Ε Π Ι Τ Ε Λ Ο Υ Σ ο δισκος του 2008

Stellios papa

AVClub Fanatic
17 June 2006
11,399
Ελλαδα
. η κορυφαια συνεργασια στο Ελληνικο τραγουδι

ειναι γεγονος

τα δυο μεγαλυτερα ονοματα για πρωτη φορα μαζι

16 νεα τραγουδια



επαθα πλακα μολις το εμαθα

τον Δεκεμβριο μπαινουν στο στουντιο

ο δισκος δεν θα κυκλοφορηση στις γιορτες γιατι περιμενουν εναν ινδο περκασιονιστα και τον αμερικανο τζιμ μιχλι κιθαρα

τον φεβρουαριο αρχιζουν εμφανισεις μαζι

την πρωτη ημερα ειμαι μεσα


τον ΜΑΡΤΙο κυκλοφορει


. ΚΟΙΜΑΤΑΙ ΣΑΝ ΓΕΡΟς ΞΥΠΝΑΕΙ ΣΑΝ ΠΑΙΔΙ


.Η μεγαλη στιγμη του Ελληνικου τραγουδιου

οι μονοι που πειραματιστηκαν στην Ελληνικη μουσικη

.ο ΘΑΝΑΣΗς και ο ΔΙΟΝΥΣΗς ...μαζι ..απιστευτο

εδω θα δουμε το rock του μελλοντος μας



.


.
 
.Από Λατινική Αμερική ώς Πάτμο


Τα τραγούδια προβάλλουν, μάθαμε, τον ψυχισμό ενός κόσμου μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, ανάμεσα στην Κάτω Ιταλία, την Ελλάδα, φυσικά, και κυρίως τη Θεσσαλία. Ανάμεσά τους και μια βυζαντινή παρωδία εκκλησιαστικού τροπαρίου, ο περίφημος «Μεθυστής» («Κι ο μεθυστής εξύπνησε τρίβει τους οφθαλμούς του, βλέπει κανάτες αδειανές, ποτήρια τσακισμένα...»).

Δύο από τα καινούργια τραγούδια αφορούν ηρωικές φυσιογνωμίες της Λατινικής Αμερικής. Τον Μεξικανό υπολοχαγό του Ζαπάτα, Φορτίνο Σαμάνο, που εκτελέστηκε το 1917 απ' τον ομοσπονδιακό στρατό. Και τον «Ραμόν», όπως ήταν το ψευδώνυμο του Τσε Γκεβάρα. Ο τελευταίος δεν χρειάζεται συστάσεις. Ο Σαμάνο πάλι έγινε γνωστός περισσότερο κι από τους αγώνες του για την ιστορική φωτογραφία, που του τράβηξε, δευτερόλεπτα πριν να εκτελεστεί, ο Agustin Victor-Casasola: ο νεαρός αντάρτης ακουμπά μάγκικα στον πέτρινο τοίχο με ένα τσιγάρο στα χείλη, σχεδόν χαμογελώντας άφοβα στο φακό. Αυτή η φωτογραφία ενέπνευσε τον Παπακωνσταντίνου για ένα τραγούδι αφηγηματικό. Στον πρώτο στίχο μιλάει ο αντάρτης, στο δεύτερο ο εκτελεστής του και στον τρίτο το ρόλο του αφηγητή αναλαμβάνει το τσιγάρο. Θα το ακούσουμε σύντομα από τον Διονύση Σαββόπουλο. Ο δίσκος κλείνει με ένα τραγούδι για το Νησί της Αποκάλυψης, την Πάτμο.


απο την ελευθεροτυπια

.
 
Για να δούμε... Παρ'ότι τους αγαπάω και τους δύο διτηρώ τις επιφυλάξεις μου... Ο Νιόνιος δείχνει ανανεωμένος στον "Πυρήνα" αλλά δεν είναι παρά ξαναζεσταμένο φαγητό... Ο δε Θανάσης μετά την "Αγρύπνια" και τις καταπληκτικές συναυλίες δείχνει να έχει πάρει λίγο κατήφορο... Τα δύο άλμπουμ που έχει κυκλοφορήσει τελευταία, μετά βίας ακούγονται...
 
Δυο κορυφαια συστατικα δεν μας κανουν απαραιτητα και πολυ καλο αποτελεσμα.

Αξιζει παντως την αναμονη γιατι υπάρχουν πιθανοτητες να βγει κατι μεγαλο από αυτους τους δυο.

Για να δουμε...
 
Απάντηση: Re: Ε Π Ι Τ Ε Λ Ο Υ Σ ο δισκος του 2008

Τα δύο άλμπουμ που έχει κυκλοφορήσει τελευταία, μετά βίας ακούγονται...

ελπίζω , ως ενα από αυτά , να μην εννοείς το πραγματικά έξοχο , ευρηματικό και απολύτως αξιόλογο " Η βροχή από κάτω".:icon15:
 
2006
o καλυτερος ελληνικος δισκος
Η ΒΡΟΧΗ ΑΠΟ ΚΑΤΩ
2006
η καλυτερη παρασταση με τους καλυτερους μουσικους που παρουσιασε ποτε
ελληνας καλιτεχνης ΘΑΝΑΣΗς στο σταυρο του νοτου
2007
ο πυρηνας


και απο 18 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ στο POLIS THEATRE
η νεα δουλεια του Θ και του Δ


.
 
E,καλά η ´Βροχή απο Κάτω´δέν είναι γιά τόν καθένα.
Οταν όμως προτρέπουμε σημαντικούς καλλιτέχνες νά πισωγυρίζουν σέ ´γνώριμους δρόμους´επειδή έτσι θέλει τό ´κοινό´τό πρόβλημα είναι τού κοινού και όχι τού καλλιτέχνη..
 
Re: Απάντηση: Ε Π Ι Τ Ε Λ Ο Υ Σ ο δισκος του 2008

E,καλά η ´Βροχή απο Κάτω´δέν είναι γιά τόν καθένα.
Οταν όμως προτρέπουμε σημαντικούς καλλιτέχνες νά πισωγυρίζουν σέ ´γνώριμους δρόμους´επειδή έτσι θέλει τό ´κοινό´τό πρόβλημα είναι τού κοινού και όχι τού καλλιτέχνη..

πολλές φορές έχεις την ανάγκη να νοσταλγείς πράγματα...δεν είναι κακό...

θα ήθελα όμως άλλες φορές να δω την νοσταλγία σαν κάτι μελλοντικό..κάτι που θα έρθει ...και θα είναι με σιγουριά καλύτερο...τις περισσότερες φορές δεν έρχεται ...απελπίζεται το κοινό...απελπίζεται και ο καλλιτέχνης και η νοσταλγία παίρνει και πάλι την κλασσικοτροπη μορφή της.....
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Ε Π Ι Τ Ε Λ Ο Υ Σ ο δισκος του 2008

πολλές φορές έχεις την ανάγκη να νοσταλγείς πράγματα...δεν είναι κακό...

θα ήθελα όμως άλλες φορές να δω την νοσταλγία σαν κάτι μελλοντικό..κάτι που θα έρθει ...και θα είναι με σιγουριά καλύτερο...τις περισσότερες φορές δεν έρχεται ...απελπίζεται το κοινό...απελπίζεται και ο καλλιτέχνης και η νοσταλγία παίρνει και πάλι την κλασσικοτροπη μορφή της.....

Η Νοσταλγία υπάρχει συχνά και στό καινούριο...
Ομως ο κόσμος επειδή έχει ανάγκη τό ´κουκούλι´καί τήν ´ασφάλεια´προτιμά παραλλαγές ενός τραγουδιού...
Ειδικά ο Παπακωνσταντίνου στην ´Βροχή απο Κάτω´πάσχει από μιά Παγκόσμια Νοσταλγία σάν γνήσιος Ελληνας.
Μονον πού συμπεριφέρεται σαν Πολίτης εκτός τού παρόντος Κρατιδίου καί παραξενεύει τούς κατοίκους εντός τού Κρατιδίου..
 
Re: Απάντηση: Re: Απάντηση: Ε Π Ι Τ Ε Λ Ο Υ Σ ο δισκος του 2008

Η Νοσταλγία υπάρχει συχνά και στό καινούριο...
Ομως ο κόσμος επειδή έχει ανάγκη τό ´κουκούλι´καί τήν ´ασφάλεια´προτιμά παραλλαγές ενός τραγουδιού...
Ειδικά ο Παπακωνσταντίνου στην ´Βροχή απο Κάτω´πάσχει από μιά Παγκόσμια Νοσταλγία σάν γνήσιος Ελληνας.
Μονον πού συμπεριφέρεται σαν Πολίτης εκτός τού παρόντος Κρατιδίου καί παραξενεύει τούς κατοίκους εντός τού Κρατιδίου..

δεν διαφωνώ σε κάτι ,,,,απλά λέω οτι το κοινό θα πρέπει να καταλάβει ότι μόνο η δημιουργία μπορεί να βάλει τις βάσεις για μια συνεχή νοσταλγία....γενικά μιλάω....

να το προσωποποιήσω λίγο ...όταν άκουσα για πρώτη φορά το "Απο δω και πάνω" του Αγγελακα δεν πίστευα στ αυτιά μου....θετικά....

τυχαίο παράδειγμα που μου ήρθε στο μυαλό θέλοντας να πω οτι η εξέλιξη φέρνει την δημιουργία αυτή με την σειρά της την μνήμη και η μνήμη την νοσταλγία....

όπου "δημιουργία" βαλτέ κάτι το πολύ κλασσικό...

p.s. off topic αλλά μου ήρθαν οι σκέψεις στο μυαλό και ηθελα να τις πω-bye-
 
Πολύ καλό δισκάκι αυτό το 'Από δω και πάνω ' που ανέφερες. Ας τα ψάχνουμε και αυτά, μην περιμένουμε μόνο το γερόλυκο (και ξεδοντιασμένο) Νιόνιο.
 
καπου διαβασα οτι ο Νιονιος θα ειναι ο ερμηνευτης του δισκου,τα τραγουδια θα ειναι ολα του θαναση.
ετσι ειναι?
 
Απάντηση: Re: Απάντηση: Ε Π Ι Τ Ε Λ Ο Υ Σ ο δισκος του 2008

ο Παπακωνσταντίνου στην ´Βροχή απο Κάτω´πάσχει από μιά Παγκόσμια Νοσταλγία σάν γνήσιος Ελληνας.
Μονον πού συμπεριφέρεται σαν Πολίτης εκτός τού παρόντος Κρατιδίου καί παραξενεύει τούς κατοίκους εντός τού Κρατιδίου..


το πιασες .....

:SFGSFGSF:

πρεπει ομως καπου να .... :furious3: τι ετσι θα παει ?

.
 
Re: Απάντηση: Ε Π Ι Τ Ε Λ Ο Υ Σ ο δισκος του 2008

E,καλά η ´Βροχή απο Κάτω´δέν είναι γιά τόν καθένα.
Οταν όμως προτρέπουμε σημαντικούς καλλιτέχνες νά πισωγυρίζουν σέ ´γνώριμους δρόμους´επειδή έτσι θέλει τό ´κοινό´τό πρόβλημα είναι τού κοινού και όχι τού καλλιτέχνη..


Η "Βροχή" σίγουρα δεν είναι για τον καθένα.. Και ο Θανάσης, με ένα μαγικό τρόπο, δίνει κάθε φορά κάτι φρέσκο... Όλοι του οι δίσκοι είναι ένας κι ένας... Όμως, κατά τη γνώμη μου, κάπου χάλασε η κομπόστα... Και αν δέχτηκα τους πειραματισμούς της "Βροχής", ο "Διάφανος" ήταν έντονα δυσάρεστη έκπληξη... Κομμάτια όπως "οι μύγες", "κομμωτηράκι", "universe" δεν εκφράζουν, δυστυχώς, τίποτα. Άφήστε που τα περισσότερα τραγούδια του δίσκου είναι παλιότερα που κάνανε πάταγο στις συναυλίες και τα περιμέναμε πως και πως να βγουν σε δίσκο, αλλά τώρα παρουσιάστηκαν μετριότερα του αναμενόμενου... Καλό είναι λοιπόν να μην θεοποιούμε τίποτα και απλά να περιμένουμε το νεο άλμπουμ σαν να ήταν το πρώτο του (τους).
 
Re: Απάντηση: Ε Π Ι Τ Ε Λ Ο Υ Σ ο δισκος του 2008

ο "Διάφανος" ήταν έντονα δυσάρεστη έκπληξη... Κομμάτια όπως "οι μύγες", "κομμωτηράκι", "universe" δεν εκφράζουν, δυστυχώς, τίποτα. Άφήστε που τα περισσότερα τραγούδια του δίσκου είναι παλιότερα που κάνανε πάταγο στις συναυλίες και τα περιμέναμε πως και πως να βγουν σε δίσκο, αλλά τώρα παρουσιάστηκαν μετριότερα του αναμενόμενου...

Συμφωνώ απόλυτα!Θα προτιμούσα να τραγουδάει ο Θανάσης παρά ο Μάλαμας,η Μάρθα 'Στην Αμερική ' για παράδειγμα τα πήγαινε πολύ καλύτερα ζωντανά(με το Θανάση) απ' ότι ο Μάλαμας στο στούντιο,περίεργο πάντως στα λάιβ μου αρέσουνε τα περισσότερα του δισκου,ίσως 8α πρεπε να βγει το cd με τις ζωντανές ηχογραφίσεις.Ο Βασιλιάς και η Μοσχαροκεφαλή εξαιρούνται.

Η Βροχή από κάτω είναι σίγουρα για μένα ο καλύτερος του,ο Διάφανος με αφήνει αδιάφορο.
 
Συμφωνώ γιά τον Διάφανο..
Οπως είχαμε σχολιάσει και παλιότερα λές και φοβήθηκε ο Παπ .και επέστρεψε στά ´γνωστά´.Ηταν και είναι από τούς μετριότερους δίσκους του...
Προσωπικά μόνον το νανούρισμα πού τραγουδά η Φριντζήλα θεωρώ σάν όμορφο κομμάτι..