Όταν είμασταν σ'αυτή την ηλικία,δεν έλειοαν οι φασαρία και τα γέλια μέσα σ'ενα κινηματογράφο.Αν υπήρχαν κινητά, η κατάσταση θα 'ηταν ακόμη χειρότερη.Υπάρχει όμως κάτι το οποίο υπήρχε έμφυτο,το είχαμε διδαχτεί, δεν ξέρω:Σεβασμός στον άλλο.Ποτέ κανένας δεν αναγκάστηκε να μας κάνει παρατήρηση επειδή κάνουμε φασαρία, όχι γιατί είμασταν άγιοι,ίσως γιατί ξέραμε ποιά είναι τα όρια.Αυτό,η γνώση των ορίων, γίνεται στο σπίτι.
Έχω φτάσει να ξέρω ότι όταν πάω σινεμά ότι θα συναντήσω παρέες εφήβων που κάνουν πλάκα με τα κινητά και δεν τους ενδιαφέρει καθόλου η ταινία.Πάντως, για να είμαι ειλικρινής, στις ταινίες που πηγαίνω, δεν υπάρχουν έφηβοι.Αν τώρα πας στο σινεμά να δεις το Scary movie, τότε πας γυρεύοντας...:damnyou:
