Ίσως η ταινία της χρονιάς.
Αναφέρεται στην πραγματική ιστορία του αγωνιστή του IRA Μπόμπι Σάντς που πέθανε στην φυλακή μετά από 65 μέρες απεργίας πείνας.
«Ηunger», όχι απλώς μία ακόμα πολιτική ταινία. Σώμα, ψυχή, ελευθερία. Ο πρωτοεμφανιζόμενος, μαύρος και Βρετανός καλλιτέχνης με το θρυλικό όνομα Στιβ ΜακΚουίν υπογράφει το απόλυτο σοκ της φετινής χρονιάς. Για να κερδίσεις τη Ζωή πρέπει να είσαι έτοιμος να πεθαίνεις κάθε στιγμή!
Το ιστορικό background γνωστό. Ο Μπόμι Σαντς, ένας αληθινός Άντρας από τον ΙRΑ, φυλακισμένος της Μάργκαρετ Θάτσερ και του βρετανικού ιμπεριαλισμού, αρχίζει την 1η Μαρτίου του 1981 απεργία πείνας. Ο λόγος; Πάνω απ´ όλα η αξιοπρέπειά του. Με τίμημα, ακόμα και τη ζωή του. Δηλαδή αρνείται να φορέσει στολή φυλακισμένου. Μόνο πολιτική περιβολή γιατί πολιτικός κρατούμενος είναι και αγωνιστής. Καμιά εβδομηνταριά ακόμα φυλακισμένοι και μαχητές του ΙRΑ ακολουθούν το παράδειγμά του.
Ένας καθολικός ιερέας προσπαθεί να τον αποτρέψει, να τον μεταπείσει, να τον ακυρώσει. Μπόμπι- του λέει- σκέψου τον Λόγο του Θεού, σκέψου τη γυναίκα και το παιδί σου. Τίποτα, αμετάπειστος, ξεροκέφαλος, ανένδοτος. Δεν καταλαβαίνει «Χριστό». Κυτταρικά στο σώμα του, καρφωμένο το γνωστό: Χωρίς αγώνα και αίμα, ούτε μισό πόντο ελευθερίας δεν σου χαρίζουν τα γουρούνια. Η διάρκεια της απεργίας όσο και οι εξήντα έξι τελευταίες ημέρες της αναπνοής του. Στις 5 Μαΐου στη φυλακή Μaze Ρrison αφήνει την τελευταία του ανάσα. Είναι μόλις 26 χρόνων, ήρωας σωστός.
απόσπασμα από άρθρο του ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΑΝΙΚΑ
Αναφέρεται στην πραγματική ιστορία του αγωνιστή του IRA Μπόμπι Σάντς που πέθανε στην φυλακή μετά από 65 μέρες απεργίας πείνας.
«Ηunger», όχι απλώς μία ακόμα πολιτική ταινία. Σώμα, ψυχή, ελευθερία. Ο πρωτοεμφανιζόμενος, μαύρος και Βρετανός καλλιτέχνης με το θρυλικό όνομα Στιβ ΜακΚουίν υπογράφει το απόλυτο σοκ της φετινής χρονιάς. Για να κερδίσεις τη Ζωή πρέπει να είσαι έτοιμος να πεθαίνεις κάθε στιγμή!
Το ιστορικό background γνωστό. Ο Μπόμι Σαντς, ένας αληθινός Άντρας από τον ΙRΑ, φυλακισμένος της Μάργκαρετ Θάτσερ και του βρετανικού ιμπεριαλισμού, αρχίζει την 1η Μαρτίου του 1981 απεργία πείνας. Ο λόγος; Πάνω απ´ όλα η αξιοπρέπειά του. Με τίμημα, ακόμα και τη ζωή του. Δηλαδή αρνείται να φορέσει στολή φυλακισμένου. Μόνο πολιτική περιβολή γιατί πολιτικός κρατούμενος είναι και αγωνιστής. Καμιά εβδομηνταριά ακόμα φυλακισμένοι και μαχητές του ΙRΑ ακολουθούν το παράδειγμά του.
Ένας καθολικός ιερέας προσπαθεί να τον αποτρέψει, να τον μεταπείσει, να τον ακυρώσει. Μπόμπι- του λέει- σκέψου τον Λόγο του Θεού, σκέψου τη γυναίκα και το παιδί σου. Τίποτα, αμετάπειστος, ξεροκέφαλος, ανένδοτος. Δεν καταλαβαίνει «Χριστό». Κυτταρικά στο σώμα του, καρφωμένο το γνωστό: Χωρίς αγώνα και αίμα, ούτε μισό πόντο ελευθερίας δεν σου χαρίζουν τα γουρούνια. Η διάρκεια της απεργίας όσο και οι εξήντα έξι τελευταίες ημέρες της αναπνοής του. Στις 5 Μαΐου στη φυλακή Μaze Ρrison αφήνει την τελευταία του ανάσα. Είναι μόλις 26 χρόνων, ήρωας σωστός.
απόσπασμα από άρθρο του ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΑΝΙΚΑ
Last edited by a moderator:
