Εχοντας περασει στην ιστορια του εγκεφαλου μου για την μελο αισθητικη τους,
ομολογω οτι στην αρχη και εχοντας ακουσει δειγματα απο προηγουμενες δουλειες τους ,,
(μα οχι κατι ολοκληρωμενο) ημουν επιφυλακτικος
για το τι θα ακουσω...
ξεπερνοντας το πρωτο σοκ με τις new metal "ατακες" τους εβαλα σαν σκοπο
εδω και 2 και κατι μηνες που ακουω τον δισκο να εμβαθυνω στην μουσικη τους ,,
'χωρις να επηρεαζομαι απο τις οποιες προκαταληψεις εχω για την "νεα ταξη πραγματων"...
εδω και κατι μερες ειδα πως τα παντα σε αυτο το δισκο ειναι η "νεα ταξη πραγματων"
ολα κυλουν σε αυστηρα ρητορικη βαση με την μουσικη (η οποια κατα την
γνωμη μου ερχεται σε δευτερη μοιρα) να ακολουθει με θρησκευτικη ευλαβεια
τους στιχους..
στιχους βγαλμενους απο μια πραγματικοτητα που ολοι βιωνουμε,,,
οι περισσοτεροι απο εμας με τραγικο τροπο..
ολα ειναι τοσο μα και τοσο αληθινα...απο την πραγματικοτητα του America,,
στην τραγικη διπιστωση του disco queen...
ολα ειναι τοσο χαρουμενα μα τοσο τραγικα....οπως και η ιδια η πραγματικοτητα που ζουμε...
ενας κοσμος ονειρων,,που προσπαθει με ολους τους τροπους
να εκμεταλλευτει τα ονειρα μας....
ζορικοι καιροι...οπως ηταν παντα..
ολοι προσπαθουν να μας πεισουν οτι υπαρχουν πολλα που δεν εχουμε
γευτει ακομα....
και ομως...εχουμε γευτει τα παντα...
εχουμε ερωτευθει,,εχουμε πονεσει,,εχουμε νιωσει,,,εχουμε πιστεψει στους
εαυτους μας....εχουμε ζησει....
περσινο album,,τωρινες αναμνησεις...
τρεξτε:a0210:
τρεξτε να γλυτωσετε απο τον εφιαλτη που ακουει στο ονομα -πραγματικοτητα-
εναν εφιαλτη που οι PAIN OF SALVATION ζουν και μας τον μεταφερουν αυτουσιο...
χωρις ανουσιες μετατροπες και περιτυλιγματα...
μερικες φορες αξιζει να ακους αυτο που ζεις,,,,
χωρις αναστολες...
Last edited: