Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Μουσικές Συζητήσεις
Kurt Weill & Bertolt Brecht: μουσικές ενυπώσεις και ιδεολογικοί προβληματισμοί
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="Δαμιανός Δημητριάδης" data-source="post: 121219" data-attributes="member: 206"><p><strong>Απάντηση: Kurt Weill & Bertolt Brecht: μουσικές ενυπώσεις και ιδεολογικοί προβληματισ</strong></p><p></p><p>Ενδιαφέρουσα η αφετηρία των επιχειρημάτων του Ντοκ, πιστεύω όμως πως στα έργα του δίδυμου έχει επιτευχθεί τέτοια αισθητική ενότητα που είναι δύσκολο αν 'τσιμπήσεις' στην μουσική να επιμένεις να αδιαφορείς για το κείμενο. Η μουσική κατά κάποιον τρόπο σου υποβάλλει το πνεύμα του κειμένου.</p><p></p><p>Έχει πιστεύω πολύ ενδιαφέρον να δούμε πώς γίνεται αυτό. Οι Μπρεχτ / Βάιλ είχαν ένα δηλωμένο αντιρομαντικό αισθητικό μανιφέστο. Ο Μπρεχτ μάλιστα ένιωθε αποστροφή για την καρδιά της γερμανικής μουσικής παράδοσης, την μουσική του Μπετόβεν. Από την άλλη θριάμβευσε, ιδιαίτερα ο Βάιλ, στην μουσική της <em>μικρής κλίμακας</em>, τραβώντας ακόμη μακρύτερα την εμμονή στο τετριμμένο που έδειξε ο Μάλερ. Ο Κουρτ Βάιλ δημιούργησε μια μουσική που ακουγόταν ταυτόχρονα μοντέρνα (με αφροαμερικάνικα στοιχεία), διδακτική, αποτελώντας στυλιζαρισμένη συνοδεία της Μπρεχτικής πρόζας με βαθιές όμως ρίζες στο ρομαντισμό, στα μαρς και στα απλοϊκά βαλσάκια. Και είναι αυτό ίσως το διεισδυτικότερο στοιχείο της μουσικής του, αυτό που γεννά την οικειότητα, τη νοσταλγία για το απροσδιόριστο, το χαμένο παράδεισο που στην πραγματικότητα δε γνώρισες ποτέ. Στα λόγια ακούγεται μάλλον μελό, στην πράξη όμως είναι πολύ αποτελεσματικό.</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="Δαμιανός Δημητριάδης, post: 121219, member: 206"] [b]Απάντηση: Kurt Weill & Bertolt Brecht: μουσικές ενυπώσεις και ιδεολογικοί προβληματισ[/b] Ενδιαφέρουσα η αφετηρία των επιχειρημάτων του Ντοκ, πιστεύω όμως πως στα έργα του δίδυμου έχει επιτευχθεί τέτοια αισθητική ενότητα που είναι δύσκολο αν 'τσιμπήσεις' στην μουσική να επιμένεις να αδιαφορείς για το κείμενο. Η μουσική κατά κάποιον τρόπο σου υποβάλλει το πνεύμα του κειμένου. Έχει πιστεύω πολύ ενδιαφέρον να δούμε πώς γίνεται αυτό. Οι Μπρεχτ / Βάιλ είχαν ένα δηλωμένο αντιρομαντικό αισθητικό μανιφέστο. Ο Μπρεχτ μάλιστα ένιωθε αποστροφή για την καρδιά της γερμανικής μουσικής παράδοσης, την μουσική του Μπετόβεν. Από την άλλη θριάμβευσε, ιδιαίτερα ο Βάιλ, στην μουσική της [I]μικρής κλίμακας[/I], τραβώντας ακόμη μακρύτερα την εμμονή στο τετριμμένο που έδειξε ο Μάλερ. Ο Κουρτ Βάιλ δημιούργησε μια μουσική που ακουγόταν ταυτόχρονα μοντέρνα (με αφροαμερικάνικα στοιχεία), διδακτική, αποτελώντας στυλιζαρισμένη συνοδεία της Μπρεχτικής πρόζας με βαθιές όμως ρίζες στο ρομαντισμό, στα μαρς και στα απλοϊκά βαλσάκια. Και είναι αυτό ίσως το διεισδυτικότερο στοιχείο της μουσικής του, αυτό που γεννά την οικειότητα, τη νοσταλγία για το απροσδιόριστο, το χαμένο παράδεισο που στην πραγματικότητα δε γνώρισες ποτέ. Στα λόγια ακούγεται μάλλον μελό, στην πράξη όμως είναι πολύ αποτελεσματικό. [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Μουσικές Συζητήσεις
Kurt Weill & Bertolt Brecht: μουσικές ενυπώσεις και ιδεολογικοί προβληματισμοί
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…