συμπαθείς , αλλά με αντιπαθητική φωνή ( κανένας πλέον δεν μπορεί να τραγουδήσει ) . Μουσική για νεαρούς κάτω των 20 χωρίς ιδιαίτερες αξιώσεις και χωρίς πολλά πολλά ακούσματα .

Α , να μην το ξεχάσω. Εκείνο το βράδυ επιβεβαίωσα την άποψη μου για τον Pat Metheny . Μετά από ακρόαση δύο cd του , το συμπέρασμα παραμένει το ίδιο όπως πρίν: Απίστευτα βαρετός .

Πάντως τον ίδιο τον Παναγιωτίδη πολύ τον πάω .
 

Γιώργος Κουν.

Supreme Member
19 June 2006
8,022
Αιγάλεω
Δημήτριος Ντοκατζής said:
Α , να μην το ξεχάσω. Εκείνο το βράδυ επιβεβαίωσα την άποψη μου για τον Pat Metheny . Μετά από ακρόαση δύο cd του , το συμπέρασμα παραμένει το ίδιο όπως πρίν: Απίστευτα βαρετός .

Είναι φαίνεται η μέρα της ...διαφωνίας, τι να κάνουμε ...:smile:
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,333
Εννοείται οτι δεν ήθελα να προκαταλάβω τον Ντοκ και να γράψω για αυτά που του έβαλα να ακούσει....

Βρε τι έπαθα ο άμοιρος....
Του έβαλα τα καλύτερα του Metheny (και πιό κοντά στα γούστα του) και τα έφτυσε με περισσή ευχέρεια.....
Ο μακαρίτης Breaux, μεγάλο ταλέντο και φορέας του μαύρου ήχου στη τζαζ του βγήκε.... τι άλλο? φιλέτο
Ο καλύτερος δίσκος του Aubry ....άντεξε μέχρι το 6 στου Ντοκ
Ο κύκνειος δίσκος του Jimmy Smith dot com blues με Rusell Malone, Doctor John, Etta James, BB King κλπ κλπ ήταν ....ένας Jimmy Smith
Γιά τους δε Placebo δε στεναχωρέθηκα κι όλας....


α το μόνο που άρεσε ήταν το men opening umbrellas ahead του Vivian Stanshall γιά το οποίο το μόνο που είχε να πει ήταν: πως βρέθηκε τέτοιος δίσκος στο σπίτι σου?....
 
Last edited:

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,333
αμάν ρε παιδιά....
τι με κάνετε....
πάλι φάουστ δηλαδή να ακούσω....?
 

n_olympios

Supreme Member
17 June 2006
3,585
Re: Απάντηση: 5+1 δίσκοι που θα'πρεπε να είχα....

Δημήτριος Ντοκατζής said:
Rene Aubry : Αυτό με εκνεύρισε και το έβγαλα μετά το 6 κομμάτι

Και πολύ τον άντεξες! :flipout:
 
17 June 2006
62,722
Χολαργός
Δημήτριος Ντοκατζής said:
Placebo : Συμπαθείς , αλλά με αντιπαθητική φωνή ( κανένας πλέον δεν μπορεί να τραγουδήσει ) . Μουσική για νεαρούς κάτω των 20 χωρίς ιδιαίτερες αξιώσεις και χωρίς πολλά πολλά ακούσματα .


Πάντως τον ίδιο τον Παναγιωτίδη πολύ τον πάω .

Νάσαι καλά ρε σύ.Μούκοψες 25 χρόνια απο την ζωή μου.:flipout:
Πέρα απο τον Παναγιωτίδη ,πάω και τούς Placebo,και το χειρότερο για σένα,έχω όλα τους τα c.d.Kαι μου αρέσει και η φωνή τού ´ανδρόγυνου´.Και έχω και πολλά ακούσματα ο άτιμος.:blink:
Αλλά για να σού δείξω ότι μαθαίνω αγόρασα το IV τών Faust,και ομολογώ ότι το βρήκα πολύ ενδιαφέρον.
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,333
δυστυχώς σε μένα Νίκο μου έφερε το απλό, που ηχητικά ΔΕΝ ακούγεται.
ρηχότατο....
γιά το λόγο αυτό χάνει σε άκουσμα.
Χτες μετά την προτροπή σου, αναγκάστηκα και το άκουσα.
Αν το είχα σε remaster ίσως ήμουνα πιό δίκαιος.
(αλλά δεν παίρνω πίσω αυτά γιά τους cow και Frith... με απογοήτευσαν).

Σπυράκο δεν ξέρω πως έτυχε σε κάποια στιγμή παρόρμησης πριν από 2 τρία χρόνια και πήρα το δίσκο των placebo. Τότε μου άρεσε πολύ. Δεν νομίζω ότι κράτησε όμως η σχέση. Η φωνή είναι ενδιαφέρουσα αλλά στη συνέχεια καταντάει κουραστική και άκρως προβλέψιμη... (αυτό μπορεί να είναι και ατού σήμερα, όμως....)
 

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
Απάντηση: Re: 5+1 δίσκοι που θα'πρεπε να είχα....

Δ. Παναγιωτίδης said:
δυστυχώς σε μένα Νίκο μου έφερε το απλό, που ηχητικά ΔΕΝ ακούγεται.
ρηχότατο....
γιά το λόγο αυτό χάνει σε άκουσμα. ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ . ΑΛΛΩΣΤΕ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΤΟΣΗ ΠΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΟ REMASTERED
Χτες μετά την προτροπή σου, αναγκάστηκα και το άκουσα.
Αν το είχα σε remaster ίσως ήμουνα πιό δίκαιος.
(αλλά δεν παίρνω πίσω αυτά γιά τους cow και Frith... με απογοήτευσαν). ΕΔΩ ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΣΑΙ . ΟΙ HENRY COW ΕΊΝΑΙ ΜΑΚΡΑΝ ΤΟ ΠΛΕΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ , ΠΡΩΤΟΤΥΠΟ , ΦΙΛΟΔΟΞΟ , ΓΚΡΟΥΠ ΠΟΥ ΕΒΓΑΛΕ Η ΜΕΓ. ΒΡΕΤΤΑΝΙΑ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ 30 ΧΡΟΝΙΑ . ΜΠΟΡΕΙ Η ΜΟΥΣΙΚΗ ΤΟΥΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΔΥΣΚΟΛΗ , ΑΛΛΑ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΊΝΑΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΑ

Σπυράκο δεν ξέρω πως έτυχε σε κάποια στιγμή παρόρμησης πριν από 2 τρία χρόνια και πήρα το δίσκο των placebo. Τότε μου άρεσε πολύ. Δεν νομίζω ότι κράτησε όμως η σχέση. Η φωνή είναι ενδιαφέρουσα αλλά στη συνέχεια καταντάει κουραστική και άκρως προβλέψιμη... (αυτό μπορεί να είναι και ατού σήμερα, όμως....)
Φάσκεις και αντιφάσκεις . Οι Placebo είναι προβλέψιμοι . Συμφωνώ και επαυξάνω . Τότε γιατί μόλις ακούς κάτι μη προβλέψιμο δεν το αντέχεις ; ε; ε ;