- 29 June 2006
- 4,393
Σκεπτόμενος τις πιο άτυχες μπάντες στην ιστορία του heavy metal, πάντα περνάνε από το μυαλό μου οι Steelheart. Ξεκινάνε το 1990, κατ’ αρχάς, ως Red Alert, περνάνε audition και προσλαμβάνουν τον χαρισματικό τραγουδιστή, με την απίστευτη έκταση φωνής των τεσσάρων οκτάβων (για τη σύγκριση, ο Rob Halford έχει έκταση λίγο μικρότερη από τέσσερις οκτάβες), Michael Matijevic.
Με τον Matijevic στα φωνητικά, τους Frank DiConstanzo και Chris Risola στις κιθάρες, τον James Ward στο μπάσο και τον John Fowler στα τύμπανα, ηχογραφούν ένα demo τεσσάρων κομματιών, το οποίο μετα κόπων και βασάνων ο Matijevic καταφέρνει να πείσει τον μάνατζερ Stan Poses να ακούσει. Το αποτέλεσμα ήταν οι Red Alert να κερδίσουν ενα δισκογραφικό συμβόλαιο με την MCA.
Η ύπαρξη άλλης μπάντας με το όνομα Red Alert, τους αναγκάζει να αλλάξουν το δικό τους σε Steelheart και με αυτό να κυκλοφορήσουν τον πρώτο ομότιτλο δίσκο τους το 1991. Σε παραγωγή Mark Opitz, το άλμπουμ περιέχει δέκα κομμάτια ποιοτικού glam/sleaze metal, με κύριο χαρακτηριστικό τους την εντυπωσιακή φωνή του Matijevic και την «κόντρα» φωνής-κιθάρας στο κομμάτι “Sheila”. Το tip του άλμπουμ; Αν παρατηρήσετε το βιβλιαράκι, θα δείτε να αναφέρεται ως executive producer κάποιος Bruce Dickinson. Αυτός ΔΕΝ είναι ο γνωστός σε ολους τραγουδιστής των Iron Maiden, άλλα ένας συνονόματός του Αμερικανός παραγωγός, υπεύθυνος κυρίως για συλλογές και επανεκδόσεις άλμπουμ (Blue Oyster Cult, Men At Work κ.α.).
Η συνέχεια είναι μαγευτική, για τους Steelheart. Πωλήσεις που ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο, το single “Lady” πρώτο στα charts για 17 εβδομάδες, το βίντεο του “I’ll Never Let You Go (Angel Eyes)” δεύτερο “most requested video” στη λίστα του MTV. Μετά από μία παγκόσμια περιοδεία το 1992, οι Steelheart κυκλοφορούν το δεύτερο άλμπουμ τους, “Tangled In Reins”, το οποίο, αν και στην Ιαπωνία έκανε μεγάλη επιτυχία, στον υπόλοιπο κόσμο δεν κατάφερε να ξεπεράσει τη λαίλαπα του grunge και έμεινε εκτός charts. Τα χειρότερα για τους Steelheart δεν είχαν έρθει ακόμα, ομως.
Steelheart
Κατά τη διάρκεια της τουρνέ, για την υποστήριξη του “Tangled In Reins”, τη βραδιά του Halloween, οι Steelheart έπαιζαν ως special guests των Slaughter, στο Denver του Colorado. Στο τραγούδι "Dancing In The Fire", ο Matijevic είχε τη μοιραία - όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων - ιδέα να σκαρφαλώσει σε έναν από τους πύργους φωτισμού της σκηνής. Ο πύργος δεν ήταν καλά στερεωμένος, ξεκόλλησε και, χτυπώντας τον τραγουδιστή στο πίσω μέρος του κεφαλιού του, τον έστειλε να προσγειωθεί με το πρόσωπο στη σκηνή. Αποτέλεσμα; Σπασμένη μύτη, σαγόνι και κόκκαλα στα μάγουλα, 28 ράμματα στο πίσω μέρος του κεφαλιού και στρέβλωση της σπονδυλικής στήλης. Ο Matijevic σηκώθηκε, αποχαιρέτησε το κοινό και αποχώρησε από τη σκηνή. Διακομίσθηκε στο τοπικό νοσοκομείο, όπου και του έγιναν ράμματα και στη συνέχεια ο μάνατζέρ του, αδιαφορώντας για την κατάστασή του, τον έβαλε στο αεροπλάνο και τον γύρισε σπίτι του. Οι Steelheart ήταν παρελθόν.
Από τότε, όπως και ο ίδιος λέει, άρχισε ο πόνος. Αφου οι πληγές του επουλώθηκαν και όλοι του έλεγαν ότι είναι καλά, ανακάλυψε ότι υπέφερε από μετατραυματικό εγκεφαλικό σοκ, το οποίο και τον διατηρούσε σε μία μόνιμη κατάσταση νιρβάνας. Έπεφτε σε λήθαργο συνεχώς και ξυπνώντας δεν θυμόταν τί είχε κάνει, ούτε πού βρισκόταν. Η κατάσταση αυτή κράτησε τρία χρόνια.
Το 1996 και ενώ ο Matijevic είχε «ξυπνήσει», φορμάρει μία νέα σύνθεση των Steelheart, με τους Kenny Kanowski στην κιθάρα, Vincent Mele στο μπάσο και Alex Makarovich στα τύμπανα και κυκλοφορεί το “Wait”. Δυστυχώς, νομικά κωλύματα επέτρεψαν την κυκλοφορία του δίσκου μόνο στην ασιατική αγορά, όπου το single “Wait” έφτασε μέχρι και το #1 στα charts. Το 2001 και στην ταινία “Rock Star”, ο Matijevic «δανείζει» τη φωνή του στον πρωταγωνιστή Mark Wahlberg και είναι ο εν δυνάμει frontman των Steel Dragon. Στο soundtrack της ταινίας υπάρχει και μία επανεκτέλεση του "We All Die Young" από το “Wait” άλμπουμ.
Matijevic
Μετά το θάνατο του πατέρα του, το 2003 και αφού προς τιμήν του εκλιπόντος άλλαξε το όνομα του από Michael στο βαφτιστικό του, Miljenco (η καταγωγή του είναι από την Κροατία), προσέλαβε τους Uros Ravoski στην κιθάρα, Sigve Sjursen στο μπάσο, Mike Humbert στα τύμπανα και τον Myron Dove ως touring μπασίστα και κυκλοφόρησε ένα DVD, με τα βίντεο και ζωντανές εμφανίσεις της μπάντας από το 1991. Ακολουθεί το ΕΡ “Just A Taste” το 2006. Το συγκεκριμένο lineup περιοδεύει (αν μας διαβάζει κάποιος promoter, κάντε κάτι να τους δούμε και από εδώ) και ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει το νέο του άλμπουμ, “Samurai”, μέσα στο 2007/2008.
Μέχρι τότε, μπορείτε να βρείτε έναν μεγάλο αριθμό βίντεο από live εμφανίσεις τους του 2007 στο YouTube, όπου θα διαπιστώσετε ότι η φωνή του Matijevic είναι αναλοίωτη. Για περισσότερες πληροφορίες πάνω στους Steelheart ή για να αγοράσετε αλμπουμ τους, επισκεφθείτε το επίσημο διαδικτυακό τους τόπο, στο www.steelheart.com
Με τον Matijevic στα φωνητικά, τους Frank DiConstanzo και Chris Risola στις κιθάρες, τον James Ward στο μπάσο και τον John Fowler στα τύμπανα, ηχογραφούν ένα demo τεσσάρων κομματιών, το οποίο μετα κόπων και βασάνων ο Matijevic καταφέρνει να πείσει τον μάνατζερ Stan Poses να ακούσει. Το αποτέλεσμα ήταν οι Red Alert να κερδίσουν ενα δισκογραφικό συμβόλαιο με την MCA.
Η ύπαρξη άλλης μπάντας με το όνομα Red Alert, τους αναγκάζει να αλλάξουν το δικό τους σε Steelheart και με αυτό να κυκλοφορήσουν τον πρώτο ομότιτλο δίσκο τους το 1991. Σε παραγωγή Mark Opitz, το άλμπουμ περιέχει δέκα κομμάτια ποιοτικού glam/sleaze metal, με κύριο χαρακτηριστικό τους την εντυπωσιακή φωνή του Matijevic και την «κόντρα» φωνής-κιθάρας στο κομμάτι “Sheila”. Το tip του άλμπουμ; Αν παρατηρήσετε το βιβλιαράκι, θα δείτε να αναφέρεται ως executive producer κάποιος Bruce Dickinson. Αυτός ΔΕΝ είναι ο γνωστός σε ολους τραγουδιστής των Iron Maiden, άλλα ένας συνονόματός του Αμερικανός παραγωγός, υπεύθυνος κυρίως για συλλογές και επανεκδόσεις άλμπουμ (Blue Oyster Cult, Men At Work κ.α.).
Η συνέχεια είναι μαγευτική, για τους Steelheart. Πωλήσεις που ξεπερνούν το ένα εκατομμύριο, το single “Lady” πρώτο στα charts για 17 εβδομάδες, το βίντεο του “I’ll Never Let You Go (Angel Eyes)” δεύτερο “most requested video” στη λίστα του MTV. Μετά από μία παγκόσμια περιοδεία το 1992, οι Steelheart κυκλοφορούν το δεύτερο άλμπουμ τους, “Tangled In Reins”, το οποίο, αν και στην Ιαπωνία έκανε μεγάλη επιτυχία, στον υπόλοιπο κόσμο δεν κατάφερε να ξεπεράσει τη λαίλαπα του grunge και έμεινε εκτός charts. Τα χειρότερα για τους Steelheart δεν είχαν έρθει ακόμα, ομως.
Steelheart
Κατά τη διάρκεια της τουρνέ, για την υποστήριξη του “Tangled In Reins”, τη βραδιά του Halloween, οι Steelheart έπαιζαν ως special guests των Slaughter, στο Denver του Colorado. Στο τραγούδι "Dancing In The Fire", ο Matijevic είχε τη μοιραία - όπως αποδείχτηκε εκ των υστέρων - ιδέα να σκαρφαλώσει σε έναν από τους πύργους φωτισμού της σκηνής. Ο πύργος δεν ήταν καλά στερεωμένος, ξεκόλλησε και, χτυπώντας τον τραγουδιστή στο πίσω μέρος του κεφαλιού του, τον έστειλε να προσγειωθεί με το πρόσωπο στη σκηνή. Αποτέλεσμα; Σπασμένη μύτη, σαγόνι και κόκκαλα στα μάγουλα, 28 ράμματα στο πίσω μέρος του κεφαλιού και στρέβλωση της σπονδυλικής στήλης. Ο Matijevic σηκώθηκε, αποχαιρέτησε το κοινό και αποχώρησε από τη σκηνή. Διακομίσθηκε στο τοπικό νοσοκομείο, όπου και του έγιναν ράμματα και στη συνέχεια ο μάνατζέρ του, αδιαφορώντας για την κατάστασή του, τον έβαλε στο αεροπλάνο και τον γύρισε σπίτι του. Οι Steelheart ήταν παρελθόν.
Από τότε, όπως και ο ίδιος λέει, άρχισε ο πόνος. Αφου οι πληγές του επουλώθηκαν και όλοι του έλεγαν ότι είναι καλά, ανακάλυψε ότι υπέφερε από μετατραυματικό εγκεφαλικό σοκ, το οποίο και τον διατηρούσε σε μία μόνιμη κατάσταση νιρβάνας. Έπεφτε σε λήθαργο συνεχώς και ξυπνώντας δεν θυμόταν τί είχε κάνει, ούτε πού βρισκόταν. Η κατάσταση αυτή κράτησε τρία χρόνια.
Το 1996 και ενώ ο Matijevic είχε «ξυπνήσει», φορμάρει μία νέα σύνθεση των Steelheart, με τους Kenny Kanowski στην κιθάρα, Vincent Mele στο μπάσο και Alex Makarovich στα τύμπανα και κυκλοφορεί το “Wait”. Δυστυχώς, νομικά κωλύματα επέτρεψαν την κυκλοφορία του δίσκου μόνο στην ασιατική αγορά, όπου το single “Wait” έφτασε μέχρι και το #1 στα charts. Το 2001 και στην ταινία “Rock Star”, ο Matijevic «δανείζει» τη φωνή του στον πρωταγωνιστή Mark Wahlberg και είναι ο εν δυνάμει frontman των Steel Dragon. Στο soundtrack της ταινίας υπάρχει και μία επανεκτέλεση του "We All Die Young" από το “Wait” άλμπουμ.
Matijevic
Μετά το θάνατο του πατέρα του, το 2003 και αφού προς τιμήν του εκλιπόντος άλλαξε το όνομα του από Michael στο βαφτιστικό του, Miljenco (η καταγωγή του είναι από την Κροατία), προσέλαβε τους Uros Ravoski στην κιθάρα, Sigve Sjursen στο μπάσο, Mike Humbert στα τύμπανα και τον Myron Dove ως touring μπασίστα και κυκλοφόρησε ένα DVD, με τα βίντεο και ζωντανές εμφανίσεις της μπάντας από το 1991. Ακολουθεί το ΕΡ “Just A Taste” το 2006. Το συγκεκριμένο lineup περιοδεύει (αν μας διαβάζει κάποιος promoter, κάντε κάτι να τους δούμε και από εδώ) και ετοιμάζεται να κυκλοφορήσει το νέο του άλμπουμ, “Samurai”, μέσα στο 2007/2008.
Μέχρι τότε, μπορείτε να βρείτε έναν μεγάλο αριθμό βίντεο από live εμφανίσεις τους του 2007 στο YouTube, όπου θα διαπιστώσετε ότι η φωνή του Matijevic είναι αναλοίωτη. Για περισσότερες πληροφορίες πάνω στους Steelheart ή για να αγοράσετε αλμπουμ τους, επισκεφθείτε το επίσημο διαδικτυακό τους τόπο, στο www.steelheart.com
Last edited: