Καιρός να γράψω πως έλυσα το πρόβλημά μου. Επειδή είναι αρκετά, θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος. Κάποια τα είχα ξαναγράψει παλαιότερα στο AVforum καθώς και στο AVsite, τα αναφέρω ξανά όμως για λόγους συνέχειας.
Καταρχήν το σύστημά μου:
πηγή: Rotel 991 (ως transport)
Dac: MF A324
Ενισχυτής: MF A220 (50W/8Ω, 100W/4Ω, τάξη Α στα πρώτα Watt).
Ηχεία: AS Xanadu
Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω προς αποφυγή παρεξηγήσεων:
Όσα από τα παρακάτω αναφέρονται σε περιγραφές ήχου, είναι προσωπικές εκτιμήσεις που αφορούν το δικό μου σύστημα, στον δικό μου χώρο, με τα δικά μου ακούσματα και βεβαίως με τα δικά μου αυτιά. Βέβαια, τα ακουογράμματα που έχω κάνει δείχνουν πως τα τελευταία δουλεύουν αρκετά καλά. Δεν μπορώ να πω όμως το ίδιο για τις ακουστικές μου εμπειρίες οι οποίες σίγουρα είναι λιγότερες απ’όσο άλλων μελών της παρέας.
Με βάση λοιπόν τα παραπάνω, θεωρώ το σύστημά μου απόλυτα ματσαρισμένο, με ήχο πολύ ΜΟΥΣΙΚΟ, τρισδιάστατο, με πολύ γλυκές υψηλές, ζεστές μεσαίες, πλούσιο αλλά όχι υπερβολικό χαμηλό, και με φοβερές χροιές. Δεν είναι πολύ αναλυτικό, προσωπικά όμως προτιμώ το δάσος από το δέντρο.
Έχει επίσης το πλεονέκτημα πως παίζει γεμάτα από πολύ χαμηλές εντάσεις, γεγονός που με διευκολύνει σε ώρες που τα παιδιά κοιμούνται. Ακούω δηλαδή καλά (=ευχάριστα) από εντάσεις 65dB (αν μέτρησα καλά με το νεοαποκτηθέν ντεσιμπελόμετρο).
Συνηθισμένες στάθμες ακρόασης είναι γύρω στα 75-85 dB.
Ευχαριστιέμαι την μουσική από αυτόν και κάθε φορά που πρέπει να σταματήσω λέω "λίγο ακόμη". Όχι βέβαια ότι δεν έχει τα μειονεκτήματά του, αλλά για μένα το μηχάνημα (ή σωστότερα ο συνδυασμός) ΠΑΙΖΕΙ ΜΟΥΣΙΚΗ.
Κάποια watt σε τάξη Α (ψήνεις τοστ και ενίοτε ομελέτα) με μεγάλο ρεύμα ηρεμίας.
Εν ολίγοις κολλημένος με τον ήχο του με το ταίριασμα που κάνει με τα Xanadu.
Τα προβλήματα ξεκινούν από τα 90 dB και πάνω. Αφενός ο χώρος μου δε σηκώνει υψηλές εντάσεις και αφετέρου τα Xanadu είναι λίγο αναίσθητα. Τουλάχιστον δεν είναι δύσκολα ως φορτίο απ’ότι έχω διαβάσει. Ίσως χτυπήσω και ένα Μπέρι για να ξεδίνω κάποιες στιγμές.
Καταρχήν το σύστημά μου:
πηγή: Rotel 991 (ως transport)
Dac: MF A324
Ενισχυτής: MF A220 (50W/8Ω, 100W/4Ω, τάξη Α στα πρώτα Watt).
Ηχεία: AS Xanadu
Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω προς αποφυγή παρεξηγήσεων:
Όσα από τα παρακάτω αναφέρονται σε περιγραφές ήχου, είναι προσωπικές εκτιμήσεις που αφορούν το δικό μου σύστημα, στον δικό μου χώρο, με τα δικά μου ακούσματα και βεβαίως με τα δικά μου αυτιά. Βέβαια, τα ακουογράμματα που έχω κάνει δείχνουν πως τα τελευταία δουλεύουν αρκετά καλά. Δεν μπορώ να πω όμως το ίδιο για τις ακουστικές μου εμπειρίες οι οποίες σίγουρα είναι λιγότερες απ’όσο άλλων μελών της παρέας.
Με βάση λοιπόν τα παραπάνω, θεωρώ το σύστημά μου απόλυτα ματσαρισμένο, με ήχο πολύ ΜΟΥΣΙΚΟ, τρισδιάστατο, με πολύ γλυκές υψηλές, ζεστές μεσαίες, πλούσιο αλλά όχι υπερβολικό χαμηλό, και με φοβερές χροιές. Δεν είναι πολύ αναλυτικό, προσωπικά όμως προτιμώ το δάσος από το δέντρο.
Έχει επίσης το πλεονέκτημα πως παίζει γεμάτα από πολύ χαμηλές εντάσεις, γεγονός που με διευκολύνει σε ώρες που τα παιδιά κοιμούνται. Ακούω δηλαδή καλά (=ευχάριστα) από εντάσεις 65dB (αν μέτρησα καλά με το νεοαποκτηθέν ντεσιμπελόμετρο).
Συνηθισμένες στάθμες ακρόασης είναι γύρω στα 75-85 dB.
Ευχαριστιέμαι την μουσική από αυτόν και κάθε φορά που πρέπει να σταματήσω λέω "λίγο ακόμη". Όχι βέβαια ότι δεν έχει τα μειονεκτήματά του, αλλά για μένα το μηχάνημα (ή σωστότερα ο συνδυασμός) ΠΑΙΖΕΙ ΜΟΥΣΙΚΗ.
Κάποια watt σε τάξη Α (ψήνεις τοστ και ενίοτε ομελέτα) με μεγάλο ρεύμα ηρεμίας.
Εν ολίγοις κολλημένος με τον ήχο του με το ταίριασμα που κάνει με τα Xanadu.
Τα προβλήματα ξεκινούν από τα 90 dB και πάνω. Αφενός ο χώρος μου δε σηκώνει υψηλές εντάσεις και αφετέρου τα Xanadu είναι λίγο αναίσθητα. Τουλάχιστον δεν είναι δύσκολα ως φορτίο απ’ότι έχω διαβάσει. Ίσως χτυπήσω και ένα Μπέρι για να ξεδίνω κάποιες στιγμές.
