Επιλογες του 2008

petros_m

Supreme Member
18 June 2006
8,207
Αλιμος
Erykah Badu - New Amerykah, Pt. 1: 4th World War
41%2BCA7pkHPL._SS500_.jpg


Μου αρεσει πολυ η Erykah Badu. Εδω ο ηχος της ειναι περισσοτερο πολυεπιπεδος και ρυθμικος. Φοβεροι πολιτικοποιημενοι στιχοι και η γνωστη καταπληκτικη ερμηνεία της.

Παραγωγη απο τον 9th Wonder και απο την ιδια.

Y.γ. Το πηρα σε πολυ χαμηλη τιμη απο το Media Markt.
 
Nick Cave and the Bad Seeds - Dig!!! Lazarus Dig!!!
51bmxenLCKL._SS500_.jpg


Ως τωρα, για μενα ειναι ο δισκος της χρονιας.

Για περισσοτερα δειτε εδω.
 
The Gutter Twins - Saturnalia
51ZYFJ%2B-x5L._SS500_.jpg


Επισης ενα φοβερο εξωφυλλο. Στις 2 Μαιου θα τους εχουμε στην Αθηνα.

Για περισσοτερα δειτε εδω.
 
José James - Τhe Dreamer
BWOOD026CD-300.jpg


O #2 δισκος της χρονιας, ως τωρα.

Για περισσοτερα δειτε εδω, αν και η αναφορα στους διαφορετικους παραγωγους δεν ειναι σωστη. Ετσι ειχα καταλαβει απο το myspace του. Την παραγωγη την εχει κανει ο ιδιος.
 
Mars Volta - The Bedlam in Goliath
61VLvDmXXLL._SS400_.jpg


Δεν το βαζω διπλα στα προηγουμενα τους. Δε με απογοητευσε αλλα δεν το χαρηκα κιολας.

Για πολυ περισσοτερα δειτε εδω και εδω.
 
MGMT - Oracular Spectacular
51PoUw5AE0L._SS400_.jpg


To MGMT ειναι η συντομογραφία του Management. Οι τυποι ειναι απο τη Νεα Υορκη και αξιζουν την προσοχη μας. Μου θυμιζουν πολλα κιθαριστικα συγκροτηματα διαφορων εποχων (Bowie, Interpol, Arcade Fire, Beatles, T-Rex κ.α.), αλλα τελικα εχουν δικο τους ηχο. Τσεκαρετε τους στο myspace τους. Νομιζω πως θα τους ακουσουμε αρκετα μεσα στη χρονια.
 
The Raconteurs - Consolers Of The Lonely
61YrpnkeWyL._SS400_.jpg


Xωρις καμια προειδοποιηση, εντελως ξαφνικα, κυκλοφορησε το δευτερο αλμπουμ του Jack White και του Brendan Benson. Πιο αμερικανια απο το πρωτο τους, πιο Ζεπελιν, πιο Who, με στοιχεια απο blue grass σε καποια τραγουδια.

Καλυτερο απο το Broken Boy Soldiers. Δισκαρα!

Υ.γ. Αν ανοιγα νεο θεμα για αυτο το αλμπουμ, θα το ονομαζα "I love Jack!":worshippy:
 
Last edited:
Το Consolers Of The Lonely τελειωνει με ενα συγκλονιστικο τραγουδι, το Carolina Drama. Aκουστε το ζωντανα (η εκτελεση του αλμπουμ ειναι καλυτερη, αλλα δεν τη βρηκα), διαβαζοντας την ιστορια που διηγείται.



I'm not sure if there's a point to this story
but im going to tell it again
So many other people trying to tell the tale
but not one of em knows the end

It was a junk house in South Carolina
Held a boy the age of ten
Along with his older brother billy his mother and her boyfriend
Who was a triple loser with blue tattoos
That were given to him when he was young
And a drunk temper that was easy to lose
that Thank god he didn't own a gun

Well Billy woke up in the back of his truck
Took a minute to open his eyes
He took a peep into the back of the house
And found himself a big surprise
He didnt see his brother but there was his mother
With a red-headed head in her hands
While the boyfriend had his gloves wrapped around an old priest
Trying to choke the man Ah...

Billy looked up from the window to the truck
Threw up and had to struggle to stand
He saw that redneck bastard with a hammer
turn the priest into a shell of a man
The priest was putting up the fight of his life
But he was old and he was bound to lose
The boyfriend hit as hard as he could
And knocked the priest right down to his shoes

Well now Billy knew but never actually met
The preacher lying there in the room
he heard himself say that must be my daddy
Then he knew what he was gonna do
Billy got up enough courage to get up
and grab the first blunt thing he could find
It was a cold glass bottle of milk
That was delivered every morning at nine. Ah...

Billy broke in and saw the blood on the floor
and he turned around and put the lock on the door
He looked straight into the boyfriend eye
His mother was a ghost too upset to cry
He took a step towards the man on the ground
From his mouth trickled out an inaudible sound
He heard the boyfriend shout Get out!
And Billy said not til I know what this is all about
Well this preacher here was attackin your momma
But Billy knew that she was caught in the drama
So Billy took dead aim at his face
Smashed the bottle on the man that left his dad in disgrace
The white milk dripped down with the blood
and the boyfriend fell dead for good
Right next to the preacher who was gaspin' for air
Billy shouted daddy why'd you have come back here?!
His Mother reached behind the sugar and honey and
Pulled out an envelope filled with money
Your daddy gave us this she collapsed in tears
He's being paying all the bills for years
Momma lets but this body underneath the trees
Put daddy in the truck and head for Tennessee
Just then his little brother came in
holding the milkman's hat and a bottle of gin

Well now heard another side to the story
But you wanna know how it ends
If you must know the truth about the tale go and ask the milkman
 
Chick Corea and Gary Burton - The New Crystal Silence
41Nwc8YKYwL._SS500_.jpg


Διπλο live CD του Chick Corea μαζι με τον επι μακρον φιλο του, βιμπραφωνιστα, Gary Burton. Στο πρωτο CD συμμετεχει η συμφωνικη ορχηστα στο Σίδνεϊ, ενω το δευτερο περιεχει μονο Corea και Burton. Ειδικα το δευτερο CD ειναι σαγηνευτικο.
 
Gutter Twins: Ο Πάτος Και Η Ζωή Μετά

«Ο πάτος και η ζωή μετά» ή αλλιώς μια βουτιά στο αποξενωμένο σύμπαν του Saturnalia είναι η ευγενική προσφορά των Gutter Twins για το βράδυ της Παρασκευής. Η περιοδεία τους μπορεί να παρέκαμψε (προσωρινά έστω) κάποιους προγραμματισμένους συναυλιακούς προορισμούς για χάρη της ζωντανής τους εμφάνισης στο BBC, αλλά, έτσι κι αλλιώς, την Ελλάδα δεν θα μπορούσαν με τίποτα να την αφήσουν έξω από το καλαντάρι τους. Αυτό δια στόματος Greg Dulli, που μίλησε στο Avopolis εν μέσω της ευρωπαϊκής τους εξόρμησης για την προώθηση του παρθενικού τους album…



Έχεις δηλώσει ότι δουλεύοντας το Saturnalia κύριο μέλημά σας ήταν να αποτινάξετε τη νοσταλγία και την επανάληψη. Σε ποιο βαθμό, εν τούτοις, αυτό το album αντανακλά το παρελθόν των δύο δημιουργών του;
«Παραμένουμε οι ίδιοι άνθρωποι, αλλά ταυτόχρονα γινόμαστε τόσο διαφορετικοί. Εννοώ, ο χρόνος μας αλλάζει μα, από την άλλη, κάποια πράγματα μένουν αναλλοίωτα. Ο καθένας μας κουβαλάει το παρελθόν του γιατί είναι αναπόσπαστο κομμάτι του και αυτό αποτυπώνεται ακόμα και ασυνείδητα πολλές φορές, σ’ αυτό που κάνει. Το στοίχημα είναι το παρελθόν, ως στοιχείο, να αξιοποιείται δημιουργικά και να μην καταντά βαρετό κι επαναλαμβανόμενο».



Συγκρίνοντας τους Gutter Twins με όλα τα άλλα projects που έχεις κάνει, ποιο θα έλεγες ότι ήταν το κενό που ήθελες να καλύψεις δουλεύοντας με τον Mark Lanegan το υλικό του Saturnalia;
«Το μόνο που θέλαμε να κάνουμε ήταν ένα απλά πολύ καλό album, κάτι εντελώς διαφορετικό και απρόβλεπτο, αλλά ταυτόχρονα γνήσιο και απλό. Τίποτα παραπάνω αλλά σίγουρα και τίποτα λιγότερο».

Υπάρχει κάποια ιδιαίτερη στιγμή που ξεχωρίζεις απ’όλη την περίοδο ετοιμασίας του album;
Μας πήρε 4 χρόνια να ολοκληρώσουμε το Saturnalia. Είναι ένα album που έκανα με τον καλύτερό μου φίλο, οπότε είναι λογικό να περάσαμε πολλές στιγμές που θα μου μείνουν αξέχαστες - άλλες συγκινητικές, άλλες ενθουσιώδεις, χωρίς να μπορώ να ξεχωρίσω κάποια μεμονωμένα. Διατηρώ όμως πολύ καθαρά την έντονη αίσθηση που μου ’χει αφήσει όλη η προπαρασκευαστική φάση».



Τί θα ήταν λοιπόν το Saturnalia χωρίς τη συμβολή του Mark Lanegan;
«Είναι απλό, χωρίς τον Mark Lanegan δεν θα υπήρχε το Saturnalia - κι αυτό ισχύει απ’ όλες τις απόψεις. Η συμβολή του δεν είναι απλώς σημαντική, αλλά ζωτικής σημασίας γι’ αυτή τη δουλειά».

Γιατί διαλέξατε τη συγκεκριμένη λέξη ως τίτλο για το album?
«Είναι μία από τις αγαπημένες μας λέξεις. Μας εκφράζει και έχει ιδιαίτερο ακουστικό και σημασιολογικό βάρος και για τους δυο μας, γι’ αυτό θεωρήσαμε ότι είναι η πλέον κατάλληλη για να μπει ως τίτλος για το album».



Αφού η ημερομηνία της συναυλίας σας στην Ελλάδα δεν μετατοπίστηκε, σε λίγες μέρες θα σας δούμε ζωντανά στην Αθήνα. Πώς νιώθεις που επιστρέφεις για μία ακόμη φορά εδώ;
«Κάθε φορά που έρχομαι στην Ελλάδα νιώθω σαν να επιστρέφω σπίτι μου, είναι ο τόπος των παππούδων και των προπαππούδων μου, πράγμα που με κάνει να νιώθω ιδιαίτερο δέσιμο και πολλή αγάπη γι’ αυτό το μέρος και τους ανθρώπους του. Το να παίζω στην Ελλάδα κάνει τη χαρά διπλή και γι’ αυτό νιώθω τυχερός που θα ξαναείμαι εκεί σύντομα και το περιμένω με ανυπομονησία».
 
Nine Inch Nails - The Slip

2468651204_5f96b354d9.jpg


"Thank you for your continued and loyal support over the years. This one's on me." γραφει ο Trent Reznor στην πρωτη σελιδα του site των Nine Inch Nails και μας χαριζει το νεο του αλμπουμ, το οποιο ερχεται μολις 2 μηνες μετα το Ghosts I-IV.

Κατεβαστε το δωρεαν απο το site του. Υπαρχει ακομα και σε high definition WAVE 24/96 extremely audiophile εκδοση!!! Aυτην κατεβασα εγω, αλλα δεν ξερω πως να την καψω σε CD:nounder:

Εχω ξεχωρισει τα Discipline, The Four of Us are Dying και το Demon Seed. Ακουστε το κι εσεις και τα ξαναλεμε.
 
Παιδια κανενα σχολιο για τους THE APPLESEED CAST ?τους βρισκω πολυ καλους δεν βλεπω ομως να κυκλοφορουν ακομα εδω ,περιμενω σχολια και εντυπωσεις εαν τους εχει ακουσει καποιος.
φιλικα haralas.
 
Απάντηση: Re: Επιλογες του 2008

Παιδια κανενα σχολιο για τους THE APPLESEED CAST ?τους βρισκω πολυ καλους δεν βλεπω ομως να κυκλοφορουν ακομα εδω ,περιμενω σχολια και εντυπωσεις εαν τους εχει ακουσει καποιος.
φιλικα haralas.

Δεν τους γνωριζω καθολου. Για πες μας λιγα περισσοτερα γι'αυτους.
 
Αυριο κυκλοφορει το δευτερο αλμπουμ των Αυστραλων Pendulum. Δεν ειναι καθολου ασχημο το πρωτο σινγκλ.

 
Pendulum - In Silico

512JUvkyv-L._SS500_.jpg


Αυριο κυκλοφορει το δευτερο αλμπουμ των Αυστραλων Pendulum. Δεν ειναι καθολου ασχημο το πρωτο σινγκλ.

Κανουν ηδη θόρυβο με το αλμπου τους και θα κανουν ακομα περισσοτερο. Το In Silico θα ηθελε να ειναι το The fat of the land αλλα ουτε που το πλησιαζει. Παιδιαριστικη παραγωγη και ελλειψη αρκετων, σε αριθμο, ιδεων ειναι αυτο που το χαρακτηριζει. Εχει μερικα καλα tracks παντως.
 
R.E.M. - Accelerate
41IXwginGKL._SS400_.jpg


Eχω περιεργη σχεση με τους R.E.M. Ενω μου αρεσουν παρα πολλα τραγουδια τους, ισως ποτε τα τελευταια χρονια δεν εχω βαλει να ακουσω ολοκληρο καποιο απο τα αλμπουμ τους, αν και εχω αρκετα απο αυτα.*

Το Accelerate ειναι το αλμπουμ τους που το ακουω ολοκληρο εδω και μερικες ημερες. Τα 11 τραγουδια που συμπληρώνουν τα μολις 34 λεπτα της διαρκειας του ειναι ολα ροκ'ν'ρολ και θυμιζουν τα αλμπουμς που εβγαζαν στα 80's.

7/10


*Αληθεια, εχει καποιο νοημα στην εποχη μας η φραση "εχω αυτο το δισκο"?
 
Last edited: