Θα προσπαθήσω να σας το εξηγήσω με απλά λόγια:
η τιμή 75 Ω αναφέρεται στην "χαρακτηριστική εμπεδηση" ενός καλωδίου που προορίζεται να αποτελέσει τμήμα μίας γραμμής μεταφοράς τερματισμένη σε ωμική αντίσταση 75 Ω.
Η κατασκευή ενός καλωδίου 75 Ω θα πρέπει να είναι τέτοια που να μην επιτρέπει την "ανάκλαση" σήματος πίσω στην πηγή (όποια και να είναι αυτή).
Και επειδή κάθε "εξάρτημα" που βλέπει το σήμα στην διαδρομή του θεωρείται "εμπόδιο" στην διάδοσή του, το βύσμα τερματισμού θα πρέπει να έχει τέτοια κατασκευή που να μην εισάγει το ίδιο εξασθένηση και φυσικά να μην επιδεινώνει το φαινόμενο της ανάκλασης του σήματος.
Φυσικά όλα αυτά ισχύουν για υψηλές συχνότητες (π.χ. RF, στην τάξη των MHz), όπου συνεισφέρει σημαντικά το επιδερμικό φαινόμενο (διάδοση του σήματος κυρίως από την επιφάνεια, και όχι από το "σώμα" της αγώγιμης επιφάνειας, δηλ. των αγωγών).
Κλασσικό παράδειγμα "κακού" τερματισμού το μη-σωστά καλώδιο κεραίας. Οσο καλό και ακριβό καλώδιο και να βάλετε, τη στιγμή που τερματίσετε τις άκρες του με πρόχειρες "στριφτές" ενώσεις, έχετε χάσει το παιχνίδι (δηλαδή την εικόνα).