Εδω και δυο δεκαετίες εχει απαγορευθει απο τα ηλεκτρονικά μεσα μαζικής ενημέρωσης η διαφήμιση προιόντων καπνού, με το πρόσχημα της προστασίας των νέων απο την γνωριμία με τον καπνό και τις συνέπειες του. Ειναι αλήθεια οτι ο καπνός ανήκει στις κύριες αιτίες θανάτου για τους καπνιστές, αφαιρώντας την ζωή απο πάμπολλους συμπολίτες μας ετησίως λόγω του καπνίσματος. Αλήθεια είναι επίσης, οτι εχουν επιβληθεί απαγορευσεις σε κάθε δημόσιο χωρο (δημοσιες υπηρεσίες, νοσοκομέια, καφετέριες, εστιατόρια, καταστήματα) οσον αφορά την χρήση του καπνου σε αυτά.
Πόσοι όμως πεθαίνουν απο το παθητικό κάπνισμα, αν δεν καπνίζουν και οι ίδιοι δηλαδή; Ποιά η αστική ευθύνη ενος καπνιστή που καπνίζει μεσα στην οικογένεια του, στον περίγυρό του και τι προκαλεί το παθητικό κάπνισμα στην ζωή και στις περιουσίες των παθουντων, σε σύγκριση με το αλκοόλ?
Η κατανάλωση αλκοόλ, σε μεγαλες ποσότητες, προκαλεί δεκαδες θανάτους κάθε χρόνο, και τεράστιες υλικές ζημιές, σε άτομα που δεν εχουν ουτε άμεση σχεση ουτε έμμεση σχέση με το αλκοόλ καθ' αυτό. Οι παθόντες, ειναι απλώς θύματα μεθυσμένων ατόμων, που λόγω της επήρρειας του ναρκωτικου (περί αυτού πρόκειται) στο αιμα και στον εγκέφαλό τους ειναι ανίκανοι να κρίνουν οτι ειναι ανάξιοι να πιάσουν τιμόνι στα χέρια τους. Και το πιάνουν με τα γνωστά αποκρουστικά αποτελέσματα, με την επιβάρυνση των ταμείων απο τους τραυματισμους και τις πρόωρες συντάξεις λόγω ολικής αναπηρείας, με την αδυναμία των παθουντων να αποζημιωθούν λόγω της λογικότατης άρνησης των ασφαλιστικών εταιρειών να καλύψουν ατυχήματα που προκλήθηκαν υπο την επήρρεια μέθης.
Η Διαφήμιση των αλκοολούχων ποτών σε όλα τα μεσα ενημέρωσης ειναι τέτοια, που προβάλλει τον υποψήφιο καταναλωτή ως γοητευτικό, επιτυχημένο τόσο στην εργασία του οσο και με το αντίθετο φύλο, συνήθως Αρρένα. Του κοτσάρουν κι ενα "Απολαυστε υπεύθυνα" μεταθέτοντας πάσα ευθύνη στον καταναλωτή, και ολα καλά και άγια, "Εμείς την δουλειά μας κάνουμε!".
Δημιουργουν ετσι ενα υποβόσκων προφίλ στο μυαλό του υποψήφιου καταναλωτή, ο οποίος ταυτίζεται με αυτό καταναλώνοντας το προιόν, αλκοόλη.
Καθως το προφιλ οπως αναφέραμε ειναι εκείνο του κυρίαρχου αρσενικού, ο οδηγός που θα αναλώσει αλκοόλη και θα αναλάβει να οδηγήσει μετά, νομίζει οτι εχει την κατάσταση στα χέρια του, εχοντας το προαναφερθέν προφίλ στο μυαλό του και αγνοώντας πάσα υπόδειξη τόσο του κράτους όσο και των φίλιων του προσώπων, καταλήγοντας στο νεκροτομείο προς...ανασυναρμολόγηση τόσο ο ίδιος, όσο και κάθε κακόμοιρος που έτυχε να βρεθεί στο δρόμο του την στιγμή που ο δολοφόνος, εκ των πραγμάτων, εχασε τον έλεγχο.
Πρίν σχολιάσετε καθ' οιονδήποτε τρόπο το κειμενο αυτο αρνητικά, βάλτε τον εαυτό σας στην θέση του παθουντα. Επεξεργαστείτε την παραθείσα προσέγγιση και δειτε με τα μάτια της φαντασίας σας τι θα μπορουσε να σας συμβει αυριο τα χαράματα, την ώρα που σηκώνεστε να πάτε στην δουλειά σας, απο κάποιον που γύριζε απο την "διασκεδαση".
Μια κάποια "λύσις" στο εν λόγω πρόβλημα ειναι η απομοδοποίηση της κατανάλωσης αλκοόλης σαν γενικό κοινωνικό προφίλ. Το αλκοόλ θα πρέπει να ταυτίζεται με την αποτυχία, με αρνητικά κοινωνικά πρότυπα, με την περιθωριοποίηση, με την γνωση περι της μειωσης του αριθμου των συνάψεων στους εγκεφάλους καταναλωτων (Θελεις παιδί μου να γίνεις πιό ηλίθιος? Αντε, πιές το στην υγειά μου!
) και αντίστοιχες απαξιωτικές του "προιόντος" (περι κοινωνικου δηλητηρίου πρόκειται) προσεγγίσεις.
Ενα πρόβλημα που αντιμετώπισαν κατα το παρελθόν οι πολέμιοι της αλκοόλης ειναι οτι η προσπάθεια απαγορευσης της (ΗΠΑ, 1920-1933), είναι οτι η απαγόρευση προκάλεσε αυξηση της κατανάλωσης(!). Ο λόγος είναι οτι η απαγορευση εγειρει συναισθήματα καταναγκασμένης στέρησης, σε αντίθεση με την απαξίωση και την επιλεγμένη αποστροφή απο το προιόν. Σκοπός της κάθε ενεργειας κατάργησης της διαφήμισης ειναι και η απαξίωση του προιόντος μεσα στο μυαλό των νέων.
Η αλήθεια είναι οτι και ο φυσικός χυμός πορτοκαλιού ειναι πιό υγιεινός απο τα ανθρακουχα αναψυκτικά, αλλα η διαφήμιση και η μοδοποίηση προκαλεί τεραστιες δυσαναλογίες στα ποσοστά κατανάλωσης των δυο κατηγοριων προιόντων.
Απωλεσθέντα κέρδη της οικονομίας λόγω της διαφορετικής νοοτροπίας στο θέμα της κατανάλωσης οινοπνεύματος αντισταθμίζονται με:
-την αυξημένη παραγωγικότητα,
-την ενίσχυση των ταμείων απο την μειωση των κεφαλαίων προς νοσηλεια και πρόωρη συνταξιοδότηση,
-την κοινωνική αποδοχή παντός είδους μέτρου που θα τιμωρεί με δυσβάσταχτα πρόστιμα (προτείνω ανεπιφύλακτα το 1/6 του ποσου της φορολογικής δήλωσης εκαστου παραβάτη) την οδήγηση υπο επήρεια μέθης,
- την συνολική βελτιωση της ποιότητας ζωής,
- το αισθημα ασφάλειας που τόσο μας εχει λείψει οποτε πιάνουμε τιμόνι.
Πόσοι όμως πεθαίνουν απο το παθητικό κάπνισμα, αν δεν καπνίζουν και οι ίδιοι δηλαδή; Ποιά η αστική ευθύνη ενος καπνιστή που καπνίζει μεσα στην οικογένεια του, στον περίγυρό του και τι προκαλεί το παθητικό κάπνισμα στην ζωή και στις περιουσίες των παθουντων, σε σύγκριση με το αλκοόλ?
Η κατανάλωση αλκοόλ, σε μεγαλες ποσότητες, προκαλεί δεκαδες θανάτους κάθε χρόνο, και τεράστιες υλικές ζημιές, σε άτομα που δεν εχουν ουτε άμεση σχεση ουτε έμμεση σχέση με το αλκοόλ καθ' αυτό. Οι παθόντες, ειναι απλώς θύματα μεθυσμένων ατόμων, που λόγω της επήρρειας του ναρκωτικου (περί αυτού πρόκειται) στο αιμα και στον εγκέφαλό τους ειναι ανίκανοι να κρίνουν οτι ειναι ανάξιοι να πιάσουν τιμόνι στα χέρια τους. Και το πιάνουν με τα γνωστά αποκρουστικά αποτελέσματα, με την επιβάρυνση των ταμείων απο τους τραυματισμους και τις πρόωρες συντάξεις λόγω ολικής αναπηρείας, με την αδυναμία των παθουντων να αποζημιωθούν λόγω της λογικότατης άρνησης των ασφαλιστικών εταιρειών να καλύψουν ατυχήματα που προκλήθηκαν υπο την επήρρεια μέθης.
Η Διαφήμιση των αλκοολούχων ποτών σε όλα τα μεσα ενημέρωσης ειναι τέτοια, που προβάλλει τον υποψήφιο καταναλωτή ως γοητευτικό, επιτυχημένο τόσο στην εργασία του οσο και με το αντίθετο φύλο, συνήθως Αρρένα. Του κοτσάρουν κι ενα "Απολαυστε υπεύθυνα" μεταθέτοντας πάσα ευθύνη στον καταναλωτή, και ολα καλά και άγια, "Εμείς την δουλειά μας κάνουμε!".
Δημιουργουν ετσι ενα υποβόσκων προφίλ στο μυαλό του υποψήφιου καταναλωτή, ο οποίος ταυτίζεται με αυτό καταναλώνοντας το προιόν, αλκοόλη.
Καθως το προφιλ οπως αναφέραμε ειναι εκείνο του κυρίαρχου αρσενικού, ο οδηγός που θα αναλώσει αλκοόλη και θα αναλάβει να οδηγήσει μετά, νομίζει οτι εχει την κατάσταση στα χέρια του, εχοντας το προαναφερθέν προφίλ στο μυαλό του και αγνοώντας πάσα υπόδειξη τόσο του κράτους όσο και των φίλιων του προσώπων, καταλήγοντας στο νεκροτομείο προς...ανασυναρμολόγηση τόσο ο ίδιος, όσο και κάθε κακόμοιρος που έτυχε να βρεθεί στο δρόμο του την στιγμή που ο δολοφόνος, εκ των πραγμάτων, εχασε τον έλεγχο.
Πρίν σχολιάσετε καθ' οιονδήποτε τρόπο το κειμενο αυτο αρνητικά, βάλτε τον εαυτό σας στην θέση του παθουντα. Επεξεργαστείτε την παραθείσα προσέγγιση και δειτε με τα μάτια της φαντασίας σας τι θα μπορουσε να σας συμβει αυριο τα χαράματα, την ώρα που σηκώνεστε να πάτε στην δουλειά σας, απο κάποιον που γύριζε απο την "διασκεδαση".
Μια κάποια "λύσις" στο εν λόγω πρόβλημα ειναι η απομοδοποίηση της κατανάλωσης αλκοόλης σαν γενικό κοινωνικό προφίλ. Το αλκοόλ θα πρέπει να ταυτίζεται με την αποτυχία, με αρνητικά κοινωνικά πρότυπα, με την περιθωριοποίηση, με την γνωση περι της μειωσης του αριθμου των συνάψεων στους εγκεφάλους καταναλωτων (Θελεις παιδί μου να γίνεις πιό ηλίθιος? Αντε, πιές το στην υγειά μου!
) και αντίστοιχες απαξιωτικές του "προιόντος" (περι κοινωνικου δηλητηρίου πρόκειται) προσεγγίσεις.Ενα πρόβλημα που αντιμετώπισαν κατα το παρελθόν οι πολέμιοι της αλκοόλης ειναι οτι η προσπάθεια απαγορευσης της (ΗΠΑ, 1920-1933), είναι οτι η απαγόρευση προκάλεσε αυξηση της κατανάλωσης(!). Ο λόγος είναι οτι η απαγορευση εγειρει συναισθήματα καταναγκασμένης στέρησης, σε αντίθεση με την απαξίωση και την επιλεγμένη αποστροφή απο το προιόν. Σκοπός της κάθε ενεργειας κατάργησης της διαφήμισης ειναι και η απαξίωση του προιόντος μεσα στο μυαλό των νέων.
Η αλήθεια είναι οτι και ο φυσικός χυμός πορτοκαλιού ειναι πιό υγιεινός απο τα ανθρακουχα αναψυκτικά, αλλα η διαφήμιση και η μοδοποίηση προκαλεί τεραστιες δυσαναλογίες στα ποσοστά κατανάλωσης των δυο κατηγοριων προιόντων.
Απωλεσθέντα κέρδη της οικονομίας λόγω της διαφορετικής νοοτροπίας στο θέμα της κατανάλωσης οινοπνεύματος αντισταθμίζονται με:
-την αυξημένη παραγωγικότητα,
-την ενίσχυση των ταμείων απο την μειωση των κεφαλαίων προς νοσηλεια και πρόωρη συνταξιοδότηση,
-την κοινωνική αποδοχή παντός είδους μέτρου που θα τιμωρεί με δυσβάσταχτα πρόστιμα (προτείνω ανεπιφύλακτα το 1/6 του ποσου της φορολογικής δήλωσης εκαστου παραβάτη) την οδήγηση υπο επήρεια μέθης,
- την συνολική βελτιωση της ποιότητας ζωής,
- το αισθημα ασφάλειας που τόσο μας εχει λείψει οποτε πιάνουμε τιμόνι.
Last edited:
