Υπάρχει περίπτωση το πιο διάσημο έργο κάποιου συνθέτη να μην το έχει ''ακούσει'' κανένας;
Ούτε ο ίδιος;
Ναι όταν μιλάμε για τον Αμερικανό συνθέτη John Cage (1912-1992).
Στο έργο του 4:33 (''γράφτηκε'' το 1952) ο πιανίστας πηγαίνει και κάθεται στο πιάνο χωρίς να κάνει τίποτε εκτός από το να παρακολουθεί το χρόνο με ένα χρονόμετρο. Όταν το χρονόμετρο δείξει 4 λεπτά και 33 δευτερόλεπτα το κομμάτι έχει λάβει τέλος.
Τί άκουσε ο ακροατής;
Οποιονδήποτε τυχαίο ήχο στην αίθουσα συναυλιών (από το τρίξιμο μιας καρέκλας μέχρι το βήξιμο κάποιου συναχωμένου συνακροατή).
Πώς είπατε; Πού είναι η μουσική;
Στην περίπτωση του έργου αυτού ,για τον Cage η έννοια της μουσικής έχει αποκτήσει αυτό που λέμε ευρεία έννοια...
Ο ήχος της σιωπής;
Το τυχαίο ως παράγων δημιουργίας τέχνης;
Διανοητικό παιχνίδι του δημιουργού;
Απόπειρα να ''προκαλέσει'';
Εκεί που τελειώνει η έμπνευση αρχίζει η ανοησία;
Όπως το βλέπει ο καθένας.
John Cage - 4:33
στο πιάνο - ο ... έχει σημασία;
Αντιλαμβάνεστε τί έγινε στην πρεμιέρα του έργου (στο μακρινό 1952).
Οι ακροατές έβλεπαν τον πιανίστα να ανοίγει και να κλείνει το σκέπασμα του κλαβιέ στην αρχή και το τέλος κάθε μέρους του έργου (3 μέρη) χωρίς να έχει παίξει ούτε μία νότα και κοιτάζονταν μεταξύ τους αναρωτώμενοι προφανώς από πού το είχε σκάσει...
ε δ ώ υπάρχει η ''ορχηστρική'' εκδοχή του έργου με την συμφωνική του BBC.
Υ.Γ. το 1962 ο John Cage έγραψε το 0:00 (ή 4:33 νο 2).
Ούτε ο ίδιος;
Ναι όταν μιλάμε για τον Αμερικανό συνθέτη John Cage (1912-1992).
Στο έργο του 4:33 (''γράφτηκε'' το 1952) ο πιανίστας πηγαίνει και κάθεται στο πιάνο χωρίς να κάνει τίποτε εκτός από το να παρακολουθεί το χρόνο με ένα χρονόμετρο. Όταν το χρονόμετρο δείξει 4 λεπτά και 33 δευτερόλεπτα το κομμάτι έχει λάβει τέλος.
Τί άκουσε ο ακροατής;
Οποιονδήποτε τυχαίο ήχο στην αίθουσα συναυλιών (από το τρίξιμο μιας καρέκλας μέχρι το βήξιμο κάποιου συναχωμένου συνακροατή).
Πώς είπατε; Πού είναι η μουσική;
Στην περίπτωση του έργου αυτού ,για τον Cage η έννοια της μουσικής έχει αποκτήσει αυτό που λέμε ευρεία έννοια...
Ο ήχος της σιωπής;
Το τυχαίο ως παράγων δημιουργίας τέχνης;
Διανοητικό παιχνίδι του δημιουργού;
Απόπειρα να ''προκαλέσει'';
Εκεί που τελειώνει η έμπνευση αρχίζει η ανοησία;
Όπως το βλέπει ο καθένας.
John Cage - 4:33
στο πιάνο - ο ... έχει σημασία;
Αντιλαμβάνεστε τί έγινε στην πρεμιέρα του έργου (στο μακρινό 1952).
Οι ακροατές έβλεπαν τον πιανίστα να ανοίγει και να κλείνει το σκέπασμα του κλαβιέ στην αρχή και το τέλος κάθε μέρους του έργου (3 μέρη) χωρίς να έχει παίξει ούτε μία νότα και κοιτάζονταν μεταξύ τους αναρωτώμενοι προφανώς από πού το είχε σκάσει...
ε δ ώ υπάρχει η ''ορχηστρική'' εκδοχή του έργου με την συμφωνική του BBC.
Υ.Γ. το 1962 ο John Cage έγραψε το 0:00 (ή 4:33 νο 2).
