Σας ευχαριστω πολυ, τιμη μου που απαντησατε στην προσκληση που σας εκανα.
Θα ηθελα να αναφερω, πριν απο οτιδηποτε αλλο οτι τα παρακατω αφορουν αποκλειστικα το προσωπικο μου συστημα και τα προσωπικα, υποκειμενικα μου γουστα στην ακροαση της μουσικης.
Επισης, δεν θα γραψω για τα κουλουρακια, επειδη σεβομαι αυτους που πραγματικα διαβαζουν αυτον τον ομορφο διαδικτυακο τοπο και κρινουν καλοπροαιρετα, και συγχωρουν τυχον ανθρωπινα λαθη τα οποια ειναι πολυ φυσικο (να μην πω το μονο σιγουρο) να συμβουν.
Τελος της εισαγωγης και θα ηθελα να αναφερω οτι σεβομαι καθε αντιθετη αποψη και με χαρα μου θα παρεβρεθω σε καθε αντιστοιχη συναντηση ανθρωπων με την ιδια αγαπη για τη μουσικη.
Το σαββατο το πρωι μαζευτηκαμε λοιπον μια παρεα απο φιλους για να ακουσουμε μια σειρα απο cd-players. Οι περισσοτεροι γνωριζομασταν χρονια και καποιοι πρωτογνωριστηκαμε εκει. Απο τη δικια μου πλευρα, προσπαθησα να γινουμε μια ομορφη παρεα η οποια θα περασει πολυ ομορφα κανοντας αυτο που αγαπα. Να ακουσει μουσικη.
Φτασαμε λοιπον και αμεσως ο Γιωργος Πολυχρονιδης και ο Δημητρης Μανωλακος (αγαπημενοι φιλοι, οχι μεταξυ τους, αλλα δικοι μου φιλοι:flipout: ) κανανε τις απαρατητες μικρορυθμισεις, ελεγχους φασης, μικροπλανο για την τοποθετηση των μηχανηματων και την συναντηση.
Θα ηθελα να σας πω οτι και μονο που δεν ηξερα τι παιζει, αυτο απο μονο του ηταν... ενδιαφερον, κατι που εξαπτει την περιεργεια...
Ετσι, εμενε μονο το θεμα της επιλογης της μουσικης που θα ακουγαμε. Γρηγορα απορριφθηκαν διαφορα samplers επειδη παιζουν καλα παντου και παντα (ή... σχεδον!). Το κομματι που τελικα επιλεχθηκε ηταν "κατάνα". Ακουστε το και θα αντιληφθειτε οτι τα φωνητικα εξαντλουν τα ορια στο θεμα του "σωματος" της φωνης, ενω το μπασσο στο βαθος διαθετει οριακο παλμο, αναλυση και σβησιμο. Αν δεν καταλαβαινετε τα παραπανω, μια ακροαση του Vocal από το Industrial Silence των Madrugada στο συστημα σας θα βοηθησει...
Οι Δημητρης Μ. και Γιωργος Π. εδειξαν εξ αρχης τα... δοντια τους στο θεμα της μουσικης. Το ακουσμα καποιου δισκου αναφορας, οπως συνηθιζεται καμμια φορα στα πλαισια παρομοιων συναντησεων θα ηταν ισως ευκολοτερη υποθεση για τα μηχανηματα κατα την συναντηση (δεν χρησιμοποιω την λεξη ακροαση σκοπιμα - για μενα ηταν συναντηση οχι ακροαση).
Πιστευω μεχρι στιγμης να μην εχω δωσει σε κανεναν την εντυπωση οτι ειμαστε θεοι, ή οτι εχουμε τα χρυσα αυτια, ή οτι αυτο που καναμε ειναι το απολυτο. Μια παρεα ειμασταν, που ακουσαμε διαφορετικα cd-players σε ενα συγκεκριμενο συστημα.
Δεν πρεπει λοιπον να αφησουμε κατα μερος το ΤΑΙΡΙΑΣΜΑ των μηχανηματων.
Εκτος απο την συνεργια, μια ακομη παραμετρος ηταν και το ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ γουστο του καθενος, το πως του αρεσει να ακουει. Και ειναι απολυτα φυσικο.
Συνεβη βεβαια και κατι περιεργο, κατα την προσωπικη μου αποψη, σε μια συναντηση "τυφλη", οτι οι γνωμες των περισσοτερων ηταν περισσοτερο παραλληλες παρα καθετες...
Απο αυτη την εμπειρια λοιπον, κατα την προσωπικη, ταπεινη, υποκειμενικη μου αποψη...
1.Ο συνδυασμος transport και dac και συγκεκριμενα του bulletproof Sony XA-50ES και του Creek OBH-14 με το ενισχυμενο τροφοδοτικο (τεραστιων διαστασεων ακομα και για τα μετρα ολοκληρωμενου cd-player!), ηταν αριστος σε διαστασεις εικονας, σωματωδης, αναλυτικος. Ηταν στο συγκεκριμενο συστημα ιδανικος για καποιον που αρεσκεται στο να ψαχνει την παραμικρη λεπτομερεια.
2. Προσοχη: δεν εχω αναφερθει στο BS στο παρελθον αλλα, πρεπει να το κανω τωρα.
Ο ηχος του BS λοιπον ηταν στα πλαισια του παραπανω συνδυασμου με μικροτερη αναλυση, πιο αερινες υψηλες αλλα και καποια συσσωρευση ενεργειας στο κεντρο της σκηνης σε υψηλες σταθμες (η οποια δεν ξερω αν με διαφορετικη τοποθετηση των ηχειων αν και κατα ποσο θα μπορουσε να αλλαξει.)
3. Arcam cd-93. Υπεροχη τρισδιαστατη αισθηση, μεστο, ενεργεια που ξεπηδα και απο τυμπανο στα 10 μετρα. Αισθηση γαληνης, ερωτικη διαθεση.
Καταλληλο για καποιον που θα ηθελε να σταματησει να ψαχνει μηχανακια και να αρχισει να μαζευει μουσικες.
Συμπερασμα παντα προσωπικο και υποκειμενικο, και στο συγκεκριμενο set-up:
Επειδη η μουσικη ειναι μια εσωτερικη υποθεση και επειδη εχω παψει να ασχολουμαι με την ανουσια (ΓΙΑ ΜΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟ, ΠΡΟΣΩΠΙΚΑ ΤΕΛΕΙΩΣ) αναλυση και το μονο που με απασχολει ειναι η μεταφορα συναισθηματων θα διαλεγα το Arcam.
Προσοχη! : ολα τα παραπανω ειναι υποκειμενικα, εχουν γραφτει απο καποιον που ειναι πολυ ατελης ως ανθρωπος και συναισθηματικος ως προς τη μουσικη.
Κλεινω οπως ξεκινησα, σας ευχαριστω πολυ, ειναι μεγαλη μου τιμη να συνεβρισκομαι με ανθρωπους σαν εσας.
:guitarist:
perator: 
