Το μουσικο παρελθον του Sam Shalabi δεν επιτρεπει εφησυχασμο για ευκολες και ευχαριστες ακροασεις. Πειραματική κιθαρα με εντονα στοιχεια αυτοσχεδιαζομενης jazz. Την τελευταια δεκαετια είναι ανακατεμένος σε πολλα σχηματα μιας απο τις δημιουργικοτερες μουσικες σκηνες αυτης της εποχης που κατοικοεδρευει στο Μοντρεαλ. Ηχογραφει στην Allien8 και στην Constellation, labels εγγυηση στο χωρο της ambient και post-rock μουσικης. Το περσινο του album Eid στην Allien8 ηταν απο τα καλυτερα της χρονιας.
Η βορειοαφρικανικη καταγωγη του Shalabi προδινεται ευκολα απο το προηγουμενο εργο του, ειδικα απο το Eid. Στο σχημα που ονομαζει Land of Kush (h παναρχαια χωρα των Kush η Νουβια βρισκεται μεταξυ Αιγυπτου και Σουδαν και προμηθευε πολυτιμα μεταλευματα και ελεφαντοδοντο στους Φαραω), συγκεντρωνει μια big band 30 μουσικων απο τον αφρο της σκηνης του Μοντρεαλ. Εχοντας ζησει τα τελευταια χρονια στο Καϊρο ο σκοπος του ειναι να φτιαξει μουσικη για μια μπαντα αναλογη των αιγυπτιακων της δεκαετιας των 60s και 70s. Ισως ψαχνει να βρει αυτο το κατι, το spiritual που τον συνδεει με την αφρικανικη παραδοση, οπως εκανε και ο Sun Ra. Οποιος εχει ακουσει την ηχογραφηση που εκανε η Arkestra με την μπαντα του Saleh Ragab στο Καϊρο στα 70s δεν μπορει παρα να κανει αυτη τη συνδεση.
Με λιγη δοση φαντασιας ειναι ακομη η αραβικη απαντηση στα πειραματα του John Zorn με την εβραικη παραδοσιακη μουσικη. Στο album Against the day οι σκοποι ειναι καθαρα ανατολιτικοι που θα μπορουσε να το καταταξουν στην κατηγορια "ethno-music", γεματης απο ξεφρενο ρυθμο και μελωδια, αν δεν ηταν ποτισμενοι απο τους δυτικους τροπους αυτοσχεδιασμου αλλα και μεγαλης δοσης ψυχεδελειας γερμανικων προδιαγραφων. Πολυ αξιολογη προσπαθεια, μεγαλοσχημη μεν οσον αφορα τα πολυ-πολιτισμικα στοιχεια που θελει να συντηξει στη μουσικη, αλλα σιγουρα γενναια.
e
