Re: Απάντηση: ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ
Η διαφωνία μου με τον Κώστα ήταν στο θέμα της μουσικής καθαρά.
δεν νοείται Σχέση με τη Μουσική, χωρίς αγορά δίσκων.
το downloading μπορεί να χρησιμεύσει μόνο ενημερωτικά.
τους δίσκους που μου αρέσουν, θεωρώ
υποχρέωσή μου να τους αγοράσω.
αλλιώς, θεωρώ πως Δεν τους έχω.
προσωπική άποψη πάντα: είμαι φετιχιστής στο έπακρο.
δεν το συνιστώ σε κανέναν : είναι πολύ ακριβό ...habit.
δεν έχω κανενός είδους κόλλημα με πνευματικές ...ιδιοκτησίες και τα σχετικά.
ο όρος 'πνευματική ιδιοκτησία' μου μυρίζει άσχημα από μόνος του.
θεωρώ όμως πως αυτές εδώ, ειναι πολύ υποκριτικές κοινωνίες.
αντιγράφω από τα
Δοκίμια για την Ποίηση του Βύρωνα Λεοντάρη (Εκδόσεις Ερασμος, 1985):
"...είμαστε στην εποχή που το επαναστατικό κίνημα εκφυλίζεται σε "πολιτιστικό". Η μελοποίηση της ιδεολογίας προσδίδει σ αυτήν ένα εμβατηριακό (δηλ. ακόμη πιο
υποδουλωτικό για τις μάζες) χαρακτήρα και αποτελεί επιστροφή στην πρωτόγονη αντίληψη για την επιτάχυνση της πορείας της ιστορίας με ρυθμικά παλαμάκια... Αυτή η στιχουργία, ακολουθώντας το δρόμο που άνοιξε η ελαφροσοβαρή μουσική, έχει εξασφαλίσει απόλυτη αυθαιρεσία απέναντι σε καθετί αυθεντικό και κατοχυρώνει όλο και ασφαλέστερα τα οικονομικά της οφέλη. Ξέρει πως τα αυθεντικά έργα δεν έχουν καμμία προστασία - εκτός από την προστασία του...να είναι άγνωστα. Το τέραςόνομάζεται 'πνευματική ιδιοκτήσία' (ιδιοκτησία και 'πνευματική' γίνεται; ) ελλοχεύει και θρέφεται μόνο στα γραφεία καλλιτεχνικών οργανισμών, εκδοτών, εταιριών δίσκων και ταινιών κλπ. Το έργο τέχνης δεν προστατεύεται παρα μόνο αφού γίνει εμπόρευμα, όπως δεν προστατεύεται και η προσωπικότητα του καλλιτέχνη αλλά μόνο το προσωπείο του. Αντίθετα, προστατεύεται και πολύ αποτελεσματικά μάλιστα, η κάθε εμπορικά επιτυχημένη παραποίηση αυθεντικών έργων, καθώς και ο παραχαράκτης τους από τυχόν άλλους επίδοξους σφετεριστές. Η συμφωνία αριθμός 40 του Μότσαρτ δεν προστατεύεται, προστατεύεται όμως το 'χασάπικο 40'."
