Προσωπικά μάζευα δίσκους απ τα παζάρια όπως αγοράζοντας Ελληνικές και ξένες εκδόσεις,σπάνια αναφοράς κ.λ.π.
Την δεκαετία των 90ς βγήκαν κάποιοι δίσκοι με κακή ηχοληψία, ή πρόχειρα ή....φθηνές παραγωγές.
Αν πρόκειται για instroumental δεν γίνεται τόσο εύκολα αντιληπτή η μέτρια παραγωγή.
Κάποια άλμπουμ όμως που προσωπικά ακούω πολύ, έχουν τονισμένα τα συριστικά τόσο που ενοχλούν.
Είχα ανεβάσει 2-3 track τέτοια στο θέμα του Μάκη με την 110.
Από τότε και επειδή το θέμα μ απασχολούσε εδώ και τρεις δεκαετίες, πρότεινα σε παλιούς φίλους που έχουν τον δίσκο και μάλιστα από άλλες χώρες να τους ακούσουν σε συγκεκριμένα σημεία.
Το ίδιο αποτέλεσμα που έχω με όλες τις κεφαλές, ακόμα και νέες αλλά και τώρα φρεσκαρισμένες με νέες ακίδες, εκτός από 2 και μία που είχα αγοράσει σε τρεις εκδόσεις ,αλλά πούλησα.
Θυμάμαι το θέμα το συζήτησα με τον συγχωρεμένο τον Ζωδιάτη της Genesis και μου είχε προτείνει την Rega Exact,που ναι δεν παράγει την λεπτομέρεια και ανάλυση,ούτε το vibe της Linn Karma,αλλά δεν σ ενοχλούν τόσο τα συριστικά ώστε να τον βγάλεις απ το πλατό ενώ σ αρέσει.
Το ίδιο αποτέλεσμα άκουσαν κα φίλοι που εύχομαι να δω από κοντά σε λίγες μέρες με Lyra,Linn Kandid ,πιο ακριβές με δίσκο μάλιστα Εισαγωγής .
Μάλιστα σε τεστ στο Hi Fi News όπως ξανα-ειπα την πρότειναν γι αυτή την δουλειά και δη για μεταχειρισμένους .Παρόμοια αποτελέσματα με Goldring 1022/12/42 και VDH .
To Sample είναι απ τον δίσκο του Al Jerreau Green in Blue...με Audio Technica AT 09 mk2 επίσης με ξύριζε.
Αν τον έχει τον δίσκο κάποιος ας μου πει τη γνώμη του.
Καταλήγω στο ότι μερικές φορές η περιορισμένη φθορά της ακίδας ή παλαιότητα της ανάρτησης μπορεί να χειροτερέψουν μα παραφωνία που όμως ήδη υπάρχει.
πέρα ότι είχε 3.000like μέχρι εκείνη την στιγμή .
Εδώ στην red
έκδοση !!!
