επειδή ίσως μπερδεύει η εικόνα, να διευκρινίσω πως το πλακάκι 33x33 περιλαμβάνει 4 μικρότερα πλακάκια όπως φαίνεται . Δηλαδή αυτά τα 4 είναι στην ουσία ενωμένα σε ένα μεγαλύτερο 33x33, οπότε και εγώ είχα απλώς να βάλω μέσα στην εσοχή που δημιούργησα αυτό το ένα ενιαίο πλακάκι, σφιχτά για να μη βγαίνει ακόμα και αν γυρίσεις ανάποδα το τραπεζάκι.
DIY. Φτιαξ'το μονος σου! Ιδεες, projects και λυσεις.
- Thread starter Χιωτης
- Start date
επειδή ίσως μπερδεύει η εικόνα, να διευκρινίσω πως το πλακάκι 33x33 περιλαμβάνει 4 μικρότερα πλακάκια όπως φαίνεται . Δηλαδή αυτά τα 4 είναι στην ουσία ενωμένα σε ένα μεγαλύτερο 33x33, οπότε και εγώ είχα απλώς να βάλω μέσα στην εσοχή που δημιούργησα αυτό το ένα ενιαίο πλακάκι, σφιχτά για να μη βγαίνει ακόμα και αν γυρίσεις ανάποδα το τραπεζάκι.
Σκαμνάκι μπαλκονιού Νο2
Μια παραλλαγή του σκαμνιού που έβαλα πιο πάνω.
Δηλαδή, σκέφτηκα να το ελαφρύνω λίγο (και οπτικά και πραγματικά) και να αφαιρέσω το ένα από τα τέσσερα πόδια και πράγματι η κατασκευή έγινε πιο ανάλαφρη και πιο ευχάριστη στο μάτι
Τα υλικά: 20x20 και 20x40 τα στραντζαριστά, σιδηρόστοκος, αντισκωριακό primer, Heavy metal Silicon, πλαστικά ποδαράκια, και 25mm ΚΠ Οκουμέ κομμένο στην κορδέλα.
(υπάρχει ένα λάθος, θα το διορθώσω: Δεν έκοψα σαν τραπέζιο το στραντζαριστό που στηρίζει το τρίτο πόδι και έτσι τα δυο πόδια είναι κάθετα ως προς το έδαφος αντί να έχουν τη γωνία των 10 μοιρών. Δεν υπάρχει πρόβλημα και έτσι, αλλά μειώνεται κάπως η ευστάθεια του σκαμνιού)
Μια παραλλαγή του σκαμνιού που έβαλα πιο πάνω.
Δηλαδή, σκέφτηκα να το ελαφρύνω λίγο (και οπτικά και πραγματικά) και να αφαιρέσω το ένα από τα τέσσερα πόδια και πράγματι η κατασκευή έγινε πιο ανάλαφρη και πιο ευχάριστη στο μάτι
Τα υλικά: 20x20 και 20x40 τα στραντζαριστά, σιδηρόστοκος, αντισκωριακό primer, Heavy metal Silicon, πλαστικά ποδαράκια, και 25mm ΚΠ Οκουμέ κομμένο στην κορδέλα.
(υπάρχει ένα λάθος, θα το διορθώσω: Δεν έκοψα σαν τραπέζιο το στραντζαριστό που στηρίζει το τρίτο πόδι και έτσι τα δυο πόδια είναι κάθετα ως προς το έδαφος αντί να έχουν τη γωνία των 10 μοιρών. Δεν υπάρχει πρόβλημα και έτσι, αλλά μειώνεται κάπως η ευστάθεια του σκαμνιού)
- Κόστος: Λιγότερο από 10€
- Χρόνος κατασκευής καθαρός: Μια - δυο ώρες
Φιλε εγινε παρα πολυ ωραιο αλλά τα ποδια ειναι ασυμμετρα, με αποτελεσμα οταν καποιος κατσει στην αριστερη πλευρα (εικονα πανω δεξια) να πεσει!
Ναι, έχεις απόλυτο δίκιο. Είναι το λάθος που έκανα και το έγραψα στην παράγραφο με τα μικρά γράμματα
Θα το διορθώσω, μην πέσει κάνεις και με βρίζει
Ναι, έχεις απόλυτο δίκιο. Είναι το λάθος που έκανα και το έγραψα στην παράγραφο με τα μικρά γράμματα
Θα το διορθώσω, μην πέσει κάνεις και με βρίζει
OXI δεν εννοω αυτο ... ως προς το εδαφος
το πατημα των ποδιων θα πρεπει να δημιουργουν ενα ισοπλευρο τριγωνο
M' αρέσει το 25άρι κόντρα πλακέ οκουμέ που έχεις βάλει στις τελευταίες κατασευές.
Εκτός απ' αυτό που γράφει ο Θανάσης, εγώ θα κοίταζα και το κέντρο βάρους να είναι στο κέντρο του κύκλου. Έτσι όπως είναι η βάση, έχει μπει περισσότερο σίδερο στην αριστερή πλευρά και είναι πιο εύκολο να τουμπάρει προς τα εκεί. Κάτσε όρθιος απάνω του στην αριστερή πλευρά να δεις πως ισορροπεί.
Εκτός απ' αυτό που γράφει ο Θανάσης, εγώ θα κοίταζα και το κέντρο βάρους να είναι στο κέντρο του κύκλου. Έτσι όπως είναι η βάση, έχει μπει περισσότερο σίδερο στην αριστερή πλευρά και είναι πιο εύκολο να τουμπάρει προς τα εκεί. Κάτσε όρθιος απάνω του στην αριστερή πλευρά να δεις πως ισορροπεί.
Φαντάζομαι γνωρίζετε τα advent calendar που έχουμε στο χωριό μου...
Είναι ημερολόγια αντίστροφης μέτρησης προς τα Χριστούγεννα όπου κάθε ημέρα ανοίγει και ένα κουτάκι που περιέχει κάτι.
Έτσι λόγω της αγάπης που έχει ο μικρός μου για τα αυτοκινητάκια αποφάσισα να φτιάξω ένα.
Ένα κουτί λάπτοπ βρήκα και μου έκανε σαν μέγεθος.
Κόπηκαν πορτακια στο μέγεθος κάθε αυτοκινήτου με το μεγαλύτερο μια πυροσβεστική να παίρνει τη θέση του στην βάση σαν το τελευταίο πορτακι που θα ανοιχτεί.
Και κολληθηκε εσωτερικό κουτί με θερμοκολλα ώστε να μείνει στη θέση του το κάθε αυτοκινητάκι
Σε όλα μπήκαν σχοινακια ώστε να μπορέσουν να τραβήξουν.
Καλύφθηκε με γκοφρε χαρτί ώστε να ανοίγει εύκολα και μπήκε μπαλιτσα από χαρτόνι με τον αριθμό σε αντίστροφη μέτρηση.
18 ημέρες συνολικά.
Στις 7/12 ξεκινάμε με το πρώτο άνοιγμα!
Είναι ημερολόγια αντίστροφης μέτρησης προς τα Χριστούγεννα όπου κάθε ημέρα ανοίγει και ένα κουτάκι που περιέχει κάτι.
Έτσι λόγω της αγάπης που έχει ο μικρός μου για τα αυτοκινητάκια αποφάσισα να φτιάξω ένα.
Ένα κουτί λάπτοπ βρήκα και μου έκανε σαν μέγεθος.
Κόπηκαν πορτακια στο μέγεθος κάθε αυτοκινήτου με το μεγαλύτερο μια πυροσβεστική να παίρνει τη θέση του στην βάση σαν το τελευταίο πορτακι που θα ανοιχτεί.
Και κολληθηκε εσωτερικό κουτί με θερμοκολλα ώστε να μείνει στη θέση του το κάθε αυτοκινητάκι
Σε όλα μπήκαν σχοινακια ώστε να μπορέσουν να τραβήξουν.
Καλύφθηκε με γκοφρε χαρτί ώστε να ανοίγει εύκολα και μπήκε μπαλιτσα από χαρτόνι με τον αριθμό σε αντίστροφη μέτρηση.
18 ημέρες συνολικά.
Στις 7/12 ξεκινάμε με το πρώτο άνοιγμα!
Έχω ένα Toyota Corolla Ε12 και προ μηνών διαπίστωσα ότι στην αριστερή γωνία του πορτ μπαγκάζ μου πέταξε σκουριά….
Αρχικά το πήγα σε φανοποιό ο οποίος μου είπε τιμή “ένα 200άρι περίπου συν ότι άλλο δω όταν βγάλω την οροφή” για να το επισκευάσει. Επειδή όμως οι εποχές είναι δύσκολες αλλά και το συγκεκριμένο σημείο δεν είναι εμφανές οπότε δεν θα φαίνονται τα τυχόν λάθη μου, επιχείρησα να το φτιάξω μόνος.
Να πω εδώ ότι ουδέποτε στο παρελθόν έχω ασχοληθεί με τέτοιου είδους επισκευές.
Αγόρασα λοιπόν σιδηρόστοκο, έφτιαξα καφέ και ξεκίνησα.
Ξεβίδωσα τις πίσω χειρολαβές, ξεκούμπωσα τα κλιπ από τις 2 πλαινές μοκέτες και έβγαλα τα 3 κλιπ που έχει πίσω η υφασμάτινη οροφή. Δεν κατέβασα όλη την οροφή κάτω, ούτε έβγαλα εντελώς τις πλαινές μοκέτες, απλά έκανα χώρο όσο χρειάζονταν για να μπορώ να δουλέψω.
Είδα λοιπόν αυτήν την εικόνα:
Η σκουριά είχε προχωρήσει πολύ και έχει “φάει” αρκετή από τα εσωτερικά φύλλα λαμαρίνας (σε εκείνο το σημείο ενώνονται 3 λαμαρίνες), ευτυχώς όμως όχι την εξωτερική.
Αντίστοιχα και από την άλλη πλευρά είχε ξεκινήσει να σκουριάζει, κάτι που δεν φαινόταν πριν την αφαίρεση της οροφής.
Με το dremel και αρκετό τρίψιμο αφαίρεσα όλη την σκουριά και από τα 2 σημεία. Σημαντικό είναι να μη μείνει καθόλου σκουριά πάνω γιατί αυτή θα συνέχιζε να έτρωγε τη λαμαρίνα και μετά την επισκευή. Για αυτό και χρησιμοποίησα ακόμα και μικρές κεφαλές στο dremel και υπομονετικά την αφαίρεσα όλη. Φυσικά είχα την ηλεκτρική σκούπα σε λειτουργία για την σκόνη.
Στη συνέχεια από την αριστερή πλευρά το στόκαρα, έτριψα τον στόκο και ξανά δεύτερη φορά για να μπεί παντού στόκος και να γίνει μασίφ με την λαμαρίνα. Γνωρίζω ότι κανονικά έπρεπε να κολληθεί νέο κομμάτι λαμαρίνας σε αυτό το σημείο αλλά δεν επιχείρησα καν να μπω σε αυτή τη διαδικασία, ελπίζοντας ότι με τον σιδηρόστοκο δεν θα έχω πρόβλημα.
Εν συνεχεία πέρασα και τις δύο πλευρές με αντισκωριακό αστάρι χρησιμοποιώντας πινέλο.......
.....συνεχίζεται....
Αρχικά το πήγα σε φανοποιό ο οποίος μου είπε τιμή “ένα 200άρι περίπου συν ότι άλλο δω όταν βγάλω την οροφή” για να το επισκευάσει. Επειδή όμως οι εποχές είναι δύσκολες αλλά και το συγκεκριμένο σημείο δεν είναι εμφανές οπότε δεν θα φαίνονται τα τυχόν λάθη μου, επιχείρησα να το φτιάξω μόνος.
Να πω εδώ ότι ουδέποτε στο παρελθόν έχω ασχοληθεί με τέτοιου είδους επισκευές.
Αγόρασα λοιπόν σιδηρόστοκο, έφτιαξα καφέ και ξεκίνησα.
Ξεβίδωσα τις πίσω χειρολαβές, ξεκούμπωσα τα κλιπ από τις 2 πλαινές μοκέτες και έβγαλα τα 3 κλιπ που έχει πίσω η υφασμάτινη οροφή. Δεν κατέβασα όλη την οροφή κάτω, ούτε έβγαλα εντελώς τις πλαινές μοκέτες, απλά έκανα χώρο όσο χρειάζονταν για να μπορώ να δουλέψω.
Είδα λοιπόν αυτήν την εικόνα:
Η σκουριά είχε προχωρήσει πολύ και έχει “φάει” αρκετή από τα εσωτερικά φύλλα λαμαρίνας (σε εκείνο το σημείο ενώνονται 3 λαμαρίνες), ευτυχώς όμως όχι την εξωτερική.
Αντίστοιχα και από την άλλη πλευρά είχε ξεκινήσει να σκουριάζει, κάτι που δεν φαινόταν πριν την αφαίρεση της οροφής.
Με το dremel και αρκετό τρίψιμο αφαίρεσα όλη την σκουριά και από τα 2 σημεία. Σημαντικό είναι να μη μείνει καθόλου σκουριά πάνω γιατί αυτή θα συνέχιζε να έτρωγε τη λαμαρίνα και μετά την επισκευή. Για αυτό και χρησιμοποίησα ακόμα και μικρές κεφαλές στο dremel και υπομονετικά την αφαίρεσα όλη. Φυσικά είχα την ηλεκτρική σκούπα σε λειτουργία για την σκόνη.
Στη συνέχεια από την αριστερή πλευρά το στόκαρα, έτριψα τον στόκο και ξανά δεύτερη φορά για να μπεί παντού στόκος και να γίνει μασίφ με την λαμαρίνα. Γνωρίζω ότι κανονικά έπρεπε να κολληθεί νέο κομμάτι λαμαρίνας σε αυτό το σημείο αλλά δεν επιχείρησα καν να μπω σε αυτή τη διαδικασία, ελπίζοντας ότι με τον σιδηρόστοκο δεν θα έχω πρόβλημα.
Εν συνεχεία πέρασα και τις δύο πλευρές με αντισκωριακό αστάρι χρησιμοποιώντας πινέλο.......
.....συνεχίζεται....
......και τις έβαψα με το χρώμα του αυτοκινήτου που είχα αγοράσει ένα κουτάκι πριν χρόνια για να περνάω τις γρατζουνιές που εμφανίζονται κατά καιρούς.
Στο τέλος ξαναέβαλα τις μοκέτες στις θέσεις τους και πλέον δεν φαίνεται τίποτα!
Κόστος; 3 ευρώ ο σιδηρόστοκος που έμεινε κιόλας και 4-5 αναλώσιμα του dremel.
Στο τέλος ξαναέβαλα τις μοκέτες στις θέσεις τους και πλέον δεν φαίνεται τίποτα!
Κόστος; 3 ευρώ ο σιδηρόστοκος που έμεινε κιόλας και 4-5 αναλώσιμα του dremel.
Ένα σκαμνάκι που διπλώνει
Ξεκινώντας να φτιάξω ένα απλό σκαμνί που να διπλώνει και να γίνεται επίπεδο, δεν είχα ιδέα πως είναι κάτι τόσο δύσκολο και έχει τόσες λεπτομέρειες.
Χωρίς υπερβολή, έφαγα πάρα πολλές ώρες να βρω τρόπους πως θα διπλώνει χωρίς να βρίσκει τίποτα πάνω σε κάτι άλλο και ταυτόχρονα να είναι στιβαρό και καλαίσθητο.
Ξεκίνησα με στραντζαριστά βαρέως τύπου 20x20mm για τα ποδια και ΚΠ θαλάσσης 25mm για τη βάση.
Τα πόδια κόπηκαν με κλίση 35 μοιρών στην μεριά που θα ακουμπούσαν στο πάτωμα. Έγιναν τρύπες 8mm και πήρα κάποιες ντίζες 8mm και άρχισα να κάνω κάποια δοκιμαστικά στησίματα για να πάρω μια ιδέα πως θα υλοποιηθεί το όλο προτζεκτ
Έκοψα κάποια κομμάτια ΚΠ και τα διαμόρφωσα στην κορδέλα. Η Ιδέα ήταν να υπάρχει από τη μια τρύπα και από την άλλη μια φωλιά στην οποία θα πήγαινε να κάτσει η ντίζα που θα λειτουργούσε σαν στοπ.
Το ξύλο της βάσης και τα άλλα δυο, πέρασαν από το ρουτερ για να στρογγυλέψουν οι γωνίες και οι ακμές, τρίφτηκαν, περάστηκαν primer και βερνίκι πατωμάτων.
Και μετά ... άρχισε το μπέρδεμα. Τίποτα δεν πήγαινε καλά.
Μια δεν έκλεινε, μια το ένα σίδερο κουτούλαγε πάνω στο άλλο και τελικά μου πήρε πάρα πολλές ώρες μέχρι να καταλάβω πως αυτά τα ταβλακια με τη φωλιά και την τρύπα δεν μπορούσαν να είναι στην ιδια ευθεία!
Τα έκοψα στη μεση και τα κούνησα όπως βλέπετε στη φωτογραφία
Αρχικά δεν είχα βάλει λάμα που να συνδέει τα πόδια και ακόμα και όταν κατάφερα να το κάνω να κλείνει σωστά, το αποτέλεσμα ήταν απαράδεκτο από στατικής άποψης.
Έτσι αν και είχα ήδη βάψει τα πόδια, τα έξυσα πάλι, κόλλησα τις λάμες και τα έβαψα ξανά και το αποτέλεσμα έγινε τέλειο.
Το τελικό σχέδιο είναι αυτό
Χρειάστηκε να λυθούν ένα σωρό μικρά προβλήματα. Η ντίζα έπρεπε να έχει εσωτερικά παξιμάδια για να μη βρίσκει με το απέναντι σιδερο όταν διπλώνει το σκαμνί.
Σε ένα σημείο δεν μπορούσε να μπει εξάγωνη 8mm βίδα για τον ίδιο λόγο και βρήκα αυτήν με το πλατυ κεφάλι. Τα πόδια μεταξύ τους έπρεπε να έχουν αποστάτες και πάλι για τον ίδιο λόγο.
Και αν θέλετε να το επιχειρήσετε, σας βάζω και τις βασικές διαστάσεις.
Γενικά ήταν μια πρόκληση όλο αυτό και χάρηκα που δεν το παράτησα και το ολοκλήρωσα.
Να και ένα videάκι για να το δείτε σε λειτουργία
Οτιδήποτε θέλετε μου λέτε να το γράψω.
Ξεκινώντας να φτιάξω ένα απλό σκαμνί που να διπλώνει και να γίνεται επίπεδο, δεν είχα ιδέα πως είναι κάτι τόσο δύσκολο και έχει τόσες λεπτομέρειες.
Χωρίς υπερβολή, έφαγα πάρα πολλές ώρες να βρω τρόπους πως θα διπλώνει χωρίς να βρίσκει τίποτα πάνω σε κάτι άλλο και ταυτόχρονα να είναι στιβαρό και καλαίσθητο.
Ξεκίνησα με στραντζαριστά βαρέως τύπου 20x20mm για τα ποδια και ΚΠ θαλάσσης 25mm για τη βάση.
Τα πόδια κόπηκαν με κλίση 35 μοιρών στην μεριά που θα ακουμπούσαν στο πάτωμα. Έγιναν τρύπες 8mm και πήρα κάποιες ντίζες 8mm και άρχισα να κάνω κάποια δοκιμαστικά στησίματα για να πάρω μια ιδέα πως θα υλοποιηθεί το όλο προτζεκτ
Έκοψα κάποια κομμάτια ΚΠ και τα διαμόρφωσα στην κορδέλα. Η Ιδέα ήταν να υπάρχει από τη μια τρύπα και από την άλλη μια φωλιά στην οποία θα πήγαινε να κάτσει η ντίζα που θα λειτουργούσε σαν στοπ.
Το ξύλο της βάσης και τα άλλα δυο, πέρασαν από το ρουτερ για να στρογγυλέψουν οι γωνίες και οι ακμές, τρίφτηκαν, περάστηκαν primer και βερνίκι πατωμάτων.
Και μετά ... άρχισε το μπέρδεμα. Τίποτα δεν πήγαινε καλά.
Μια δεν έκλεινε, μια το ένα σίδερο κουτούλαγε πάνω στο άλλο και τελικά μου πήρε πάρα πολλές ώρες μέχρι να καταλάβω πως αυτά τα ταβλακια με τη φωλιά και την τρύπα δεν μπορούσαν να είναι στην ιδια ευθεία!
Τα έκοψα στη μεση και τα κούνησα όπως βλέπετε στη φωτογραφία
Αρχικά δεν είχα βάλει λάμα που να συνδέει τα πόδια και ακόμα και όταν κατάφερα να το κάνω να κλείνει σωστά, το αποτέλεσμα ήταν απαράδεκτο από στατικής άποψης.
Έτσι αν και είχα ήδη βάψει τα πόδια, τα έξυσα πάλι, κόλλησα τις λάμες και τα έβαψα ξανά και το αποτέλεσμα έγινε τέλειο.
Το τελικό σχέδιο είναι αυτό
Χρειάστηκε να λυθούν ένα σωρό μικρά προβλήματα. Η ντίζα έπρεπε να έχει εσωτερικά παξιμάδια για να μη βρίσκει με το απέναντι σιδερο όταν διπλώνει το σκαμνί.
Σε ένα σημείο δεν μπορούσε να μπει εξάγωνη 8mm βίδα για τον ίδιο λόγο και βρήκα αυτήν με το πλατυ κεφάλι. Τα πόδια μεταξύ τους έπρεπε να έχουν αποστάτες και πάλι για τον ίδιο λόγο.
Και αν θέλετε να το επιχειρήσετε, σας βάζω και τις βασικές διαστάσεις.
Γενικά ήταν μια πρόκληση όλο αυτό και χάρηκα που δεν το παράτησα και το ολοκλήρωσα.
Να και ένα videάκι για να το δείτε σε λειτουργία
Οτιδήποτε θέλετε μου λέτε να το γράψω.
Ωραια
Ευτυχως εβαλες τα λαμακια ετσι ωστε να πιανουν σε ολο το φαρδος του στραντζου. Να εχεις υποψη οτι το καλυτερο δεσιμο των ποδιων (τραπεζι, καρεκλα κλπ) στα πτυσσομενα γινεται με διαγωνια λαμα.
Αντι για τις 2 βιδες με σταυρο που εβαλες, θα μπορουσες να κολλησεις ενα κομματι ντιζας, ετσι στην επιμαχη πλευρα θα ηταν φλατ.
Ευτυχως εβαλες τα λαμακια ετσι ωστε να πιανουν σε ολο το φαρδος του στραντζου. Να εχεις υποψη οτι το καλυτερο δεσιμο των ποδιων (τραπεζι, καρεκλα κλπ) στα πτυσσομενα γινεται με διαγωνια λαμα.
Αντι για τις 2 βιδες με σταυρο που εβαλες, θα μπορουσες να κολλησεις ενα κομματι ντιζας, ετσι στην επιμαχη πλευρα θα ηταν φλατ.
costas_
Supreme Member
Ο Χριστός και Η Παναγία!!!!
Ε12 Δλδ αμάξι 16 17 ετών έγινε έτσι!!!!
Πάει η made in Japan Corolla.
costas_
Supreme Member
Μια χαρά για ερασιτεχνική επισκευή. Θα έπρεπε πράγματι να κολληθεί λαμαρινάκι αλλά νομίζω ότι και έτσι όπως επισκευάστηκε θα κρατήσει 5-10 χρόνια ακόμα.
Όμως και εμένα μου έκανε εντύπωση που στις πίσω υδροροές είχε μια τόσο προχωρημένη σκουριά. Μήπως είχε ποτέ κρατήσει κάτι άλλο εκτός από νερό? Φαίνεται ότι κάτι όξινο του άλλαξε τα φώτα
Όμως και εμένα μου έκανε εντύπωση που στις πίσω υδροροές είχε μια τόσο προχωρημένη σκουριά. Μήπως είχε ποτέ κρατήσει κάτι άλλο εκτός από νερό? Φαίνεται ότι κάτι όξινο του άλλαξε τα φώτα
Πωωω, σε μισή ώρα έκανα κάτι που ήθελα να κάνω χρόνια για την action camera που τέλειωνε η μπαταρία της μετά από μια ώρα περίπου. Και επειδή την θέλω να τραβάω time lapse αυτά που κάνω στον laser printer και τώρα, ακόμα χειρότερα στον 3D printer κάτι που μπορεί να πάρει αρκετές ώρες, έπρεπε να φτιάξω μια dummy μπαταρία που να την συνδέω σε usb τροφοδοτικό.
Στο καλό thingiverse, κάποιος καλός άνθρωπος έφτιαξε το κελυφος που χρειάζεται και κυρίως, δημοσίευσε και λεπτομέρειες για τα εξαρτήματα και τον τρόπο σύνδεσης.
Έκοψα ένα παλιο USB καλώδιο και βρήκα κάπου στα συρταράκια μου ένα dc-dc stepdown πλακετάκι για να κατεβάσω τα 5v στα 3.8v
Πήρα 3 καλωδιάκια από τις arduinoκατασκευές, και τα πέρασα στις τρυπούλες που είχε το κέλυφος (δύσκολο αυτό)
Έσταξα από μια σταγόνα καλάι και μετά με το Dremel τα έκανα σαν επαφές!
Αντίσταση 75κ δεν είχα, αλλά έβαλα 2 πιο μικρές στη σειρά, και έγινε η δουλειά
Τα έντυσα όλα με ένα πλατύ θερμοσυστελόμενο και ... δεν κουνιέται τίποτα.
Έκανα και ένα μικρο διακριτικό καψιματάκι στο κέλυφος της Sony για να κλείνει το πορτάκι και τώρα ... μπορώ να τραβάω ατέλειωτα Time lapse
Στο καλό thingiverse, κάποιος καλός άνθρωπος έφτιαξε το κελυφος που χρειάζεται και κυρίως, δημοσίευσε και λεπτομέρειες για τα εξαρτήματα και τον τρόπο σύνδεσης.
Έκοψα ένα παλιο USB καλώδιο και βρήκα κάπου στα συρταράκια μου ένα dc-dc stepdown πλακετάκι για να κατεβάσω τα 5v στα 3.8v
Πήρα 3 καλωδιάκια από τις arduinoκατασκευές, και τα πέρασα στις τρυπούλες που είχε το κέλυφος (δύσκολο αυτό)
Έσταξα από μια σταγόνα καλάι και μετά με το Dremel τα έκανα σαν επαφές!
Αντίσταση 75κ δεν είχα, αλλά έβαλα 2 πιο μικρές στη σειρά, και έγινε η δουλειά
Τα έντυσα όλα με ένα πλατύ θερμοσυστελόμενο και ... δεν κουνιέται τίποτα.
Έκανα και ένα μικρο διακριτικό καψιματάκι στο κέλυφος της Sony για να κλείνει το πορτάκι και τώρα ... μπορώ να τραβάω ατέλειωτα Time lapse
- Ώρα που χρειάστηκε: Μισή ώρα τύπωμα και άλλη μισή τα υπόλοιπα
- Κόστος: 2€ περίπου
costas_
Supreme Member
Σε 2 μήνες (αρχές Ιανουαρίου) γίνεται 18 χρόνων και είναι made in Japan. Εκτός από σκουριές, δεν μου έχει βγάλει κανένα άλλο πρόβλημα.
Σίγουρα οφείλεται στο γεγονός ότι για 5 χρόνια διέμενα σε ένα σπίτι στα 15 μέτρα από τη θάλασσα. Όλα τα αυτοκίνητα και μηχανάκια της γειτονιάς έχουν σκουριές! Ομοίως και το μηχανάκι μου έχει αρκετές σκουριές.
Σκουριά είχα και στα κολωνακια στις πόρτες αλλα τις έφτιαξα σε φανοποιο πριν 3 χρόνια.