προσωπικα τα παω καλα με τα χημικα οποτε λεω να πειραματιστω καποια στιγμη, να δουμε τι θα βγει.
Καλή συνέχεια, λοιπόν.
Η διαδικασία με το περιντρόλ είναι βέβαια μπακαλίστικη και χρειάζεται οποσδήποτε και ένα "σφράγισμα" - κλείσιμο των πόρων , η διαδικασία που περιγράφεται ως sealing στο δεύτερο λινκ. Στο πρώτο δεν αναφέρεται καθόλου εκτός αν δεν το πρόσεξα εγω καθώς διάβασα βιαστικά.
Τα βασικά βήματα είναι τα εξείς.
Καθαρισμα πολύ καλό των επιφανειών.
Το καθαριστικό πιάτων δεν ξέρω πόσο αξιόπιστη δουλειά κάνει Στην βιομηχανία πάντως βάζουν τα αλουμίνια πριν τα ανοδιώσουν σε μπάνια με καυτή ποτάσα για αρκετή ώρα, καθώς για να δουλέξει το κόλπο η επιφάνεια θα πρέπει να αίναι απολύτως καθαρή.
Ανοδίωση με ηλεκτρόλυση.
Θέλεις πολύ ελεχχόμενες συνθήκες στην ποσότητα του οξέως αλλά και στη θερμοκρασία του διαλύματος για να έχεις καλό αποτέλεσμα, ενώ αν πας να υπολογίσεις την απαιτούμενη πυκνότητα του ρεύματος ανα μονάδα επιφάνειας μαλλον θα χρειαστουν αρκετά μεγάλοι Μ/Τ . Σε εγροστάσιο ανοδιώσης παλαιότερα, είδα τεράστιους μετασχηματιστες και ανόδια.
Απο δω μπορείς να κάνεις υπολογισμούς :
http://en.wikipedia.org/wiki/Anodizing
Σφραγισμα.
Απαραίτητη διαδικασία .Αν διαβάσεις στο παραπάνω λινκ, εαν δεν το κάνεις σωστά είναι, σαν μα νην έκανες τίποτα. Πάρε μια νερομπογιά και βάψε το αλουμίνιο-το ίδιο κάνει.
Πιστεύω οτι δεν αξίζει το κόπο να στήσει κάποιος μια μικρή βιοτεχνία για να ανοδιώσει (ανοδιώσει, τρόπος του λέγειν βέβαια) μερικά κομμάτια αλουμίνιο.
Η μεθοδος του περιντρολ (μπορείς μετά να το χρωματίσεις με ενα υδατοδιαλυτό -ακρυλικο χρώμα είναι μάλλον πιο συμφέρουσα.
Σε κάθε περίπτωση πάντως, έχει πολύ ενδιαφέρον το θέμα, αν το προχωρίσεις να μας ενημερώνεις