- 17 June 2006
- 14,350
Evgeny Masloboev & Anastasia Masloboeva: Russian Folksongs In The Key Of Rhythm (Leo CD - 2008)
Evgeny Masloboev & Anastasia Masloboeva: Russian Folksongs In The Key Of Sadness (Leo CD - 2010)
Ο Leo Feigin είναι ένας Ρώσος εμιγκρές στη Βρετανία. Από το 1979 έχει ιδρύσει την Leo Records, μία μικρή ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρία-κοσμοδρόμιο εκτόξευσης πειραματικών μουσικών ανάλογου ειδικού βάρους με την ECM, την Intakt, την Black Saint και τη Soul Note, τους φάρους της Σύγχρονης αυτοσχεδιαζόμενης μουσικής, εκεί που τα όρια ανάμεσα στη τζάζ και την avant-garde αρχίζουν να θολώνουν και δεν είναι εύκολα διακριτά. Το ρόστερ της Leo είναι άκρως εκλεκτικό, εκτείνεται σε ένα τεράστιο φάσμα από τον Anthony Braxton και τον Sergei Kuryokhin μέχρι την Marilyn Crispell και τον Simon Nabatov, από τους Art Ensemble Of Chicago μέχρι τον Cecil Taylor. Εχει κυκλοφορήσει περισσότερα από 700 άλμπουμ. Από όσα έχω ακούσει, ούτε ένα δεν είναι λιγότερο από ενδιαφέρον με τη συντριπτική πλειοψηφία τους να κυμαίνεται από Πολύ Καλά έως Εξαιρετικά. Οι δίσκοι της Leo πάντα έχουν κάτι να πούν στον φιλέρευνο, ανήσυχο ακροατή.
Ο Evgeny Masloboev είναι από την Ανατολική Σιβηρία, από ένα μέρος στη μέση του Πουθενά, το Κορσουνόβσκι του Ιρκούτσκ. Γεννήθηκε το 1966, άρχισε να παίζει ντράμς γύρω στα 12 χρόνια του. Πολυτεχνίτης, το σημείωμα που συνοδεύει το πρώτο από τα άλμπουμ μας λέει πως το βιογραφικό του είναι σκέτο Θρίλερ: δούλεψε σαν γελαδάρης, μουσικός εστιατορίου, πρόεδρος κοοπερατίβας, δάσκαλος και επιθεωρητής εκπαίδευσης και σεκιουριτάς (!). Στα ενδιάμεσα αυτών των δραστηριοτήτων του, έστηνε Καλλιτεχνικά Καφενεία που έπαιζαν blues και σύγχρονες πειραματικές μουσικές, σκηνοθετούσε παραστάσεις Θεάτρου του Παράλογου και γύριζε ανεξάρτητες κινηματογραφικές παραγωγές. Η κόρη του Anastasia γεννήθηκε το 1987. Από τα 10 χρόνια της μαθαίνει τραγούδι και τύμπανα, όταν ηχογραφήθηκε ο πρώτος από τους παραπάνω δίσκους ήταν μόλις 15 ετών.
Δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψω αυτούς τους δύο δίσκους.
Εξω τους χαρακτήρισαν ‛έθνο-τζάζ’ και αστόχησαν παμηγυρικά. Προφανώς δεν γνωρίζουν καλά τα Τραγούδια του Μοντέστ Πέτροβιτς. Το πνεύμα αυτών των παραδοσιακών τραγουδιών από τη Σιβηρία είναι πολύ κοντά στα Τραγούδια και τους Χορούς του Θανάτου. Τα διατρέχει η ίδια μελαγχολία, η ίδια υπνωτική γοητεία, η αποπλανητική, γεμάτη Σκιές εικονοποιία, Σκιές άλλοτε τρομαχτικές κι άλλοτε γεμάτες παρηγορία, πάντα μυστηριακές, γεμάτες εφιάλτες, καημούς, ανεκπλήρωτους πόθους, άνομες επιθυμίες, προσμονή και εγκατάλειψη. Αιθέρια φωνητικά, ωρες ωρες ακούς χερουβείμ να ψάλλουν Μαδριγάλια του Μοντεβέρντι που γίνονται χοροί, ενδεείς και βαθύτατα πνευματικοί, τόσο αγγελικοί και τόσο διονυσιακοί ταυτόχρονα, σαν αυτή τη συγκλονιστική ακολουθία από τέτοιους που έχει σαβανώσει και θάψει ο Μουσσόργκσυ μέσα στα σπλάχνα της Νύχτας στο Φαλακρό Βουνό. Γύρω από τα φωνητικά της κόρης του, ο Masloboev έχει στήσει ένα αραχνοϋφαντο ονειρικό ηχητικό σύμπαν. Το κάνει χρησιμοποιώντας σπαράγματα από συμβατικά όργανα (ντράμς, σαντούρι, βιμπράφωνο, μαρίμπας, πιάνο, βιολοντσέλο) και ένα σωρό από ανορθόδοξες ηχητικές πηγές όπως χειροποίητες φλογέρες, σκεύη κουζίνας, εμαγιέ τσαγιέρες και ό τι βάλει ο νούς του ανθρώπου. Το ηχητικό αποτέλεσμα είναι συγκλονιστικό. Νιώθεις πως ακούς έναν ζωντανό οργανισμό σε πλήρη άνθιση. Ενα παρθένο δάσος με όλους τους υπέροχους και τρομαχτικούς θορύβους του. Ή ένα ανθρώπινο σώμα που το ρημάζει μιά έντονα πυρετική δραστηριότητα, γεμάτο κυτταρικό οργασμό, χυμούς, αμφιβολίες, Ζωή. Η προέλευση, ή μάλλον η αφετηρία είναι η folk. Αλλά αυτό που φτάνει στ αυτιά σου είναι Σύγχρονη Μουσική τρομαχτικού πλούτου με απίστευτα λεπτοφυείς ρυθμικές και ηχοχρωματικές αποχρώσεις και βαθύ συγκινησιακό περιεχόμενο.
Μου είναι σχεδόν αδύνατο να ακούσω και τα δύο άλμπουμ μαζί: είναι συγκλονιστικά αφόρητα.
Κάθε ένα μόνο του όμως είναι Αριστουργηματικό.
Last edited:
opcorn:
