Ο ασταθής βηματισμός της Μελισσάνθης

Η ζωή μου όλη – που θα ‛λεγε και ο Στελάρας – κυμαίνεται μεταξύ μαρς και βαλς. Από τότε που μπορούσα να επιλέγω τι μουσική θ’ ακούω, αυτά είναι οι βασικές φόρμες, αναλλοίωτες συντεταγμένες που καθορίζουν το υπόλοιπο φάσμα των ακουσμάτων μου.

Μόλις άκουσα ξανά – και για πολλοστή φορά – την πρώτη πλευρά από το διπλό βινύλιο ενός πολύ σπουδαίου έργου, του σπουδαιότερου κατά τη γνώμη μου έργου του Μάνου Χατζιδάκι, της Εποχής της Μελισσάνθης. Θα γράψω άλλη φορά γι’ αυτό, μόλις βρω λίγο χρόνο.

Αυτό όμως που μ’ έκανε να θέλω τώρα να μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί σας, είναι το υπέροχο, βαθύτατα ελληνικό, εμβατήριο της Μελισσάνθης. Όχι μεγαλειώδες, συμπαγές κι απάνθρωπο, όπως τα τυπικά γερμανικά και σοβιετικά, όχι υπεροπτικό σαν τα βρετανικά, όχι υπερφίαλο σαν τα γαλλικά, ούτε φυσικά με την μονοδιάστατη, οπτιμιστική σκοπιμότητα των αμερικάνικων.

Το Εμβατήριο της Μελισσάνθης είναι δικό μας, αδέξιο κι ασταθές σαν την εποχή που το γέννησε, όχημα δυσπιστίας, υποδόριου σαρκασμού αλλά και φορέας ελπίδων μαζί, αμφίβολο, φιλόδοξο αλλά και χαριτωμένα αδύναμο, όργανο των άλλων και συνάμα σάρκα από τη σάρκα μας, αδιαίρετα δικό μας.

Μια από τις μεγαλοφυιέστερες μουσικές μινιατούρες και τις πιο γνήσια ελληνικές μουσικές που έχω ακούσει και για τις οποίες θα ‛μαι πάντα περήφανος!
 
με τρεις αραδες

μας τα ειπες ολα

πολυ σωστες οι συγκρισεις σου

μπραβο Δαμιανε .... αυτη ειναι η Μελισσανθη !

.
 
Η Εποχή τής Μελισσάνθης κυκλοφορεί σε c.d. σε πολλά γνωστά δισκοπωλεία.


Δαμιανέ εύστοχο,περιεκτικό και σαφέστατο το κείμενό σου.Απο τίς ωραιοτερες βολτες στίς Ευρωπαϊκές μητροπόλεις που έχω διαβάσει(και λίγο απο U.S.A)
:grinning-smiley-043 :grinning-smiley-043
 
Το έργο κυκλοφόρησε σε βινύλιο της εταιρίας Νότος, το 1980, με αυτό το εξώφυλλο:

5202483765321.jpg


Απ' όσα γράφει το άρθρο του Βήματος εδώ:
http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=12413&m=B07&aa=1
πρέπει να 'χει κυκλοφορήσει τώρα σε cd από τη Lyra. Άρα θα μπορεί να βρεθεί τουλάχιστον στα μαγαζιά της Παν/μίου.
 
Last edited by a moderator:
ενός πολύ σπουδαίου έργου, του σπουδαιότερου κατά τη γνώμη μου έργου του Μάνου Χατζιδάκι, της Εποχής της Μελισσάνθης.

υπερθεματίζω κι εγώ. Ο δίσκος του Χατζηδάκι που κατέχει την πιο ιδιαίτερη θέση στην καρδιά μου. Μια ολόκληρη Εποχή: ααν να έστιψε ολόκληρη τη μεταπολεμική Ελλάδα και να την έβαλε μέσα σ ένα δίσκο. Τουλάχιστον εκείνη την πλευρά της που αγαπώ εγώ κι όχι τις άλλες με τις οποίες βγάζω καντήλες.
Χαίρομαι που μαθαίνω πως υπάρχει σε CD. Το παληό βινύλιο της Νότος το άφησα πίσω μου σ ένα χωρισμό. Μετά, τραβιόμουνα με κάτι μεταγενέστερες εκτυπώσεις: έγραφαν μεν Νότος αλλά, νομίζω, τις έβγαζε η Music Box.
 
H Eποχή τής Μελισσάνθης είναι ένας μνημειακός ,προσωπικός δίσκος τού Χατζιδάκη,που αποτελεί και μιά συμπυκνωση τών σκέψεών του,μουσικών και κοινωνικών.
Μια μουσική γραφή μοντέρνα,που επιβεβαιώνει ότι ο Μ.είναι ένας απο τούς μεγαλύτερους συνθέτες ,παγκοσμίως,τού 2ου μισού τού Εικοστού Αιώνα.
Ο Τρόπος που χρησιμοποιεί το μπουζούκι μαζί με άλλα κλασσικά όργανα είναι υπόδειγμα μουσικής γραφής.
Οι ερμηνείες τής Φαραντούρη λιτές και πανέμορφες,σαφώς καθοδηγημένες απο τον συνθέτη.
Η Μελισσάνθη είναι ο καλύτερος δίσκος συνόλου τού Χατζιδάκη.
Η Υπενθυμιση τού Δαμιανού έρχεται στην πιό κατάλληλη στιγμή για να ξαναακουστεί το έργο αυτό ,που έχει ήδη πάρει την θέση που τού ανήκει στην σύγχρονη μουσική ιστορία.
 
1925.
Σάν σήμερα γεννηθηκε ο Χατζιδάκις..
Αν λειπει??

Φυσικά και λείπει πολύ..

Λείπει για τις ιδέες του,για την τέχνη του ,γιατί ηταν ο πρωτος που ειχε επιτεθεί στον αποκρουστικό αυριανισμό και ειχε προβλέψει την εποχή τών τεράτων.