“THE IPCRESS FILE” (1965)
“FUNERAL IN BERLIN” (1966)
“BILLION DOLLAR BRAIN” (1967)
Το 1965, ο ένας από τους δύο παραγωγούς των ταινιών του James Bond, o Harry Saltzman αποφασίζει να δώσει κινηματογραφική ζωή στον χαρακτήρα των μυθιστορημάτων του Len Deighton, τον πράκτορα Harry Palmer. Για να τον ενσαρκώσει διαλέγει έναν νέο ηθοποιό που ξεκινούσε την καριέρα του, τον Michael Caine.
O πράκτορας Harry Palmer αποτελεί τον αντίποδα του James Bond. Έχει παρουσιαστικό που θυμίζει ταμία τράπεζας ή ορκωτό λογιστή με τα κοκάλινα γυαλιά που φορά, δεν έχει αυτοκίνητο και χρησιμοποιεί τα μέσα μαζικής μεταφοράς, δεν είναι αξιωματικός του Ναυτικού, αντίθετα έκανε φυλακή στο στρατό. Είναι απείθαρχος, αμφισβητεί την εξουσία των ανωτέρων του και διαθέτει κλασικό Βρετανικό φλέγμα και χιούμορ. Τα κοινά σημεία με τον πιο γνωστό του συνάδελφο είναι η ιδιαίτερη προτίμηση προς το ωραίο φύλο με τη διαφορά ότι ο Bond ρίχνει τις γυναίκες χρησιμοποιώντας όλο το πακέτο «εμφάνιση-ρούχα-αυτοκίνητα» ενώ ο Palmer κυρίως με το μυαλό και το στυλ. Είναι γκουρμέ και αυτός αλλά μαγειρεύει ο ίδιος ενώ του αρέσουν ο Bach και ο Mozart.
Uploaded with ImageShack.us
Στην πρώτη ταινία του 1965, το «The IPCRESS File» που σκηνοθέτησε ο Sidney Furie γνωρίζουμε τον ήρωα και τα χαρακτηριστικά του που αναφέρθηκαν παραπάνω. Ο Palmer αναλαμβάνει να διελευκάνει μια υπόθεση στην οποία, εν μέσω του ψυχρού πολέμου, πολλοί επιστήμονες θετικών επιστημών «αχρηστεύονται» μέσω μιας μεθόδου υποβολής και φυσικά γίνονται αντιλειτουργικοί στον τομέα τους. Η ροή της ταινίας είναι μετρημένη, σταθερή αλλά όχι γρήγορη ενώ ο Caine είναι εξαιρετικός στο ρόλο του. Το «γλυκό» δένει ακόμα περισσότερο λόγω της θαυμάσιας μουσικής του John Barry o οποίος υπογράφει ένα soundtrack υποβλητικό και πολύ διαφορετικό από αυτά των ταινιών του James Bond που συνέθετε, λιγότερο "πομπώδες" και "εντυπωσιακό". Η ταινία θεωρείται κλασική στο είδος της και έχει επηρεάσει πολλούς καλλιτέχνες (αρκεί να δείτε το 10λεπτο φιλμάκι “to kill a dead man” των Portishead και θα καταλάβετε).
Uploaded with ImageShack.us
Την επόμενη χρονιά ο χαρακτήρας του Palmer επανέρχεται στη μεγάλη οθόνη με το “Funeral in Berlin”. Η δράση μεταφέρεται στο Βερολίνο όπου ο ήρωας καλείται να φυγαδεύσει ένα Ρώσο αξιωματικό από το Ανατολικό Βερολίνο στη Δύση μέσω του γνωστού «τείχους». Σκηνοθέτης πια είναι ο, γνωστός από τις σκηνοθεσίες του σε πολλά φιλμς James Bond, Guy Hamilton ενώ απουσιάζει και ο John Barry από τη σύνθεση της μουσικής. Η ταινία έχει πια πιο γρήγορο ρυθμό, οι σεναριακές ανατροπές είναι πολλές αλλά η συνταγή δεν αποδίδει αφού τείνει πια προς «ΤζεημςΜποντικούς» ρυθμούς αναιρώντας εν μέρει την ιδιαιτερότητα του χαρακτήρα και τη διαφοροποίησή του όπως αυτή περιγράφτηκε στο πρώτο φιλμ.
Uploaded with ImageShack.us
Το παραπάνω γίνεται ακόμα πιο εμφανές στην τελευταία ταινία της τριλογίας, το “Billion Dollar Brain” που σκηνοθέτησε ο, νέος τότε, Ken Russell. Η ταινία είναι πια «κοσμοπολίτικη» με συμμετοχή ηθοποιών όπως ο Karl Malden και η Francoise Dorleac αλλά είναι η χειρότερη όλων.
Απλά για την καταγραφή, ο Palmer σε αυτή την ταινία αναλαμβάνει να σταματήσει έναν παρανοϊκό Τεξανό «πετρελαιά» ο οποίος έχει αποφασίσει να καταλύσει τον κομμουνισμό εισβάλλοντας στην Σοβιετική Ένωση μέσω μιας εξέγερσης στη Λετονία.
Το θετικό είναι ότι η καλλιτεχνική μετριότητα των δύο τελευταίων ταινιών δεν «έθαψε» τον Caine o οποίος συνέχισε να γυρίζει σπουδαίες ταινίες στη Βρετανία (με αποκορύφωμα το “Get carter” του 1971 αλλά και τα «The Italian Job» και «Sleuth») πριν κάνει το κινηματογραφικό πέρασμα στις Η.Π.Α.
Υ.Γ. Θα ήθελα να ζητήσω εκ νέου συγγνώμη για το γνωστό πρόβλημα που παρουσιάζεται όταν μεταφέρω ένα κείμενο από το Word στην πλατφόρμα του avclub εξ'ου και οι απουσίες διαστημάτων ανάμεσα στις ξενικές λέξεις. Φαίνεται ότι στο συγκεκριμένο υπολογιστή απ'όπου γράφω υπάρχει πρόβλημα, την άλλη φορά θα δοκιμάσω από το νέο λάπτοπ που πήρα που έχει και πιο πρόσφατο Office μήπως και εξαλειφθεί αυτό το πρόβλημα.
Ευχαριστώ για την κατανόηση.
Last edited by a moderator:
(από τις λίγες που κρατάω)
