Εκεί ψηλά στον Yμηττό

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Οσοι από εσάς ενδιαφέρεστε για τις σύγχρονες μουσικές, η χθεσινή ημερίδα της ECM στο θέατρο βράχων του Υμηττού ήταν μια γιορτή για τις αισθήσεις.
Ο Τσαμπρόπουλος με τη Lechner συνοδεύονταν από έναν “κρουστό”-U.T.Gandhi- και μας ταξίδεψαν κανονικά. Πάνω που νομίζαμε ότι τα είδαμε όλα, βγήκε ο Stefano Battaglia με το σεξτέτο του και έπαιξαν τη μουσική για τον Παζολίνι. Αριστούργημα. Ελαφρώς σαλονάτο σε μια πρώτη θεώρηση, το ακρόαμα ήταν γεμάτο κρυφές συμπαιγνίες, πέρα για πέρα αποπλανητικές.
Θεατές 200 πάνω κάτω. Σε μια πόλη 5.000.000 κατοίκων.
Καλά πάμε.

 

[Δημήτρης Ν.]

200 ; Κρίμα .

 

[Stergito]

Ακόμα κι αυτοί που φύλαγαν Θερμοπύλες, 300 ήταν.

Και με πολύ λιγότερο πληθυσμό πανελληνίως...

 

[mmoukiou]

Ίσως απόψε στον περισσότερο διαδεδομένο Stanko να έχει πιο πολύ κόσμο...

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

Εμένα μου κάνουν οι 200.
Μακάρι και 150 σήμερα...

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Εμένα μου κάνουν οι 200.
Μακάρι και 150 σήμερα...

με "πιάνεις" Κώστα :2thumb22sup: :worshippy: :ernaehrung004:

 

[supersonic]

Προσωπικά και γιά μένανε να παίζανε ευχαριστημένος θα ήμουνα.

 

[mmoukiou]

Απάντηση: Re: Εκεί ψηλά στον Yμηττό

Εμένα μου κάνουν οι 200.
Μακάρι και 150 σήμερα...

Μωρέ κι εμένα... Εννοείται.
Αλλά άμα πέσει όξω ο επιχειρηματίας, άντε να ξαναδείς "φεστιβάλ ecm"...

 

[petros_m]

Απάντηση: Re: Εκεί ψηλά στον Yμηττό

Μωρέ κι εμένα... Εννοείται.
Αλλά άμα πέσει όξω ο επιχειρηματίας, άντε να ξαναδείς "φεστιβάλ ecm"...

Πες το ντε!

 

[supersonic]

Τώρα τι να λέμε....
εγώ πρόλαβα και είδα τον Zawinull πριν το μεγάλο ταξίδι μαζί με άλλους 80...

 

[Ηλίας Κ]

Re: Απάντηση: Re: Εκεί ψηλά στον Yμηττό

Μωρέ κι εμένα... Εννοείται.
Αλλά άμα πέσει όξω ο επιχειρηματίας, άντε να ξαναδείς "φεστιβάλ ecm"...

Εδώ βεβαίως είναι το πρόβλημα.
Δε θα ευχαριστηθούμε εμείς περισσότερο τη συναυλία αμα είναι γεμάτο...
Αλλά αν δεν πάει καλά... του χρόνου ξέχνα το. Με rockwave θα τη βγάλουμε... και μαντόνα βεβαίως βεβαίως!

 

[petros_m]

Κι ομως, οι συναυλιες που εχουν απο αρκετο εως πολυ κοσμο ειναι πιο ωραιες. Γουσταρει περισσοτερο και ο καλλιτεχνης και αυτο φαινεται.

 

[Ηλίας Κ]

Δεν είναι απόλυτο αυτό Πέτρο. Εξαρτάται από τον καλλιτέχνη.
Ο MEhldau για παράγειγμα που συζητάμε δίπλα δε νομίζω να παίξει καλύτερα μπροστά σε χιλιάδες κόσμου από ότι σε ένα μικρό χώρο για 50 άτομα.
Στη rock πάντως αυτό έχει μια βάση.

 

[petros_m]

Απο προσωπικες εμπειριες το εγραψα αυτο. Μαλιστα, ιδιαιτερα ενας "σταρ" σαν τον Mehldau, μαλλον δε θα γουσταρει να παιζει σε αδειο θεατρο. Σε αυτη την περιπτωση θα παιξει ακριβως οσο γραφει το συμβολαιο του και τερμα. Αλλα και ως θεατης, η εικονα του αδειου χωρου, με χαλαει.

 

[send]

Χώρια που όταν είναι μόνο τρεις, ακούγεται περισσότερο ο κούκος!

Όταν πληρώνει ο αυτοκράτορας Ιωσήφ, μπορείς να έχεις και τον Μότσαρτ τον ίδιο να παίζει σε ιδιωτικό δείπνο, αλλά όταν η τέχνη πρέπει να αυτοσυντηρείται...

 

[mmoukiou]

Λοιπόν, απόψε ήταν μια υπέροχη βραδιά στους βράχους... Ξεκίνησε με τον φοβερό τύπο και μουσικό Stefano Bollani σόλο πιάνο. Για μια περιπου ώρα έκανε στο πιάνο ότι ήθελε σε βαθμό που πολλές φορές αν έκλεινες τα μάτια θα πίστευες πως παίζουν τρια άτομα. Και στο ευφάνταστο φινάλε ρώτησε το κοινό να του υποδείξει δέκα τραγούδια τα οποία θα αποτελούσαν το encore, και πράγματι ταίριαξε σε έναν ενιαίο αυτοσχεδιασμό ότι ακριβώς ζήτησαν οι θεατές.
Στη συνέχεια το κουαρτέτο του Stanko ήταν απλά μαγικό... Ήχος γνώριμος, βελούδινος, σαν από cd, καθαρά ECM. Οι τρεις μουσικοί που τον συνοδεύουν είναι καταπληκτικοί. Ο Stanko έχει φτιάξει σούπερ ομάδα και χτυπάει άνετα Τσάμπιονς Λιγκ... Στο φινάλε και αφού είχε προηγηθεί μια εκπληκτική εκτέλεση του αγαπημένου Suspended variations II, φύγαμε με αίσθηση απόλυτης χαλαρότητας, όλη η ενέργεα της μέρας είχε εκτονωθεί απλά και μόνο παρακολουθώντας τους υπέροχους μουσικούς.

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

Μοναδική βραδιά η χθεσινή με τον Πολωνό.
Το κουαρτέτο απέδωσε σε υψηλό βαθμό το ρεπερτόριό του και όσοι έμειναν ως το τέλος ανταμείφθηκαν με το παραπάνω.
Αέρινες free jazz εκτελέσεις με εντυπωσιακή άνεση και feeling από τους τέσσερις μουσικούς. Νομίζω πως στα cd δεσμεύονται από το χαλινάρι της κονσόλας. Χθες, χωρίς η ηχητική ταυτότητα να διαφέρει καθόλου σε σχέση με τις στούντιο παραγωγές, τα νερά του ποταμού γλυστρούσαν ακόμα πιο φυσικά, πιο μαγικά. Ένα σπουδαίο συναυλιακό ξεκίνημα.

Ο Bollani αποθεώθηκε απ'όλους. Πέρα από τη καταπληκτική τεχνική/εκτελεστική του ταυτότητα, ο άνθρωπος διέθετε ωραίο χιούμορ.
Έκανε επίσης σαφείς τους λόγους που στο φημισμένο Berkley για να αποκτήσεις υψηλούς τίτλους σαν μουσικός στα κρουστά και τα drums απαιτείται προηγουμένως τίτλος πιάνου.
Απίστευτος.

 

[Δημήτρης Ν.]

πόσος κόσμος ;

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

Re: Απάντηση: Εκεί ψηλά στον Yμηττό

πόσος κόσμος ;

Λίγοι.. κάτι παραπάνω από τους 200 του Κώστα.
Κι ευτυχώς ήταν ήσυχοι (σπάνιο πράγμα πια).

 

[christos]

Re: Απάντηση: Εκεί ψηλά στον Yμηττό

Λίγοι.. κάτι παραπάνω από τους 200 του Κώστα.
Κι ευτυχώς ήταν ήσυχοι (σπάνιο πράγμα πια).

παραηταν ενθουσιωδεις ομως ,:violent-smiley-011:
χειροκροταγανε συνεχεια