Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
Home
Forums
New posts
Search forums
What's new
New posts
Latest activity
Members
Current visitors
Κανονισμός Λειτουργίας
Σωματείο AVClub
Log in
Register
Search
Search titles only
By:
Search titles only
By:
New posts
Search forums
Menu
Install the app
Install
Reply to thread
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ξύλινα καράβια [Crosby, Stills & Nash]
JavaScript is disabled. For a better experience, please enable JavaScript in your browser before proceeding.
You are using an out of date browser. It may not display this or other websites correctly.
You should upgrade or use an
alternative browser
.
Message
<blockquote data-quote="grio" data-source="post: 1057822693" data-attributes="member: 30418"><p><h3> Πέρασε πολύς καιρός</h3> <p style="text-align: center">[ATTACH]136466[/ATTACH]</p><p></p><p>Το ατμοσφαιρικό και ποιητικό "<strong>Guinnevere</strong>" καθώς και το πιο ροκ κομμάτι του δίσκου "<strong>Long Time Gone</strong>" (μια απάντηση στη δολοφονία του Ρόμπερτ Κένεντι) ανήκουν στο <em>David Crosby</em>. Αγαπημένο κομμάτι με εξαιρετική ληντ από τον <em>Stills</em> και γενικά μια συνέργεια εξωπραγματική.</p><p></p><table style='width: 100%'><tr><td><p style="text-align: center">- <strong>Long Time Gone</strong> -<br /> [MEDIA=youtube]OLZGVUQMHNI[/MEDIA]</p> </td><td>...<br /> <em>Άλλαξε πορεία<br /> Άκουσε, πρέπει να ακούσεις τι λένε οι άνθρωποι<br /> Ξέρεις ότι υπάρχει κάτι, που συμβαίνει εδώ γύρω<br /> Το σίγουρο, σίγουρο, σίγουρο, είναι ότι δεν θα σταθεί στο φως της ημέρας, όχι<br /> <br /> Μίλησε ανοικτά, πρέπει να εκφραστείς ελεύθερα ενάντια στην τρέλα<br /> Πρέπει να πεις τι σκέφτεσαι, αν τολμάς<br /> Αλλά μην, όχι μην, μην, προσπαθήσεις να εκλεγείς<br /> Αν το κάνεις, καλύτερα κόψε τα μαλλιά σου, μμμ<br /> <br /> Και φαίνεται να πέρασε πολύς<br /> Φαίνεται να πέρασε πολύς, μμμ<br /> Φαίνεται να πέρασε πολύς καιρός<br /> Τόσο πολύς, πολύς, πολύς, πολύς καιρός πριν από την αυγή<br /> <br /> Ερχόταν εδώ και πολύ καιρό (Πάει πολύς καιρός)<br /> Πρόκειται να περάσει πολύς καιρός (Να περάσει πολύς καιρός)<br /> <br /> Αλλά ξέρεις<br /> Η σκοτεινότερη ώρα<br /> Είναι πάντα, πάντα λίγο πριν την αυγή</em><br /> ...</td></tr></table><p></p><p>Τελευταίο άφησα τον ύμνο "<strong>Wooden Ships</strong>", έναν αποκαλυπτικό μύθο. Το κομμάτι συνέθεσαν οι <em>Crosby, Stills</em> και <em>Paul Kantner</em> των <em>Jefferson Airplane</em>, που και αυτοί το συμπεριέλαβαν στο δικό τους, <em>Volunteers</em>. Επίσης, τόσο οι <a href="https://avclub.gr/index.php?threads/153506" target="_blank"><strong>Crosby, Stills, Nash & Young</strong></a> όσο και οι <em>Airplane</em>, εκτέλεσαν το τραγούδι, στα αντίστοιχα προγράμματά τους στο φεστιβάλ <em>Woodstock</em>. Τα "<em>Ξύλινα καράβια</em>" γράφτηκαν στην κορύφωση του πολέμου του Βιετνάμ, μια περίοδο μεγάλης έντασης μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης, αντιπάλων του Ψυχρού Πολέμου, εξοπλισμένων με πυρηνικά όπλα. Σύμφωνα με τον <em>Crosby</em>, το τραγούδι... "<em><span style="color: Darkorange">γράφτηκε στην κύρια καμπίνα του σκάφους μου, τη Mayan. Είχα ήδη τη μουσική και ο Paul Kanter έγραψε δύο στίχους, ο Stephen έγραψε από ένα και εγώ πρόσθεσα αποσπάσματα στην αρχή και το τέλος</span></em>". Τα λόγια του τραγουδιού απεικονίζουν τη φρίκη που αντιμετωπίζουν οι επιζώντες ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος στην οποία οι δύο πλευρές έχουν εκμηδενιστεί η μια από την άλλη.</p><p></p><p>Ένας άνδρας από τη μια πλευρά συναντιέται με κάποιον από την άλλη και τον ρωτάει ποιος κέρδισε. Δεδομένου ότι το ερώτημα, λόγω των συνθηκών, δεν έχει πραγματικό ή ακόμα και καθόλου νόημα, μένει αναπάντητο. Για να παραμείνουν ζωντανοί, μοιράζονται μούρα που προφανώς δεν έχουν δηλητηριαστεί από την ακτινοβολία. Οι ασημένιοι άνθρωποι στην ακτή, εξηγεί ο <em>Crosby</em> είναι "<em><span style="color: Darkorange">τύποι με αντιραδιενεργές στολές</span></em>". Καθώς τα ξύλινα καράβια δεν περιέχουν μέταλλο που ακτινοβολείται, μεταφέρουν τους επιζώντες μακριά από τις ακτές, ενώ η ραδιενέργεια σκοτώνει όσους δεν τα κατάφεραν να επιβιβαστούν. Ο <em>Crosby</em> καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι δημιουργοί "<em><span style="color: Darkorange">φαντάστηκαν τους εαυτούς τους ως τους λίγους επιζώντες, διαφεύγοντας με μια βάρκα για να δημιουργήσουν ένα νέο πολιτισμό"</span></em>.</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]136472[/ATTACH]</p><p></p><p>Στο κομμάτι τα οργανικά καθήκοντα μοιράζονται μεταξύ της ληντ κιθάρας, του οργάνου και του μπάσου του <em>Stills</em>, της ρυθμικής κιθάρας του <em>Crosby</em> και των ντραμς του <em>Taylor</em>. Ο <em>Stills</em> εξαπολύει, μερικά καυτά σόλο που είναι εξίσου λυρικά, καθώς και εμφατικά και συμπληρώνονται τέλεια από τη βάση του οργάνου και μπάσου. Το κομμάτι ξεκινά με την ηλεκτρική κιθάρα του <em>Stills</em> και κατόπιν τραγουδάει:</p><p></p><table style='width: 100%'><tr><td><em>Αν μου χαμογελάσεις θα το καταλάβω / Γιατί αυτό είναι κάτι / Που ο καθένας το κάνει παντού στην ίδια γλώσσα</em><br /> <br /> -- Μετά συνεχίζει ο <em>Crosby</em>:<br /> <br /> <em>Φίλε μου, μπορώ να δω από το παλτό σου, ότι είσαι από την άλλη πλευρά / Υπάρχει μόνο ένα πράγμα που θέλω να μάθω / Μπορείς να μου πεις παρακαλώ ποιος κέρδισε;</em><br /> <br /> -- Μετά πάλι φωνητικά ο <em>Stills</em>, φωνητικά o <em>Crosby</em>, φωνητικά ο <em>Stills</em>, η κιθάρα του <em>Stills</em>...<br /> <br /> <em>[Στιλς:] Ας πούμε, μπορώ να έχω μερικά από τα μοβ μούρα σου;<br /> [Κρόσμπι:] Ναι, τα τρώω<br /> Για έξι ή επτά εβδομάδες τώρα, δεν αρρώστησα ούτε μια φορά<br /> [Στιλς:] Πιθανώς να μας κρατήσουν και τους δυο ζωντανούς<br /> <br /> Ξύλινα καράβια στο νερό πολύ ελεύθερα και ανέμελα<br /> Ανέμελα, ξέρετε με τον τρόπο που υποτίθεται ότι είναι<br /> Ασημένιοι άνθρωποι στην ακτογραμμή αφήστε μας<br /> Να μιλάμε πολύ ελεύθερα και ήρεμα<br /> <br /> Φρίκη μας πιάνει, καθώς παρακολουθούμε να πεθαίνετε<br /> Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να επαναλάβουμε τις αγωνιώδεις κραυγές σας<br /> Κοιτάμε καθώς όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα πεθαίνουν<br /> Φεύγουμε, δεν μας χρειάζεστε<br /> <br /> Αααα...<br /> Πάμε να πάρουμε την αδελφή σας, τότε από το χέρι<br /> Να την οδηγήσουμε μακριά απ' αυτή την ξενιτιά<br /> Μακριά, όπου θα μπορούμε να γελάμε πάλι<br /> Φεύγουμε, δεν μας χρειάζεστε<br /> <br /> Και είναι ούριος o άνεμος<br /> Φυσώντας ζεστά μακριά από τον νότο πάνω από τον ώμο μου<br /> Υποθέτω ότι θα καθορίσω τη πορεία και θα πάω</em></td><td><p style="text-align: center">- <strong>Wooden Ships</strong> -<br /> [MEDIA=youtube]AvARafblu1Q[/MEDIA]</p> </td></tr></table><p></p><p>Τι άλλο να πει κανείς τώρα για το "<strong>Wooden Ships</strong>";</p><p></p><p>Το <strong>Crosby, Stills & Nash</strong> είναι ένας εμβληματικός δίσκος της δεκαετίας του '60 που αποπνέει τα μηνύματα της γενιάς της. Δεν γνωρίζω τι μπορεί να σημαίνει για κάποιους που τον προσεγγίζουν έξω από το κοινωνικοπολιτικό υπόβαθρο της εποχής του. Μπορεί να ακούγεται αφελής, απλοϊκός και άνευρος. Για κάποιους όμως ήταν και θα είναι ένα ορόσημο στη ζωή τους.</p><p></p><p>Ειρήνη και αγάπη σε όλους... (*****)</p><p></p><p style="text-align: center">[ATTACH]136473[/ATTACH]</p></blockquote><p></p>
[QUOTE="grio, post: 1057822693, member: 30418"] [HEADING=2] Πέρασε πολύς καιρός[/HEADING] [CENTER][ATTACH alt="CSN-2.jpg"]136466[/ATTACH][/CENTER] Το ατμοσφαιρικό και ποιητικό "[B]Guinnevere[/B]" καθώς και το πιο ροκ κομμάτι του δίσκου "[B]Long Time Gone[/B]" (μια απάντηση στη δολοφονία του Ρόμπερτ Κένεντι) ανήκουν στο [I]David Crosby[/I]. Αγαπημένο κομμάτι με εξαιρετική ληντ από τον [I]Stills[/I] και γενικά μια συνέργεια εξωπραγματική. [TABLE] [TR] [TD][CENTER]- [B]Long Time Gone[/B] - [MEDIA=youtube]OLZGVUQMHNI[/MEDIA][/CENTER][/TD] [TD]... [I]Άλλαξε πορεία Άκουσε, πρέπει να ακούσεις τι λένε οι άνθρωποι Ξέρεις ότι υπάρχει κάτι, που συμβαίνει εδώ γύρω Το σίγουρο, σίγουρο, σίγουρο, είναι ότι δεν θα σταθεί στο φως της ημέρας, όχι Μίλησε ανοικτά, πρέπει να εκφραστείς ελεύθερα ενάντια στην τρέλα Πρέπει να πεις τι σκέφτεσαι, αν τολμάς Αλλά μην, όχι μην, μην, προσπαθήσεις να εκλεγείς Αν το κάνεις, καλύτερα κόψε τα μαλλιά σου, μμμ Και φαίνεται να πέρασε πολύς Φαίνεται να πέρασε πολύς, μμμ Φαίνεται να πέρασε πολύς καιρός Τόσο πολύς, πολύς, πολύς, πολύς καιρός πριν από την αυγή Ερχόταν εδώ και πολύ καιρό (Πάει πολύς καιρός) Πρόκειται να περάσει πολύς καιρός (Να περάσει πολύς καιρός) Αλλά ξέρεις Η σκοτεινότερη ώρα Είναι πάντα, πάντα λίγο πριν την αυγή[/I] ...[/TD] [/TR] [/TABLE] Τελευταίο άφησα τον ύμνο "[B]Wooden Ships[/B]", έναν αποκαλυπτικό μύθο. Το κομμάτι συνέθεσαν οι [I]Crosby, Stills[/I] και [I]Paul Kantner[/I] των [I]Jefferson Airplane[/I], που και αυτοί το συμπεριέλαβαν στο δικό τους, [I]Volunteers[/I]. Επίσης, τόσο οι [URL="https://avclub.gr/index.php?threads/153506"][B]Crosby, Stills, Nash & Young[/B][/URL] όσο και οι [I]Airplane[/I], εκτέλεσαν το τραγούδι, στα αντίστοιχα προγράμματά τους στο φεστιβάλ [I]Woodstock[/I]. Τα "[I]Ξύλινα καράβια[/I]" γράφτηκαν στην κορύφωση του πολέμου του Βιετνάμ, μια περίοδο μεγάλης έντασης μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Σοβιετικής Ένωσης, αντιπάλων του Ψυχρού Πολέμου, εξοπλισμένων με πυρηνικά όπλα. Σύμφωνα με τον [I]Crosby[/I], το τραγούδι... "[I][COLOR=Darkorange]γράφτηκε στην κύρια καμπίνα του σκάφους μου, τη Mayan. Είχα ήδη τη μουσική και ο Paul Kanter έγραψε δύο στίχους, ο Stephen έγραψε από ένα και εγώ πρόσθεσα αποσπάσματα στην αρχή και το τέλος[/COLOR][/I]". Τα λόγια του τραγουδιού απεικονίζουν τη φρίκη που αντιμετωπίζουν οι επιζώντες ενός πυρηνικού ολοκαυτώματος στην οποία οι δύο πλευρές έχουν εκμηδενιστεί η μια από την άλλη. Ένας άνδρας από τη μια πλευρά συναντιέται με κάποιον από την άλλη και τον ρωτάει ποιος κέρδισε. Δεδομένου ότι το ερώτημα, λόγω των συνθηκών, δεν έχει πραγματικό ή ακόμα και καθόλου νόημα, μένει αναπάντητο. Για να παραμείνουν ζωντανοί, μοιράζονται μούρα που προφανώς δεν έχουν δηλητηριαστεί από την ακτινοβολία. Οι ασημένιοι άνθρωποι στην ακτή, εξηγεί ο [I]Crosby[/I] είναι "[I][COLOR=Darkorange]τύποι με αντιραδιενεργές στολές[/COLOR][/I]". Καθώς τα ξύλινα καράβια δεν περιέχουν μέταλλο που ακτινοβολείται, μεταφέρουν τους επιζώντες μακριά από τις ακτές, ενώ η ραδιενέργεια σκοτώνει όσους δεν τα κατάφεραν να επιβιβαστούν. Ο [I]Crosby[/I] καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι δημιουργοί "[I][COLOR=Darkorange]φαντάστηκαν τους εαυτούς τους ως τους λίγους επιζώντες, διαφεύγοντας με μια βάρκα για να δημιουργήσουν ένα νέο πολιτισμό"[/COLOR][/I]. [CENTER][ATTACH alt="CrosbyStillsNash69.jpg"]136472[/ATTACH][/CENTER] Στο κομμάτι τα οργανικά καθήκοντα μοιράζονται μεταξύ της ληντ κιθάρας, του οργάνου και του μπάσου του [I]Stills[/I], της ρυθμικής κιθάρας του [I]Crosby[/I] και των ντραμς του [I]Taylor[/I]. Ο [I]Stills[/I] εξαπολύει, μερικά καυτά σόλο που είναι εξίσου λυρικά, καθώς και εμφατικά και συμπληρώνονται τέλεια από τη βάση του οργάνου και μπάσου. Το κομμάτι ξεκινά με την ηλεκτρική κιθάρα του [I]Stills[/I] και κατόπιν τραγουδάει: [TABLE] [TR] [TD][I]Αν μου χαμογελάσεις θα το καταλάβω / Γιατί αυτό είναι κάτι / Που ο καθένας το κάνει παντού στην ίδια γλώσσα[/I] -- Μετά συνεχίζει ο [I]Crosby[/I]: [I]Φίλε μου, μπορώ να δω από το παλτό σου, ότι είσαι από την άλλη πλευρά / Υπάρχει μόνο ένα πράγμα που θέλω να μάθω / Μπορείς να μου πεις παρακαλώ ποιος κέρδισε;[/I] -- Μετά πάλι φωνητικά ο [I]Stills[/I], φωνητικά o [I]Crosby[/I], φωνητικά ο [I]Stills[/I], η κιθάρα του [I]Stills[/I]... [I][Στιλς:] Ας πούμε, μπορώ να έχω μερικά από τα μοβ μούρα σου; [Κρόσμπι:] Ναι, τα τρώω Για έξι ή επτά εβδομάδες τώρα, δεν αρρώστησα ούτε μια φορά [Στιλς:] Πιθανώς να μας κρατήσουν και τους δυο ζωντανούς Ξύλινα καράβια στο νερό πολύ ελεύθερα και ανέμελα Ανέμελα, ξέρετε με τον τρόπο που υποτίθεται ότι είναι Ασημένιοι άνθρωποι στην ακτογραμμή αφήστε μας Να μιλάμε πολύ ελεύθερα και ήρεμα Φρίκη μας πιάνει, καθώς παρακολουθούμε να πεθαίνετε Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να επαναλάβουμε τις αγωνιώδεις κραυγές σας Κοιτάμε καθώς όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα πεθαίνουν Φεύγουμε, δεν μας χρειάζεστε Αααα... Πάμε να πάρουμε την αδελφή σας, τότε από το χέρι Να την οδηγήσουμε μακριά απ' αυτή την ξενιτιά Μακριά, όπου θα μπορούμε να γελάμε πάλι Φεύγουμε, δεν μας χρειάζεστε Και είναι ούριος o άνεμος Φυσώντας ζεστά μακριά από τον νότο πάνω από τον ώμο μου Υποθέτω ότι θα καθορίσω τη πορεία και θα πάω[/I][/TD] [TD][CENTER]- [B]Wooden Ships[/B] - [MEDIA=youtube]AvARafblu1Q[/MEDIA][/CENTER][/TD] [/TR] [/TABLE] Τι άλλο να πει κανείς τώρα για το "[B]Wooden Ships[/B]"; Το [B]Crosby, Stills & Nash[/B] είναι ένας εμβληματικός δίσκος της δεκαετίας του '60 που αποπνέει τα μηνύματα της γενιάς της. Δεν γνωρίζω τι μπορεί να σημαίνει για κάποιους που τον προσεγγίζουν έξω από το κοινωνικοπολιτικό υπόβαθρο της εποχής του. Μπορεί να ακούγεται αφελής, απλοϊκός και άνευρος. Για κάποιους όμως ήταν και θα είναι ένα ορόσημο στη ζωή τους. Ειρήνη και αγάπη σε όλους... (*****) [CENTER][ATTACH alt="CSNpromo.jpg"]136473[/ATTACH][/CENTER] [/QUOTE]
Verification
Post reply
Home
Forums
Μουσική - Κινηματογράφος - Τηλεόραση - Πολιτισμός
Μουσική
Παρουσιάσεις δίσκων - Aφιερώματα
Ξύλινα καράβια [Crosby, Stills & Nash]
Top
Bottom
This site uses cookies to help personalise content, tailor your experience and to keep you logged in if you register.
By continuing to use this site, you are consenting to our use of cookies.
Accept
Learn more…