Η φράση του τίτλου ανήκει στον κ. Δημήτριο Ντοκατζή, ο οποίος την είχε παραθέσει σε παλιότερο thread, και ήταν ταμάμ νομίζω για τον τίτλο που έψαχνα για να ανοίξω -ελπίζω- ένα νέο γύρο συζήτησης. Στα πλαίσια αυτά, την προσθήκη του ερωτηματικού τη θεώρησα επιβεβλημένη, καθώς το αξίωμα τίθεται υπό αίρεση και διευκολύνει τις ενδεχόμενες τοποθετήσεις.
Για λόγους οικονομίας απόψεων και για να μήν θεωρηθεί το θέμα off topic, θα ήθελα να περιοριστούμε -όσο το δυνατόν-στις διαμορφωμένες μουσικές μας προτιμήσεις-απόψεις-γούστα..
Τοποθετούμαι:
Στα δυό χρόνια συνολικά που έχω γνωρίσει( όχι κατανάγκη δια ζώσης)την παρέα και στον ένα χρόνο που ποστάρω εδώ και στο πρoηγ. φόρουμ, έχω διαπιστώσει πάρα πολλές φορές την αρχική μου αντίθεση-επιφυλακτικότητα σε αναφορές, αναλύσεις παρουσιάσεις κλπ. των εκλεκτών φίλων , θέση που προκύπτει σχεδόν αντανακλαστικά απο κάποιες προ-διαμορφωμένες δικές μου απόψεις για το έκάστοτε θέμα. Και αυτό βέβαια δεν είναι κακό, αφού πιστεύω πως κανείς τις απόψεις του δεν τις έχει διαμορφώσει αβασάνιστα.
Πολλές φορές μέσα απο τη συζήτηση όμως (και αρκετές ανάμεσα στις γραμμές της συζήτησης, να που κάνουν καλό και οι διολισθήσεις των θεμάτων) προκύπτει κάποιο στοιχείο που μου δίνει το ερέθισμα, με παροτρύνει να ξαναδώ την εκάστοτε θέση μου υπο το πρίσμα μιάς αναθεωρημένης οπτικής και εντέλει καταλήγω να αναδιαμορφώσω την αρχική μου θέση.
Και ρωτώ
Συμβαίνει αυτό σε σάς και αν ναι , πόσο συχνά (και σε ποιό βαθμό);
Και αν ναι που το αποδίδετε;
Για λόγους οικονομίας απόψεων και για να μήν θεωρηθεί το θέμα off topic, θα ήθελα να περιοριστούμε -όσο το δυνατόν-στις διαμορφωμένες μουσικές μας προτιμήσεις-απόψεις-γούστα..
Τοποθετούμαι:
Στα δυό χρόνια συνολικά που έχω γνωρίσει( όχι κατανάγκη δια ζώσης)την παρέα και στον ένα χρόνο που ποστάρω εδώ και στο πρoηγ. φόρουμ, έχω διαπιστώσει πάρα πολλές φορές την αρχική μου αντίθεση-επιφυλακτικότητα σε αναφορές, αναλύσεις παρουσιάσεις κλπ. των εκλεκτών φίλων , θέση που προκύπτει σχεδόν αντανακλαστικά απο κάποιες προ-διαμορφωμένες δικές μου απόψεις για το έκάστοτε θέμα. Και αυτό βέβαια δεν είναι κακό, αφού πιστεύω πως κανείς τις απόψεις του δεν τις έχει διαμορφώσει αβασάνιστα.
Πολλές φορές μέσα απο τη συζήτηση όμως (και αρκετές ανάμεσα στις γραμμές της συζήτησης, να που κάνουν καλό και οι διολισθήσεις των θεμάτων) προκύπτει κάποιο στοιχείο που μου δίνει το ερέθισμα, με παροτρύνει να ξαναδώ την εκάστοτε θέση μου υπο το πρίσμα μιάς αναθεωρημένης οπτικής και εντέλει καταλήγω να αναδιαμορφώσω την αρχική μου θέση.
Και ρωτώ
Συμβαίνει αυτό σε σάς και αν ναι , πόσο συχνά (και σε ποιό βαθμό);
Και αν ναι που το αποδίδετε;
Last edited: