Για εμενα ειναι μια συμφωνια με κοιλαδες και βουνα, γαληνη και αστραπες.
Σαν να εισαι μεσα σε ενα αεροπλανακι και ξαφνικα εκει που πετας ανεμελος στην ομορφη κοιλαδα, ξαφνικα εμφανιζεται ενα τεραστιο βουνο μπροστα σου, αφου τα αποφευγεις με μια αποτομη μανουβρα, βλεπεις αλλη μια κοιλαδα να ανοιγεται πισω του....!
Πιατευω να μην σας κουρασα
Για εμενα ειναι μια συμφωνια με κοιλαδες και βουνα, γαληνη και αστραπες.
Σαν να εισαι μεσα σε ενα αεροπλανακι και ξαφνικα εκει που πετας ανεμελος στην ομορφη κοιλαδα, ξαφνικα εμφανιζεται ενα τεραστιο βουνο μπροστα σου, αφου τα αποφευγεις με μια αποτομη μανουβρα, βλεπεις αλλη μια κοιλαδα να ανοιγεται πισω του....!
Μ.Μ.Θ εννοεις το Μεγαρο των Αθηνων?
Αν ναι γραψε δυο λογια για την ακουστικη του, εχω διαβασει οτι ειναι πολυ καλη, δεν την εχω ζησει ποτε και μαλλον δεν θα γινει ποτε!
Φωτογραφιες?
Εχει δικη του συμφωνικη ορχηστρα το μεγαρο Θεσσαλονικης? Λιγα λογια?
Πάντως σαν το λάιβ δεν υπάρχει τίποτα... Τα κοντραμπάσα χτες χτυπούσαν κατευθείαν στο στομάχι...
Συμφωνώ κι επαυξάνω. Πολλοί φίλοι του Hi-End δεν έχουν ποτέ ακούσει ζωντανή μια Συμφωνική Ορχήστρα. Θα θεραπευόντουσαν από πολλά: το πρώτο που καταλαβαίνεις είναι πως αυτή την ακουστική εμπειρία, είναι αδύνατον να τη μεταφέρεις στο σαλόνι σου, όσα χρήματα και να πληρώσεις.
Από εκέι και πέρα, κάνεις τις επιλογές σου.
Συμφωνώ κι επαυξάνω. Πολλοί φίλοι του Hi-End δεν έχουν ποτέ ακούσει ζωντανή μια Συμφωνική Ορχήστρα. Θα θεραπευόντουσαν από πολλά: το πρώτο που καταλαβαίνεις είναι πως αυτή την ακουστική εμπειρία, είναι αδύνατον να τη μεταφέρεις στο σαλόνι σου, όσα χρήματα και να πληρώσεις.
Από εκέι και πέρα, κάνεις τις επιλογές σου.
Έτσι είναι... Ακόμα κι αν ήταν όμως δυνατό, γιατί να την μεταφέρει στο σαλόνι του κανείς; Εφόσον το αντικείμενο ειναι η μουσική, η εμπειρία του ακροατή σε μια ζωντανή συναυλία δεν είναι μόνο ακουστική, αλλά και οπτική, και δεν αναφέρομαι στην όπερα. Προσωπικά, ποτέ δεν ένιωσα πιο έντονα το φινάλε ενός έργου από τις στιγμές που βλέπω την τελευταια κίνηση του μαέστρου, ή την απότομη κίνηση του πιανίστα προς τα πίσω σε μια συναυλία. Οι ερμηνευτές "ζωντανεύουν" το μουσικό έργο όχι μονο με τον ήχο που βγαζουν, αλλά και με τις εκφράσεις τους, κι αυτη η εμπειρία ειναι εφικτή μονο σε συναυλίες.
Και κάτι ακόμα, ως προσωπική παρατήρηση. Πολλές φορές έβγαλα ένα δισκάκι από το CD-player στα πρώτα 2-3 λεπτά, γιατι δεν μου άρεσε αυτο που άκουγα. Ποτέ όμως δεν έφυγα απο συναυλία απογοητευμένος, ακόμα κι αν οι ερμηνείες και τα έργα δεν ήταν του γούστου μου.