Η αναγνωριση προιοντων απο χωρες που δεν εχουν "παραδοση" στο ειδος,δεν ερχεται μεσω των γνωστων οδων του high-end.
Τετοια προιοντα χρειαζονται εναν διαφορετικης αντιληψης αγοραστη και εναν διαφορετικης αντιληψης πωλητη.
Αυτοι οι δυο (αγοραστης και πωλητης) εχουν ενα κοινο χαρακτηριστικο.Εχουν και οι δυο αποβαλει το "συνδρομο" χωρας προελευσης ενος προιοντος.
Τολμουν και οι δυο να δοκιμασουν και εχοντας ιδιαν αποψη,να εγκρινουν,αλλα και ενδεχομενως να απορριψουν ενα τετοιο προιον.
Το σημαντικο ειναι οτι καποιοι ευτυχως τολμουν να παρουσιασουν τα προιοντα τους χωρις να "κλαινε την μοιρα τους" επειδη καποιοι αλλοι εχουν "παραδοση" η οποια πολλες φορες δεν ωφειλεται τοσο στην ποιοτητα των προιοντων τους,αλλα σε αλλα επιπεδα "marketing".Πολλοι κατασκευαστες με "παραδοση" δεν εχουν σημερα να παρουσιασουν τιποτα ιδιαιτερο σε σχεση με "αγνωστους" κατασκευαστες,εκμεταλλευομενοι βεβαια "παλιες δοξες" τους που σημερα απλα δεν υπαρχουν πλεον.
Μπραβο λοιπον στον Πορτογαλλο Rui Borges