Λάρς Φον Τρίερ – Lars von Trier

[Kosh]

Re: Λαρς φον Τρίερ

Να αγιασει το στομα σου. Κι εγω για κατι τετοια τον αποκυρηξα απο ερωτα μου. Στις δυο πρωτες του(γνωστες) ταινιες εμεινα ....

 

[Lepton]

Απάντηση: Re: Λαρς φον Τρίερ

Ο Triers ενώ ξεκινά ως το απόλυτο golden boy του κινηματογράφου με "το στοιχείο του εγκλήματος" και το "Europa" καταλήγει να θέλει να αποδεσμευτεί από κάθε κινηματογραφική φόρμα στα Dοgville και Μαντερλαϋ. Αν θεωρεί τον εαυτό του και την τέχνη του, δέσμια του κινηματογράφου και της τεχνικής που το μέσο αυτό εμπεριέχει, του προτείνω την επόμενη ταινία του να την κυκλοφορήσει μόνο σε μορφή ντεκουπάζ (storyboard) και την μεθεπόμενη μόνο σε μορφή σεναρίου (paper) να μην του κοστίσει και τίποτα. Περαστικά του.

Όντως, περαστικά του, γιατί λένε πως προβλήματα υγείας δεν του επιτρέπουν να γυρίσει το τρίτο μέρος της τριλογίες, το Wasington, το οποίο πολύ θα ήθελα να δω.

Από εκεί και πέρα, τα αφαιρετικά σκηνικά του Dogville δεν με οδηγούν στο συμπέρασμα ότι νοιώθει δέσμιος από τους κινηματογραφικούς περιορισμούς. Τουναντίον: η αριστουργηματική σκηνή του πρώτου βιασμού, με την κάμερα να περιστρέφεται και να φαίνονται σε φόντο οι ένοικοι όλων των άλλων σπιτιών, δεν θα μπορούσε να γίνει σε καμία άλλη τέχνη!

 

[Aggelos M.]

Απάντηση: Λαρς φον Τρίερ

Δεν εχω δει πολλες ταινιες του αλλα σιγουρα το Dogville ειναι οτι καλυτερο εχω δει απο αυτον!!

 

[Stellios papa]

Απάντηση: Λαρς φον Τρίερ

του αρεσει να πειραματιζεται
αλλα να μην συγκρινουμε με Dreger
καμμια σχεση καμμια συνεχεια


.

 

[Γιώργος Κουν.]

Απάντηση: Λαρς φον Τρίερ

Μόνο τα "κύματα" και το "Dogville" ξέρω .
Θεωρώ το δεύτερο ως μια απο τις καλύτερες ταινίες που έχω δεί.

 

[GD197]

Re: Λαρς φον Τρίερ

εγω αυτα τα δυο συν το Εuropa
μαλλον θα παω για το breaking the waves...

 

[Σπύρος Σούρλας]

Απάντηση: Λαρς φον Τρίερ

Οι Νεότεροι Σκηνοθέτες επηρεάζονται απο παλιότερους...Και ο Ντράγερ επηρέασε τον Τρίερ αποδεδειγμένα.Αυτό δεν σημαίνει πώς ο Τρίερ μιμήθηκε τον Ντράγερ ή οτι είναι ο ´Αυθεντικός Υιός´...
Αυτό ισχύει σέ όλες τίς Τέχνες και είναι απολύτως θεμιτό...
Τώρα εάν θίγονται τά Ιερά και τά Οσια επειδή γίνονται ´ανίερες συγκρίσεις´δέν μέ αφορά..
Εάν παραμέναμε προσκολλημένοι μόνον σέ ´Ιερά Τέρατα´θά είχαμε πάψει να ακούμε μουσική,να βλέπουμε Θέατρο,Κινηματογράφο και κάθε άλλη μορφή τέχνης και θα κλεινόμαστε στά σπίτια μας αγκαλιά μέ τίς ´Αναμνήσεις´μας.

 

[Ηλίας Κ]

Re: Λαρς φον Τρίερ

Για μένα ειναι λίγο αντιφατικός ο Τριερ,
το dogville είναι από τις πολύ καλές καινούριες ταινίες που έχω δει,
τα "κύματα" μου είχαν φανεί εντελώς χάλια...

 

[Photis]

Re: Λαρς φον Τρίερ

Να αγιασει το στομα σου. Κι εγω για κατι τετοια τον αποκυρηξα απο ερωτα μου. Στις δυο πρωτες του(γνωστες) ταινιες εμεινα ....

Νέητ μην τα ξαναλέμε, το συνάφι μας πάνω από όλα! :BDGBGDB55:

Πέρα από την πλάκα εμένα με είχε ενοχλήσει πολύ η έλλειψη σκηνικών στο dogville. Μου θύμισε μινιμαλιστική θεατρική παράσταση. Μόνο που απεχθάνομαι το θέατρο ως τέχνη γιατι θεωρώ ότι με δεσμεύει πολύ και σαν θεατή (έχω μόνο μια γωνία λήψης) και σαν δημιουργό (ειδικά αν είμαι ο σκηνοθέτης). Απλά είναι το πεδίο στο οποίο μεγαλουργεί ο ηθοποιός και γι αυτό έχει μάλλον και τόση απήχηση.

Απλα θεωρώ μεγάλο κρίμα την εξέλιξη αυτού του σκηνοθέτη. Όταν έκανε το Europa είπα αυτό ήταν ξαναβγήκε auteur! Χωρίς να είναι δήθεν και δεν. Αυτό δεν το λές εύκολα από τη 3η ταινία κάποιου. Νομίζω όμως πως αυτό ήταν που τον στιγμάτησε κι όλας. Γι αυτό και τα δόγματα και dogville. Πιθανόν να νιώθει πως πρέπει να είναι πάντα ένα βήμα παραπέρα.

 

[Photis]

Re: Απάντηση: Λαρς φον Τρίερ

Οι Νεότεροι Σκηνοθέτες επηρεάζονται απο παλιότερους...Και ο Ντράγερ επηρέασε τον Τρίερ αποδεδειγμένα.Αυτό δεν σημαίνει πώς ο Τρίερ μιμήθηκε τον Ντράγερ ή οτι είναι ο ´Αυθεντικός Υιός´...
Αυτό ισχύει σέ όλες τίς Τέχνες και είναι απολύτως θεμιτό...
Τώρα εάν θίγονται τά Ιερά και τά Οσια επειδή γίνονται ´ανίερες συγκρίσεις´δέν μέ αφορά..
Εάν παραμέναμε προσκολλημένοι μόνον σέ ´Ιερά Τέρατα´θά είχαμε πάψει να ακούμε μουσική,να βλέπουμε Θέατρο,Κινηματογράφο και κάθε άλλη μορφή τέχνης και θα κλεινόμαστε στά σπίτια μας αγκαλιά μέ τίς ´Αναμνήσεις´μας.

Μα είναι γνωστό ότι ο Ντράγερ έχει επιρρεάσει (μην πω στιγματίσει κιόλας) όλη την κινηματογραφική παραγωγή στης Σκανδιναβίας. Από τη θεματική της μέχρι και την τελευταία φόρμα. Και φυσικά δεν είναι κακό αυτό. Ούτε και πρέπει ο κάθε σκηνοθέτης να μιμιθεί τον Ντράγερ για να αποδείξει τίποτα, αλλίμονο.

 

[GD197]

Re: Λαρς φον Τρίερ

συμφωνω για το dogville αν και μου αρεσε σαν κειμενο, ερμηνειες κλπ, μου φανηκε σαν να εβλεπα το θεατρο της δευτερας!!!
οσο αφορα το θεατρο διαφωνω (αλλα δεν επεκτεινομαι καθότι offtopic) αυτο που ηθελα να πω ειναι οτι το θεατρο δεν εχει ιδιατερη απηχηση...αφορα πολυ λιγο κοσμο δυστυχως.

 

[Lepton]

Απάντηση: Λαρς φον Τρίερ

Εγώ θα διαφωνήσω με το ότι τα σκηνικά του Dogville ήταν θεατρικά. Ναι, είναι αλήθεια ότι τέτοιο βαθμό αφαίρεσης έχουμε δει μόνο στο θέατρο, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως οι λόγοι που το έκανε αυτό ο Trier ήταν αντίστοιχοι. Στο θέατρο πιθανές αιτίες είναι ότι το έργο δεν έχει συγκεκριμένο τόπο και χρόνο, ή ότι ο χώρος μεταβάλλεται συνεχώς. Αντίθετα, οι στόχοι του Τρίερ, κατά τη γνώμη μου προφανώς, ήταν άλλοι:

Πρώτον, να δώσει την εντύπωση ότι εκεί που τελειώνει η κιμωλία οριοθετείται και ο μικρόκοσμος του χωριού, με τους δικούς του όρους και με ελάχιστη επαφή με τον έξω κόσμο.

Δεύτερον, να καταδείξει ότι μεταξύ των κατοίκων του χωριού υπάρχει διαφάνεια. Τίποτα δεν λαμβάνει χώρα μακριά από τα μάτια των υπολοίπων. Όλοι γνωρίζουν και είναι συνυπεύθυνοι. Είναι ακριβώς χάρη σε αυτό το σκηνικό που χαρακτηρίζω αριστουργηματική τη σκηνή του πρώτου βιασμού.

Απόδειξη όλων αυτών, ότι η προσπάθεια του Εθνικού Θεάτρου μας να ανεβάσει το Dogville χαρακτηρίστηκε από πλήθος μηχανικών βοηθημάτων. Εκτός από διάφορα κινούμενα μέρη της "σκηνής", οι ίδιες οι θέσεις των θεατών βρίσκονταν πάνω σε μια περιστρεφόμενη πλατφόρμα. Μ'όλα ταύτα, το τελικό αποτέλεσμα ήταν μάλλον μέτριο.

 

[Stellios papa]

Απάντηση: Re: Λαρς φον Τρίερ

Νέητ μην τα ξαναλέμε, το συνάφι μας πάνω από όλα! :BDGBGDB55:

Πέρα από την πλάκα εμένα με είχε ενοχλήσει πολύ η έλλειψη σκηνικών στο dogville. Μου θύμισε μινιμαλιστική θεατρική παράσταση. Μόνο που απεχθάνομαι το θέατρο ως τέχνη γιατι θεωρώ ότι με δεσμεύει πολύ και σαν θεατή (έχω μόνο μια γωνία λήψης) και σαν δημιουργό (ειδικά αν είμαι ο σκηνοθέτης). Απλά είναι το πεδίο στο οποίο μεγαλουργεί ο ηθοποιός και γι αυτό έχει μάλλον και τόση απήχηση.

Απλα θεωρώ μεγάλο κρίμα την εξέλιξη αυτού του σκηνοθέτη. Όταν έκανε το Europa είπα αυτό ήταν ξαναβγήκε auteur! Χωρίς να είναι δήθεν και δεν. Αυτό δεν το λές εύκολα από τη 3η ταινία κάποιου. Νομίζω όμως πως αυτό ήταν που τον στιγμάτησε κι όλας. Γι αυτό και τα δόγματα και dogville. Πιθανόν να νιώθει πως πρέπει να είναι πάντα ένα βήμα παραπέρα.

εχεις απολυτο δικιο
μαζι σου !!!


.

 

[oldman]

Re: Λαρς φον Τρίερ

Διαφωνώ και με τους δυο σας.

Για να μην μπλέκουμε τις βούρτσες με τις ...κουβαρίστρες...
άλλο θέατρο και άλλο σινεμά.
‛Όπως άλλο γλυπτική και άλλο ζωγραφική.
Όταν έκανε την εμφάνισή του ο ομιλών κινηματογράφος, οι άνθρωποι του θεάτρου θορυβήθηκαν αναρωτώμενοι μήπως αυτό θα ήταν η αρχή του τέλους του κλάδου τους.
Ο μακαρίτης ο Μελάς για να τους καθησυχάσει είπε ότι το να γυρεύεις κουλτούρα από ένα πανί που προβάλλονται επάνω του εικόνες, είναι σα να προσπαθείς να ζεσταθείς με ένα ζωγραφιστό τζάκι.
Οι σοφιστείες όμως όσο κι αν χαϊδεύουν αυτιά, δεν είναι απάντηση στους προβληματισμούς.
Η ταινία Dogville είναι κατά τη γνώμη μου ανεπανάληπτη, μόνο και μόνο επειδή η πρωτοτυπία της δεν μπορεί να επαναληφθεί – δεν επιτρέπεται να επαναληφθεί – από κανέναν, ούτε και από τον ίδιο τον σκηνοθέτη.
Δεν είναι η ταινία που δημιουργεί σχολή και δείχνει νέο δρόμο και νέες τεχνικές. Όποιος επιχειρήσει να επαναλάβει κάτι τέτοιο θα γελοιοποιηθεί.
Ένας είχε την ιδέα, την πραγματοποίησε και τέλος.
Ομολογώ ότι όταν άρχισα να την βλέπω, αισθάνθηκα κάπως άβολα με την πρωτοτυπία της. Στην συνέχεα όμως η υπόθεση με συνεπήρε τόσο που ούτε καν το σκεπτόμουνα. Είχα την αίσθηση ότι αυτή η ταινία μόνον έτσι έπρεπε να γίνει.
Σε μια εποχή που επιστρατεύεται και η τεχνολογία των κομπιούτερ για να κάνει τα σκηνικά πιο φαντασμαγορικά και πιο εντυπωσιακά, καταφέρνει ο Λαρς φον Τρίερ με την αφαίρεση να δείξει πια είναι η πεμπτουσία της κινηματογραφικής τέχνης.
Δηλαδή το θέμα και η ερμηνεία.
Όλα τα άλλα πρέπει να συμβάλουν στην ανάδειξη των ανωτέρω και όχι να γίνονται ο αυτοσκοπός.
Κάπου θα πρέπει να είχε υπόψη του και τον μακαρίτη τον Robert Bresson.

 

[Photis]

Re: Λαρς φον Τρίερ

Διαφωνώ και με τους δυο σας.

Σε μια εποχή που επιστρατεύεται και η τεχνολογία των κομπιούτερ για να κάνει τα σκηνικά πιο φαντασμαγορικά και πιο εντυπωσιακά, καταφέρνει ο Λαρς φον Τρίερ με την αφαίρεση να δείξει πια είναι η πεμπτουσία της κινηματογραφικής τέχνης.
Δηλαδή το θέμα και η ερμηνεία.
Όλα τα άλλα πρέπει να συμβάλουν στην ανάδειξη των ανωτέρω και όχι να γίνονται ο αυτοσκοπός.
Κάπου θα πρέπει να είχε υπόψη του και τον μακαρίτη τον Robert Bresson.

Διαφωνώ ως εκεί που δεν πάει. Ο Bresson που επικαλείσαι μπορεί να ήταν λάτρεις του λιτού στον κινηματογράφο εντούτοις έκανε κινηματογράφο. Που πέρα από θέμα και ερμηνείες (που δεν είναι η πεμπτουσία του κινηματογράφου σύμφωνα με πολλούς που έχουν γράψει γι αυτόν) είναι και σκηνοθεσία, θέση μηχανής, σύνθεση κάδρου, και πολλά άλλα που αναδυκνύονται από τη δουλειά που βγάζουν ένα κάρο ειδικότητες που ο Τρίερς απλά θεωρεί ότι δεν τις χρειάζεται. Αναρωτηθήκαμε ποτέ τί είναι αυτό που χαρακτηρίζει μια ταινία; Τι είναι αυτό που την κατατάσει σε κατηγορίες; Πάνω από όλα (ναι και από το θέμα) πιστεύω ότι είναι το ύφος της. Γι αυτό και θεωρώ το production design ισάξιο με την σκηνοθεσία, το μοντάζ και τη φωτογραφία. Γιατί συμβάλλει ισόποσα με τα παραπάνω στη διαμόρφωση του ύφους της ταινίας. Με το dogma ο Τρίερς ήθελε να παίξει χωρίς φωτογράφους. Με το dogville χωρίς production design. Βρε καλά του λέω να βγάλει την επόμενη ταινία του σε paper να τελειώνουμε...

 

[oldman]

Re: Λαρς φον Τρίερ

Είναι ευτύχημα να υπάρχουν άνθρωποι που να διαφωνούν σε τέτοια ενδιαφέροντα θέματα, τη στιγμή που τόσοι άλλοι βαριούνται ακόμα και να διαβάσουνε τις διαφωνίες, πόσο μάλλον να συμμετέχουν σ’αυτές.
Επί του προκειμένου.
Θεωρείς ότι η ταινία αυτή πέρα από την έλλειψη ντουβαριών, δεν έχει σκηνοθεσία, μοντάζ, ευρηματικές γωνίες λείψεις και άλλα σχετικά;

 

[Photis]

Re: Λαρς φον Τρίερ

Θεωρώ ότι σκηνοθεσία είχε. Production design δεν είχε. Και στους ηλίθιους δεν είχε φωτογραφία. Και το δόγμα δεν αποτελούσε άλλοθι γιατι ο Βίντερμπεργκ που το εφάρμοσε και αυτός πιστά στο Feasten (οικογενειακή γιορτή) μια χαρά φωτογραφία είχε κι ας μην είχε φώτα. Για εμένα το να καταργείς βασικές κινηματογραφικές ειδικότητες ισοδυναμεί με το να μην κάνεις κινηματογράφο.

 

[Σπύρος Σούρλας]

Απάντηση: Λαρς φον Τρίερ

Aν σέ κάτι μού άρεσε στό Dogville ήταν ακριβώς η απογυμνωμένη Θεατρικότητά του.
Καί το Θέατρο έχει μιάν Αλήθεια πού ο Κινηματογράφος δέν μπορεί νά πλησιάσει..
Στό Θέατρο όλα αρχίζουν απο τήν αρχή κάθε φορά πού μιά Παράσταση Ξεκινά.
Ποτέ μιά Παράσταση δέν είναι ίδια μέ την χτεσινή ή την προχτεσινή.
Καί ακριβώς η μεγάλη Ευτυχία αλλά και ταυτόχρονα Δυστυχία τού Θεάτρου είναι πώς δέν μπορεί να επαναληφθεί ούτε να αναπαρασταθεί η κάθε Παράσταση και η διαντίδραση με το Κοινό.Χάνεται στον Χρόνο....
Ούτε η μαγνητοσκόπηση μπορεί να την διασώσει γιά τούς επόμενους Θεατές μέσα στά Χρόνια.
Και διαφωνώ εντελώς μέ την άποψη πώς το Θέατρο αναδεικνύει τον Ηθοποιό..
Το αληθινό Θέατρο αναδεικνύει το Όλον πού υπερβαίνει τά Επί Μέρους χωρίς φυσικά νά ´συντρίβει´τά Επι Μέρους.
Καί ο Μεγάλος συνήθως Κινηματογράφος είναι μεγάλος όταν μπορεί έστω και κατ´ελάχιστον νά έχει στοιχεία θεατρικότητας.Δηλαδή νά μπορείς να ξαναδείς μιά σκηνή ή μιά Ταινία σέ βάθος Χρόνου και παρότι γνωρίζεις τήν υπόθεση νά νοιώθεις ότι το βλέπεις γιά Πρώτη Φορά.

 

[Δημήτρης Ιωάννου]

Απάντηση: Λαρς φον Τρίερ

Για την απογύμνωση και τη Θατρικότητα του Dogville γράψαμε όλοι και όσοι την λατρέψαμε και..ο Φώτης που τον ξένισε grinning-smiley-043)

Να σας πώ και ένα άλλο κουλό που σχετίζεται άμεσα με το θρεντ "Ο Θάνατος των εμποράκ..συγγνώμη,των Video Club"?????


Το Dogville το πρωτοείδα στο σινεμά και το λάτρεψα (μετά το 20λεπτο σοκ-απουσία σκηνικών κλπ).

Ηταν λογικό να το περιμένω πώς και πώς σε DVD.
Οταν βγήκε ήμουν απ τους πρώτους που το αγόρασε και φυσικά το είδα το ίδιο βράδυ
Βλέποντάς το ξανα με την αδελφή μου συνειδητοποίησα τί μου έφταιξε την πρώτη φορά σε DVD.Κάτι δεν πήγαινε καλά,κάτι έλλειπε..

Δεν ήταν το κάδρο,αυτό ήταν το αυθεντικό.
Δεν ήταν ο ήχος,αυτός ήταν κουτσουρεμένος στέρεο (αναμενόμενο).
Ηταν η έλλειψη "Κεφαλαίων" που υπήρχε στην Ταινία.

Μάλιστα κύριοι.
Η εδώ εταιρεία Audio Visual αποφάσισε να κυκλοφορήσει την ταινία πετσοκομμένη σε ..διάρκεια !!!!!!!!
Αφαίρεση των επι μέρους κεφαλαίων,αφήγησης και σκηνών !!!

Αποτέλεσμα: Η ελληνική έκδοση διαρκεί 133 λεπτά ,και η original 172 λεπτά.Αφαίρεσαν 40' ταινίας !!!
Τέτοιο αίσχος ..

Φυσικα και την αγόρασα ξανά από Αγγλία, με αγγλικούς μεν υπότιτλους αλλά με ολόκληρη την ταινία.

Και μετά συζητάμε..

 

[Lepton]

Απάντηση: Λαρς φον Τρίερ

Δημήτρη, με σόκαρες τώρα! Έγινε τέτοιο πράγμα; Δεν έχω αγοράσει το DVD, γιατί περιμένω (μάλλον μάταια) να ολοκληρωθεί η τριλογία!

Τώρα, περί της ταινίας, Φώτη, συμφωνώ μαζί σου στο ότι οι Ηλίθιοι πρακτικά δεν είχαν Φωτογραφία, αλλά νομίζω ότι στο Dogville production design υπήρχε, και μάλιστα ήταν ιδιαίτερα δύσκολο. Το τι υπήρχε και τι όχι στο σκηνικό ήταν επιλογή όχι τύχη (όπως το φως τον Ηλιθίων). Μπορεί να μην έχω πέσει μέσα στις υποθέσεις μου για τους λόγους, αλλά είμαι σίγουρος ότι υπήρχαν, δεν έγινε για ευκολία.

Υ.Γ. Ευχαριστώ τους συμμετέχοντες διότι τόσο απολαυστική διαφωνία έχω καιρό να διαβάσω στο avclub!