Judas Priest...a pure heavy metal band!!!!

Simos.I

Moderator
Staff member
17 June 2006
25,511
Land of Dystopia
Judas Priest! Η μπάντα που θεωρείται από πολλούς ότι έπαιξε πρώτη καθαρό heavy metal, ότι γέννησε το heavy metal
Το Birmingham είναι η μεγαλύτερη βιομηχανική ζώνη της Αγγλίας. Και δυστυχώς μία απο τις βιαιότερες πόλεις της Ευρώπης, οι σχολικοί φίλοι K.K. Downing και Ian ‘Skull’ Hill, ύστερα από αρκετό καιρό που έπαιζαν μαζί, αποφασίζουν να δημιουργήσουνε μια μπάντα οδηγούμενοι από την λατρεία τους προς την μεγάλη σχολή του βρετανικού blues και φυσικά τον Jimi Hendrix.Mαζί με τον τραγουδιστή Al Atkins και την προσθήκη του rummer John Ellis, προβάρουν συνθέσεις και παίζουν αρκετές διασκευές στο Birmingham.
Στο τέλος του 1972 ο Al Atkins απογοητευμένος από την οικονομική του κατάσταση και αφού έβλεπε ότι με την μπάντα δεν μπορούσε να ζήσει όπως θα ήθελε, εγκαταλείπει τους υπόλοιπους. Είναι η στιγμή βρίσκεται στο δρόμο τους ένας νεαρός ονόματι κάποιον Rob Halford για τον οποίο ακουγόταν ότι ήταν ένας πολύ ικανός τραγουδιστής, μοιάζοντας τότε αρκετά στον Robert Plant των Led Zeppelin, αλλά με καθαρά δικό του χαρακτήρα και προσωπικότητα.
Το 1974 οι Judas Priest συνεχίζουνε να παίζουνε ζωντανά όσο πιο συχνά μπορούνε, ενώ έχουνε ήδη εμφανιστεί σε Ολλανδία, Γερμανία και Νορβηγία. Σε κάποια από τις εμφανίσεις τους, τους βλέπουνε οι άνθρωποι της μικρής ανεξάρτητης εταιρίας Gull και τους προτείνουνε συνεργασία. Στις 06/04/74 οι Judas Priest υπογράφουνε συμβόλαιο με την Gull, ενώ ύστερα από παραίνεση της εταιρίας προσλαμβάνουνε τον Glenn Tipton, ως 2ο κιθαρίστα. Πενταμελείς πλέον οι Priest ηχογραφούν για 3 εβδομάδες το ντεμπούτο τους "Rocka Rolla", με παραγωγό τον Roger Bain.
Το 1974 οι Judas Priest συνεχίζουνε να παίζουνε ζωντανά όσο πιο συχνά μπορούνε, ενώ έχουνε ήδη εμφανιστεί σε Ολλανδία, Γερμανία και Νορβηγία. Σε κάποια από τις εμφανίσεις τους, τους βλέπουνε οι άνθρωποι της μικρής ανεξάρτητης εταιρίας Gull και τους προτείνουνε συνεργασία.
Στις 06/04/74 οι Judas Priest υπογράφουνε συμβόλαιο με την Gull, ενώ ύστερα από παραίνεση της εταιρίας προσλαμβάνουνε τον Glenn Tipton, ως 2ο κιθαρίστα. Πενταμελείς πλέον οι Priest ηχογραφούν για 3 εβδομάδες το ντεμπούτο τους "Rocka Rolla", με παραγωγό τον Roger Bain.
Ο drummer John Hinch τους εγκαταλείπει ενώ στην θέση του έρχεται ενας παλιός τους γνώριμος ο Alan Moore.
Οι πρώτοι μήνες του 1976 παιρνούνε μέσα στο studio και τον Μάρτιο κυκλοφορεί το "Sad Wings Of Destiny", ένας δίσκος καθαρού heavy metal όπου η μπάντα παρουσιάζεται γεμάτη, βαρύτερη και ορμητικότερη, ένω ο Rob Halford φτιάχνει σχολή με την ερμηνεία του.
Το 1977 και με ακρετά μεγάλο budget για την εποχή οι Priest μπαίνουνε στο Ramport Studio του Λονδίνου, με παραγωγό τον Roger Glover, (που έπαιζε να δείς τώρα αυτός? ).
Βγαίνουνε έχοντας ηχογραφήσει το "Sin After Sin", :music-smiley-005: το οποίο κυκλοφορεί τον Απρίλιο. Το άλμπουμ ηχογραφήθηκε με session drummer τον Simon Philips (μια τεράστια μορφή στο χώρο ) και η αποδοχή ήταν πολύ καλή αφού σε μία εποχή που το punk μεσορανούσε στην Αγγλία, το "Sin After Sin" έφτασε στην θέση 23 των charts ενω γνώΤο 1978 οι Priest είναι στην πιο δημιουργική χρονιά της καρριέρας τους. Νέος drummer αυτή τη φορά είναι ο Les Binks και μαζί κυκλοφορεί τον Φεβρουάριο το "Stained Class", :music-smiley-005: :music-smiley-005: κλασικό άλμπουμ με εξαιρετική στιχουργική δουλειά και τραγούδια, ενώ το στυλ τους είναι πιο βαρύ και κάπως πιο σκοτεινό. Η περιοδεία τους φέρνει από την Αμερική και τη Ιαπωνία, ενώ σε αυτή τη περιοδεία οι Judas Priest βγαίνουνε
στην σκηνή φορώντας δερμάτινα και λανσάροντας πρώτοι μία εικόνα και μία στάση η οποία δεν θα ξεπεραστεί ποτέ από τους μεταλλάδες απανταχού.
Τον Οκτώβριο της ίδιας χρονιάς οι Priest που μοιάζουνε ασταμάτητοι κυκλοφορούνε το "Killing Machine", :music-smiley-005: :music-smiley-005: άλμπουμ γεμάτο κλασσικές στιγμές και με κάπως πιο διαφορετικό ύφος, πιο groovie και κεφάτο. Το single "Take On The World" δημιουργεί μεγάλη επιτυχία στην Αγγλία, ενώ είναι το πρώτο από μία σειρά anthems που θα κυκλοφορήσει το συγκρότημα στις εκάστοτε δουλειές του.
Ακολουθεί το 1979 το "Killing Machine" που κυκλοφορεί στην Αμερική με τον λιγότερο προκλητικό τίτλο "Hell Bent For Leather.
Το live album με τον τίτλο "Unleashed In The East". Τα φωνητικά του Halford με το προκλητικά τεράστιο εύρος και τις τραβηγμένες όσο-δε-πάει κραυγές επηρεάζουνε σωρούς απο τραγουδιστές ενώ η διπλή κιθαριστική επίθεση των Tipton και Downing προκαλεί παραμιλητό στους κιθαρίστες.
Στις αρχές του 1980 οι Priest κυκλοφορούν το "British Steel". Ο δίσκος είναι καθαρά πολύ βαρύς για την εποχή του.
Στο τέλος του χρόνου προετοιμάζουνε τον επόμενο τους δίσκο, ο οποίος κυκλοφορεί το 1981 με τον τίτλο "Point Of Entry" και με διαφορετικό εξώφυλλο στην Αμερική.
Το 1982 βρίσκει την μπάντα να ηχογραφεί
και το καλοκαίρι κυκλοφορεί το "Screaming For Vengeance":music-smiley-005: :music-smiley-005: με τον φτερωτό εκδικητή Hellion στο εξώφυλλο το καλοκαίρι κυκλοφορεί το "Screaming For Vengeance" με τον φτερωτό εκδικητή Hellion :music-smiley-005: στο εξώφυλλο.
Τα χαρακτηριστικά ψηλά φωνητικά του Halford σε συνδυασμό με τα δυναμικά και επιθετικά riffs και solos των Tipton και Downing προκαλούν ντελίριο στους οπαδούς ενώ επηρεάζουνε δεκάδες άλλες μπάντες. Το 1985 είναι η πιό δύσκολη χρονιά τους κατηγορούνται ότι με τραγούδια τους ώθησαν δύο ψυχολογικά άρρωστους νέους που υπό την επήρεια ναρκωτικών και ηρεμιστικών να αυτοκτονήσουν, επειδή στα πικ-απ τους έπαιζε ο δίσκος των Priest, "Stained Class". Θα μπλέξουν σε μια δικαστική διαμάχη λίγο αργότερα το 1989, ώσπου τελικά θα αθωωθούν επειδή οι δικαστές έκριναν ότι η μουσική τους δεν μπορούσε να επηρεάσει και να οδηγήσει σε αυτοκτονία.
Το 2ο μεγάλο πρόβλημα της μπάντας είχε να κάνει με τον Rob Halford.Όντας ομοφυλόφιλος :grinning-smiley-043 αρκετά χρόνια ακόμα πριν μπει στο συγκρότημα, όταν οι Priest έγιναν παγκόσμιοι rock stars, βρέθηκε σε μία αρκετά δύσκολη θέση αφού ο ίδιος καταλάβαινε ότι σε μία μπάντα σαν τους Priest, οι οποία στηριζότανε εν μέρει στο macho image, δεν θα μπορούσε να αποκαλύψει την ομοφυλοφιλία του. Ο Halford για αρκετά χρόνια κατέφευγε στο αλκοόλ και στα ναρκωτικά, ειδικά στις περιοδείες, όπου η πίεση ήταν πιο αυξημένη πάνω του. Νοσηλεύτηκε για πολύ καιρό σε κλινική απεξάρτησης, αλλά ήταν αποφασιμένος να επανέλθει και αυτό έγινε σχετικά σύντομα.
Το 1986 κυλοφορεί το 11ο άλμπουμ του συγκροτήματος με τον τίτλο "Turbo" και βρίσκει τους Priest αρκετά πιο διαφορετικούς, synth κιθάρες και πολλά πλήκτρα αποθαρρύνουν τους φανατικούς οπαδούς στην Ευρώπη, ενώ ο βρετανικός Τύπος τους κατακρίνει έντονα.
Το 1987 από ηχογραφήσεις του "Turbo", οι Priest κυκλοφορούνε το 2ο live album τους, "Priest…. Live!", το οποίο κυκλοφορησε τον Ιούνιο, στην Αμερική έχουν αλλάξει πολύ τα κόζια οι οπαδοί αρχίζουνε να ασχολούνται πιο πολύ με το thrash metal.
To 1988 οι Priest επιστρέφουνε σε γνώριμα τοπία με το άλμπουμ "Ram It Down", το οποίο είναι στο γνώριμο heavy metal ύφος τους.
1990 κυκλοφορεί το Painkiller :music-smiley-005: και προκαλεί έκρηξη στην παγκόσμια μεταλλική σκηνή, αφού είναι γρήγορο, βίαιο, οργισμένο και εμνευσμένο.
Το μεγαλύτερο μέρος του 1991 περνάει περιοδεύοντας ενώ η μπάντα εμφανίζεται και στο Rock In Rio στην Βραζιλία παίζοντας μπροστά σε εκατοντάδες χιλιάδες οπαδούς. Το 1992 ο Rob Halford ανακοινώνει ότι αποχωρεί από τους Judas Priest για να ακολουθήσει solo καρριέρα.
Το 1996 οι Priest ανακοινώνουν πως ψάχνουνε για τραγουδιστή τελικά βρίσκουν και το όνομα αυτού Tim Owens.
Το 1997 είναι η χρονιά που θα αναστηθούνε οι Priest, κυκλοφορόντας τον Σεπτέμβριο το άλμπουμ "Jugulator" με τον Tim ‘Ripper’ Owens στα φωνητικά. Το καινούριο υλικό είναι αρκετά πιο διαφορετικό απ' ότι στο παρελθόν, πιο σκληρό, brutal και mid-tempo. Ο κόσμος καλοσωρίζει τον Owens αλλά το άλμπουμ διχάζει τους οπαδούς... Στην περιοδεία που θα το ακολουθήσει οι Priest θα παίξουνε στις μεγαλύτερες αρένες της Ευρώπης και της Αμερικής, αποδεικνύοντας ότι μετά από τόσα χρόνια παραμένουν οι κορυφαία live metal μπάντα.
Το 1998 κυκλοφορεί το "98 Live Meltdown", το 3ο live album των Priest και η 2η κυκλοφορία με τον Ripper στα φωνητικά. Το 2001 με τον Owens θα βγεί το "Demolition" και διχάζει τους οπαδούς τουλάχιστον όσο τους δίχασε το "Turbo". Οι Priest σε κάποια σημεία προσπαθούν να περάσουν στον κλασσικό τους ήχο . Ο δίσκος δεν θα τα πάει ιδιαίτερα καλά, αφού στην Αμερική, η οποία ήταν πάντοτε μία τεράστια αγορά για τους Priest, θα πουλήσει μόνο 50.000 κόπιες. Το καλοκαίρι του 2002 οι Priest βγάzoυνε στην αγορά το πρώτο τους live DVD, που περιέχει την ζωντανή εμφανισή που έδωσαν στο Brixton Academy του Λονδίνου κατά την διάρκεια της περιοδείας για το Demolition.
Καλοκαίρι του 2003 πλέον και οι Judas Priest ανακοινώνουν ότι μετά απο πολύχρονες διαπραγματεύσεις, ο Rob Halford επιστρέφει πίσω στο σχήμα για εναν καινούριο δίσκο " Angel of Ritribution", που θα βγαίνει τελικά 2005, συνοδεύεται και μία παγκόσμια περιοδεία.

Oσο και να φαίνεται παράξενο ο ήχος τους είναι αξεπέραστος μετά από μια πορία 30 χρόνων και επηρρέασαν πολλά συγκροτήματα και τους αξίζει μια θέση στο πάνθεον του Heavy Metal. Τα δαιμονισμένα ριφ των δίδυμου K.K Downning/Glen Tipton, είναι σχολείο για τους σύγχρονους μέταλ κιθαρίστες.
Ακούστε δυνατά Breaking the law, You got another thing comming, και φυσικά το αγαπημένο μου Before the Dawn.
 
17 June 2006
23,733
Αθήνα
Σε κάποιο dvd τους που έχω, δείχνει την ιστορία τους μέσα από τα video clips.

Λοιπόν πρέπει να δείτε ενδυμασία το εβδομήντα κάτι..... μιλάμε καμπάνες παντελόνια κλπ. Ο ήχος , απλα ένα καλώδιο καρφωμένο στον Marshall.


Πλάκα έχει επίσης οι εμφανίσεις τους στο BBC και σε άλλα show της εποχής, όπου μιλάμε από κάτω ο κόσμος και οι κοπελίτσες είναι ντυμένοι καθως πρέπει με φουστανάκια , ταγεράκια και πουκαμισάκια, και οι Judas μές στα δερμάτινα :flipout: . Φαντάζομαι ότι για την εποχή τότε, θα τους έβλεπαν σαν εξωγήϊνους!

Σαφώς και έχουν δημιουργήσει σχολή και πρέπει να είναι μέσα στα 5 να μην πω 3 favorites συγκροτήματα των απανταχού μεταλάδων.

Α, και όσοι μιλάμε για αρπαχτές λόγω reunion, ας πάνε να δούν μια συναυλία τους, ας έπαιζαν έτσι και τα νέα συγκροτήματα και ας έκαναν αρπαχτές. Οι άνθρωποι (όπως και οι Maiden) απλά κοιτούνται στα μάτια και παίζουν.

