Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Μουσικές Συζητήσεις
Κοινωνική συνείδηση στην καλλιτεχνική δημιουργία - Απαραίτητη ή όχι ;
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Maria An." data-source="post: 43541" data-attributes="member: 629"><p>Το θέμα που ανοίγεις Δημήτρη είναι πολύ κοντά σε σκεπτικό με ένα που είχα και εγώ στο μυαλό μου.</p><p></p><p>Πάρα πολλά συγκροτήματα μπορεί μουσικά να είναι πολύ ενδιαφέροντα και να συμβαίνει ένα από τα παρακάτω (απλοποιημένη version):</p><p></p><p>α) να έχουν αδιάφορο στιχουργικό περιεχόμενο</p><p></p><p>β) ενδιαφέροντες στίχοι και ασυμφωνία στίχων και στάσης ζωής</p><p></p><p>γ) η μουσική να είναι το μέσο για προώθηση της ιδεολογίας τους (είτε συμφωνούμε με αυτήν είτε όχι)</p><p></p><p>Συνδυασμός των παραπάνω σε διάφορες αναλογίες κατά περίπτωση.</p><p></p><p>Λοιπόν έχουμε και λέμε. </p><p></p><p>Καταρχήν η κακή γνώση ξένων γλωσσών σε βοηθάει ώστε να αντιμετωπίσεις τη μουσική μόνο ως μουσική. Η φωνή του τραγουδιστή είναι ένα ακόμα μουσικό όργανο στο σχήμα και η αξιολόγηση γίνεται βάση αρμονικών συνιστωσών. Πρόκειται για το γνωστό ΛΑ ΛΑ ΛΑ ΛΑ. </p><p></p><p>Μια πρόσθετη περίπτωση ώστε κάποιο συγκρότημα να ενταχθεί στην παραπάνω κατηγορία είναι και η περίεργη προφορά μερικών τραγουδιστών. Αν δεν είναι κάποιος από την ίδια περιοχή αποκλείεται να καταλάβει έστω και μία λέξη. Στην περίπτωση αυτή ανήκουν και τα γκρουπ από τα γκέτο που για την αργκό τους χρειάζεσαι ιδιαίτερο ετυμολογικό λεξικό ή μεταπτυχιακό στα πεζοδρόμια.</p><p></p><p>´Εστω ότι ξεπεράσαμε τα παραπάνω και μπαίνουμε στο ζουμί. Όπου ζουμί = στίχος. Στην περίπτωση α έχουμε την εκδοχή μιας ελαφριάς σούπας. Κοτόσουπα, ψαρόσουπα κλπ. Ελαφριά, εύπεπτη, μας τονώνει, αλλά δεν θα μας δώσει τίποτα παραπάνω.</p><p></p><p>Η β εκδοχή είναι η πιο ύπουλη. Μοσχομυρίζει, νομίζεις ότι αυτό είναι που χρειάζεσαι, αλλά μπορεί πολύ άνετα να σε αλλοτριώσει κι εσένα. Είναι σαν τα σνακ και τα fast food. Απίθανα και εθιστικά στην κατανάλωση, αλλά όσο πιο πολύ πέφτεις στην παγίδα τους τόσο καταστρέφεις την υγεία σου.</p><p></p><p>Η τελευταία εκδοχή είναι για γερά στομάχια. Πάρα πολλούς θα τους πειράξει και θα έχουνε κακό ύπνο, ταραχή και κρύο ιδρώτα. Αυτοί όμως που θα τη γευτούνε σωστά έχουν περάσει σε νέα διάσταση.</p><p></p><p>Η Βέφα στο πλατώ σας</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Maria An., post: 43541, member: 629"] Το θέμα που ανοίγεις Δημήτρη είναι πολύ κοντά σε σκεπτικό με ένα που είχα και εγώ στο μυαλό μου. Πάρα πολλά συγκροτήματα μπορεί μουσικά να είναι πολύ ενδιαφέροντα και να συμβαίνει ένα από τα παρακάτω (απλοποιημένη version): α) να έχουν αδιάφορο στιχουργικό περιεχόμενο β) ενδιαφέροντες στίχοι και ασυμφωνία στίχων και στάσης ζωής γ) η μουσική να είναι το μέσο για προώθηση της ιδεολογίας τους (είτε συμφωνούμε με αυτήν είτε όχι) Συνδυασμός των παραπάνω σε διάφορες αναλογίες κατά περίπτωση. Λοιπόν έχουμε και λέμε. Καταρχήν η κακή γνώση ξένων γλωσσών σε βοηθάει ώστε να αντιμετωπίσεις τη μουσική μόνο ως μουσική. Η φωνή του τραγουδιστή είναι ένα ακόμα μουσικό όργανο στο σχήμα και η αξιολόγηση γίνεται βάση αρμονικών συνιστωσών. Πρόκειται για το γνωστό ΛΑ ΛΑ ΛΑ ΛΑ. Μια πρόσθετη περίπτωση ώστε κάποιο συγκρότημα να ενταχθεί στην παραπάνω κατηγορία είναι και η περίεργη προφορά μερικών τραγουδιστών. Αν δεν είναι κάποιος από την ίδια περιοχή αποκλείεται να καταλάβει έστω και μία λέξη. Στην περίπτωση αυτή ανήκουν και τα γκρουπ από τα γκέτο που για την αργκό τους χρειάζεσαι ιδιαίτερο ετυμολογικό λεξικό ή μεταπτυχιακό στα πεζοδρόμια. ´Εστω ότι ξεπεράσαμε τα παραπάνω και μπαίνουμε στο ζουμί. Όπου ζουμί = στίχος. Στην περίπτωση α έχουμε την εκδοχή μιας ελαφριάς σούπας. Κοτόσουπα, ψαρόσουπα κλπ. Ελαφριά, εύπεπτη, μας τονώνει, αλλά δεν θα μας δώσει τίποτα παραπάνω. Η β εκδοχή είναι η πιο ύπουλη. Μοσχομυρίζει, νομίζεις ότι αυτό είναι που χρειάζεσαι, αλλά μπορεί πολύ άνετα να σε αλλοτριώσει κι εσένα. Είναι σαν τα σνακ και τα fast food. Απίθανα και εθιστικά στην κατανάλωση, αλλά όσο πιο πολύ πέφτεις στην παγίδα τους τόσο καταστρέφεις την υγεία σου. Η τελευταία εκδοχή είναι για γερά στομάχια. Πάρα πολλούς θα τους πειράξει και θα έχουνε κακό ύπνο, ταραχή και κρύο ιδρώτα. Αυτοί όμως που θα τη γευτούνε σωστά έχουν περάσει σε νέα διάσταση. Η Βέφα στο πλατώ σας [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Μουσικές Συζητήσεις
Κοινωνική συνείδηση στην καλλιτεχνική δημιουργία - Απαραίτητη ή όχι ;
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…