Επειδη ζουμε σε μια κινηματογραφικη περιοδο με Αλιενς, καταραμενα νησια , αγρια κομικς,τερατα με τιτανους, Νιντζα λεω να αλλαξουμε λιγο να παμε σε ενα παραμυθι που αφορα εναν αγγελο που κατεβηκε στην γη με τον συντροφο του για να παρατηρηση την καθημερινη ζωη των ανθρωπων Απο τα ψηλα κτηρια ο Βεντερς βλεπει τον χαμηλο κοσμο μας, και μεσα απο τα βλεμματα των αγγελων του κοιταζει καποια πραγματα στερημμενα απο το φως , πικρες στιγμες , ανοητα εργα των ανθρωπων και ειναι ο ερωτας που τον κανει να απαρνηθη την αιωνιωτητα και να φυγη στην προσκαιρη ευτυχια των θνητων
----
Ετσι σκεφτηκε ο Αγγελος την πρωτη μερα στη γη
‛’Δεν πρέπει να κοιτω από
ψηλά, αλλά κατάφατσα.
Πρώτα, θα κάνω μπάνιο.,Μετά θα ξυριστώ, σε Τούρκο μπαρμπέρη..
... που θα μου κάνει
και μασάζ.
Μετά θα πάρω εφημερίδα και θα διαβάσω ως και τ' ωροσκόπιο.
Την πρώτη μέρα θα με υπηρετούν.
Αν θέλω κάτι, θα ρωτώ τους γείτονες.
Αν κάποιος σκοντάψει πάνω μου, θα ζητήσει συγνώμη.
Θα με σπρώξουν και θα σπρώξω.
Στο γεμάτο μπαρ, θα μου βρουν τραπέζι.
Θα σταματήσει ένα αμάξι και θα με πάρει ο δήμαρχος
Θα με ξέρουν όλοι και κανείς δε θα υποψιάζεται.
Δε θα πω λέξη και θα καταλαβαίνω όλες τις γλώσσες.
Έτσι θα είναι
η πρώτη ημερα
Αλλά τίποτα, δεν θα ειναι αληθινο ‛’
Η ταινια ειναι ενας υμνος στην αγαπημενη μου πολη, ο Βεντερς γυριζει στο Βερολινο μετα την Αμερικανικη περιπλανηση του, και μεσα απο εικαστικες εικονες απεριγραπτου μεγαλειου ανοιγη τα φτερα του και φθανει στο απωγειο της δημιουργηκοτητας του , , το θαυμα ομως επιτυγχανεται με την εκπληκτικη λυρικη φωτογραφια του Αρνι Αλεκαν και το υπεροχο κειμενο του Χαντκε , μεγαλες στιγμες της ταινιας η μικρη εμφανιση του Πητερ Φωλκ που παιζει τον ευτο του , ο Νιck Cave σε ενα σπαρακτικο κομματι from her to eternity και πανω απο ολους ο Μπρουνο Γκανς ,η ταιναια ειναι ενα ποιημα αισιοδοξιας στην ζωη και τον ερωτα και αν ο θεατης εχει ματια στην ψυχη του ευκολα θα τα δει ολα αυτα και πολλα αλλα
Η εκφραση ‛’ρομαντικο παραληρημα’’ που νοιωθεις βλεποντας τα πλανα απεριγραπτης ομορφιας ειναι φτωχη να περιγραψη μεσα απο ενα ψυχρο πληκτρολογιο τα αισθηματα που νοιωθεις , αλλα οπως ολες οι μεγαλες ταινιες τα μεγαλα συναισθηματα ξεκινουν οταν τα φωτα της αιθουσας σβηνουν και τα κουβαλας μεσα σου μια ζωη
Την αφιερωνω στους τρεις αγγελους
τον Γιασουσιρο τον Φρασουα και τον Αντρει
Λεει ο Βεντερς στους τιτλους του τελους και εννοει τον οζου τον τρυφω και τον τρακοφσκι
.
Ετσι σκεφτηκε ο Αγγελος την πρωτη μερα στη γη
‛’Δεν πρέπει να κοιτω από
ψηλά, αλλά κατάφατσα.
Πρώτα, θα κάνω μπάνιο.,Μετά θα ξυριστώ, σε Τούρκο μπαρμπέρη..
... που θα μου κάνει
και μασάζ.
Μετά θα πάρω εφημερίδα και θα διαβάσω ως και τ' ωροσκόπιο.
Την πρώτη μέρα θα με υπηρετούν.
Αν θέλω κάτι, θα ρωτώ τους γείτονες.
Αν κάποιος σκοντάψει πάνω μου, θα ζητήσει συγνώμη.
Θα με σπρώξουν και θα σπρώξω.
Στο γεμάτο μπαρ, θα μου βρουν τραπέζι.
Θα σταματήσει ένα αμάξι και θα με πάρει ο δήμαρχος
Θα με ξέρουν όλοι και κανείς δε θα υποψιάζεται.
Δε θα πω λέξη και θα καταλαβαίνω όλες τις γλώσσες.
Έτσι θα είναι
η πρώτη ημερα
Αλλά τίποτα, δεν θα ειναι αληθινο ‛’
Η ταινια ειναι ενας υμνος στην αγαπημενη μου πολη, ο Βεντερς γυριζει στο Βερολινο μετα την Αμερικανικη περιπλανηση του, και μεσα απο εικαστικες εικονες απεριγραπτου μεγαλειου ανοιγη τα φτερα του και φθανει στο απωγειο της δημιουργηκοτητας του , , το θαυμα ομως επιτυγχανεται με την εκπληκτικη λυρικη φωτογραφια του Αρνι Αλεκαν και το υπεροχο κειμενο του Χαντκε , μεγαλες στιγμες της ταινιας η μικρη εμφανιση του Πητερ Φωλκ που παιζει τον ευτο του , ο Νιck Cave σε ενα σπαρακτικο κομματι from her to eternity και πανω απο ολους ο Μπρουνο Γκανς ,η ταιναια ειναι ενα ποιημα αισιοδοξιας στην ζωη και τον ερωτα και αν ο θεατης εχει ματια στην ψυχη του ευκολα θα τα δει ολα αυτα και πολλα αλλα
Η εκφραση ‛’ρομαντικο παραληρημα’’ που νοιωθεις βλεποντας τα πλανα απεριγραπτης ομορφιας ειναι φτωχη να περιγραψη μεσα απο ενα ψυχρο πληκτρολογιο τα αισθηματα που νοιωθεις , αλλα οπως ολες οι μεγαλες ταινιες τα μεγαλα συναισθηματα ξεκινουν οταν τα φωτα της αιθουσας σβηνουν και τα κουβαλας μεσα σου μια ζωη
Την αφιερωνω στους τρεις αγγελους
τον Γιασουσιρο τον Φρασουα και τον Αντρει
Λεει ο Βεντερς στους τιτλους του τελους και εννοει τον οζου τον τρυφω και τον τρακοφσκι
.
