Re: Απάντηση: Επιθεση με ρουκετα στην Αμερικανικη Πρεσβεια
Βλαση, αυτο με τους πυργους , ξαναψαξτο λιγακι !
Από όποια μεριά κι αν το δεις το θέμα των δίδυμων Πύργων, ένα είναι βέβαιο: Ότι χάθηκαν χιλιάδες αθώες ψυχές. Αυτό είναι
το μείζον και δεν μπορεί να με κάνει να τρίβω τα χέρια μου από χαιρέκακη ικανοποίηση, παρόλο ότι είμαι κάθετα αντίθετος στη ζωώδη εξωτερική πολιτική των Αμερικανών. Τώρα, το ποιοι κρύβονται πίσω από την επίθεση στους δίδυμους Πύργους, ποιοι είχαν συμφέροντα (και ποια) κ.λπ., είναι άλλου παππά ευαγγέλιο και δεν νομίζω ότι αξίζει τον κόπο να το ψάξουμε, γιατί θα πνιγούμε σε έναν ωκεανό από θεωρίες συνωμοσίας (στις οποίες, ως γνωστόν, έχουμε μεγάλη ροπή ως λαός). Δεν ξέρω αν εννοούσες αυτό με το:
"ξαναψάξτο λιγάκι" ή κάτι άλλο. Πάντως, όποια απάντηση κι αν δινόταν σ' αυτό το θέμα, δεν θα μείωνε στο ελάχιστο την οδύνη μου για τον άδικο χαμό τόσων χιλιάδων ανθρώπων. "Το δίκαιο μεταβαίνει", έλεγαν οι αρχαίοι Έλληνες - και πολύ σωστά! Χάνεις το δίκιο του αγώνα σου, όταν το άδικο το αντιμάχεσαι με ακραίες πράξεις βίας (που είναι εξ ορισμού άδικες).
Θα ήθελα, τέλος, να πω και κάτι άλλο - λίγο σκληρό - και ζητώ συγγνώμη προκαταβολικά. Όταν η συμφορά δεν χτυπάει την πόρτα μας, είμαστε εύκολοι στα λόγια και στα συνθήματα. Καταλαβαίνετε τι εννοώ; Θα το θέσω απλούστερα με μια ερώτηση: Όσοι επιχαίρονται με το χαμό των αθώων στους δίδυμους Πύργους, θα είχαν άραγε την ίδια γνώμη και θα ένιωθαν τα ίδια συναισθήματα, αν σε ένα από τα δύο κτήρια βρισκόταν - εντελώς τυχαία - δικός τους άνθρωπος, συγγενής ή καλός φίλος, και έπεφτε θύμα των τρομοκρατών;
