Λοιπόν ας πάμε μερικά χρόνια πίσω. Πάνω από 5. Τότε δεν υπήρχαν dvdr και τα cd ήταν ακόμα πολύ ακριβά. Η κλασσική λύση για να βάλεις μια ταινία σε ένα δισκάκι ήταν να την κάνεις Mpeg4. Και όμως κάποιοι τρελοί ρώσοι δοκίμασαν κάτι διαφορετικό. Πήραν τα vob αρχεία από ένα dvd, μείωσαν την ανάλυση στο μισό, αύξησαν και την συμπίεση του Mpeg2 και έτσι φτιάχτηκε το minidvd. Όμως τότε τα εργαλεία για να κάνεις dvd authoring ήταν πανάκριβα γιατί στην ουσία απευθύνονταν σε στούντιο κατά βάση. Μιλάμε για πάνω από 10.000$. Οι ρώσοι ξαναέκαναν το θαύμα τους και χέρι με χέρι διέρευσε στο Internet το DVDMotion Pro. Μέρος του προγράμματος αυτού ήταν το ForDVD στο οποίο περνάγαμε τα αρχεία και μας έβγαζε ένα iso το οποίο γράφαμε σε cdr με τα διαθέσιμα προγράμματα της εποχής. Ένα από τα πρώτα miniDVD που είχα φτιάξει τότε ήταν ακριβώς αυτό που θέλεις να κάνεις και εσύ, με trailers Dobly Digital, DTS και THX. Θυμάμαι με το μόντεμ το 33600 που κατέβαζα 40-50 ΜΒ trailer για να ακούσω πραγματικό 5.1 ήχο.
Το βασικότερο πρόβλημα ήταν ότι δεν μπορούσε να παίξει σχεδόν πουθενά. Ελάχιστα οικιακά το αναγνώριζαν (εδώ μερικά δεν μπορούσαν τότε να διαβάσουν cdr ήχου), ενώ ακόμα και προγράμματα σε υπολογιστή δεν το έπαιζαν άμεσα. Βέβαια ακόμα δεν είχε βγει λογισμικό που να παίζει dts ήχο. Λίγο αργότερα βγήκε το σπασμένο PowerDVD 2000 που έπαιζε και dts. Ένα λογισμικό που ποτέ δεν κυκλοφόρησε επίσημα (μαζί με την έκδοση για Linux). Σιγά σιγά βέβαια τα πράγματα άρχισαν να γίνονται πιο εύκολα. Τα λογισμικά για αναπαραγωγή σε υπολογιστή άρχισαν να αναγνωρίζουν τα miniDVD κανονικά, ενώ με τον κατακλυσμό της αγοράς από φθηνά dvdplayer από Κίνα άρχισαν και τα οικιακά να υιοθετούν αυτό το ανεπίσημο format. Ειδικά από την στιγμή που βγήκαν τα dvdr για υπολογιστή όλα έγιναν πολύ εύκολα. Πολλά authoring προγράμματικα βγήκαν στην αγορά και η όλη διαδικασία έγινε εύκολη. Όμως ταυτόχρονα έπεσαν και οι τιμές των άγραφων dvdr και έτσι το miniDVD έμεινε στην ουσία ένα ιστορικό φορμάτ - η ποιότητα και ταχύτητα κωδικοποίησης mpeg4 είχε πια φτάσει σε κορυφαία επίπεδα. Έχει νόημα πια μόνο για μεταφορά 20-30 λεπτών Mpeg2 βίντεο από βιντεοκάμερα και τίποτα παραπάνω. Εξάλου Mpeg2 βίντεο περιέχει και το svcd. Βέβαια στο svcd που μπορεί να γίνει xsvcd (δηλαδή να μην χρησιμοποιείς το default Bitrate του πρωτόκολου, αλλά πολύ περισσότερο, φτάνοντας την ποιότητα του dvd) είναι ίσως πιο καλή λύση από πλευράς εικόνας μιας και θεωρητικά υποστηρίζει πολυκάναλο ήχο Mpeg 5.1 που όμως καλά καλά δεν υποστηρίζεται από τα λογισμικά για υπολογιστή, δεν έχω βρει ούτε ένα οικιακό να το παίζει και ας είναι εντελώς συμβατό με τα θεωρητικά του πρωτοκόλου. Που καταλήγουμε σήμερα?
- Γράφουμε ένα dvd και τελειώνουμε, είναι 100% συμβατό και πια πολύ φθηνό
- Γράφουμε svcd/xsvcd για να περάσουμε λίγα λεπτά mpeg2 Βίντεο με στέρεο ήχο και να έχουμε μέγιστη συμβατότητα (κυρίως για βίντεο από βιντεοκάμερα)
- Γράφουμε MiniDVD αν πρέπει να έχουμε 5.1 ήχο αν και πάλι δεν είμαστε 100% σίγουροι ότι θα παίξει. Αν μιλάμε για υπολογιστή ίσως είναι καλύτερη λύση τo mpeg4 μαζί με ac3 ήχο. Για να το φτιάξουμε σήμερα κάνουμε πως γράφουμε ένα dvd και φτιάχνουμε ένα iso που να το παίρνει ένα cdr και τελικά γράφουμε το iso στο cdr.
Ελπίζω με αυτή την μικρή ιστορική αναδρομή να έγινε κατανοητό γιατί πρωτοβγήκε το miniDVD και πως εξελίχθηκε και τι μπορεί να μας προσφέρει σήμερα.