Joni Mitchell: Shadows and light

  • Αγαπητοί φίλοι και φίλες.

    Με ιδιαίτερη χαρά σας προσκαλούμε στην κοπή της πρωτοχρονιάτικης πίτας του AVClub στη Θεσσαλονίκη για το 2024 την Κυριακή 07 Απριλίου και ώρα 14.00

    Δηλώστε τη συμμετοχή σας εδώ, θα χαρούμε πολύ να σας γνωρίσουμε από κοντά.

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,336
126349-resized200.JPG


Με αφορμή τη συζήτηση σε άλλα διπλανά θέματα για τον Larry Carlton και την Joni Mitchell θεώρησα καλό να κάνω μια αναφορά που πάντα ήθελα.

Το 1980 η Joni Mitchell ήταν στο ζενίθ της καριέρας της. Με ήδη αρκετούς επιτυχημένους δίσκους στο ενεργητικό της και ιδιαίτερα το μνημειώδες Hejira και ήδη στην συνεργασία της με τον μεγάλο Charles Mingus κυκλοφορεί ένα από τα καλύτερα live στην ιστορία της σύγχρονης μουσικής το Shadows and light.

Ο δίσκος αντικατοπτρίζει με φανταχτερά χρώματα το μουσικό της ταλέντο, ενώ έχει ένα παραπανίσιο σπάνιο χαρακτηριστικό: είναι ο καλύτερος δίσκος που ηχογράφησε ποτέ ο Jaco Pastorius ο μεγαλύτερος ίσως μπασίστας όλων των εποχών μετά τον Mingus. Ο ευφάνταστος, πολυτάλαντος και πρόωρα αδικοχαμένος μουσικός είναι ο μοναδικός που έχει αφήσει μια δική του σχολή στο παίξιμο του οργάνου, έχει κοπιαριστεί από ένα στρατό μουσικών σύγχρονών του, μεταγενέστερων αλλά και προγενέστερων (!) ενώ ως συνθέτης, αν και πολύ προχωρημένος και ευρηματικός δεν γνώρισε μεγάλη επιτυχία.

Στον δίσκο αυτόν λοιπόν, η Joni χρησιμοποιεί σχεδόν το cast του Hejira, με μικρές διαφοροποιήσεις. Αντί του πολύ Larry Carlton (μπορείτε να διαβάσετε σχόλια στο θέμα «ο κύριος 335») έρχεται πακέτο η βιτρίνα και η ραχοκοκκαλιά του Pat Metheny Group, οι κ.κ. Pat Metheny στην κιθάρα και Lyle Mays στα πλήκτρα, ενώ επίσης προστίθενται ο Don Alias στα τύμπανα, ο Mike Brecker στα πνευστά και το φωνητικό σύνολο Persuassions. Για τον Jaco είπαμε.

Ολόκληρος ο δίσκος φαίνεται να είναι γραμμένος για τον Jaco και φωνή και αν δεν είναι έτσι αυτό κάνει το κατόρθωμά του πολύ μεγαλύτερο.
Στα περισσότερα κομμάτια ο ρόλος του είναι πρωταγωνιστικός. Χτίζει θέματα επάνω στη μελωδία και το μπάσο είναι μια φωνή που συνομιλεί με αυτήν της Joni. Αν το δεί κάποιος πιο αποστασιοποιημένα, ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΜΠΑΣΟ. Είναι ένας χαμαιλέων που παίρνει διάφορους ρόλους, από εκείνον του κρουστού, του μπάσου, της κιθάρας ανάλογα με το κομμάτι και τη στιγμή του κομματιού.
Ποτέ δεν κοντράρει τη φωνή της Joni, αλλά την στηρίζει, της δίνει πάσα για τον επόμενο στίχο, με απίστευτη ευρηματικότητα, λυρισμό, ρυθμό και τονικές αποχρώσεις.
Tα κομμάτια
In France they kiss on main street
Edith and the kingpin
Coyote
Goodbye Pork pie hat
The dry cleaner from Des Moines
Hejira
God must be a boogie man
παίρνουν άλλη μορφή και διάσταση, με πάντα πρωταγωνιστή τον Pastorius, (επαναλαμβάνω τα κομμάτια εκτελούνται γύρω από αυτόν).,


Θα αναφερθώ ιδίως στα
In France they kiss on main street, (ο Jaco παίζει φλύαρα και χαρούμενα τρίηχα, με γλυκό και στρογγυλό ήχο στον καβαλάρη, πετώντας ακόρντα εδώ και εκεί -στην πρώτη στροφή ουσιαστικά μόνος του-, ίσως το μόνο κομμάτι στο οποίο κρατάει «συνοδευτικό ρόλο» αν και πολλες φορές αφήνει τα τύμπανα για το ρόλο αυτό, καθώς αυτός αντιπαρατίθεται στο solo του Metheny – η συμμετοχή της μπάντας είναι τόσο μεγάλη που οι μουσικοί χαλαρώνουν ιδιαίτερα, ο Pat σολάρει βιαστικά και ο Lyle ενσωματώνει θέματα του Pat Metheny Group όπως το Phase Dance στο κομμάτι της Joni έτσι απλά με το κοινό να το αναγνωρίζει και να ενθουσιάζεται…)
Edith and the kingpin, (από τα πιο δυνατά σημεία του δίσκου, αργό, μελαγχολικό, λυρικό, ο Jaco παίζει μια άλλη μελωδία παράλληλα με τη φωνή της Joni, το σημείο με τις γραφομηχανές είναι ευφυέστατο, ενώ στο κύριο μέρος τονίζει κυρίως πέμπτες αντί για τονικές όπως οι περισσότεροι μπασίστες και τηρεί ευλαβικά τη ρήση του Miles Davis που λέει ότι στη μουσική περισσότερη σημασία έχει αυτό που δεν παίζεις, κρατώντας ελάχιστες νότες για τον εαυτό του, ενώ το φινάλε είναι απλό και λυρικό)
Coyote, (εδώ ο ρόλος του είναι καθαρά στα πλαίσια του δίσκου, με τη μόνη διαφορά, ότι εκείνα ήταν παιγμένα στο στούντιο, οπότε ο ακροατής κάνει τον προφανή συνειρμό ότι «έστρωσε τον κώ του και τα ηχογράφησε», ενώ στην πραγματικότητα και πάνω στο σανίδι ο Jaco τα παίζει και λίγο καλύτερα (!) Όλα τα τεχνάσματα που δημιούργησαν την σχολή Pastorius είναι εδώ….
The dry cleaner from Des Moines, (Η κορυφή. Πολύ δυνατό free jazz κομμάτι με στίχους, αρχίζει και μέχρι τη μέση είναι μόνο τύμπανα και Joni…οι άλλοι Jaco, Brecker έρχονται στη συνέχεια. Επαναλαμβάνω είναι free και η δεύτερη στροφή είναι το απαύγασμα της καριέρας του Jaco (χωρίς να μην μπορώ να παραδεχτώ ότι και οι υπόλοιποι δεν είναι σε πολύ υψηλά επίπεδα… τα πόδια σου λύνονται ….)
Hejira, (και εδώ ο Jaco κρατιέται στα αυστηρά πλαίσια του δίσκου με μόνη συνοδεία τα κρουστά του Don Alias και την ηλεκτρική της Joni. Ελευθερώνει τα μέρη του πάρα πολύ τόσο πολύ που σε κάποιο σημείο σχεδόν καταφέρνει να βγάλει τον μεγάλο Alias έξω από το χρόνο. Στη συνέχεια προστίθενται διακριτικά ο Pat κι ο Lyle και ο Brecker)
God must be a boogie man (δεν συνοδεύει καθόλου αφήνοντας το ρόλο στα congas, παρά μόνο στο δεύτερο μέρος, παίζει ακόρντα, ακόρντα με αρμονικές (!) και το ίδιο το θέμα μαζί με τη Joni, κρατάει lead και σολάρει στη μέση του κομματιού)

Είναι φανερό ότι ο Pastorius δεν παίζει σε όλα τα κομμάτια, όπως δεν παίζουν και όλοι σε όλα.

Πχ στο γνωστό Amelia ακούγεται μόνο η Joni με την κιθάρα της, ενώ αργότερα εμφανίζεται η κιθάρα του Metheny που τονίζει μικρά lead περάσματα παίζοντας πότε με το ποτενσιόμετρο της έντασης ή τις αρμονικές. Το ύφος είναι ιδιαίτερα κοντά στο πνεύμα του κιθαρίστα, εντελώς μακρυά από το στυλ του Calrton στο στούντιο. Το κομμάτι καταλήγει στην τριλεπτη σόλο σύνθεση του Metheny, που θυμίζει αρκετά στιγμές από το As Falls Wichita so fall Wichita Falls αιθέριο και ατμοσφαιρικό με την υποβλητική συνοδεία των synths και των strings του Mays.

Επίσης ενδιαφέροντα είναι τα κομμάτια με τα a capella φωνητικά των Persuassions αν και προσωπικά με βγάζουν εντελώς έξω από το κλίμα του υπόλοιπου δίσκου (εκτός ίσως από το ομώνυμο κομμάτι του δίσκου) με ρέπλικες επιτυχιών του 50…

Γενικά οι εκτελέσεις στο live δίσκο έχουν άλλη αίσθηση και διαφορετική χάρη και είναι ισάξιες με εκείνες στο στούντιο. Για σύγκριση θα αναφέρω ότι πχ μου άρεσαν ιδιαίτερα και οι δυό εκτελέσεις του Hejira, ενώ θεώρησα αποτυχημένη εκείνη που υπάρχει στο Last Waltz των Band κι ας προσπαθεί άδικα εκεί ο Robertson. Είναι άλλο κλίμα και άλλοι μουσικοί…

Ίσως μετά από όλα αυτά να γίνεται φανερό ότι ο δίσκος δεν είναι και τόσο αντιπροσωπευτικός της Joni…
Σίγουρα. Ήταν όμως μια φοβερή συναυλία.
Ο ήχος είναι πάρα πολύ καλός για το 1980. Ο δίσκος είναι remaster και το δικό μου επίσης HDCD (δεν ξέρω αν αυτό είναι σημαντικό για κάποιους)
 
Last edited:
7 July 2006
169
Αγαπημένος δίσκος! Με συντροφεύει για πάνω από 20 χρόνια. Τον άκουγα από κασσέτα αλλά τα τελευταία 3-4 χρόνια δεν υπάρχει πουθενά κασσετόφωνο για να τον ξανακούσω!!!

Πρόσφατα σε μια έκθεση Hi-End, άκουσα ένα κομμάτι να χρησιμοποιείται για demo και ανακάλυψα πως πρόκειται για πολύ καλή ηχογράφηση!

Μάλλον πρέπει να τον ξαναγοράσω σε HDCD (Και σε SACD ή DVD-Audio δεν θα με χάλαγε καθόλου)
 
Last edited:
7 July 2006
169
Ξέχασα να προσθέσω, πως ο σχολιασμός σου με καλύπτει 100%

Βρίσκω τον Jaco όντως αριστουργηματικό αλλά και το υπόλοιπο cast δεν πάει πίσω!

Οι Pat και Mays είναι το πλέον αγαπημένο μου μουσικό δίδυμο. Με τους Steps Ahead του Michael Brecker είχα ένα κόλημα. Το ίδιο και με την Johnny Mitchel Ξαφνικά, πέφτει στα χέρια μου αυτός ο δίσκος με όλους αυτούς τους καλλιτέχνες που προέρχονταν από διαφορετικούς χώρους, οπότε καταλαβαίνεις τι πλάκα έπαθα! Ένοιωθα σα να ανακάλυψα θησαυρό! Φαντάσου με τι αγωνία τον έβαλα πρώτη φορά να τον ακούσω και τι ζημιά έπαθα στο πρώτο άκουσμα
 
7 July 2006
169
Θα γράψω και αυτό γιατί είναι εντελώς κουφό!!!

Ενώ έγραφα για τους Pat Metheny και Lyle Mays, με παίρνει ο εκπρόσωπος Β. Ελλάδας της Adamco να με ρωτήσει για μια πελάτισσα που ενδιαφέρεται για synthesizer (είμαστε αντιπρόσωποι της Nord Synthesizers - Clavia για όσους δεν ξέρουν) και της έχουν μιλήσει για κάποιο Synth που ονομάζεται Λε όπως το γάλα στα Γαλλικά αλλά δεν μπορεί να βρει πληροφορίες. Του συνιστώ να τρέξει ένα Google με lait και synthesizer και ταυτοχρονα το τρέχω και εγώ. Κοιτάχτε τι μου έβγαλε :blink: :blink: :blink:
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,336
εν τάξει....
μην πάθουμε και τίποτα....
Είναι μιά από αυτές τις συμπτώσεις...

Ο δίσκος btw υπάρχει (τουλάχιστον υπήρχε) στο μετρόπολις σε προσφορά...
Το δικό μου είναι αγορασμένο από αμερική.
Εχει κυκλοφορήσει και το dvd της συναυλίας...αλλά οι κριτικές μέχρι στιγμής είναι αρνητικές όσον αφορά το τι βλέπεις, γιατί ο κάμεραμαν έχει την τάση όταν σολάρει κάποιος να δείχνει την τραγουδίστρια.
Περιττό να πώ, ότι στο amazon όσοι γράφουν ότι αγόρασαν το dvd, λένε ότι το αγόρασαν γιά το Jaco....
 

Δημήτρης Ν.

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,209
Θεσσαλονίκη
Μεγάλη μορφή singer/ songwriter η Joni Mitchell , έφερε στα όρια του το είδος που υπηρετούσε μπολιάζοντας το με στοιχεία αδιανόητα γι αυτό. Οι πειραματισμοί της στο The hissing of summer lawns και στο Don Juan's Reckless Daughter , πέραν των προαναφερθέντων , την έχουν κατατάξει στην ελίτ των σύγχρονων δημιουργών.
 

Stellios papa

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,804
Ελλαδα
Απάντηση: Re: Joni Mitchell: Shadows and light

Δ. Παναγιωτίδης said:
εν τάξει....
μην πάθουμε και τίποτα....
Είναι μιά από αυτές τις συμπτώσεις...

Ο δίσκος btw υπάρχει (τουλάχιστον υπήρχε) στο μετρόπολις σε προσφορά...
Το δικό μου είναι αγορασμένο από αμερική.
Εχει κυκλοφορήσει και το dvd της συναυλίας...αλλά οι κριτικές μέχρι στιγμής είναι αρνητικές όσον αφορά το τι βλέπεις, γιατί ο κάμεραμαν έχει την τάση όταν σολάρει κάποιος να δείχνει την τραγουδίστρια.
Περιττό να πώ, ότι στο amazon όσοι γράφουν ότι αγόρασαν το dvd, λένε ότι το αγόρασαν γιά το Jaco....

Σ' ευχαριστουμε για την παρουσιαση του αριστουργηματος
Εχω το DVD ..ειναι σκηνοθεσια joni mitchell γι αυτο....ομως σε μια στιγμη ο JACO μενει μονος στη σκηνη με συνοδεια του Don Alias και ενταξει δεν θελουμε τιποτε αλλο εχει και ενα σολο ο PAT to DVD ειναι πολυ καλο με 5,1
καλο ηχο και εικονα η JONI μοναδικη....
 

Γιώργος Κουν.

Supreme Member
19 June 2006
8,022
Αιγάλεω
Στην απλή (όχι Remaster) έκδοση του CD ,για να μήν το βγάλουν διπλό, έχουν αφήσει έξω τα Free man in Paris, Black Crow και Don's solo σε σχέση με την αρχική του έκδοση σε βινύλιο.
Τη Joni την πρωτογνώρισα απο το Hejira (δίσκος του μήνα στο Ήχο) και ξεκίνησα την γνωριμία με το υπόλοιπο έργο της. Απο τις πολύ αγαπημένες μου...
Μπράβο chief με τις παρουσιάσεις σου:grinning-smiley-043
 

ΝΕΟΣ ΠΑΝΙΩΝΙΟΣ

Established Member
18 June 2006
122
ΝΕΑ ΣΜΥΡΝΗ
Τι μου θύμισες αρχηγέ, ας είναι καλά ο ξάδερφός μου που μου χάρισε το δίσκο πριν από 20 χρονάκια. Βέβαια πρέπει να πούμε ότι είναι λιγότερο δίσκος της Μίτσελ και περισσότερο όχημα των ιδεών των μουσικών της. Η επιλογή και διαδοχή των κομματιών είναι εξαιρετική και το άκουσμα θυμίζει τις μπάντες-κολλεκτίβες του Haden.Από το πρώτο άκουσμα είναι μαγευτικός.Δεν έχω δει το dvd, έχω μείνει στο βινύλιο...
 
27 June 2006
7,771
Με το κεφάλαιο Joni Mitchell δεν έχω ποτέ ως τώρα ασχοληθεί.
Πριν κανα χρόνο περίπου άκουσα στο ραδιόφωνο ένα σ υ γ κ λ ο ν ι σ τ ι κ ό κομάτι με ονειρική γυναικεία φωνή, με παλμό που δημιουργούσαν κιθάρες με reverb, και με υπόστρωμα από διακριτικά analogue synths, τόσο κυματιστό που νόμιζες ότι χανόσουν στο άπειρο.
Δεν αναφέρθηκε ποτέ ποιά καλλιτέχνιδα ήταν από τον εκφωνητή. Δεν ξέρω γιατί, αλλά σαν αστραπή μου έσκασε στο μυαλό ότι θα ήταν η Joni Mitchell, της οποίας τη φωνή δεν γνώριζα από πριν. Ακόμα δεν το έχω βρει, αλλά πιστεύω ότι ήταν αυτή.
Όλα αυτά τα γράφω επειδή πριν 5 λεπτά ακριβώς ανακάλυψα εντελώς τυχαία ότι το μοναδικό κομάτι που αξίζει μέσα από το live dvd της Diana Krall - Live in Paris, (μιλάω για το A case of you) είναι της Joni Mitchell.
Μιλάμε ανατρίχιασα!.
Πρέπει να ασχοληθώ σοβαρά.
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,336
Re: Απάντηση: Joni Mitchell: Shadows and light

MOUKIOUROUFIS KOSTAS said:
Πριν κανα χρόνο περίπου άκουσα στο ραδιόφωνο ένα σ υ γ κ λ ο ν ι σ τ ι κ ό κομάτι με ονειρική γυναικεία φωνή, με παλμό που δημιουργούσαν κιθάρες με reverb, και με υπόστρωμα από διακριτικά analogue synths, τόσο κυματιστό που νόμιζες ότι χανόσουν στο άπειρο.

μυρίζει Hejira ....

Όλα αυτά τα γράφω επειδή πριν 5 λεπτά ακριβώς ανακάλυψα εντελώς τυχαία ότι το μοναδικό κομάτι που αξίζει μέσα από το live dvd της Diana Krall - Live in Paris, (μιλάω για το A case of you) είναι της Joni Mitchell.

χμ .... μέτρια εκτέλεση...

Μιλάμε ανατρίχιασα!.
Πρέπει να ασχοληθώ σοβαρά.

ξεκίνα με Hejira και πάρε και το διπλό live...
 
19 June 2006
8,661
Έχω πάθει το ίδιο με το Μουκ. Δεν ξέρω γιατί δεν την έχω ψάξει ιδιαίτερα την Joni.
Εδώ μέχρι κάτι γκόμενες που λένε το Lets do the Kangaroo έχω αναλύσει.
Και είμαι και φανατικός των γυναικών της μουσικής παραγωγής.
Περίεργο.
 

supersonic

Μέλος Σωματείου
17 June 2006
49,336
κοίτα να δεις....

τώρα πλέον... (τι τώρα δηλαδή, από το 1985 και μετά) η καημένη η Joni συμπεριλαμβάνεται στις σεβάσμιες γιαγιάδες ή κάτι τέτοιο...

Θέλω να πω δεν είναι σ αυτά που ψάχνεις...
 
19 June 2006
8,661
Mήτσο δεν είναι αυτό. Λατρεύω από J. Driscoll , Julias Treatment, Affinity, Aquaturbia, μέχρι και Be bob της δεκαετίας του '50.
Δεν έχει να κάνει με εποχή.
Εδώ πεθαίνω για τα ζαχαρωτά του Spector.
Και ξέρω ότι η Joni έχει πει κάποιες από τις ωραιότερες ιστορίες ever.
Αλλά κάτι δεν μου έχει καθίσει καλά. Θα ξαναπροσπαθήσω.
 

Stellios papa

AVClub Fanatic
17 June 2006
10,804
Ελλαδα
Exouν κυκλοφορησει και δυο εξαιρετικα DVD με την JONI
το SHADOWS AND LIGHT kai to WOMAN OF HEART AND MIND Επειδη ειναι
δυσκολο να τα βρειτε, οποιος ενδιαφερεται εδω ειμαστε.....
 

Γιώργος Κουν.

Supreme Member
19 June 2006
8,022
Αιγάλεω
Απάντηση: Re: Joni Mitchell: Shadows and light

Δ. Παναγιωτίδης said:
κοίτα να δεις....

τώρα πλέον... (τι τώρα δηλαδή, από το 1985 και μετά) η καημένη η Joni συμπεριλαμβάνεται στις σεβάσμιες γιαγιάδες ή κάτι τέτοιο...

Θέλω να πω δεν είναι σ αυτά που ψάχνεις...


@Τζίμη (Μανωλάκο)

Μην τον πιστεύεις! Για δες εδώ...

Κι άμα σου πει πως η φωτό είναι λιιίγο παλιότερη, εσύ απαντάς

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ said:
έχω το δικαίωμα να κάνω μικρές ηλικιακές υπερβάσεις.
Με κρατάνε ζωντανό.
 

Attachments

  • joni.JPG
    joni.JPG
    21.5 KB · Views: 18
Last edited: