- 17 June 2009
- 3,594
Kwaidan - Masaki Kobayashi (1964)
Η πιο ακριβή στην εποχή της Ιαπωνική παραγωγή, 4 ιστορίες του εν μέρει Ελληνικής καταγωγής συγγραφέα Λευκάδιου Πατρίκιου Χερν ή επί το Ιαπωνικότερον Koizumi Yakumo, σε πιστή απόδοση από τον σκηνοθέτη:
Black Hair
The woman in the snow
Hoichi the earless
In a cup of tea
Ένα αμάλγαμα μυστηρίου, φαντασίας, παραμυθιού, απόκοσμης δύναμης που στη σιωπή του σε παρασύρει, χάνεσαι μέσα της.
Πολύ μακρυά από το Μεσογειακό μας ταμπεραμέντο, η τέλεια αντίθεση στις Χολλυγουντιανές υπερπαραγωγές ακόμη και για εκείνα τα χρόνια, ίσως όμως ένας τρόπος για να κατανοήσουμε την φιλοσοφία της Άπω Ανατολής, μέσα από τα πέντε βασικά στοιχεία που την προσδιορίζουν: τον Άνεμο, το Νερό, την Γη, την Φωτιά, και το πέμπτο, που σε ελευθερη απόδοση θα μπορούσε να είναι το Ουράνιο, το Υπερφυσικό. Και τα πέντε εμφανίζονται αυτούσια ή μέσα από αλληγορίες, που ο καθένας μας μπορεί να τις αποδώσει διαφορετικά, ψάχνοντας ανάμεσα στα δικά του φαντάσματα.
Μέσα στην ανεπαίσθητη κίνηση των χειλιών μιας γυναίκας που λίγο μετά θα σε κάνει να παγώσεις, στην πάλη ενός άντρα ανάμεσα στα ηδονιστικά «θέλω» του και τις σειρήνες του πλούτου….στον ήχο του biwa που παίζει ο τυφλός μοναχός, στο εγώ σου που καθρεφτίζεται σε μια κούπα νερό, ή στην απόκοσμη ομορφιά του λευκού τοπίου!
Ο Kobayashi παρατείνει τη στιγμή, το συναίσθημα, την εικόνα, τοποθετώντας σχολαστικά τους ηθοποιούς σε εξπρεσιονιστικά πλάνα, δίνοντας σε αυτούς τους θρύλους ένα μεγαλειώδη, μυστηριακό απόηχο.
Με διάρκεια σχεδόν τρεις ώρες, σε καθηλώνει και σε βυθίζει αργά μέσα σε μια δίνη απίστευτα όμορφων εικόνων και απόκοσμου μυστηρίου.
Σε κάθε μια από τις 4 ιστορίες, στη ζωή απλοϊκών ανθρώπων έρχεται το υπερφυσικό, το παράξενο, το όνειρο, να ανατρέψει την ρεαλιστική καθημερινότητα, και να μας οδηγήσει στην αποκάλυψη του αληθινού προσώπου της ζωής.
Τα φαντάσματα ή αν θέλετε πείτε τα καλύτερα πνεύματα, εμφανίζονται και στις 4 ιστορίες, άλλως τε η Ιαπωνική παράδοση και κουλτούρα είναι πλούσια σε ιστορίες και θρύλους φαντασμάτων και πνευμάτων, καλών και «δαιμονικών», καμμιά φορά ως έκφραση των ανθρώπινων συναισθημάτων και -κυρίως – παθών.
Παρ' όλα αυτά, τα περί φαντασμάτων και υπερφυσικών πλασμάτων, κατευναστικό είναι θα έλεγα το συναίσθημα που κυριαρχεί, και, γιατί όχι δυεισδυτικό....
Η πιο ακριβή στην εποχή της Ιαπωνική παραγωγή, 4 ιστορίες του εν μέρει Ελληνικής καταγωγής συγγραφέα Λευκάδιου Πατρίκιου Χερν ή επί το Ιαπωνικότερον Koizumi Yakumo, σε πιστή απόδοση από τον σκηνοθέτη:
Black Hair
The woman in the snow
Hoichi the earless
In a cup of tea
Ένα αμάλγαμα μυστηρίου, φαντασίας, παραμυθιού, απόκοσμης δύναμης που στη σιωπή του σε παρασύρει, χάνεσαι μέσα της.
Πολύ μακρυά από το Μεσογειακό μας ταμπεραμέντο, η τέλεια αντίθεση στις Χολλυγουντιανές υπερπαραγωγές ακόμη και για εκείνα τα χρόνια, ίσως όμως ένας τρόπος για να κατανοήσουμε την φιλοσοφία της Άπω Ανατολής, μέσα από τα πέντε βασικά στοιχεία που την προσδιορίζουν: τον Άνεμο, το Νερό, την Γη, την Φωτιά, και το πέμπτο, που σε ελευθερη απόδοση θα μπορούσε να είναι το Ουράνιο, το Υπερφυσικό. Και τα πέντε εμφανίζονται αυτούσια ή μέσα από αλληγορίες, που ο καθένας μας μπορεί να τις αποδώσει διαφορετικά, ψάχνοντας ανάμεσα στα δικά του φαντάσματα.
Μέσα στην ανεπαίσθητη κίνηση των χειλιών μιας γυναίκας που λίγο μετά θα σε κάνει να παγώσεις, στην πάλη ενός άντρα ανάμεσα στα ηδονιστικά «θέλω» του και τις σειρήνες του πλούτου….στον ήχο του biwa που παίζει ο τυφλός μοναχός, στο εγώ σου που καθρεφτίζεται σε μια κούπα νερό, ή στην απόκοσμη ομορφιά του λευκού τοπίου!
Ο Kobayashi παρατείνει τη στιγμή, το συναίσθημα, την εικόνα, τοποθετώντας σχολαστικά τους ηθοποιούς σε εξπρεσιονιστικά πλάνα, δίνοντας σε αυτούς τους θρύλους ένα μεγαλειώδη, μυστηριακό απόηχο.
Με διάρκεια σχεδόν τρεις ώρες, σε καθηλώνει και σε βυθίζει αργά μέσα σε μια δίνη απίστευτα όμορφων εικόνων και απόκοσμου μυστηρίου.
Σε κάθε μια από τις 4 ιστορίες, στη ζωή απλοϊκών ανθρώπων έρχεται το υπερφυσικό, το παράξενο, το όνειρο, να ανατρέψει την ρεαλιστική καθημερινότητα, και να μας οδηγήσει στην αποκάλυψη του αληθινού προσώπου της ζωής.
Τα φαντάσματα ή αν θέλετε πείτε τα καλύτερα πνεύματα, εμφανίζονται και στις 4 ιστορίες, άλλως τε η Ιαπωνική παράδοση και κουλτούρα είναι πλούσια σε ιστορίες και θρύλους φαντασμάτων και πνευμάτων, καλών και «δαιμονικών», καμμιά φορά ως έκφραση των ανθρώπινων συναισθημάτων και -κυρίως – παθών.
Παρ' όλα αυτά, τα περί φαντασμάτων και υπερφυσικών πλασμάτων, κατευναστικό είναι θα έλεγα το συναίσθημα που κυριαρχεί, και, γιατί όχι δυεισδυτικό....
Last edited by a moderator:
