Septic Flesh-The Great Mass (2011)
Αλήθεια..Πια είναι η μεγαλύτερη θεότητα...Ποιος είναι ο θεός εκείνος που δεν έχει ημερομηνία παραγωγής και ημερομηνία λήξης στην "συσκευασία" του...Ποιος είναι αυτός που ξεπετάχτηκε απ το απέραντο παρελθόν...Ποιος προϋπήρξε όλων...Μα φυσικά ο χρόνος...Οχι αυτός που απεικονίζεται μεγαλοπρεπέστατα εκτελώντας χρέη εικαστικής προσωποποίησης στο νέο album-εξώφυλλο των Septic Flesh αλλα εκείνος που αποτυπώνεται και περιγράφεται ανάγλυφα στα ψηφιακά αυλάκια του νέου τους cd....
Εσχάτως άγγιξαν το Άρωμα Του Ονείρου που έδειξαν πως επιθυμούσαν αρκετά χρόνια πριν,στην αρχή της καριέρας τους....
Θυμάμαι τότε ήταν όλα για την φάση...Έβγαζαν δίσκο και βρίσκονταν για live πολύ σπάνια...Ένα live των Septic ήταν χαρμόσυνο γεγονός στους κύκλους...
Αργότερα κατάλαβα γιατί...Οι προτεραιότητές τους ήταν άλλες...Οι σπουδές ήταν πάνω απ όλα,αφού χωρίς αυτές,θα φάνταζαν όλα λειψά και τεχνικά ακατέργαστα...Δεν ήθελαν αυτό...Ήθελαν την δεδομένη στιγμή,να φτάσουν σε ένα σημείο όπου η τεχνική τους (συνθετική) κατάρτιση να αναδεικνύει το υπόβαθρό τους...Σε όλους τους τομείς...
O Σπύρος Αντωνίου (φωνή-μπάσο-artwork),ασχολήθηκε -παράλληλα με την μπάντα-με την βελτίωση των τεχνικών που χρησιμοποιούσε σαν φωτογράφος που είχε σπουδάσει,κάνοντας μεταξύ άλλων δουλειές για μεγάλες μπάντες διαφορετικών μουσικών οριζόντων (Oceansize,Paradise Lost κ.α.)
Ο Χρήστος (αδελφός) έφυγε για κλασικές σπουδές στο εξωτερικό,παίρνοντας συχνά πυκνά βραβεία στον χωρο της κλασικής μουσικής σαν ανερχόμενος νέος σύνθετης,,ο Fotis Bernado στα τύμπανα αποδείχτηκε μια γνωριμία που στην πορεία θα συνέβαλε τα μέγιστα στην κατασταλαξη του ήχου τους,αφήνοντας τις μετρονομικές πινελιές του ήδη σε μεγάλο βαθμό από το προηγούμενό τους (Communion),,γράφοντας αρκετά ρυθμικά μέρη κλπ,,
Με λίγα λογια,η μπάντα τα τελευταία χρόνια λειτουργεί με επαγγελματισμό και αφοσίωση...Τα live και οι περιοδείες τους ανά την υφήλιο απέκτησαν εξαντλητικούς ρυθμούς και οι συνθέσεις τους ξεπέρασαν τις προσδοκίες ακόμα και των πιο δύστροπων...
Σε κάποιους θα φανούν ακραίοι....Θα ξεπεράσουν το σοκ όμως όταν καταλάβουν πως η ακρότητα που εκπέμπουν πηγάζει μέσα από τα φρικιαστικά οράματα του J. Delville και οχι απο την Hostelικη αντίληψη των χολιγουντιανών b-movies ...
Αντι-συμβατικοί πειραματισμοί ξεπηδούν έξαφνα μέσα από τα κλισέ και τα όρια που θέτει η μουσική κατεύθυνση που υπηρετούν χρόνια τώρα,,,με ένα τρόπο που τους κάνει να ξεχωρίζουν από τον ωκεανό του συφερτου εκεί έξω...
Πλάθουν τα επιχειρήματά τους με τρόπο που αποσπά το μυαλό απ τις περιττές κινήσεις...
Κοπολικα σενάρια γραμμένα για τον υπέρτατο θεό που λέγεται χρόνος..
Επιβλητικά σαν αυτόν
Μικρές ωδές αφιερωμένες στην παρουσία του σε κάθε μας βήμα...
Well done Guys....:SFGSFGSF:
Αλήθεια..Πια είναι η μεγαλύτερη θεότητα...Ποιος είναι ο θεός εκείνος που δεν έχει ημερομηνία παραγωγής και ημερομηνία λήξης στην "συσκευασία" του...Ποιος είναι αυτός που ξεπετάχτηκε απ το απέραντο παρελθόν...Ποιος προϋπήρξε όλων...Μα φυσικά ο χρόνος...Οχι αυτός που απεικονίζεται μεγαλοπρεπέστατα εκτελώντας χρέη εικαστικής προσωποποίησης στο νέο album-εξώφυλλο των Septic Flesh αλλα εκείνος που αποτυπώνεται και περιγράφεται ανάγλυφα στα ψηφιακά αυλάκια του νέου τους cd....
Εσχάτως άγγιξαν το Άρωμα Του Ονείρου που έδειξαν πως επιθυμούσαν αρκετά χρόνια πριν,στην αρχή της καριέρας τους....
Θυμάμαι τότε ήταν όλα για την φάση...Έβγαζαν δίσκο και βρίσκονταν για live πολύ σπάνια...Ένα live των Septic ήταν χαρμόσυνο γεγονός στους κύκλους...
Αργότερα κατάλαβα γιατί...Οι προτεραιότητές τους ήταν άλλες...Οι σπουδές ήταν πάνω απ όλα,αφού χωρίς αυτές,θα φάνταζαν όλα λειψά και τεχνικά ακατέργαστα...Δεν ήθελαν αυτό...Ήθελαν την δεδομένη στιγμή,να φτάσουν σε ένα σημείο όπου η τεχνική τους (συνθετική) κατάρτιση να αναδεικνύει το υπόβαθρό τους...Σε όλους τους τομείς...
O Σπύρος Αντωνίου (φωνή-μπάσο-artwork),ασχολήθηκε -παράλληλα με την μπάντα-με την βελτίωση των τεχνικών που χρησιμοποιούσε σαν φωτογράφος που είχε σπουδάσει,κάνοντας μεταξύ άλλων δουλειές για μεγάλες μπάντες διαφορετικών μουσικών οριζόντων (Oceansize,Paradise Lost κ.α.)
Ο Χρήστος (αδελφός) έφυγε για κλασικές σπουδές στο εξωτερικό,παίρνοντας συχνά πυκνά βραβεία στον χωρο της κλασικής μουσικής σαν ανερχόμενος νέος σύνθετης,,ο Fotis Bernado στα τύμπανα αποδείχτηκε μια γνωριμία που στην πορεία θα συνέβαλε τα μέγιστα στην κατασταλαξη του ήχου τους,αφήνοντας τις μετρονομικές πινελιές του ήδη σε μεγάλο βαθμό από το προηγούμενό τους (Communion),,γράφοντας αρκετά ρυθμικά μέρη κλπ,,
Με λίγα λογια,η μπάντα τα τελευταία χρόνια λειτουργεί με επαγγελματισμό και αφοσίωση...Τα live και οι περιοδείες τους ανά την υφήλιο απέκτησαν εξαντλητικούς ρυθμούς και οι συνθέσεις τους ξεπέρασαν τις προσδοκίες ακόμα και των πιο δύστροπων...
Σε κάποιους θα φανούν ακραίοι....Θα ξεπεράσουν το σοκ όμως όταν καταλάβουν πως η ακρότητα που εκπέμπουν πηγάζει μέσα από τα φρικιαστικά οράματα του J. Delville και οχι απο την Hostelικη αντίληψη των χολιγουντιανών b-movies ...
Αντι-συμβατικοί πειραματισμοί ξεπηδούν έξαφνα μέσα από τα κλισέ και τα όρια που θέτει η μουσική κατεύθυνση που υπηρετούν χρόνια τώρα,,,με ένα τρόπο που τους κάνει να ξεχωρίζουν από τον ωκεανό του συφερτου εκεί έξω...
Πλάθουν τα επιχειρήματά τους με τρόπο που αποσπά το μυαλό απ τις περιττές κινήσεις...
Κοπολικα σενάρια γραμμένα για τον υπέρτατο θεό που λέγεται χρόνος..
Επιβλητικά σαν αυτόν
Μικρές ωδές αφιερωμένες στην παρουσία του σε κάθε μας βήμα...
Well done Guys....:SFGSFGSF:
Last edited:
