Bye,Bye ΕΜΤ927
- Thread starter geovar
- Start date
Re: Απάντηση: Re: Bye,Bye ΕΜΤ927
Ωχ ,το πήγες αλλού...
Και γω κόντεψα να χωρίσω για κάποιες αγορές,για κάποιες συναυλίες σε άλλες χώρες..και μάλιστα αρκετές φορές...
Άλλο υπονοούσα απαντώντας στον vlad....για τον 'πόνο'.
Πολλές φορές τελειώνω την μέρα (καλύτερα το ξενύχτι),ακούγοντας σαν προσευχή μουσικές,από οποιαδήποτε πηγή,να ξεχαστώ και να παρηγορηθώ για πολλά που συμβαίνουν τριγύρω..μας.
Ξέρω άτομο που δεν ευχαριστιέται με τίποτα την δισκοθήκη του,γιατί όλο κάτι του φταίει,αυτή είναι άλλη περίπτωση και έχει σχέση με την ισορροπία.
Ωχ ,το πήγες αλλού...
Και γω κόντεψα να χωρίσω για κάποιες αγορές,για κάποιες συναυλίες σε άλλες χώρες..και μάλιστα αρκετές φορές...
Άλλο υπονοούσα απαντώντας στον vlad....για τον 'πόνο'.
Πολλές φορές τελειώνω την μέρα (καλύτερα το ξενύχτι),ακούγοντας σαν προσευχή μουσικές,από οποιαδήποτε πηγή,να ξεχαστώ και να παρηγορηθώ για πολλά που συμβαίνουν τριγύρω..μας.
Ξέρω άτομο που δεν ευχαριστιέται με τίποτα την δισκοθήκη του,γιατί όλο κάτι του φταίει,αυτή είναι άλλη περίπτωση και έχει σχέση με την ισορροπία.
Re: Απάντηση: Re: Bye,Bye ΕΜΤ927
Όχι εννοούσα την κατάσταση τριγύρω με την αβεβαιότητα,το στρίμωγμα,τον πόνο που τραβάνε κάποιοι συνάνθρωποι μας,την δυσκολία διαβίωσης, τα ...παράλογα και κυρίως τις ανισότητες που αμβλύνθηκαν...συν το ότι μάλλον θα 'πληρώνουμε' για πολύ ακόμα...
Δεν είναι το κατάλληλο νήμα για γκρίνια,αλλά προσωπικά η μουσική με κάνει να ξεχνάω κάπως αυτά που ανέφερα...γι αυτό και παρόλα τα νεύρα για το ότι τουλάχιστον 100 μαγνητοφωνημένες κλήσεις μου στο Κεντρικό Λιμεναρχείο ( με το τριήμερο απαγορευτικό και ενώ συνόδευα άρρωστο),δεν απάντησαν ούτε σε μία,αλλά ούτε σε άλλους δεκάδες ταξιδιώτες....ε..πήγα και ξεχάστηκα με την τσαμπούνα του D.Lynch και την κιθάρα του Λευτέρη Χριστοφή στο Half Note (φοβερό παίξιμο κάποιο όργανο που λέγεται σάρπα-guitar)...
Να εξομολογηθώ ότι και σε άλλες δύσκολες στιγμές ,είχα την μουσική σαν ψυχοθεραπεία,και μάλιστα σε κονσέρβα τις περισσότερες φορές.
Όχι εννοούσα την κατάσταση τριγύρω με την αβεβαιότητα,το στρίμωγμα,τον πόνο που τραβάνε κάποιοι συνάνθρωποι μας,την δυσκολία διαβίωσης, τα ...παράλογα και κυρίως τις ανισότητες που αμβλύνθηκαν...συν το ότι μάλλον θα 'πληρώνουμε' για πολύ ακόμα...
Δεν είναι το κατάλληλο νήμα για γκρίνια,αλλά προσωπικά η μουσική με κάνει να ξεχνάω κάπως αυτά που ανέφερα...γι αυτό και παρόλα τα νεύρα για το ότι τουλάχιστον 100 μαγνητοφωνημένες κλήσεις μου στο Κεντρικό Λιμεναρχείο ( με το τριήμερο απαγορευτικό και ενώ συνόδευα άρρωστο),δεν απάντησαν ούτε σε μία,αλλά ούτε σε άλλους δεκάδες ταξιδιώτες....ε..πήγα και ξεχάστηκα με την τσαμπούνα του D.Lynch και την κιθάρα του Λευτέρη Χριστοφή στο Half Note (φοβερό παίξιμο κάποιο όργανο που λέγεται σάρπα-guitar)...
Να εξομολογηθώ ότι και σε άλλες δύσκολες στιγμές ,είχα την μουσική σαν ψυχοθεραπεία,και μάλιστα σε κονσέρβα τις περισσότερες φορές.