Καλορρίζικο Supersonic!
Το μηχανάκι είναι όντως αξιόλογο. Πιστεύω, καλύπτει σχεδόν όλες τις ανάγκες του οικιακού χρήστη, αλλά και πολλές ανάγκες του επαγγελματία στο On Location Recording.
Βέβαια δεν θα αντικαταστήσει τα κανονικά πυκνωτικά μικρόφωνα, τις κονσόλες, τα μεγάλα interface και ψηφιακούς μετατροπείς. Είναι φτιαγμένο γι' άλλο σκοπό, ήδη όμως η απόδοση του είναι άριστη απ' όλες τις απόψεις.
Η αδελφή μου, κάτοχος του ίδιου μηχανήματος όπως ξέρεις, μου έφερε τα πρώτα δείγματα των ηχογραφήσεων της σε πιάνο. (Είναι καθηγήτρια μουσικής για όσους δεν γνωρίζουν).
Τα αποτελέσματα είναι
εξαιρετικά. Τα αρχεία, γραμμένα σε σύνηθες 44,1/16 έχουν διατηρήσει όλη τη φυσικότητα και το χαρακτήρα του συγκεκριμένου πιάνου (όρθιο γερμανικό Bluthner). Με λίγη αποθορυβοποίηση και μικρή ενίσχυση των χαμηλών κατά την επεξεργασία, το πιάνο γίνεται αυτό που πραγματικά είναι, τίποτε περισσότερο και τίποτε λιγότερο.
Για την ευαισθησία των μικροφώνων έχεις δίκιο. Θα σου συστήσω να ηχογραφείς όσο το δυνατόν πλησιέστερα προς την πηγή, αυξάνοντας την αναλογία του άμεσου προς τον εξ ανακλάσεως και εκ του περιβάλλοντος προερχόμενο ήχο. Να φροντίζεις όμως να παίρνεις ισορροπημένα ολόκληρη την ηχητική σκηνή.
Από την άλλη πλευρά, αν θέλεις να ηχογραφήσεις από μακριά ένα ηχητικό γεγονός, π.χ. μία διάλεξη από τις πίσω θέσεις σε μία αίθουσα, η ευαισθησία των μικροφώνων είναι πολύτιμος σύμμαχος.
Η ευκολία στην τοποθέτηση -και αντίστοιχα η ποιότητα των ηχογραφήσεων που μπορείς να πετύχεις- αυξάνεται κατακόρυφα, αν βιδώσεις το Tascam σε μία βάση μικροφώνων. Γι' αυτό και έχει κατάλληλη υποδοχή. Θα πρέπει όμως να προμηθευτείς και το σχετικό παξιμάδι προσαρμογής.
Για τις ηχογραφήσεις από Line. Θα σου συστήσω να γράφεις σε ανάλυση 44,1/24. Ο λόγος απλός: Εάν φτιάξεις CD απαιτούνται ελάχιστες μετατροπές και περιορίζονται τα σφάλματα. Αμφιβάλλω, αν θα εντοπίσεις ακουστές διαφορές σε μεγαλύτερες αναλύσεις (π.χ. 96/24). Αφού όμως πειραματίζεσαι, θα ήταν ενδιαφέρον να μάθουμε αποτελέσματα.
Ένα άλλο θέμα είναι το καλώδιο Line που χρησιμοποιείς:
Δηλαδή 2 X RCA => mini Jack Stereo
Είναι μάλλον δύσκολο να βρείς
καλό τέτοιο καλώδιο (όχι του κιλού). Τι λύση έχεις χρησιμοποιήσει;
Σχετικά με τα "μειονεκτήματα" που αναφέρεις:
-Για την πλαστικουριά. Εγώ νομίζω ότι είναι γερά φτιαγμένο, τουλάχιστον με τα σημερινά δεδομένα. Που να δεις την πλαστικουριά στο δικό μου Mini-Disk Sony MZ-100 Hi-MD. Τραυματισμός με το πρώτο πέσιμο!
-Έλλειψη ψηφιακής εξόδου: Μικρό το κακό. Έτσι κι' αλλιώς τα αρχεία τα παίρνεις αμέσως στον υπολογιστή αυτούσια, όχι όπως γίνεται στα Mini Disk. Εξάλλου η κύρια χρήση του είναι ως Recorder και όχι Player.
Υ.Γ. Για τη Sony συμφωνώ: Μας συνδέει με τα προϊόντα της μιά βαθειά σχέση αγάπης-μίσους. Έτσι είναι τα μεγάλα πάθη!