Τι να πω σε αυτό. Οι ορισμοί είναι ξεκάθαροι. Ο νόμος μιλάει για δικαιώματα μεταξύ αγοραστή-πωλητή. Αν μιλούσε για "αρχικό" πωλητή και τελικό πωλητή, θα το έλεγε. Επίσης, ο όρος "μεταπωλητής" δεν υπάρχει στον 3043, και νομίζω και πουθενά αλλού. Τώρα για περισσότερα θα πρέπει να απευθυνθείς σε ειδικούς, ή στα "επεξηγητικά" φυλάκια του υπουργείου ανάπτυξης.
Εγώ πάντως ενδεικτικά αναφέρω ότι μαγαζί αρνήθηκε να μου καλύψει χαλασμένο προϊόν που εμφάνισε βλάβη τον 16ο μήνα, με την δικαιολογία ότι είχε "εγγύηση" 1 χρόνο. Τελικά έκανα αγωγή. Το μαγαζί έφερε τον δικό του πωλητή (που ήταν και εισαγωγέας) σαν δικό μου αντίδικο (αν το λένε έτσι). Τελικά καταδικάστηκαν και οι δύο. Το μεγαλύτερο μέρος της αποζημίωσης κατοχυρώθηκε στο μαγαζί (γιατί δεν με κάλυψε, και γιατί με παρέπεμψε στον εισαγωγέα ενώ γνώριζε ότι δεν θα με καλύψει ο εισαγωγέας) και ένα μικρό μέρος στον εισαγωγέα, επειδή όταν απευθύνθηκα σε αυτούς δεν κάλυψαν τον δικό τους αγοραστή. Όμως, το μαγαζί πλήρωσε τα περισσότερα...
Αν το σκεφτείς πάντως δεν έχει νόημα να είναι ο "αρχικός" πωλητής. Εκτός του ότι ο αγοραστής δεν τον ξέρει (από πού αγόρασε το μαγαζί
, δεν ξέρεις και το τίμημα της συναλλαγής. Αν για παράδειγμα το μαγαζί αγοράσει μια τηλεόραση 100 ευρώ και στην πουλήσει 3.000 ευρώ, πως είναι δυνατόν να ζητήσεις 3.000 ευρώ από αυτόν που το πούλησε 100;