Αγαπημένες ταινίες για το Πάσχα

  • Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

Kosh

Μέλος Σωματείου
7 September 2006
90,492
Εκεί ψηλά.....
Δέκα πράγματα που δεν γνωρίζατε για τον "Ιησού από την Ναζαρέτ"




Ο ρόλος του Πάπα


Η δημιουργία της σειράς οφείλεται κατά κάποιο τρόπο στον Πάπα Παύλο τον 6ο. Ο Πάπας είχε προσωπική σχέση με τον παραγωγό Λιού Γκρέιντ, ο οποίος βρισκόταν πίσω από την ταινία «Μωυσής». Μετά την δημιουργία του «Μωυσή», ο Πάπας συνεχάρη τον Γκρέιντ ωστόσο τον παρότρυνε να δημιουργήσει μια σειρά που θα απέδιδε με πιστότητα την ζωή του Ιησού σύμφωνα με τα τέσσερα Ευαγγέλια. Έτσι, ο Γκρέιντ έβαλε ως επόμενο στόχο του μια ταινία για την ζωή του Χριστού. Ο Γκρέιντ ανέθεσε την σκηνοθεσία στον Φράνκο Τζεφιρέλι, ο οποίος επίσης είχε επίσης προσωπική γνωριμία με τον Πάπα Παύλο. Ο Τζεφιρέλι αρχικά δεν ήθελε να αναλάβει την σκηνοθεσία ωστόσο υπέκυψε ύστερα από πιέσεις.

Το βλέμμα

Αν κάτι ξεχωρίζει περισσότερο απ’ όλα στη σειρά είναι το απόκοσμο βλέμμα του Ρόμπερτ Πάουελ. Τα καταγάλανα μάτια του Πάουελ είναι ούτως ή άλλως εντυπωσιακά, ωστόσο το μακιγιάζ έπαιξε σημαντικό ρόλο στο τελικό αποτέλεσμα. Στο πάνω βλέφαρο βαφόταν με μια λεπτή γραμμή σκούρου μπλε αϊλάινερ, ενώ το κάτω με μια λεπτή γραμμή λευκού αϊλάινερ. Αυτό έκανε ακόμα πιο διαπεραστικό το βλέμμα του Πάουελ, ενώ και το υπόλοιπο πρόσωπο βαφόταν με τέτοιο τρόπο ώστε να ξεχωρίζουν πρώτα τα μάτια και ύστερα όλα τ' άλλα.

Παράλληλα, ο Τζεφιρέλι αποφάσισε ότι για να δημιουργήσει ένα πιο έντονο αποτέλεσμα και να διαφοροποιείται ο Ιησούς από τους άλλους χαρακτήρες, ο Πάουελ δεν θα έπρεπε να ανοιγοκλείνει καθόλου τα μάτια του. Πράγματι, σε ολόκληρη τη σειρά ο Πάουελ ανοιγοκλείνει τα μάτια του μόνο μια φορά, ενώ ο μικρός Λορένζο Μονέτ που υποδύεται τον Ιησού σε μικρή ηλικία τα ανοιγοκλείνει μόνο δύο φορές.

Ο Ρόμπερτ Πάουελ από την άλλη έχει υψηλό βαθμό μυωπίας και χωρίς τα γυαλιά του δεν βλέπει σχεδόν τίποτα. Δεν θέλησε να βάλει φακούς επαφής γιατί με αυτόν τον τρόπο δεν εστίαζε καλά και δημιουργούνταν ένα ακόμα πιο απόκοσμο βλέμμα!

Ο Ιησούς στο πλατό

Η μεταμόρφωση του Ρόμπερτ Πάουελ σε Ιησού ήταν κάτι μαγικό. Όπως έχει αποκαλύψει και ο ίδιος την πρώτη φορά που ολοκληρώθηκε η μεταμόρφωσή του σε Ιησού έμεινε άναυδος με αυτό που είδε στον καθρέπτη. Ήταν κάτι το εξωπραγματικό καθώς όπως λέει αυτό που αντίκριζε ήταν η μορφή του Χριστού όπως την έχουμε όλοι στο μυαλό μας μέσα από τις εικόνες.

Κάτι ανάλογο συνέβαινε και με όλους όσοι βρίσκονταν στα γυρίσματα. Σύμφωνα με την ιστορία κάθε φορά που ο Πάουελ έβγαινε από το καμαρίνι του μεταμορφωμένος σε Ιησού για να ξεκινήσουν τα γυρίσματα ξαφνικά όλοι σταματούσαν να μιλούν άσεμνα και να βωμολοχούν.







Ωστόσο, ακόμα και όταν ο Πάουελ δεν βρισκόταν στα γυρίσματα και δεν ήταν μεταμορφωμένος σε Ιησού υπήρχαν πολλοί που περίμεναν να ζει σαν… τον Ιησού! Μάλιστα όταν έγινε γνωστό ότι ο Πάουελ θα ενσαρκώσει τον Ιησού, υπήρχαν θρησκευτικές ομάδες που τον κατέκριναν γιατί «ζούσε στην αμαρτία» καθώς είχε σχέση με μια χορεύτρια, την Μπάρμπαρα Λορντ και δεν ήταν παντρεμένοι. Τελικά, το ζευγάρι παντρεύτηκε λίγο πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα. Αν και πολλοί θεώρησαν ότι παντρεύτηκαν για να κλείσουν τα στόματα, το ζευγάρι το διέψευσε εξηγώντας ότι ο λόγος ήταν πιο πρακτικός. Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν στο Μαρόκο και η Λορντ θα μπορούσε να τον επισκεφτεί μόνο αν ήταν επίσημη σύζυγός του. Οι δυο τους είναι μαζί μέχρι σήμερα και έχουν δύο παιδιά.

Από Ιούδας… Ιησούς

Αν και κανείς δεν θα μπορούσε να σκεφτεί καλύτερο Ιησού από τον Ρόμπερτ Πάουελ, στην πραγματικότητα δεν ήταν η πρώτη επιλογή για τον ρόλο. Ο Τζεφιρέλι αρχικά ήθελε να παίξουν τον Ιησού ο Ντάστιν Χόφμαν ή ο Αλ Πατσίνο και υπολόγιζε τον Ρόμπερτ Πάουελ για τον ρόλο του Ιούδα. Η ιστορία λέει ότι τελικά ο Τζεφιρέλι επέλεξε τον Πάουελ όταν τον είδε στα δοκιμαστικά και εντυπωσιάστηκε από το βλέμμα του λέγοντας: «Αν ο Ιούδας έχει τόσο εκφραστικά μάτια, του Ιησού πως πρέπει να είναι;».

Μάλιστα, η αρχική ιδέα για να περάσουν από καστ τον Πάουελ άνηκε στην σύζυγο του παραγωγού Λιού Γκρέιντ, Κάθι Μούντι, η οποία είχε ξεχωρίσει τον ηθοποιό στην μίνι σειρά «Jude the Obscure» εξαιτίας των ματιών του.

Η στιγμή της σταύρωσης

Μια από τις πιο δύσκολες σκηνές της ταινίας ήταν αυτή της σταύρωσης. Ο Πάουελ επί δώδεκα ημέρες έτρωγε μόνο τυρί με αποτέλεσμα να χάσει περίπου δέκα κιλά και να δείχνει εξαντλημένος. Για τα γυρίσματα επιλέχθηκε μια ημέρα που έκανε πολύ κρύο καθώς ήθελαν ο καιρός να είναι βροχερός. Όπως έχει δηλώσει ο Πάουελ ήταν τυχερός που δεν κατέληξε άρρωστος αμέσως μετά. Όταν τα γυρίσματα σταματούσαν, σκέπαζαν τον ηθοποιό με κουβέρτα, του φόραγαν παντόφλες και του έδιναν να πίνει κονιάκ για να τον κρατούν ζεστό.




«Έκανε απόλυτη παγωνιά. Κι αντί να με κατεβάζουν από τον σταυρό μεταξύ των γυρισμάτων, με άφηναν εκεί πάνω, δίνοντάς μου μια ρόμπα και ένα ζευγάρι παντόφλες. Θυμάμαι πως ερχόταν κάποιες φορές η σύζυγός μου και μου έδινε μια τζούρα τσιγάρο. Θυμάμαι ακόμα κάποιον από την παραγωγή να μου ανεβάζει και ένα σφηνάκι μπράντι», έχει δηλώσει ο Ρόμπερτ Πάουελ.

Πριν φτάσουν στην σκηνή της σταύρωσης, ο Πάουελ έπρεπε να κουβαλήσει έναν πραγματικό κομμάτι ξύλου που ήταν τόσο βαρύ που το σήκωνε με δυσκολία και γδάρθηκε σε πολλά σημεία του σώματός του. Μάλιστα, όπως έχει αποκαλύψει σε κάποιο σημείο παραλίγο να του φύγει και αν κάποιος που ήταν κοντά δεν προλάβαινε τελευταία στιγμή να τον βοηθήσει μπορεί να είχε τραυματιστεί πολύ σοβαρά. Ο Τζεφιρέλι ήθελε επίτηδες να είναι βαρύ για να αποτυπώσει την πραγματική προσπάθεια από τον ηθοποιό.




Τα dubbing


Πολλοί ηθοποιοί που έπαιξαν στην σειρά έπρεπε να ντουμπλαριστούν από άλλους καθώς ήταν ντόπιοι από το Μαρόκο και δεν ήξεραν αγγλικά.

Ένας από αυτούς που ντουμπλαρίστηκαν όμως ήταν και ο Έλληνας ηθοποιός Γιώργος Βογιατζής, ο οποίος έπαιξε τον Ιωσήφ. Παρόλο που ο ίδιος είχε ερμηνεύσει κανονικά το ρόλο του στα αγγλικά, η φωνή του ντουμπλαρίστηκε από άλλο ηθοποιό. Όπως έγινε γνωστό αργότερα επρόκειτο για τον ηθοποιός Νόρμαν Έσλεϊ, ο οποίος δεν αναφέρεται πουθενά στους τίτλους.



Ένας άλλος ηθοποιός, ο Ρόμπερτ Ριέτι ντούμπλαρε έξι διαφορετικούς χαρακτήρες: Ήταν η φωνή του πλούσιου άντρα στον οποίο ο Ιησούς λέει να πουλήσει την περιουσία του, ένας από τους βοσκούς στην Βηθλεέμ, ένας Ρωμαίος στρατιώτης, ο επικεφαλής αυτών που έκαναν την απογραφή, ο τυφλός άντρας που θεράπευσε ο Ιησούς και ο άγγελος που μιλά για τον Λάζαρο!

Η στιγμή που ο Χριστός δάκρυσε

Ο Ρόμπερτ Πάουελ έχει παραδεχτεί ότι πριν την σειρά δεν ήταν πολύ πιστός Χριστιανός. Είχε τις βασικές γνώσεις γύρω από την θρησκεία, ωστόσο όταν κλήθηκε να υποδυθεί τον Χριστό μελέτησε πάρα πολύ την Βίβλο και άλλα εκκλησιαστικά κείμενα. Στην συνέχεια ύστερα από τα γυρίσματα, όπως λέει, ήταν πια δύσκολο να μην πιστεύει πραγματικά.

Η πιο χαρακτηριστική στιγμή των γυρισμάτων που τον επηρέασε περισσότερο είναι η σκηνή με την επί του όρους ομιλία. Όπως λέει τα γυρίσματα έγιναν ενώ ο ήλιος έδυε και έριχνε τις τελευταίες του αχτίδες ανάμεσα στα δέντρα. Ωστόσο, στην πραγματικότητα ήταν αρκετά σκοτεινά και οι εκατοντάδες άνθρωποι που κάθονταν τριγύρω του φωτίζονταν μόνο από τις διάσπαρτες φωτιές που ήταν αναμμένες για να ζεσταίνονται. «Η σκηνή ήταν εκπληκτική να την βλέπεις και περίπου στα μέσα της επηρεάστηκα τόσο από την ομορφιά που έβλεπα που άρχισα να κλαίω. Ο Φράνκο αποφάσισε να κρατήσει την σκηνή ακριβώς έτσι», ανέφερε ο ηθοποιός. Πράγματι, είναι φανερό στο τέλος της σκηνής ότι ο Πάουελ έχει πια δακρύσει.




Είναι πολλά τα λεφτά…


Η μινι σειρά του Τζεφιρέλι υπολογίζεται ότι κόστισε από 12 έως 20 εκατ. δολάρια, χωρίς ωστόσο να υπάρχει επίσημη καταγραφή του πραγματικού κόστους. Ο παραγωγός της σειρά, Λιου Γκρέιντ στην αυτοβιογραφία του είχε γράψει ότι στην τελική απογραφή το κόστος της σειράς έφτασε τα 45 εκατ. δολάρια. Όποιο ποσό κι αν είναι το πραγματικό πρόκειται για χρήματα που εκείνη την εποχή δίνονταν μόνο για τις πιο ακριβές κινηματογραφικές παραγωγές. Μέχρι και σήμερα είναι από τις πιο ακριβές τηλεταινίες που έχουν δημιουργηθεί.

Οι αντιδράσεις

Παρόλο που η σειρά θεωρείται ευρέως αποδεκτή από την χριστιανική κοινότητα, στην εποχή της υπήρξαν και αντιδράσεις. Πριν από την προβολή της σειράς, διάφορες προτεσταντικές ομάδες Αμερικανών αντέδρασαν καθώς θεωρούσαν ότι δεν ακολουθούσε τα όσα κατέγραφαν τα Ευαγγέλια σχετικά με την Ανάσταση του Ιησού. Τις αντιδράσεις τους προκάλεσε μια δήλωση του Τζεφιρέλι στην οποία ανέφερε ότι η σειρά έδειχνε τον Ιησού σαν ένα «καθημερινό άντρα, τρυφερό, εύθραυστο, απλό». Έτσι, πολλοί θεώρησαν ότι ο Ιησούς θα αποτυπωνόταν χωρίς την θεϊκή του φύση και γι’ αυτό αποκήρυξαν την σειρά ως «βλάσφημη» χωρίς καν να την έχουν δει.

Μάλιστα, μια ομάδα πιστών μάζεψε 18.000 υπογραφές ζητώντας από την General Motors, που είχε δώσει 3 εκατ. δολάρια για την δημιουργία της σειράς, να αποσύρει την χρηματοδότησή της. Πράγματι, η General Motors αποχώρησε από την χορηγία της σειράς και τελικά τα δικαιώματα για την αμερικανική διανομή αγόρασε η Procter & Gamble στο χαμηλό ποσό του ενός εκατ. δολαρίων. Έτσι, η σειρά μπόρεσε να προβληθεί και στις ΗΠΑ.

Τελικά, ύστερα από συμβουλές του θεολόγου δρ Τεντ Μπάερ, ο οποίος ήταν φίλος με έναν από τους παραγωγούς αλλά είχε σχέσεις και με τις ομάδες των Χριστιανών που αντιτίθεντο, προστέθηκαν στη σειρά σκηνές της Ανάστασης που έδειχναν έναν άδειο τάφο να εναλλάσσεται με σκηνές του Χριστού να μιλά για τον θάνατό του και την Ανάσταση.

Αυτοί που δεν έπαιξαν

Αρκετοί είναι οι διάσημοι ηθοποιοί που έφτασαν ένα βήμα από το να συμμετέχουν στη σειρά.
Ο Πίτερ Ο’ Τουλ επρόκειτο να υποδυθεί τον Ιούδα, ωστόσο εξαιτίας κάποιας ασθένειας δεν μπόρεσε να συμμετάσχει. Τον ρόλο ανέλαβε ο Ίαν ΜακΣέιν, ο οποίος αρχικά επρόκειτο να παίξει τον Ιωσήφ από την Αριμαθεία.

Ο Φράνκο Τζεφιρέλι ήθελε τον Μαρτσέλο Μαστρογιάννι για το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου, ωστόσο ο ηθοποιός ζητούσε πολλά χρήματα και τελικά τον ρόλο ανέλαβε ο Ροντ Στάιγκερ.

Για τον ρόλο της Μαρίας Μαγδαληνής είχε εκφράσει ενδιαφέρον η Ελίζαμπεθ Τέιλορ, ωστόσο τελικά επιλέχθηκε η Αν Μπάνκροφτ.

Ο Φράνκο Τζεφιρέλι ήθελε την Μαρία Σνάιντερ, την ηθοποιό από το Τελευταίο Τανγκό στο Παρίσι, να υποδυθεί την μητέρα του Χριστού. Η Σνάιντερ αρνήθηκε τον ρόλο, ωστόσο όπως δήλωσε στη συνέχεια είναι κάτι που το έχει μετανιώσει. Τελικά, την Παναγία υποδύθηκε η Ολίβια Χάσεϊ, η οποία είχε συνεργαστεί ξανά με τον Τζεφιρέλι στο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα».
 

StandArd

AVClub Enthusiast
31 December 2018
761
Πολύ ενδιαφέρουσες πληροφορίες. Ευτυχώς που ο ρόλος κατέληξε στον Πάουελ, δε ταίριαζε με τίποτα στους Χόφμαν και Πατσίνο.
 

StandArd

AVClub Enthusiast
31 December 2018
761
Demetrius and the Gladiators (1954) 7/10

Η συνέχεια του ''Χιτώνα''. Ένα κλικ πιο κάτω από τη πρώτη ταινία. Αξίζει τόσο για τις ερμηνείες όσο και για τα μηνύματα περί πίστης που θέλει να περάσει.

The Passion of the Christ (2004) 7/10

Τα βασανιστήρια που πέρασε ο Χριστός μέχρι την ανάσταση. Πολύ σπλάτερ, ελάχιστη ουσία. Άξιζε ως ένα βαθμό αλλά υπάρχουν και καλύτερες θρησκευτικές ταινίες.
 

Δημήτρης Ιωάννου

Moderator
Staff member
18 June 2006
15,800
Αθήνα-Κέντρο
The Passion of the Christ (2004) 7/10

Τα βασανιστήρια που πέρασε ο Χριστός μέχρι την ανάσταση. Πολύ σπλάτερ, ελάχιστη ουσία. Άξιζε ως ένα βαθμό αλλά υπάρχουν και καλύτερες θρησκευτικές ταινίες.

Ελπίζω να μην σοβαρολογείς.

Ποια είναι η ουσία στα Πάθη του Ιησού πέραν του όσα πέρασε και που δεν απέδωσε ο Gibson??
 

StandArd

AVClub Enthusiast
31 December 2018
761
Ελπίζω να μην σοβαρολογείς.

Ποια είναι η ουσία στα Πάθη του Ιησού πέραν του όσα πέρασε και που δεν απέδωσε ο Gibson??

Σε άλλες θρησκευτικές ταινίες που μεταξύ άλλων είχαν και τα πάθη του Ιησού περισσότερα είχαν να μου προσφέρουν από τη ταινία του Γκίμπσον.
Δεν είπα ότι δεν άξιζε απλά περίμενα να δω κάτι περισσότερο από τα βασανιστήρια που να με προβληματίσει ως θεατή.
Να σημειώσω ότι δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με τα θρησκευτικά και δε ξέρω κατά πόσο πιστή ήταν η μεταφορά του Γκίμπσον ή άλλων σκηνοθετών. Κρίνω βάσει του αν μου έχει προκαλέσει εντύπωση η ταινία και πόσο και αν με προβλημάτισε.
Μπορεί να έχει άψογη κινηματογράφιση αλλά για τα δικά μου γούστα υπάρχουν και καλύτερες ταινίες για το Πάσχα.
 

Δημήτρης Ιωάννου

Moderator
Staff member
18 June 2006
15,800
Αθήνα-Κέντρο
Σε άλλες θρησκευτικές ταινίες που μεταξύ άλλων είχαν και τα πάθη του Ιησού περισσότερα είχαν να μου προσφέρουν από τη ταινία του Γκίμπσον.
Δεν είπα ότι δεν άξιζε απλά περίμενα να δω κάτι περισσότερο από τα βασανιστήρια που να με προβληματίσει ως θεατή.
Να σημειώσω ότι δεν έχω ασχοληθεί ιδιαίτερα με τα θρησκευτικά και δε ξέρω κατά πόσο πιστή ήταν η μεταφορά του Γκίμπσον ή άλλων σκηνοθετών. Κρίνω βάσει του αν μου έχει προκαλέσει εντύπωση η ταινία και πόσο και αν με προβλημάτισε.
Μπορεί να έχει άψογη κινηματογράφιση αλλά για τα δικά μου γούστα υπάρχουν και καλύτερες ταινίες για το Πάσχα.

Σεβαστή η επεξήγησή σου.

Πιάστηκα στο αρχικό σου σχόλιο ενώ εσύ εννοούσες την επίδραση της ταινίας στα γούστα σου και μάλιστα συγκριτικά με άλλες ταινίες που πραγματεύονται τον Ιησού

Και αν έχω μάθει να σέβομαι κάτι, είναι η διαφορετική άποψη.

Προσωπικά αυτή η ταινία με ανατριχιάζει αλλά αποφεύγω να την βλέπω..
 

superfly

Moderator
Staff member
21 November 2008
15,689
πετρουπολη
Δεν είναι θέμα ιστορικής ακρίβειας.Άλλωστε τέτοιο θεμα δεν υφίσταται εκ των πραγμάτων.Είναι θέμα προσωπικής εμπλοκής και ερμηνείας,στο μέτρο του δυνατού,μιας "ιστορίας" που έχει γαλουχήσει τους πάντες.
Ο Γκιμπσον καταθέτει τη δικιά του ερμηνεία στο μύθο,με τον τρόπο που αντιλαμβάνεται ο ίδιος τα πράγματα.
Βυθίζεται στη βία γιατί έτσι θεωρεί ότι εξυψώνει το θείο.Και πετυχαίνει διάνα.Με τέτοιο λουτρό αίματος μόνο ένας υπεράνθρωπος,μπορούσε να το ξεπεράσει.
Σε δεύτερο επίπεδο τονίζει αυτό που η Καινή διαθήκη προσπερνά.Ο Ιησους δεν βασανίστηκε,κάποιοι τον βασάνισαν.Δεν σταυρώθηκε,τον σταύρωσαν.
Για μένα πρόκειται για ένα απόλυτα "διαταραγμένο" αριστούργημα,απόλυτα προσωπικό,όπως είναι,έτσι κι αλλιώς η πίστη.
 

Kosh

Μέλος Σωματείου
7 September 2006
90,492
Εκεί ψηλά.....
Και εμενα με ειχε ενοχλησει πολυ η υπερβολικη βια και το αιμα σε μια τετοια ιστορια θυμιζοντας μου το αντιστοιχο κομματι που ο ιδιος Ο Γκιμπσον ειχε υποδυθει στο φιναλε του Braveheart

Nα δουμε και την συνεχεια μετα απο τοσα χρονια του χρονου

https://www.imdb.com/title/tt5795232/?ref_=nm_flmg_dr_2
 

StandArd

AVClub Enthusiast
31 December 2018
761
Τελευταίες πασχαλινές ταινίες για φέτος.

The Prince of Egypt (1998) 7/10

Καλό κινούμενο σχέδιο βασισμένο στην ιστορία του Μωυσή. Ωραία και τα τραγούδια. Για την ίδια ιστορία με ανθρώπους προτείνω το The Ten Commandments (1956).

Quo Vadis (1951) 8/10

Πολύ καλό ιστορικό δράμα με εξαιρετικές ερμηνείες. Ενδιαφέρουσα ιστορία, δε κουράζει καθόλου. Ανεπανάληπτος ο Peter Ustinov ως Νέρωνας.
 
Last edited by a moderator:

StandArd

AVClub Enthusiast
31 December 2018
761
Ξεκίνησα να βλέπω τις τηλεταινίες του Bible Collection και έχουν αρκετό ενδιαφέρον.
Μέχρι στιγμής είδα Jacob (1994), Abraham (1993), Esther (1999) και έχω σκοπό να δω κι άλλες.
Καλές ερμηνείες, σκηνοθεσία (για τα δεδομένα τηλεταινίας) και ωραία μουσική στην έναρξη και στους τίτλους τέλους από τον Έννιο Μορρικόνε.
Για τους οπαδούς θρησκευτικών ταινιών αξίζουν.

Για τις μέρες του Πάσχα αξίζει επίσης και το παιδικό κινούμενο σχέδιο Here Comes Peter Cottontail (1971).

Καλή ανάσταση!
 
  • Like
Reactions: Stellios papa

StandArd

AVClub Enthusiast
31 December 2018
761

Sodom and Gomorrah (1962) 6/10​

Η λιγότερο γνωστή ιστορία της Βίβλου σχετικά με τον Λοτ, αρχηγό των Εβραίων που πίστευε πως μπορεί να ζήσει ο λαός του σε αρμονία με τους Σοδομίτες στις πόλεις Σόδομα και Γόμορα. Η ταινία δεν είχε τελικά τόσο ενδιαφέρον. Κακή σκηνοθεσία που αν έχανες μια σεκάνς είναι σα να μην έχανες τίποτα. 2 ώρες και 34 λετπά ήταν υπερβολή.

Genesi: La creazione e il diluvio (1994)​

David (1997)​

Στον αντίποδα, οι τηλεταινίες της σειράς Bible Collection έχουν ενδιαφέρον και παρά τη μεγάλη διάρκεια που έχουν κάποιες από αυτές το αξιοποιούν σε καλύτερη ανάπτυξη χαρακτήρων και περισσότερο ανάλυση στις ιστορίες. Δεν αξίζουν όλες το ίδιο αλλά αποτελούν καλές επιλογές.