ποθητοί cult τίτλοι

[supersonic]

σε όλους μας θα έχει τύχει (είμαι σίγουρος) να ζήσουμε την εμπειρία να ακούμε κάποιο κομμάτι, να γίνεται επιτυχία, αλλά επιτυχία απρόσιτη σε μας.
Να είναι ένα κομμάτι τόσο ποθητο, τυλιγμένο με μυστήριο, να μην ξέρουμε τι είναι, να ρωτάμε και να μην μπορούμε να το βρουμε...

Να μην κυκλοφορεί στα δισκάδικα (και πρίν από κάποια χρόνια αρκετά χρόνια χωρίς το διαδίκτυο) να μην υπάρχει ελπίδα να το βρούμε.

Και φυσικά και ακόμα χειρότερα, αν τύχει και μάθουμε τι είναι, να αρχίσει η αναζήτηση, η φαντασίωση γιά το πως θα είναι το εξώφυλλο, πως θα αναγράφονται οι μουσικοί κλπ κλπ.
Φυσικά αρκετά από αυτά σήμερα εκλείπουν λόγω διαδικτύου.
Σίγουρα όμως κάποιοι θα έχουν εμπειρίες να μοιραστούν.

Εγώ θα πω γιά τον δίσκο των Babe Ruth. Στα πρώτα χρόνια του γυμνασίου (1972) νομίζω τον είχε τον δίσκο ένας συμμαθητής. Πρέπει να ήταν και ο μόνος στην Θεσσαλονίκη.
Και μάλιστα τον είχε σε κασέτα !.
Το μυστήριο μεγάλωνε...επικίνδυνα
Ροκ ήχος. Προοδευτικό γιά την εποχή, τεράστιο σε διάρκεια και μάλιστα εκείνη η κιθαριστική διπλοπενιά που σκότωνε και φυσικά το θέμα των σπαγγέτι γουέστερν που παίζεται και ξαναπαίζεται στο μέσον. Ό,τι πρέπει γιά την εποχή εκείνη να χαρακτηριστεί περισσότερο από απλώς cool... Και φωνή ...φωνάρα
Ποτέ δεν το απέκτησα.
Έτσι έμεινε να έχει την αίγλη του.
Δεν είναι παρουσίαση. Απλώς το θυμήθηκα πριν από λίγο όταν το άκουσα στο ράδιο.

Έχετε νοιώσει ανάλογα ?

 

[Δημήτρης Ν.]

Έχετε νοιώσει ανάλογα ?

ω ναι ... ψάχνοντας να βρώ τα "The parable of the arable land" και "God bless the Red Crayola and those who sail with it" όπως επίσης το πρωτο των Chryssallis που είχα ακούσει σε μιά εκπομπή του Ζήλου , τότε στο Γ' Πρόγραμμα.
Τα δύο πρωτα τα βρήκα στην επανέκδοση της Get Back ( βινύλιο ) , το τρίτο δεν το πήρα ποτέ , αν και πέρυσι βγήκε σε cd .

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

Η καλύτερη stoner μπάντα που έχει υπάρξει ποτέ, δεν έχει ηχογραφήσει ποτέ άλμπουμ, παρά μόνο 2-3 ep's.
Τους άκουσα πριν καμιά δεκαριά χρόνια σε εκπομπή του Θανάση Μήνα και μου ξεκόλλησε το κεφάλι.
Όσο κι αν έχω ψάξει δεν έχω βρει το παραμικρό για αγορά ή mp3.

Το όνομά τους Slaprocket

 

[Ηλίας Κ]

Η καλύτερη stoner μπάντα που έχει υπάρξει ποτέ, δεν έχει ηχογραφήσει ποτέ άλμπουμ, παρά μόνο 2-3 ep's.
Τους άκουσα πριν καμιά δεκαριά χρόνια σε εκπομπή του Θανάση Μήνα και μου ξεκόλλησε το κεφάλι.
Όσο κι αν έχω ψάξει δεν έχω βρει το παραμικρό για αγορά ή mp3.

Το όνομά τους Slaprocket

Αυτή είναι μεγάλη δήλωση, θα ψάξω και εγώ να βρω κάτι...

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Philly Joe Jones: Blues For Dracula

Προσωπικό άλμπουμ από τον ντράμερ του Κολτρέην.
Κυκλοφόρησε το 1958. Το 1974 στην Αθήνα πρέπει να το είχαν 4 ή 5 άτομα.
Ηταν πάρα πολύ σπάνιο. Ηξερα τον ένα απ τους κατόχους και το είχαμε ακούσει στο σπίτι του άπειρες φορές. Μόλις έπεσε στην πρέζα, ενέσκηψαν τα κοράκια να του το φάνε. Θυμάμαι ότι δεν το έδινε ακόμα και σε στιγμές ακραίας απόγνωσης. 2 ή 3 φορές τον βοήθησα να το κρατήσει.
Αργότερα, έχασα τα ίχνη του.
Το 1991 το άλμπουμ βγήκε σε CD. Δεν το έχω πάρει. Εχω βάλει μπροστά να το παραγγείλω άπειρες φορές αλλά κάτι με σταματάει και δεν το κάνω.

 

[supersonic]

Το 1991 το άλμπουμ βγήκε σε CD. Δεν το έχω πάρει. Εχω βάλει μπροστά να το παραγγείλω άπειρες φορές αλλά κάτι με σταματάει και δεν το κάνω.

χμμμ
εδώ έχουμε μιά ψιλοταύτιση:grandpa:

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

Κάποτε ήταν το curse of zounds..
..μέχρι που ξελάσπωσε το Θεσσαλωνικώτικο label.

Δεν θυμάμαι ποτέ τον εαυτό μου να μην του λείπει κάτι και να έχω λυσσάξει να το βρω. Ευτυχώς σε συντριπτική πλειοψηφία η αναζήτηση είχε αποτέλεσμα.

Υπάρχουν ακόμα μερικά.
Θυμήθηκα Slaprocket, για τα άλλα θα κοιτάξω τα κιτάπια..

 

[Τσάκωνας Βασίλης]

Αλήθεια?, τί είναι αυτό?, ποιά είναι η διαφορά?
Τα παλιοσίδερα δεν φέρνουν πίσω τον αναβάτη
Οι ξανααγορασμένοι δίσκοι δεν φέρνουν πίσω αγάπες

Μάζευα... μάζευα... στο τέλος τα πέταξα όλα!
Αν υπάρχει κάτι που μπόρεσα να κρατήσω δικό μου, είναι τα χαραγμένα tatoo που μου άφησαν οι στιγμές στην καρδιά

Γειά σας ρε μάγκες, είστε ψυχούλες!
Ποιός θα τό'λεγε πως μέσα από ένα PC θα νιώθεμε πράγματα...

 

[supersonic]

Re: Απάντηση: ποθητοί cult τίτλοι

Αλήθεια?, τί είναι αυτό?, ποιά είναι η διαφορά?
Τα παλιοσίδερα δεν φέρνουν πίσω τον αναβάτη
Οι ξανααγορασμένοι δίσκοι δεν φέρνουν πίσω αγάπες

Μάζευα... μάζευα... στο τέλος τα πέταξα όλα!
Αν υπάρχει κάτι που μπόρεσα να κρατήσω δικό μου, είναι τα χαραγμένα tatoo που μου άφησαν οι στιγμές στην καρδιά

Γειά σας ρε μάγκες, είστε ψυχούλες!
Ποιός θα τό'λεγε πως μέσα από ένα PC θα νιώθεμε πράγματα...

άμα δεν ταιριάζαμε...

λες τυχαία να μαζευτήκαμε τόσοι μουρλοί εδώ μέσα ?

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Δεν θυμάμαι ποτέ τον εαυτό μου να μην του λείπει κάτι και να έχω λυσσάξει να το βρω. Ευτυχώς σε συντριπτική πλειοψηφία η αναζήτηση είχε αποτέλεσμα.

αχ αυτή η νέα γενιά όλα εύκολα τα βρίσκει
αν κάτσω να θυμηθώ Τι έψαχνα για χρόνια και δεν τα έβρισκα θα γεμίσω βιβλίο. Είχε την πλάκα του όμως. Σήμερα παραείναι εύκολο - part of the fun is lost.
Το μόνο κακό είναι οι Αμερικλάνοι: μπαίνουν στα auctions του e-bay με τα τρελλά λεφτά τους...εκεί που "παίζεις" το άλμπουμ να το πάρεις για μισό δολλάριο παραπάνω από τον χλιμίντζουρα τον Εγγλέζο που το χτυπάει κι αυτός, σκάει ο βλάχος απ το Μιλγουώκι, ποντάρει 50 τάλαρα με τη μία και "το σηκώνει" :icon15:

 

[supersonic]

αχ αυτή η νέα γενιά όλα εύκολα τα βρίσκει
αν κάτσω να θυμηθώ Τι έψαχνα για χρόνια και δεν τα έβρισκα θα γεμίσω βιβλίο.

αυτό ακριβώς λέω.
Σήμερα βάζεις μιά λέξη (ιδίως αν έχεις μοτζίλα) και τσακ.
Τότε ....
φιλούσες κατουρημένες ποδιές..:rifle:
Θα θυμηθώ κι άλλα.

 

[Ηλίας Κ]

αχ αυτή η νέα γενιά όλα εύκολα τα βρίσκει

Εύκολα; Για βρες μας Slaprocket αφού είναι εύκολο

 

[MOUKIOUROUFIS KOSTAS]

Λύμπε δεν μιλάω για νετ αναζητήσεις.

Ξέρεις τι ποδαρόδρομο, διάβασμα και ράφι προς ράφι ψάξιμο έχω ρίξει στα δισκάδικα? Κάθε μέρα λεωφορειάκι και βουρ στο κέντρο. Με ήξεραν ενα ενα τα πλακάκια στα πεζοδρόμια. Καλά το λέει ο chief.. κατουρημένες ποδιές για ενα βινύλιο!
Η γλυκιά αγωνία δεν περιγράφεται, μεγάλη ηδονή. Τώρα πια μόνο αν έχω όρεξη να βολτάρω...
Αν μου χαρίσουν πίσω τις ώρες αυτές, πρέπει να γίνομαι 22 χρονών από σήμερα..

Είμαι σίγουρος ότι τα'χεις κάνει στο τριπλάσιο:Banane0:

 

[supersonic]

τι είναι ρε αυτό το slaprocket ?:ears:

έτσι και είναι τίποτα φόλα....μαύρο φίδι που σας έφαγε...:smash:

 

[Δημήτρης Ν.]

γιατί , θα το βρείς κάπου ;

 

[Τσάκωνας Βασίλης]

Μήπως αυτό?

 

[Δημήτρης Ν.]

Μήπως αυτό?

ε με overall performance rate 2,2/10 θα περιμένεις πολύ :Banane0:

ασε που για να έχει 61 δισκάκια στοκαρισμένα , καμμιά μαμά τους θα είναι

 

[Ηλίας Κ]

Paisleys : cosmic mind

Ένας φίλος μου είχε μιλήσει για αυτούς, χωρίς όμως να έχω ακούσει κάτι.

Αργότερα, στο Μοναστηράκι Κυριακή πρωί που ψάχναμε για δίσκους τότε που γινόταν το παζάρι στο δρόμο βρίσκω το δίσκο σε ένα ράφι. Τον παίρνω στα χέρια μου τον κοιτάζω λίγο αλλά διστάζω.. έχω ήδη πάρει αρκετούς. Δεν προλαβαίνω καλά καλά να τον αφήσω κάτω και τον σηκώνει κάποιος άλλος και τον αγοράζει με τη μία!

Ποτέ δεν τον ξαναβρήκα, δεν το έψαξα και πολύ όμως. Το κακό είναι ότι συνεχίζω να μην έχω ακούσει τίποτα από αυτούς για να ξέρω αν χάνω κάτι. :chinscratch:

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Θρυλικό soundtrack όσο και η ταινία (1972 - Τζόν Χιούστον).
Το βρήκα 20 χρόνια μετά από έναν μουρλό στο Τέξας, βινύλιο-δεν έχει βγεί σε CD.
Μόλις πήγα να παζαρέψω, προσφέρθηκε να μου το χαρίσει (!).
Σκέφτηκα πως η αξία ενός πράγματος δεν είναι σωστό να είναι fix: πρέπει να είναι αυτή που είσαι διατεθειμένος εσύ να πληρώσεις. Το αγόρασα χωρίς άλλη συζήτηση.

 

[petros_m]

δεν ειμαι σιγουρος πως εχω καταλαβει το θεμα...:chinscratch: