Το 1996 (υπόψιν: μ.Χ. όχι π.Χ.) μας έκαναν εκπαίδευση "λογχομαχίας" (λες και θα πολεμούσαμε με σάρισες) με τυποποιημένες κινήσεις "εν δυο ντό" (;;;;;; ). Σε διάλειμμα της εκπαίδευσης ρώτησα σε χαλαρή (μέγα λάθος: δεν χαλαρώνουμε ποτέ) κουβεντούλα τον επικεφαλής συνομήλικό μου ανθυπολοχαγό γιατί κάνουμε "λογχομαχία" και δεν μαθαίνουμε καλύτερα κάποια πολεμική τέχνη και πώς να καταλαμβάνουμε κτήριο σε αστική περιοχή- οι μάχες σε ανοιχτά πεδία νομίζω ότι γίνονται πλέον με άρματα και αεροσκάφη. Η απάντηση ήταν 4 μέρες κράτηση γιατί έκρινα το πρόγραμμα εκπαίδευσης... :rifle:
Για κάτι τέτοιες περιπτώσεις λεω και εγω ότι καλά έκαναν αυτοί που δεν υπηρέτησαν και αν μπορούσα θα το έκανα και εγω .
Γιατί πολλοί απο τους αξ/κους χωρίς χαήρι στην εφηβεία τους και μη μπορώντας να ξεχωρίσουν απο τους συνομίληκούς τους μπήκαν στον στρατό για να αποκτήσουν? σεβασμό και ανωτερότητα.
Είδα και εγώ καλό , μετά απο δυο χρόνια φαντάρος , ενάμισυ χρόνο σκληρή δουλειά 14ωρο , να μαζέψω χρήματα να κάνω μια δική μου δουλειά , την οποία μόλις την έστησα και ξεκίνησε να δουλεύει το μαγαζί , 11μηνών επιχείρηση μέσα στις υποχρεώσεις τότε , μου ήρθε χαρτί για μετεκπαίδευση που μου ζητούσε να κλείσω το μαγαζί για μια εβδομάδα.
Και αφού τελικά κατάφερα να μην επηρεάσει αυτό την πορεία της επιχείρησής μου , μετά απο λίγους μήνες μου ήρθε ενα χαρτί για περαίωση των φορολογικών υποθέσεων , μάλλον πλήρωσα τα μαμισιάτικα που λένε .
Και αυτά σε ενα διάστημα 2χρόνων απο την στιγμή που απολύθηκα και τους είχα χαρίσει? 21μήνες της ζωής μου.
Βρε ούστ