Η SD14 είναι λίγο ακριβή. Και παίρνεις φακούς μόνο της Sigma, οι οποίοι δύσκολα πωλούνται στη συνέχεια ως μεταχειρισμένοι.
Η Olympus πάλι, αν και χτυπά τις τιμές, με το σύστημα 4/3 που υιοθετεί (όπως και η panasonic), έχει μικρούς αισθητήρες και μικρά σκόπευτρα. Υποτίθεται ότι το σύστημα αυτό θα έδινε και μικρότερους και φθηνότερους φακούς, το πρώτο μεν το είδαμε, όσο για το δεύτερο....
Η Pentax έχει αυτή τη στιγμή 2 σώματα ουσιαστικά, της K100D(s) των 6mp με τιμή... χώμα (νομίζω 450 ευρώ το σώμα?) και την Κ10D των 10mp, γύρω στα 750 ευρώ (?). Με σταθεροποίηση στο σώμα, και τα δύο. Οι Πένταξ έχουν κατά γενική ομολογία πιο φωτεινό σκόπευτρο (δεν ξέρω, για εμένα είναι σημαντικό, βοηθάει πολύ στη σύνθεση του κάδρου και ιδίως στη χειροκίνητη εστίαση), έχει μια αξιόλογη γκάμα AF φακών (και μάλιστα με "περίεργα" εστιακά μήκη, κάτι pancakes κλπ) και φυσικά υποστήριξη από τους τρεις γνωστούς κατασκευαστές "καλών" φακών (Sigma-Tokina-Tamron), ενώ μπορεί να φορέσει δίχως αντάπτορα όλους τους φακούς που κατασκεύασε η Pentax από το 1975 και μετά (μετά τη μοντούρα Pentax K), και βιδωτούς ή μεσαίου φορμά με αντάπτορα. Σημαντικό για τον χομπίστα, κατά τη γνώμη μου. Βέβαια το μέλλον της εταιρίας είναι λίγο αβέβαιο.... είδαμε και τι έπαθε η επίσης εξαιρετική στα φωτογραφικά της Konica-Minolta...
Η Sony έχει δύο σώματα, τη μικρή Α100 και την καινούργια Α700, έχουν σταθεροποίηση, και συμβατότητα με τους (πολύ καλούς) φακούς της Minolta. Με αντάπτορα μπορούν να φορέσουν και φακούς μοντούρας Minolta MC-MD.
Η Canon είναι αυτή τη στιγμή κυρίαρχη στην αγορά λόγω του μεριδίου της. Οι μηχανές της έχουν μάλλον την καλύτερη επίδοση στον τομέα του θορύβου σε ψηλά iso, και ίσως είναι και ένα μικρό κλικ μπροστά σε δυναμικό εύρος, δεν ξέρω. Το κακό είναι ότι η κυρίαρχη θέση δίνει τη δυνατότητα στην Canon και βγάζει βελτιώσεις με το τσιγκέλι. Ο κυριότερος ανταγωνισμός της είναι ο εσωτερικός. Κοιτάξτε κάθε πότε παρουσιάζει μοντέλα. Στις μικρότερες σειρές της (τώρα η 400D και η 40D), βγάζει 2 φορές το χρόνο, ανανεώνοντας τη σειρά κάθε 18 μήνες. Εάν έκρινε ότι οι μηχανές της στέκονται καλά απέναντι στον εξωτερικό ανταγωνισμό, θα μπορούσε να βγάλει και απλά facelift, όπως νομίζω και έκανε (εντάξει η 30D δεν ήταν ακριβώς "facelift" αλλά πλησίαζε επικίνδυνα).
Η απόσταση μοντούρας-επιπέδου εστίασης (44mm) την ευνοεί, μπορούν να προσαρμοστούν επάνω σε Canon, όπως προανέφερε ο Βλάσης, φακοί από αρκετές άλλες μοντούρες, σε χειροκίνητη εστίαση πάντα. Εγώ πρέπει να έχω γύρω στους 40-45 φακούς, σε μοντούρες Nikon F (Ai και Non-ai), Pentax K και Μ42 (βιδωτοί). Παίρνει και φακούς Contax/Yashica, Olympus OM, και Minolta MC-MD (σπάνιος ο αντάπτορας για το τελευταίο). Οι μόνοι αξιόλογοι φακοί που δεν παίρνει είναι οι παλιοί Konica. Εννοείται ότι υπάρχει υπερπλήρης σειρά φακών σε μοντούρα EOS
Η Nikon πάλι μου φαίνεται ένα κλικ πιο ακριβή, σε σώματα (εκτός της εισαγωγικής κατηγορίας) αλλά και φακούς. Δεν μπορεί να πάρει φακούς για χειροκίνητη εστίαση από άλλες μοντούρες λόγω απόστασης μοντούρας-αισθητήρα (46,5mm), αλλά μπορεί να πάρει τους παλιούς nikon. Βέβαια και αυτούς με ασυμβατότητες, η εισαγωγική σειρά (νομίζω και η D80 ακόμη?) δεν μπορεί να κάνει φωτομέτρηση με αυτούς! Αλλά πρόκειται για εξαιρετικούς φακούς, έχω πάθει, κατά το κοινώς λεγόμενο "την πλάκα μου" τόσο με την ποιότητα κατασκευής όσο και την απόδοση (βέβαια αντίστοιχες εντυπώσεις έχω από τους βιδωτούς της Pentax, ηλικίας 40+ ετών). Και η Nikon προσπαθεί να κάνει διαχωρισμούς στα μοντέλα της, λίγο με τέτοιες ασυμβατότητες, λίγο με τη μη ενσωμάτωση μοτέρ AF στα φθηνά σώματα, και νομίζω δεν την παίρνει η θέση της στην αγορά. Θα δείξει.
Πάντως νομίζω ότι οποιοδήποτε σύστημα από Canon-Nikon-Pentax να διαλέξει κανείς, δεν θα απογοητευτεί. Εννοείται για επαγγελματικές ή πολύ σοβαρές βλέψεις οι Canon-Nikon είναι μονόδρομος.
