Για όσους μας άρεσε το SYRIANA

η κινηματογραφική χρονιά προβλέπεται ενδιαφέρουσα. Τρεις ταινίες με θέματα από τη Μ. Ανατολή βρίσκονται στο επίκεντρο:
«Charlie Wilson's war»
«The valley οf Elah»
«Lions for lambs»


Μεταφέρω από την Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία

Μετά τη βραχύβια και αρκετά επιδερμική ενασχόληση του Χόλιγουντ με τη Μαύρη Ηπειρο μέσ' από ταινίες όπως το «Ματωμένο διαμάντι» και ο «Τελευταίος βασιλιάς της Σκοτίας», η ισχυρότερη βιομηχανία θεάματος στον κόσμο στρέφεται τώρα προς Ανατολάς, αναζητώντας από εκεί τις ιστορίες της.

Κάθε σοβαρή απόπειρα του αμερικανικού σινεμά για μια καίρια πολιτική δήλωση σε φλέγοντα ζητήματα της Μ. Ανατολής έχει συναντήσει, μέχρι στιγμής, συγκρατημένη εισπρακτικά πορεία (αρκεί να θυμηθούμε τις επιδόσεις της «Syriana» και του «Σύρριζα»).

Ωστόσο τα μεγάλα στούντιο ποντάρουν ξανά φέτος σε μια σειρά ταινίες συναφούς θεματικής. Καθεμιά τους θα προβληθεί μέχρι το τέλος του 2007, ποντάροντας στα ονόματα αξιοσέβαστων δημιουργών, δημοφιλέστατων ηθοποιών και βάζοντας από τώρα σκοπό να μονοπωλήσει βασικές κατηγορίες των επόμενων Οσκαρ.

* Μια τέτοια ταινία είναι το «Charlie Wilson's war» του Μάικ Νίκολς, με πρωταγωνιστές την Τζούλια Ρόμπερτς, τον Φίλιπ Σέιμουρ Χόφμαν και τον Τομ Χανκς στον ρόλο του τεξανού γερουσιαστή ο οποίος στις αρχές της δεκαετίας του '80 συνεργάστηκε με τη CIA για να τροφοδοτήσει τους αντάρτες του Αφγανιστάν με όπλα και να ενισχύσει τον αγώνα τους ενάντια στα σοβιετικά στρατεύματα. Ενδιαφέρουσα παράμετρος του φιλμ; Πολλοί από τους ανθρώπους της CIA που εργάστηκαν στη συγκεκριμένη επιχείρηση κατέληξαν αργότερα να γίνουν υποστηρικτές των Ταλιμπάν και προστάτες του Οσάμα μπιν Λάντεν. Διασκευασμένη από το ομώνυμο βιβλίο του Τζορτζ Κράιλ, η ταινία κρατάει στα χέρια της μια αρκετά τολμηρή πολιτική ατζέντα.

* Σε αληθινά συμβάντα στηρίζεται και το «The valley οf Elah», καινούρια σκηνοθετική δουλειά του Πολ Χάγκις.

Ο δημιουργός του περσινού, υπερεκτιμημένου, «Crash» στηρίζει την ταινία σε ένα άρθρο του περιοδικού «Playboy», που αφορούσε τη μυστηριώδη εξαφάνιση ενός στρατιώτη ο οποίος υπηρέτησε στα μέτωπα της Βαγδάτης και χάθηκε από προσώπου γης με το που επέστρεψε στην πατρίδα του. Στη δραματοποιημένη εκδοχή της ιστορίας, ο πατέρας του νεαρού (τον υποδύεται ο Τόμι Λι Τζόουνς) ξεκινάει μια επίμονη έρευνα αναζητώντας τον γιο του, για να διαπιστώσει ότι δολοφονήθηκε από μέλη της διμοιρίας του στη διάρκεια μιας ξέφρενης βραδιάς στην Τζόρτζια.

Το στούντιο της Warner Bros συνεργάστηκε στην υλοποίηση του σχεδίου με τον πραγματικό πατέρα, Λάνι Ντέιβις, έναν βετεράνο στρατιωτικό. Ο Χάγκις δεν σκοπεύει, παρ' όλα αυτά, να παραμείνει στις συμβάσεις ενός απλού αστυνομικού δράματος, αλλά πρόκειται να μεταφέρει στο φιλμ και κάποιες από τις μαρτυρίες που περιέγραφε το άρθρο του περιοδικού σχετικά με τις κτηνώδεις εμπειρίες που έζησαν πολλοί αμερικανοί στρατιώτες στα μέτωπα του Ιράκ. Αυτές οι τραυματικές εμπειρίες θεωρεί ότι οδήγησαν στην εγκληματική πράξη που διαπράχθηκε εις βάρος του νεαρού στρατιώτη.

* Η πιο φιλόδοξη από τις ταινίες που θα περιπλανηθούν φέτος στην ευρύτερη περιοχή της Μ. Ανατολής φαίνεται, πάντως, να είναι το «Lions for lambs», που σκηνοθετεί ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ, ενώνοντας τρεις ιστορίες.

Στην πρώτη, ο Τομ Κρουζ υποδύεται ένα μέλος του αμερικανικού Κογκρέσου που αναρωτιέται αν πρέπει να τροφοδοτήσει μια μαχητική δημοσιογράφο (Μέριλ Στριπ) με απόρρητες πληροφορίες σχετικά με χειρισμούς των ΗΠΑ στη Σαουδική Αραβία. Στη δεύτερη ιστορία, ο ίδιος ο Ρέντφορντ υποδύεται έναν ιδεαλιστή καθηγητή ο οποίος προσπαθεί να εμπνεύσει έναν προικισμένο μαθητή της τάξης του. Στην τρίτη (και περισσότερο φορτισμένη συναισθηματικά) πτυχή του φιλμ, ο πρώην μαθητής γίνεται στρατιώτης μιας διμοιρίας που αποστέλλεται στο Αφγανιστάν.

Ακόμη πιο σημαντικές από την έκδηλη πρόθεση του (συμπαραγωγού) Τομ Κρουζ να ανασκευάσει με την ταινία τη φθαρμένη εδώ και καιρό αξιοπιστία του ως ηθοποιού και εμπορικά υπολογίσιμου σταρ, το «Lions for lambs» κουβαλάει στις πλάτες του και τις φιλελεύθερες πεποιθήσεις του σκηνοθέτη του.
Ας ελπίσουμε μόνο ότι ο Ρέντφορντ δεν θα πέσει εύκολα στη δημαγωγική παγίδα που καιροφυλακτεί πίσω από τέτοιου είδους κινηματογραφικά σχέδια. Ιδίως όταν αυτά προέρχονται από το πολιτικά αδαές Χόλιγουντ...

7 - 28/01/2007
 

Lepton

Supreme Member
19 June 2006
5,346
Γλυφάδα
Καλώς να έρθουν.

Πάντως είδα τα "Blood diamond" και "Last king of Scotland" και δεν θα τα χαρακτήριζα επιδερμικά. Το πρώτο είναι σοκαριστικό στο μεγαλύτερο μέρος του, ενώ το δεύτερο, αν και τελείως διαφορετικό, δίνει και αυτό τα χαστούκια του.
 

Stergito

Μέλος Σωματείου
11 November 2006
14,527
Θεσσαλονίκη
Ρε παιδιά εντάξει, ο ΝτιΚάπριο δεν είναι και κανένα κελεπούρι αλλά πιστεύω πως τον τελευταίο καιρό στέκεται αξιοπρεπώς στους ρόλους του (δεν είναι και για φτύσιμο δηλαδή). Να λέγαμε για τον Μπεν Άφλεκ (μπρρρρρ!), να πω οκ, δεν έχει καμιά ελπίδα.
 

Lepton

Supreme Member
19 June 2006
5,346
Γλυφάδα
Δεν έχω δει τον DiCaprio να παίζει άσχημα σε ταινία. Τον θεωρώ πολύ καλό ηθοποιό. Αλλά είναι απελπιστικά babyface. Τουλάχιστον οι δύο τελευταίοι (Departed & Blood Diamond) του πάνε πολύ περισσότερο από τον Howard Hughes του Aviator.
 

Frank

New member
19 November 2006
63
Αυτο νομιζω και εγω οτι ειναι το προβλημα του
Το οτι ειναι babyface.
Οταν τον ειχα δει για πρωτη φορα στο What's Eating Gilbert Grape ειχα παθει πλακα .
 

johnyosfp

Established Member
19 June 2006
286
Γιατί βρε παιδιά τα έχετε βάλει με τον Μπέν Άφλεκ,
ειδικά ο ρόλος του στην ταινία Phantom ήταν για όσκαρ...:twoguns:
 

VersuS

New member
12 February 2007
12
Συμφωνώ για τον DiCaprio. Το πρόβλημα είναι το πρόσωπό του που από τότε που έπαιξε στο Marvin's Room μέχρι και στις φετινές παραμένει αναλλοίωτο. Πολύ δύσκολα σου βγάζει μπροστά τα χρόνια που κουβαλάει. Βέβαια μαγκιά του αλλά πχ. στο Aviator αν και έπαιξε καταπλητικά, ποτέ δε μπόρεσα απόλυτα να μπω στο mood του χαρακτήρα γιατί με ξένιζε το ολοκάθαρο προφίλ του φυσιογνωμικά. Πάντως η αλήθεια είναι ότι σε σχέση με άλλους ηθοποιούς είναι από τους πλέον αξιέπαινους γιατί θα μπορούσε να τυποποιηθεί εύκολα και να κερδίζει ένα κάρο λεφτά,αλλά το παλεύει, έχει όραμα για τον εαυτό του ως ηθοποιός και κάνει σωστές επιλογές.

ΥΓ. Το ίδιο θέμα babyface δεν αγγίζει και τον Matt Damon?
 
Και ο Matt Damon το ίδιο έχει αλλά με πείθει περισσότερο. Ίσως είναι οι ρόλοι πιο ταιριαστοί στο στυλ του. Και ο ρόλος του Ρίπλεϋ βρίσκω ότι του ταίριαζε, έτσι όπως τον απέδωσε ως σπασίκλας πιτσιρικάς που δρα υπογείως, και ο νεαρός στρατιώτης Ράιαν με το λίγο χαμένο ύφος.
 
Last edited: