τα χάρτινα, το caravanserai και ο γρίφος...

[supersonic]

μιά και έχω μπει γιά τα καλά στη μανία των χάρτινων γιαπωνέζικων είπα πριν από λίγο καιρό να ξαναπαραγγείλω το αγαπημένο μου caravanserai και στην έκδοση αυτή.

Προϋπήρχαν άλλα δυό βινύλια και ένα εκπληκτικό χάρτινο (επίσης γιαπωνέζικο) sacd. Αυτό ίσως είναι η καλύτερη ηχογράφηση που διαθέτω.
Βασισμένος λοιπόν στην απόδοσή του ξαναπαράγγειλα σε paper sleeve το cd.
Το πρώτο άκουσμα δεν με εντυπωσίασε ιδιαίτερα.
Το ίδιο και το δεύτερο.
Επειδή παραξενεύτηκα έβαλα τα peak meters του behringer να δώ τι παίζει.
Έπαθα σοκ.
Το πρώτο κομμάτι, που έχει κάτι τζιτζίκια και λίγο άνεμο στην αρχή, ήταν κάπου στα -10 ενώ με το σαξόφωνο φτάσαμε στα -5 και μόλις μπήκε το ακουστικό μπάσο σχεδόν χτύπησε 0 !
Όλο το χαλαρό κομμάτι κυμάνθηκε από -10 έως 0....
Το ίδιο και τα άλλα...
Έψαξα τα εξώφυλλα και κάπου γραμμένα σε μιά γωνίτσα είδα ότι το remaster είναι του Vic Anesini της sony που κάνει όλη τη σειρά legacy..
Δηλαδή ...απλώς paper sleeve.

Χτες δεν άντεξα και βάζω ένα αντίγραφο του sacd που έκανα από την αναλογική downsampled έξοδο του 757.
Η σύγκριση ήταν τραγική γιά το νέο χάρτινο.
Διαφορές απερίγραπτες.
Κοιτάζω το εξώφυλλο καλύτερα μπας και βρώ τον τεχνικό....
Απλά SACD DSD αλλά ...sme records.
www.sme.co.jp

Τελικά είναι μιά θυγατρική της sony Ιαπωνίας, με περιορισμένο ρεπερτόριο.
Όλα στα γιαπωνέζικα, μαύρη πίκρα.
Και όσο γιά τον συγκεκριμένο, όλα τα φόρα έχουνε να λένε γιά την ηχογράφηση του SACD αυτού....

με λίγα λόγια ...σκέτο μπέρδεμα.
Προσέχετε λοιπόν, όλα τα χάρτινα δεν είναι ίδια.-bye-

 

[Κωστής Μποτωνάκης]

Φίλε Δ. Παναγιωτίδη συμφωνώ μαζί σου οτι το Caravanserai είναι υπέροχο.
Το έχω και σε LP και CD.

Θα ήθελα να σε ρωτήσω γενικά για τα γιαποωέζικα cd, εκτός του συγκεκριμένου, πως ακούγονται δε σχέση με τα απλά cd. Aξίζουν τα παραπάνω χρήματα τους ;

Σε ευχαριστώ,
Κωστής

 

[Nikos F]

Παράξενο πολύ παράξενο , έως τώρα τα γαπωνέζικα υπερέχουν σαφέστατα
των υπολοίπων (κυρίως αυτά της emi -toshiba)
και υποθέτω δεν είναι απλά θέμα στάθμης εγγραφής.

 

[supersonic]

Κωστή, γενικά τα γιαπωνέζικα εκτός από την πιστή ρέπλικα εξωφύλλων, εσωφύλλων κλπ (εξαιρετική δουλειά) έχουν πολύ καλή έως άριστη ηχογράφηση.
Κάποια είναι σίγουρα γιαπωνέζικο remaster, και αυτά είναι τα καλά.
Κάποια είναι τελικά το αμερικάνικο remaster που αν και καλό, δεν αποδεικνύεται και πάντα έτσι.
Το συγκεκριμένο σίγουρα έχει περάσει από maximizer που περιορίζει τη δυναμική περιοχή και ανεβάζει αρκετά την τελική στάθμη. Ακούγεται λαμπρά και εντυπωσιακά, ίσως καλύτερα από παλιές εκδόσεις, αλλά σίγουρα οι γιαπωνέζοι κάνουν άλλη δουλειά.

 

[Κωστής Μποτωνάκης]

Απάντηση: Re: τα χάρτινα, το caravanserai και ο γρίφος...

Κωστή, γενικά τα γιαπωνέζικα εκτός από την πιστή ρέπλικα εξωφύλλων, εσωφύλλων κλπ (εξαιρετική δουλειά) έχουν πολύ καλή έως άριστη ηχογράφηση.
Κάποια είναι σίγουρα γιαπωνέζικο remaster, και αυτά είναι τα καλά.
Κάποια είναι τελικά το αμερικάνικο remaster που αν και καλό, δεν αποδεικνύεται και πάντα έτσι.
Το συγκεκριμένο σίγουρα έχει περάσει από maximizer που περιορίζει τη δυναμική περιοχή και ανεβάζει αρκετά την τελική στάθμη. Ακούγεται λαμπρά και εντυπωσιακά, ίσως καλύτερα από παλιές εκδόσεις, αλλά σίγουρα οι γιαπωνέζοι κάνουν άλλη δουλειά.

Σε ευχαριστώ πολύ για την απάντησή σου.
Παλιότερα, μάλλον αρκετά παλαιότερα....., είχα ακούσει κάποιους δίσκους των "Art Ensemble of Chicago" που ήταν Γιαπονέζικοι και ήταν πάρα πολύ καλοί.

Θα αγοράσω κανένα γιαπονέζικο cd για δοκιμή.

Κωστής

 

[Δημήτρης Ν.]

τα χάρτινα του Bowie για παράδειγμα είναι κατά το μεγαλύτερο τους μέρος τα ίδια με τα remastered του 1999 . Ομως το Aladdin Sane είναι remastered του 2002 και είναι σαφώς ανώτερο από αυτό του 1999 ( εφυγε η θολούρα από το μπάσο , τα είδωλα των οργάνων έχουν περισσότερο αέρα μεταξύ τους )

 

[supersonic]

μια δοκιμή θα με πείσει.
Και τότε παραγγέλνω

Δυστυχώς η πληροφορία αυτού του είδους δεν είναι διαθέσιμη στις internetικές βιτρίνες.

 

[Nikos F]

ένα βασικό χαρακτηριστκό των ιαπωνικών έναντι κυρίως των αμερικανικών εκτυπώσεων , όπως το έχω αντιληφθεί ,εντελώς εμπειρικά ,ύστερα από συγκριτικές ακροάσεις με αρκετά αναλυτικά (τουλάχιστον) ηχεία και ακουστικά (αναφοράς) είναι το ακόλουθο.

Δεν εντυπωσιάζουν (μιλώ για aad, add) σε πρώτη ακρόαση διότι δεν διαθέτουν
τον λαμπρό - λέγε με πριμαριστό χαρακτήρα των αμερικάνικων.
Αντιθέτως διαθέτουν καλύτερο σαφέστερο (punchy είναι η λέξη) χαμηλό με εξαιρετικές - αναλυτικότατες μεσαίες.
Ακριβώς λόγω αυτής τους της ιδιότητας είναι ταμάμ για πολύωρες ακροάσεις,
πράγμα που είναι (μερικές φορές) αδύνατο για τους ανταγωνιστές.

 

[supersonic]

αν ακούσεις αυτό το dsd sacd της sme στο caravanserai θα πάθεις....


για αυτό σπάστηκα με το χάρτινο.