Υ.Γ. Ακόμα μου έρχεται η μυρωδιά στην μύτη από κάτι αρπαγμένα crossover στα προηγούμενα ηχεία που είχα. :flipout: :music-smiley-005: :music-smiley-005: :music-smiley-005: Θυμάσαι Μπάμπη;
 
17 June 2006
23,733
Αθήνα
RESPECT με όλη την σημασία της λέξης, είτε αρέσει είτε δεν αρέσει το είδος αυτό της μουσικής. 30+ χρόνια:speechless-smiley-0 δεν είναι τυχαίο το χρονικό διάστημα.

Πάντως εδώ που τα λέμε βρήκαν πρόσφορο-παρθένο έδαφος όλα αυτά τα συγκροτήματα της εποχής και έγιναν τόσο διάσημα. Μετράει φυσικά από ένα σημείο και η σοβαρότητα των ανθρώπων, όπως άλλωστε ισχύει σε όλες τις δουλειές. Πιστεύω, ότι τώρα που μιλάμε αν έβγαινε ένα τέτοιο συγκρότημα, ολόϊδιο, αποκλείεται να είχε την ίδια τύχη.
 
17 June 2006
23,733
Αθήνα
Eki_65 said:
Ακούστε δυνατά Breaking the law, You got another thing comming, και φυσικά το αγαπημένο μου Before the Dawn.

Και όχι μόνο φυσικά.

Ολος ο δίσκος Painkiller έχει απίστευτα και αστείρευτα rifs. Αν παίζετε κιθάρα πάντως, θα καταλάβετε πολύ γρήγορα ότι πίσω από τα δίμετρα racks με τα effects και τα τείχη με τα marshall, κρύβεται ένα παίξιμο πολύ απλοϊκό που δεν είναι τίποτα αλλο από το γνωστό rock 'n roll. Απλά παίζουν με πολλές "κόντρες" και ο συνδυασμός αυτός με το overdrive κα τα αντίστοιχα σόλα δεν αργούν να βγάλουν τον ήχο που ξέρουμε. Οσοι παίζουν θα καταλαβαίνουν αυτό που λέω.
 
Last edited:

Simos.I

Moderator
Staff member
17 June 2006
25,511
Land of Dystopia
ΤΑΣΟ, απλά εμένα μου αρέσουν αρκετά αυτά, το παίξιμο τους είναι όντως απλό εάν έχεις ακούσεις το We stars από τους Hear n'Aid ένα project του DIO & Halford για την προσπάθεια που έγινε από τους hard rockers για βοήθεια στα παιδιά της Αφρικής, κάτι ανάλογο είχε κάνει και Michael Jackson με άλλους εκεί στις αρχές του 1990, άκουσε το κιθαριστικό ριφ των K.K Downning/Glen Tipton για να καταλάβεις τι θέλω να πώ.
Καλύτερη στιγμή τους για μένα είναι η συνεργασία με παραγωγό τον Ελληνα Chris Tsagaridis που έδωσε το PainKiller & Ram it daown.
Από την παλαιότερη εποχή τους λατρεύω το Roca rolla & το Stained Class, δυστυχώς πρέπει να τα βρώ σε cd, γαιτί τα βινύλια είναι σε κακή κατάσταση πια.

Υ.Σ:
Αφιερώνω το κείμενο στο Σωκράτη Τ, :music-smiley-005: παλιό μου συμμαθητή, μέλος του AVClub και γνώστη της ιστορίας των Judas Priest.
 

Δημήτρης Θ.

AVClub Fanatic
17 June 2006
12,627
Ένα ευχαριστώ από μένα στον Eki_65 για την όμορφη παρουσίαση.
Πραγματικά κορυφαία μπάντα.
Y.Γ.Μεταλάδες του forum :music-smiley-005: :music-smiley-005: :music-smiley-005:
 

Kostas P.

AVClub Enthusiast
19 June 2006
742
Αθήνα
Respect κι απο εμενα, χωρις να ηταν ποτε απο τις αγαπημενες μου μπαντες.
Δεν νομιζω οτι επαιξαν πρωτοι metal, καποιοι μιλανε για Blue Cheer, αλλοι για Sabbath. Αν και δεν εχει σημασια, οι Priest ουτε σκληροτερο ουτε βαρυτερο ηχο ειχαν απο τους Sabbath οι οποιοι προηγηθηκαν. Toν πιο heavy ηχο τον απεκτησαν στο Painkiller, οπου εκτος απο την παραγωγη τους απογειωσε ο Scott Travis με το καταπληκτικο παιξιμο του. Οι 70's & early 80's δισκοι τους εχουν εναν πιο rock ηχο.

Τασο, το παιξιμο δεν ειναι καθολου απλοικο. Ειναι μια μπαντα που με την παροδο των χρονων εγιναν καλυτεροι, παικτικα τουλαχιστον. Το ομωνυμο Painkiller εχει απιστευτα σολα, και απο τους δυο, ενω και τα riff τους δεν ειναι κλασικα rock riff. Γενικα οι δυο κιθαριστες εχουν κανει "τρελη" προοδο, πρεπει να μελετησαν αρκετα την προηγουμενη δεκαετια. Για μπαρμπαδες ειναι αψογοι!

Τοσο ξεχωριστοι δεν θα ηταν βεβαια, αν δεν ειχαν τον μεγαλο Halford. Ο ανθρωπος ανεβαινει και κατεβαινει εκει που λιγοι μπορουν. Το ευρος της φωνης ειναι πολυ μεγαλο και η χροια χαρακτηριστικη. Αλλωστε, απο το λιγο που ακουσα με τον μικρο, η μπαντα να βρει εναν ιδιο ηθελε, οχι ν'αλλαξει.

Αυτο που παντα με εκανε να γελαω με αυτη την μπαντα, οπως και πολλες που ακολουθησαν, ηταν η live στολη. Μαλλον "επιασε" βεβαια, κρινωντας απο τη δημοτικοτητα τους και τους μιμιτες, αλλα προτιμω τη σχολη των Anthrax στο ντυσιμο...
 

ΣΩΚΡΑΤΗΣ Τ.

Μέλος Σωματείου
18 June 2006
7,127
ΑΘΗΝΑ
Το ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ αγαπημένο μου συγκρότημα, από την πρώτη στιγμή που τους άκουσα στα 16 μου μέχρι και σήμερα που είμαι 41.

Υ.Γ.1
Σίμο,δεν είμαι γνώστης της ιστορίας τους.
Ένας απλός θαυμαστής τους είμαι.

Πάντως,σ´ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση.

Υ.Γ.2
Για κοίτα που τελικά με τον Θεοδωρόπουλο έχουμε πολλά "κοινά".
(Heavy Metal,RX8 και Παναθηναικάρα)
 
19 June 2006
8,661
Καλά ότι δεν είναι οι πρώτοι που έπαιξαν heavy metal δεν το συζητάμε καν.
Μεγάλη μπάντα στην εποχή της και για καμμιά 10-12ετία.
Το κορυφαίο δείγμα δουλειά τους ήταν το sad wings of destiny. Στέκεται και σήμερα άνετα.
Το χαρακτηριστικό τους γνώρισμα ήταν βέβαια η φωνάρα του Halford αλλά κυρίως οι δισολίες των κιθαριστών. Έκαναν απίστευτα πράγματα . Αυτό το στοιχείο ήταν νεο στο χώρο του metal της εποχής.
Πολύ σημαντική μπάντα και άκρως επιδραστική στο χώρο του σκληρού ροκ.
Ωραίο το αφιέρωμα. Μπράβο.
 

dio1977

Senior Member
19 July 2012
328
Θεσσαλονίκη
μεγάλη μπάντα.τους είδα 2 φορές ζωντανά και θα τους ξαναέβλεπα άνετα.πολύ καλοί. σταθερές αξίες. και μια απίστευτη φωνή.