Πρός όλους όσους ενδιαφέρονται να πάρουν σκυλάκι στα παιδιά τους
- Thread starter Tasos_Th
- Start date
bros400pgm
AVClub Enthusiast
Κακαλιός Στέργιος
Supreme Member
Εγώ είμαι μαζί σου φίλε.
Τα αγαπώ τα ζωντανά, αλλά δε μπορώ να τα φροντίζω και αρρωσταίνω όταν παθαίνουν κάτι.
Δε μπορώ καθόλου λέμε.
Τα αγαπώ τα ζωντανά, αλλά δε μπορώ να τα φροντίζω και αρρωσταίνω όταν παθαίνουν κάτι.
Δε μπορώ καθόλου λέμε.
Dimosthenis
Supreme Member
- 17 June 2006
- 3,277
Βασικοι υπευθυνοι ειναι οι γονεις ακομα και στην περιπτωση που το σκυλακι το εχει το παιδι τους.Ακομα και αν το παιδι τους το βαρεθει θα πρεπει να συνεχισουν να τ φροντιζουν και οχι να τα αφηνουν στους δρομους!
Γιαυτο θα πρεπει να το σκεφτουν πολλες φορες πριν αποφασισουν να χαρισουν στο καμαρι τους καποιο ζωάκι!
Γιαυτο θα πρεπει να το σκεφτουν πολλες φορες πριν αποφασισουν να χαρισουν στο καμαρι τους καποιο ζωάκι!
πανκροκ
AVClub Enthusiast
θελω πολυ εναν ποιμενικο να παιζω , αλλα απο το να τον κλεισω σε ενα διαμερισμα καλυτερα να παιζει με καποιον αλλο...
Έχω λογοφέρει με πολύ συγκενικό μου πρόσωπο όταν άκουσα , άκουσων άκουσων, ότι θα πάρουν στη κορούλα τους ένα κουταβάκι τα Χριστούγεννα και μετά θα το " δώσουν δρόμο " και νευρίασα τόσο που της είπα αμα θέλει να πετάξει κάποιον στον δρόμο να πετάξει το τομάρι της.
Είναι δυνατόν στο 21ο αιώνα να αντιμετωπίζεται με τέτοιο τρόπο ένα ζωντανό πλάσμα σε μια πολιτισμένη κοινωνία ;;;
Αν θέλει παιχνίδι το παιδί σου πάρτου ένα λούτρινο να παίζει. Όχι ένα ζωάκι το οποίο θα πρέπει να ταλαιπωρηθεί και ενδεχομένως να ψοφήσει πριν την ώρα του επειδή κάποιοι είναι ανεγκέφαλοι και δεν υπολογίζουν την αθωότητα και την ζωή.
Και τα παιδιά σε αυτό δεν έχουν ευθύνη αλλά έχουν οι γονείς. Το παιδάκι τι να καταλάβει ;;; Ο γονιός που μεγαλώνει παιδιά ξέρει , γιατί και το σκυλάκι σαν παιδί είναι και δεν το λέω για πλάκα.
Εκτός αυτού 9 στους 10 (τέτοιου είδους) υποψήφιους ιδιοκτήτες κατοικιδίων δεν ψάχνουν , δεν διαβάζουν τίποτα σχετικά με το κατοικίδιο που θέλουν να αποκτήσουν και με ποιές ευθύνες αυτό συνεπάγεται.
Με αποτέλεσμα στην πορεία να βλέπουν οτι απλά δε μας κάνει και δώστο δρόμο να γλιτώσουμε.
Ευτυχώς κάποιοι τα χαρίζουν ή τα πηγαίνουν τουλάχιστον σε καταφύγια κάτι είναι κι αυτό.
Είναι δυνατόν στο 21ο αιώνα να αντιμετωπίζεται με τέτοιο τρόπο ένα ζωντανό πλάσμα σε μια πολιτισμένη κοινωνία ;;;
Αν θέλει παιχνίδι το παιδί σου πάρτου ένα λούτρινο να παίζει. Όχι ένα ζωάκι το οποίο θα πρέπει να ταλαιπωρηθεί και ενδεχομένως να ψοφήσει πριν την ώρα του επειδή κάποιοι είναι ανεγκέφαλοι και δεν υπολογίζουν την αθωότητα και την ζωή.
Και τα παιδιά σε αυτό δεν έχουν ευθύνη αλλά έχουν οι γονείς. Το παιδάκι τι να καταλάβει ;;; Ο γονιός που μεγαλώνει παιδιά ξέρει , γιατί και το σκυλάκι σαν παιδί είναι και δεν το λέω για πλάκα.
Εκτός αυτού 9 στους 10 (τέτοιου είδους) υποψήφιους ιδιοκτήτες κατοικιδίων δεν ψάχνουν , δεν διαβάζουν τίποτα σχετικά με το κατοικίδιο που θέλουν να αποκτήσουν και με ποιές ευθύνες αυτό συνεπάγεται.
Με αποτέλεσμα στην πορεία να βλέπουν οτι απλά δε μας κάνει και δώστο δρόμο να γλιτώσουμε.
Ευτυχώς κάποιοι τα χαρίζουν ή τα πηγαίνουν τουλάχιστον σε καταφύγια κάτι είναι κι αυτό.
Απάντηση: Re: Πρός όλους όσους ενδιαφέρονται να πάρουν σκυλάκι στα παιδιά τους
Παράδειγμα λογικού ανθρώπου ο φίλος πανκρόκ.
Πως να κρατήσεις ένα σκυλί 60 κιλών μέσα στο διαμέρισμα ;
Όταν αποκτήσεις σπίτι με αυλή σου εύχομαι να αποκτήσεις έναν.
Υ.Γ Τι ποιμενικό ακριβώς ;;; για πές
Παράδειγμα λογικού ανθρώπου ο φίλος πανκρόκ.
Πως να κρατήσεις ένα σκυλί 60 κιλών μέσα στο διαμέρισμα ;
Όταν αποκτήσεις σπίτι με αυλή σου εύχομαι να αποκτήσεις έναν.
Υ.Γ Τι ποιμενικό ακριβώς ;;; για πές
ANNA
AVClub Addicted Member
Φυσικά και μεγαλώνουν! Δε μένουν πάντα κουταβάκια για να παίζουμε. Επίσης, έχουν και ανάγκες. Χρειάζονται τροφή, βόλτα, παιχνίδι, περίθαλψη, φροντίδα, ησυχία... ακριβώς όπως κι εμείς. Δεν είναι λούτρινα που τους δίνουμε σημασία όταν και όσο θέλουμε, αλλά ούτε και μπορούν να υπομένουν τα βασανιστήρια που τους κάνουν μερικά από τα μικρά μας διαβολάκια.
Οπότε... να το σκεφτούμε ώριμα πριν αποκτήσουμε ένα.
Και μια συμβουλή: σπάνια ένα παιδί θα αναλάβει τη φροντίδα ενός ζώου μετά τις πρώτες 10 μέρες του ενθουσιασμού. Πριν του το χαρίσετε, αναρωτηθείτε αν εσείς έχετε τη διάθεση και το χρόνο για μια τέτοια ευθύνη.
Οπότε... να το σκεφτούμε ώριμα πριν αποκτήσουμε ένα.
Και μια συμβουλή: σπάνια ένα παιδί θα αναλάβει τη φροντίδα ενός ζώου μετά τις πρώτες 10 μέρες του ενθουσιασμού. Πριν του το χαρίσετε, αναρωτηθείτε αν εσείς έχετε τη διάθεση και το χρόνο για μια τέτοια ευθύνη.
πανκροκ
AVClub Enthusiast
ενα ωραιο αρσενικο μαυρο καφε , κλασσικες αξιες.
εχει ενας γνωστος και ειναι γ@μW τα παιδια.
ακριβη προσδιορισμο ρατσας μη ρωτησεις δεν κατεεω και πολλα.
απλα εχω πολλους γνωστους με σκυλια ...
εχει ενας γνωστος και ειναι γ@μW τα παιδια.
ακριβη προσδιορισμο ρατσας μη ρωτησεις δεν κατεεω και πολλα.
απλα εχω πολλους γνωστους με σκυλια ...
Μπελλος Ευαγγελος
Supreme Member
οτι εχει ψυχη και εγκεφαλο ΔΕΝ μπορουμε να το κακοποιουμε βασανιζοντας το η εγκαταλειποντας το γιατι το βαρεθηκαμε ......
ειναι δειγμα ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ και ευαισθησιας να προσεχουμε τα ζωα !!!
και πανω απο ολα ας εκπαιδευσουμε τα παιδια μας να σεβονται και ας τα μαθουμε να αγαπανε ........
εμας τα αδερφια τους τους παπουδες θειους κτλ, και τα ζωα !!!!!
αν δεν μαθουν να αγαπανε αν δεν νιωσουν στοργη .... θα δωσουν και αυτα οτι μαθανε !!
ειναι δειγμα ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ και ευαισθησιας να προσεχουμε τα ζωα !!!
και πανω απο ολα ας εκπαιδευσουμε τα παιδια μας να σεβονται και ας τα μαθουμε να αγαπανε ........
εμας τα αδερφια τους τους παπουδες θειους κτλ, και τα ζωα !!!!!
αν δεν μαθουν να αγαπανε αν δεν νιωσουν στοργη .... θα δωσουν και αυτα οτι μαθανε !!
Το κορυφαιο ειχε γινει στο Αμερικα την περιοδο που προβαλλοταν τo "Σκυλια της Δαλματιας". Ολοι ειχαν ξετρελαθει με τα γλυκουλια κουταβακια και μολις ειδαν τι γομαρια που γινονται ή μολις περνουσε η αρχικη χαρα τα πετουσαν σε καδους ή στον δρομο. Τι κριμα
kostas
Senior Member
- 2 July 2006
- 538
Το κείμενο αυτό το έχω κρατήσει από παλαιότερη συζήτηση σε άλλο φόρουμ.
1η εβδομάδα - Σήμερα είμαι ηλικίας μιας εβδομάδας. Τι χαρά να είμαι μέρος αυτού του Κόσμου!
1 μηνός - Η μαμά μου με φροντίζει πάρα πολύ καλά. Είναι μια εξαιρετική μητέρα.
2 μηνών - Σήμερα με χώρισαν από τη μητέρα μας. Ήταν πολύ ανήσυχη και με τα μάτια της με χαιρετούσε.
Ελπίζω η νέα «ανθρώπινη» οικογένειά μου να με φροντίζει το ίδιο καλά με τη μαμά μου.
4 μηνών - Έχω μεγαλώσει πολύ γρήγορα, τα πάντα τραβάνε την προσοχή μου. Υπάρχουν μερικά παιδιά στο σπίτι που μου είναι σαν «μικρά αδερφάκια». Παίζουμε πολύ, τραβάνε την ουρά μου κι εγώ τους δίνω μικρές ψεύτικες δαγκωνιές για πλάκα.
5 μηνών - Σήμερα μου φωνάξανε. Η κυρία μου ήταν πολύ αναστατωμένη επειδή ούρησα μέσα στο σπίτι. Όμως δεν μου είπαν ποτέ πού έπρεπε να το κάνω αυτό. Επίσης, κοιμάμαι στο χωλ. Στεναχωρήθηκα πολύ γι' αυτό!
8 μηνών - Είμαι ένα πολύ χαρούμενο σκυλί! Έχω τη ζεστασιά ενός σπιτιού, αισθάνομαι τόσο ασφαλής, τόσο προστατευμένος... Νομίζω ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά μου με αγαπάει. Η αυλή είναι όλη δική μου και,
συχνά, ξεπερνάω τον εαυτό μου, σκάβοντας στο χώμα σαν τους προγόνους μου, τους λύκους, για να κρύψω το φαγητό. Ποτέ δεν δοκιμάζουν να μου μάθουν τίποτε. Τότε θα πρέπει όλα να πηγαίνουν καλά, όλα αυτά τα πράγματα που κάνω να είναι εντάξει!
12 μηνών - Σήμερα έγινα ενός έτους. Είμαι ένας ενήλικος σκύλος. Όμως τα αφεντικά μου λένε ότι μεγάλωσα πολύ περισσότερο από ότι περίμεναν. Πόσο υπερήφανοι πρέπει να είναι για μένα!
13 μηνών - Σήμερα με έδεσαν. Σχεδόν δεν μπορούσα να κουνηθώ, να βρεθώ σε λίγο ήλιο όταν κρυώνω, ή να βρω λίγη σκιά όταν ο ήλιος ανεβαίνει ψηλά στον ουρανό. Λένε ότι θα με επιτηρούν και ότι είμαι αχάριστος. Δεν
καταλαβαίνω τίποτε απ' όσα μου συμβαίνουν.
15 μηνών - Όλα έχουν αλλάξει τώρα. .. Με κρατάνε συνέχεια κλειδωμένο στη βεράντα. Αισθάνομαι πολύ μόνος. Η «ανθρώπινη» οικογένειά μου δεν με θέλει πια. Μερικές φορές ξεχνάνε ότι διψάω και πεινάω. Όταν βρέχει, δεν έχω μια στέγη πάνω από το κεφάλι μου.
16 μηνών - Σήμερα με έβγαλαν από τη βεράντα. Ήμουνα σίγουρος ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά μου με είχε συγχωρέσει. Ήμουν τόσο χαρούμενος που χοροπήδαγα από ενθουσιασμό. Η ουρά μου κουνιόταν σαν τρελή. Επιπλέον, πίστεψα ότι θα με πήγαιναν βόλτα! Κατευθυνθήκαμε προς τον αυτοκινητόδρομο, και άξαφνα, σταμάτησαν το αυτοκίνητο, άνοιξαν την πόρτα και εγώ βγήκα έξω, χαρούμενος, γιατί σκεπτόμουν ότι θα περνάγαμε τη μέρα μας στην εξοχή. Δεν καταλαβαίνω γιατί έκλεισαν την πόρτα κι έφυγαν. «Ακούστε, περιμένετε!» - γάβγισα. Με ξέχασαν... Έτρεξα πίσω από το αυτοκίνητο με όλη τη δύναμή μου. Η αγωνία μου μεγάλωνε καθώς άρχισα να καταλαβαίνω, ενώ δεν μπορούσα να αναπνεύσω από το λαχάνιασμα και αυτοί δεν σταματούσαν, ότι με είχαν εγκαταλείψει!
17 μηνών - Έψαχνα μάταια να βρω το δρόμο για να γυρίσω σπίτι. Είμαι μόνος και αισθάνομαι χαμένος. Στις περιπλανήσεις μου, συναντάω μερικούς ανθρώπους με καλή καρδιά που με κοιτάνε με θλίψη και μου δίνουν
λίγο φαγητό. Τους ευχαριστώ με τα μάτια μου, από τα βάθη της ψυχής μου. Εύχομαι να με υιοθετούσαν. Θα ήμουνα τόσο πιστός όσο κανένας άλλος σκύλος! Όμως, αυτοί απλά λένε: «καημένο σκυλάκι, πρέπει να έχει χαθεί».
18 μηνών - Πριν από μερικές ημέρες, πέρασα από ένα σχολείο και είδα πολλά παιδιά μικρά και μεγαλύτερα σαν τα «μικρά μου αδερφάκια». Πλησίασα περισσότερο και μια ομάδα από τα μικρότερα παιδιά, γελώντας, μου
πέταξαν πολλές πέτρες, απλά για να δούνε «ποιος σημαδεύει καλύτερα». Μια από αυτές τις πέτρες με χτύπησε στο μάτι και, έκτοτε, δεν μπορώ να δω καθόλου με αυτό το μάτι.
19 μηνών - Είναι απίστευτο. Όταν είχα καλύτερη όψη, οι άνθρωποι με λυπόντουσαν. Τώρα είμαι πολύ αδύνατος και αδύναμος και η όψη μου είναι απαίσια. Έχω χάσει το ένα μου μάτι και οι άνθρωποι με διώχνουν με τις σκούπες όταν προσπαθώ να ξεκουραστώ σε κάποια σκιά.
20 μηνών - Κινούμαι με εξαιρετικά μεγάλη δυσκολία. Σήμερα, ενώ προσπαθούσα να περάσω το δρόμο, με χτύπησε ένα αυτοκίνητο. Βρισκόμουνα στη ζώνη των πεζών για να περάσω το δρόμο, όμως ποτέ δεν θα ξεχάσω το γεμάτο ικανοποίηση βλέμμα του οδηγού, που έδινε συγχαρητήρια στον εαυτό του που με πάτησε. Εύχομαι να με είχε σκοτώσει! Όμως, απλά μου προκάλεσε εξάρθρωση στα πίσω μου πόδια! Ο πόνος ήταν ανυπόφορος! Τα πόδια μου δεν με υπακούνε και μόλις με τεράστια δυσκολία μπόρεσα να συρθώ στο γκαζόν στην άκρη του
δρόμου. Επί δέκα μέρες έχω μείνει εκτεθειμένος στον ήλιο που καίει, στη δυνατή βροχή, στο κρύο, χωρίς φαγητό. Δεν μπορώ πλέον να κουνηθώ. Ο πόνος είναι ανυπόφορος. Βρίσκομαι σε ένα πολύ υγρό μέρος, και φαίνεται ότι ακόμη και το τρίχωμά μου μαδάει. Κάποιοι περαστικοί ούτε καν με προσέχουν, άλλοι λένε: «μην πλησιάζεις». Είμαι σχεδόν αναίσθητος, όμως, μια ελάχιστη δύναμη από τα βάθη του σώματός μου με αναγκάζει να ανοίξω τα μάτια μου. Η γλυκύτητα στη φωνή της με έκανε να αντιδράσω. «Καημένο μου σκυλάκι, κοίτα πώς σε έχουν αφήσει», έλεγε. Μαζί με την γυναίκα ήταν ένας άντρας με λευκή ποδιά που με ακούμπησε και είπε: «Λυπάμαι, κυρία μου, αλλά αυτός ο σκύλος δεν θα τα καταφέρει. Είναι καλύτερα να τον βοηθήσουμε να βγει από αυτόν τον
πόνο και τη δυστυχία». Η ευγενική κυρία, με δάκρυα να τρέχουν ποτάμι στα μάγουλά της, συμφώνησε. Όσο καλύτερα μπορούσα, κούνησα την ουρά μου και την ευχαρίστησα, με τα μάτια μου, για τη βοήθειά της να αναπαυθώ ειρηνικά και ήρεμα. Ενώ αισθανόμουν το ελαφρύ τσίμπημα της βελόνας, πριν από αυτόν τον
μακρύ ύπνο, η τελευταία μου σκέψη ήταν: «γιατί έπρεπε να γεννηθώ, αφού δεν με ήθελε κανείς;».
Η λύση δεν είναι να εγκαταλείπεις ή να πετάς έναν σκύλο, αλλά να τον εκπαιδεύσεις. Μην κάνεις ένα ακόμη πρόβλημα για την κοινωνία έναν τόσο αξιολάτρευτο, τρυφερό και ευγνώμονα φίλο.
Βοήθησε να κάνεις τον αδαή να καταλάβει την άγνοιά του και έτσι, δώσε τέλος στην κακή μεταχείριση όλων των ζώων, ιδιαίτερα των αδέσποτων.
«Στην πορεία της εξέλιξής του προς τον πολιτισμό ο άνθρωπος απέκτησε μια κυρίαρχη θέση πάνω στα πλάσματα που ζουν γύρω του στο ζωϊκό βασίλειο. Χωρίς να είναι ικανοποιημένος από την κυριαρχία του αυτή, ωστόσο, άρχισε να βάζει ένα κενό μεταξύ της φύσης του και τη φύση των ζώων. Αρνήθηκε την κτήση μιας αιτίας προς αυτά, και στον εαυτό του έθεσε ως σύμβολο μια αθάνατη ψυχή, και αξίωσε μια θεϊκή πτώση η οποία του επέτρεψε να καταστρέψει το δεσμό της κοινωνίας μεταξύ αυτού και του ζωικού
βασιλείου» - Sigmund Freud
«Δεν μπορείς να σώσεις κάθε ζώο στον κόσμο όμως, για αυτό το ένα που σώζεις, ΕΙΝΑΙ ο κόσμος».
1η εβδομάδα - Σήμερα είμαι ηλικίας μιας εβδομάδας. Τι χαρά να είμαι μέρος αυτού του Κόσμου!
1 μηνός - Η μαμά μου με φροντίζει πάρα πολύ καλά. Είναι μια εξαιρετική μητέρα.
2 μηνών - Σήμερα με χώρισαν από τη μητέρα μας. Ήταν πολύ ανήσυχη και με τα μάτια της με χαιρετούσε.
Ελπίζω η νέα «ανθρώπινη» οικογένειά μου να με φροντίζει το ίδιο καλά με τη μαμά μου.
4 μηνών - Έχω μεγαλώσει πολύ γρήγορα, τα πάντα τραβάνε την προσοχή μου. Υπάρχουν μερικά παιδιά στο σπίτι που μου είναι σαν «μικρά αδερφάκια». Παίζουμε πολύ, τραβάνε την ουρά μου κι εγώ τους δίνω μικρές ψεύτικες δαγκωνιές για πλάκα.
5 μηνών - Σήμερα μου φωνάξανε. Η κυρία μου ήταν πολύ αναστατωμένη επειδή ούρησα μέσα στο σπίτι. Όμως δεν μου είπαν ποτέ πού έπρεπε να το κάνω αυτό. Επίσης, κοιμάμαι στο χωλ. Στεναχωρήθηκα πολύ γι' αυτό!
8 μηνών - Είμαι ένα πολύ χαρούμενο σκυλί! Έχω τη ζεστασιά ενός σπιτιού, αισθάνομαι τόσο ασφαλής, τόσο προστατευμένος... Νομίζω ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά μου με αγαπάει. Η αυλή είναι όλη δική μου και,
συχνά, ξεπερνάω τον εαυτό μου, σκάβοντας στο χώμα σαν τους προγόνους μου, τους λύκους, για να κρύψω το φαγητό. Ποτέ δεν δοκιμάζουν να μου μάθουν τίποτε. Τότε θα πρέπει όλα να πηγαίνουν καλά, όλα αυτά τα πράγματα που κάνω να είναι εντάξει!
12 μηνών - Σήμερα έγινα ενός έτους. Είμαι ένας ενήλικος σκύλος. Όμως τα αφεντικά μου λένε ότι μεγάλωσα πολύ περισσότερο από ότι περίμεναν. Πόσο υπερήφανοι πρέπει να είναι για μένα!
13 μηνών - Σήμερα με έδεσαν. Σχεδόν δεν μπορούσα να κουνηθώ, να βρεθώ σε λίγο ήλιο όταν κρυώνω, ή να βρω λίγη σκιά όταν ο ήλιος ανεβαίνει ψηλά στον ουρανό. Λένε ότι θα με επιτηρούν και ότι είμαι αχάριστος. Δεν
καταλαβαίνω τίποτε απ' όσα μου συμβαίνουν.
15 μηνών - Όλα έχουν αλλάξει τώρα. .. Με κρατάνε συνέχεια κλειδωμένο στη βεράντα. Αισθάνομαι πολύ μόνος. Η «ανθρώπινη» οικογένειά μου δεν με θέλει πια. Μερικές φορές ξεχνάνε ότι διψάω και πεινάω. Όταν βρέχει, δεν έχω μια στέγη πάνω από το κεφάλι μου.
16 μηνών - Σήμερα με έβγαλαν από τη βεράντα. Ήμουνα σίγουρος ότι η «ανθρώπινη» οικογένειά μου με είχε συγχωρέσει. Ήμουν τόσο χαρούμενος που χοροπήδαγα από ενθουσιασμό. Η ουρά μου κουνιόταν σαν τρελή. Επιπλέον, πίστεψα ότι θα με πήγαιναν βόλτα! Κατευθυνθήκαμε προς τον αυτοκινητόδρομο, και άξαφνα, σταμάτησαν το αυτοκίνητο, άνοιξαν την πόρτα και εγώ βγήκα έξω, χαρούμενος, γιατί σκεπτόμουν ότι θα περνάγαμε τη μέρα μας στην εξοχή. Δεν καταλαβαίνω γιατί έκλεισαν την πόρτα κι έφυγαν. «Ακούστε, περιμένετε!» - γάβγισα. Με ξέχασαν... Έτρεξα πίσω από το αυτοκίνητο με όλη τη δύναμή μου. Η αγωνία μου μεγάλωνε καθώς άρχισα να καταλαβαίνω, ενώ δεν μπορούσα να αναπνεύσω από το λαχάνιασμα και αυτοί δεν σταματούσαν, ότι με είχαν εγκαταλείψει!
17 μηνών - Έψαχνα μάταια να βρω το δρόμο για να γυρίσω σπίτι. Είμαι μόνος και αισθάνομαι χαμένος. Στις περιπλανήσεις μου, συναντάω μερικούς ανθρώπους με καλή καρδιά που με κοιτάνε με θλίψη και μου δίνουν
λίγο φαγητό. Τους ευχαριστώ με τα μάτια μου, από τα βάθη της ψυχής μου. Εύχομαι να με υιοθετούσαν. Θα ήμουνα τόσο πιστός όσο κανένας άλλος σκύλος! Όμως, αυτοί απλά λένε: «καημένο σκυλάκι, πρέπει να έχει χαθεί».
18 μηνών - Πριν από μερικές ημέρες, πέρασα από ένα σχολείο και είδα πολλά παιδιά μικρά και μεγαλύτερα σαν τα «μικρά μου αδερφάκια». Πλησίασα περισσότερο και μια ομάδα από τα μικρότερα παιδιά, γελώντας, μου
πέταξαν πολλές πέτρες, απλά για να δούνε «ποιος σημαδεύει καλύτερα». Μια από αυτές τις πέτρες με χτύπησε στο μάτι και, έκτοτε, δεν μπορώ να δω καθόλου με αυτό το μάτι.
19 μηνών - Είναι απίστευτο. Όταν είχα καλύτερη όψη, οι άνθρωποι με λυπόντουσαν. Τώρα είμαι πολύ αδύνατος και αδύναμος και η όψη μου είναι απαίσια. Έχω χάσει το ένα μου μάτι και οι άνθρωποι με διώχνουν με τις σκούπες όταν προσπαθώ να ξεκουραστώ σε κάποια σκιά.
20 μηνών - Κινούμαι με εξαιρετικά μεγάλη δυσκολία. Σήμερα, ενώ προσπαθούσα να περάσω το δρόμο, με χτύπησε ένα αυτοκίνητο. Βρισκόμουνα στη ζώνη των πεζών για να περάσω το δρόμο, όμως ποτέ δεν θα ξεχάσω το γεμάτο ικανοποίηση βλέμμα του οδηγού, που έδινε συγχαρητήρια στον εαυτό του που με πάτησε. Εύχομαι να με είχε σκοτώσει! Όμως, απλά μου προκάλεσε εξάρθρωση στα πίσω μου πόδια! Ο πόνος ήταν ανυπόφορος! Τα πόδια μου δεν με υπακούνε και μόλις με τεράστια δυσκολία μπόρεσα να συρθώ στο γκαζόν στην άκρη του
δρόμου. Επί δέκα μέρες έχω μείνει εκτεθειμένος στον ήλιο που καίει, στη δυνατή βροχή, στο κρύο, χωρίς φαγητό. Δεν μπορώ πλέον να κουνηθώ. Ο πόνος είναι ανυπόφορος. Βρίσκομαι σε ένα πολύ υγρό μέρος, και φαίνεται ότι ακόμη και το τρίχωμά μου μαδάει. Κάποιοι περαστικοί ούτε καν με προσέχουν, άλλοι λένε: «μην πλησιάζεις». Είμαι σχεδόν αναίσθητος, όμως, μια ελάχιστη δύναμη από τα βάθη του σώματός μου με αναγκάζει να ανοίξω τα μάτια μου. Η γλυκύτητα στη φωνή της με έκανε να αντιδράσω. «Καημένο μου σκυλάκι, κοίτα πώς σε έχουν αφήσει», έλεγε. Μαζί με την γυναίκα ήταν ένας άντρας με λευκή ποδιά που με ακούμπησε και είπε: «Λυπάμαι, κυρία μου, αλλά αυτός ο σκύλος δεν θα τα καταφέρει. Είναι καλύτερα να τον βοηθήσουμε να βγει από αυτόν τον
πόνο και τη δυστυχία». Η ευγενική κυρία, με δάκρυα να τρέχουν ποτάμι στα μάγουλά της, συμφώνησε. Όσο καλύτερα μπορούσα, κούνησα την ουρά μου και την ευχαρίστησα, με τα μάτια μου, για τη βοήθειά της να αναπαυθώ ειρηνικά και ήρεμα. Ενώ αισθανόμουν το ελαφρύ τσίμπημα της βελόνας, πριν από αυτόν τον
μακρύ ύπνο, η τελευταία μου σκέψη ήταν: «γιατί έπρεπε να γεννηθώ, αφού δεν με ήθελε κανείς;».
Η λύση δεν είναι να εγκαταλείπεις ή να πετάς έναν σκύλο, αλλά να τον εκπαιδεύσεις. Μην κάνεις ένα ακόμη πρόβλημα για την κοινωνία έναν τόσο αξιολάτρευτο, τρυφερό και ευγνώμονα φίλο.
Βοήθησε να κάνεις τον αδαή να καταλάβει την άγνοιά του και έτσι, δώσε τέλος στην κακή μεταχείριση όλων των ζώων, ιδιαίτερα των αδέσποτων.
«Στην πορεία της εξέλιξής του προς τον πολιτισμό ο άνθρωπος απέκτησε μια κυρίαρχη θέση πάνω στα πλάσματα που ζουν γύρω του στο ζωϊκό βασίλειο. Χωρίς να είναι ικανοποιημένος από την κυριαρχία του αυτή, ωστόσο, άρχισε να βάζει ένα κενό μεταξύ της φύσης του και τη φύση των ζώων. Αρνήθηκε την κτήση μιας αιτίας προς αυτά, και στον εαυτό του έθεσε ως σύμβολο μια αθάνατη ψυχή, και αξίωσε μια θεϊκή πτώση η οποία του επέτρεψε να καταστρέψει το δεσμό της κοινωνίας μεταξύ αυτού και του ζωικού
βασιλείου» - Sigmund Freud
«Δεν μπορείς να σώσεις κάθε ζώο στον κόσμο όμως, για αυτό το ένα που σώζεις, ΕΙΝΑΙ ο κόσμος».
Απάντηση: Re: Πρός όλους όσους ενδιαφέρονται να πάρουν σκυλάκι στα παιδιά τους
συγχαρητήρια . απλά. μακάρι όλοι οι άνθρωποι να αντιμετώπιζαν τα ζώα
( όλα ) με την αγάπη και την φροντίδα που τους πρέπει.
Η ανωτερότητα του ανθρώπου σε νοητικό επίπεδο συνοδεύεται με την ευθύνη για το σύνολο του φυσικού περιβάλοντος ( ζώων και φυτών )
για τη διατήρηση της ισορροπίας στην φύση.
Είναι ο πατέρας σε μια οικογένεια που πρέπει με στοργή και υπερπροσπάθεια να κάνει το πάν για όλα τα μέλη της οικογένειας του.
Δυστυχώς ο άνθρωπος έχει απομακρυνθεί πολύ απο την φύση απο την οποία προήλθε και προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του ότι ο σύγχρονος τρόπος ζωής του ταιριάζει.
συγχαρητήρια . απλά. μακάρι όλοι οι άνθρωποι να αντιμετώπιζαν τα ζώα
( όλα ) με την αγάπη και την φροντίδα που τους πρέπει.
Η ανωτερότητα του ανθρώπου σε νοητικό επίπεδο συνοδεύεται με την ευθύνη για το σύνολο του φυσικού περιβάλοντος ( ζώων και φυτών )
για τη διατήρηση της ισορροπίας στην φύση.
Είναι ο πατέρας σε μια οικογένεια που πρέπει με στοργή και υπερπροσπάθεια να κάνει το πάν για όλα τα μέλη της οικογένειας του.
Δυστυχώς ο άνθρωπος έχει απομακρυνθεί πολύ απο την φύση απο την οποία προήλθε και προσπαθεί να πείσει τον εαυτό του ότι ο σύγχρονος τρόπος ζωής του ταιριάζει.
Νανόπουλος Γιάννης
Supreme Member
Είναι γνωστό πλέον και εδω ότι τα σκυλιά τα λατρεύω,ιδιαίτερα αυτα του δρόμου.Μάλιστα ´μάζεψα και ένα στο σπίτι μου, περίπου ενός χρόνου ήταν, και όταν το έχασα, πήγα να τρελλαθώ.Γέμισα το δυαδίκτιο με αγγελίες και τα τα pet-shop, της περιοχής.Πέρασε σχεδόν ένας χρόνος απο τότε, και τώρα βρίσκομαι με ένα base-hound που το μεγάλωσα απο κουταβάκι και πλησιάζει να κλείσει τα πρώτα του γενέθλια.
Αποφάσησα να ασχοληθώ μαζί του όσο μπορώ και να μην το δώσω γιά εκπαίδευση, επειδή πολλά ακούω και ψιλοφοβήθηκα γιά το πως θα του συμπεριφερθούν.
Τα σκυλιά όταν τα έχεις απο μικρά και τα μεγαλώσεις θα πάρουν ότι ακριβώς τους έχεις δώσει, και θα σου το επιστρέψουν σε διπλάσια ποσότητα.
Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ικανοί να δεχθούν και να μεγαλώσουν μαζί με τα σκυλιά τους.Εγώ δεν μπορώ να φανταστω τον εαυτό μου πλέον χωρίς τον Κλουζώ, και εαν αυτο γίνει αισθάνομαι ότι θα δίνω πλέον και λιγότερη αγάπη στους ανθρώπους και την φύση....έτσι είμαι τι να κάνουμε.
Πάντως, θερμή παράκληση και απο εμένα......μην αγοράζετε κουταβάκι, και γενικά μην πέρνετε σκυλί, νομίζοντας ότι αγοράζετε μπρελόκ!!!! ......γαυγίζει....πεινάει...κρυώνει....ζηλεύει.....κλαίει....κάνει ζημιές...λερώνει ......θέλει παρέα...παιχνίδι....υπομονή....μπάνιο....εκδρομή, και κοστίζει τόσο στην ψυχή, όσο και στην τσέπη.
Αποφάσησα να ασχοληθώ μαζί του όσο μπορώ και να μην το δώσω γιά εκπαίδευση, επειδή πολλά ακούω και ψιλοφοβήθηκα γιά το πως θα του συμπεριφερθούν.
Τα σκυλιά όταν τα έχεις απο μικρά και τα μεγαλώσεις θα πάρουν ότι ακριβώς τους έχεις δώσει, και θα σου το επιστρέψουν σε διπλάσια ποσότητα.
Δεν είναι όλοι οι άνθρωποι ικανοί να δεχθούν και να μεγαλώσουν μαζί με τα σκυλιά τους.Εγώ δεν μπορώ να φανταστω τον εαυτό μου πλέον χωρίς τον Κλουζώ, και εαν αυτο γίνει αισθάνομαι ότι θα δίνω πλέον και λιγότερη αγάπη στους ανθρώπους και την φύση....έτσι είμαι τι να κάνουμε.
Πάντως, θερμή παράκληση και απο εμένα......μην αγοράζετε κουταβάκι, και γενικά μην πέρνετε σκυλί, νομίζοντας ότι αγοράζετε μπρελόκ!!!! ......γαυγίζει....πεινάει...κρυώνει....ζηλεύει.....κλαίει....κάνει ζημιές...λερώνει ......θέλει παρέα...παιχνίδι....υπομονή....μπάνιο....εκδρομή, και κοστίζει τόσο στην ψυχή, όσο και στην τσέπη.
Θάνος Φούντας
AVClub Addicted Member
- 22 June 2006
- 1,878
Πολύ καλό το θέμα και μπράβο που το θέτεις ενόψει γιορτών. Συμφωνώ ότι για όλα φταίνε οι γονείς και η έλειψη παιδείας που μας χαρακτηρίζει. Μετά όλοι ξέρουν να γκρινιάζουν όταν βλέπουν αδέσποτα στο δρόμο.
Το σκυλί πρέπει να αποκτηθεί μετα από ώριμη σκέψη και συνενόηση. Δεν είναι αρκουδάκι. Έχει ανάγκες - ανάλογες με αυτές ενός μικρού παιδιού. Θέλει φροντίδα, χρόνο, αγάπη. Αν κανείς είναι διατεθιμένος να δώσει τα παραπάνω τότε να μη διστάσει - ενα σκυλί έχει πολλά να του προσφέρει. Αν όχι να μην το σκεφτεί καν.
Όσον αφορά το φίλο μας που ενδιαφέρεται για ένα Γερμανικό πομενικό η δικιά μου γνώμη είναι να μη διστάσει να αποκτήσει ένα (κατά προτίμηση θηλυκό που γίνονται μικρότερα - γύρω στα 30 κιλά και είναι και πιο ήρεμα) ακόμα κι αν ζει σε διαμέρισμα. Αρκεί να έχει το χρόνο να το βγάζει αρκετά έξω (1 ώρα τη μέρα σε κάποιο γηπεδο ή πάρκο) και να μπορεί να μην το αφήνει πολλές ώρες μόνο του στο σπίτι.
Το σκυλί πρέπει να αποκτηθεί μετα από ώριμη σκέψη και συνενόηση. Δεν είναι αρκουδάκι. Έχει ανάγκες - ανάλογες με αυτές ενός μικρού παιδιού. Θέλει φροντίδα, χρόνο, αγάπη. Αν κανείς είναι διατεθιμένος να δώσει τα παραπάνω τότε να μη διστάσει - ενα σκυλί έχει πολλά να του προσφέρει. Αν όχι να μην το σκεφτεί καν.
Όσον αφορά το φίλο μας που ενδιαφέρεται για ένα Γερμανικό πομενικό η δικιά μου γνώμη είναι να μη διστάσει να αποκτήσει ένα (κατά προτίμηση θηλυκό που γίνονται μικρότερα - γύρω στα 30 κιλά και είναι και πιο ήρεμα) ακόμα κι αν ζει σε διαμέρισμα. Αρκεί να έχει το χρόνο να το βγάζει αρκετά έξω (1 ώρα τη μέρα σε κάποιο γηπεδο ή πάρκο) και να μπορεί να μην το αφήνει πολλές ώρες μόνο του στο σπίτι.
Είναι στην φύση του ανθρώπου να συμπεριφέρεται ανεύθυνα ειδικά όταν πρόκειται για ζωντανά πλάσματα. Εχουν περάσει πέντε σκυλιά από την στενή οικογένειά μου τα τελευταία 30 χρόνια. Τα δύο εξ αυτών ζούν ακόμη, το ένα είναι 16 ετών και το άλλο 3 ετών. Δεν ήταν κανένα εξ αυτών όμως δικό μου ποτέ. Εχω όμως φροντίσει και τα πέντε κατά καιρούς. Λατρευω τα ζώα και ειδικά τα σκυλιά και πάντοτε ήθελα ένα σκύλο δικό μου αλλά ποτέ δεν τον απέκτησα. Ξέρετε γιατί; Διότι όλα αυτά τα χρόνια δεν είχα ποτέ τον απαραίτητο χρόνο να του αφιερώσω ή την διάθεση να αναλάβω 24/7 τις ευθύνες. Ετσι αρκέστηκα στην αγάπη μου γι'αυτά και στην μερική φροντίδα των ξένων παρόλο που πάντοτε ήθελα να έχω και ένα δικό μου.
Οταν λοιπόν σκέφτεσαι ώριμα, μπορείς να αναλογιστείς τις ευθύνες που αναλαμβάνεις όταν φέρνεις στην οικογένειά σου ένα καινούργιο μέλος κι όχι να το παρατάς γιατί κάποια στιγμή δεν έχεις πλέον την διάθεση να ανταποκριθείς. Ωριμότητα και υπευθυνότητα λοιπόν φίλοι μου, όταν πρόκειται να πάρουμε στα χέρια μας μια ζωούλα, που δεν μπορεί να υπερασπιστεί αργότερα τον εαυτό της. Το σκυλί είναι μια ψυχή και μάλιστα τις περισσότερες φορές, με μεγαλύτερη ψυχή από πολλούς ανθρώπους. Ελπίζω κάποια στιγμή και σε αυτή την χώρα οι άνθρωποι να αντιληφθούν διαφορετικά την έννοια του ζώου.
Οταν λοιπόν σκέφτεσαι ώριμα, μπορείς να αναλογιστείς τις ευθύνες που αναλαμβάνεις όταν φέρνεις στην οικογένειά σου ένα καινούργιο μέλος κι όχι να το παρατάς γιατί κάποια στιγμή δεν έχεις πλέον την διάθεση να ανταποκριθείς. Ωριμότητα και υπευθυνότητα λοιπόν φίλοι μου, όταν πρόκειται να πάρουμε στα χέρια μας μια ζωούλα, που δεν μπορεί να υπερασπιστεί αργότερα τον εαυτό της. Το σκυλί είναι μια ψυχή και μάλιστα τις περισσότερες φορές, με μεγαλύτερη ψυχή από πολλούς ανθρώπους. Ελπίζω κάποια στιγμή και σε αυτή την χώρα οι άνθρωποι να αντιληφθούν διαφορετικά την έννοια του ζώου.
spycon69
Banned
- 22 June 2006
- 1,218
Ο Ελληνικός λαός, όπως και σε τόσες άλλες περιπτώσεις έχει περίτρανα αποδείξει, επιδικνύει την ίδια ακριβώς ανευθυνότητα και στην υιοθέτηση ενός κατοικιδίου είτε πρόκειται για σκύλο, γάτα, καναρίνι ή εκείνα τα ταλαίπωρα τα κοτοπουλάκια που αγοράζουν το Πάσχα...
Προσωπικά ώς κάτοχος σκύλου/σκύλων απο το 1980 αδιαλείπτως, θεωρώ οτι είναι εξίσου μεγάλη ευθύνη απο το να μεγαλώνεις παιδί...Τώρα θα μου πείτε οτι όλοι οι γονείς αντιμετωπίζουν το θέμα παιδί με υπευθυνότητα...αλλα αυτό είναι μια άλλη μεγάλη πονεμένη ιστορία...
Προσωπικά ώς κάτοχος σκύλου/σκύλων απο το 1980 αδιαλείπτως, θεωρώ οτι είναι εξίσου μεγάλη ευθύνη απο το να μεγαλώνεις παιδί...Τώρα θα μου πείτε οτι όλοι οι γονείς αντιμετωπίζουν το θέμα παιδί με υπευθυνότητα...αλλα αυτό είναι μια άλλη μεγάλη πονεμένη ιστορία...
Stergito
Μέλος Σωματείου
Δεν πρόκειται να ξαναπάρω ζώο... Όταν πέθανε το καναρίνι μου έκανα σαν τρελός.
Όσο για τα παιδιά που ζητούν σκυλάκι, αν δείτε ότι δε μπορείτε να ανταπεξέλθετε, πάρτε τους ένα Nintendo DS με το Nintendogs. Έτσι κι αλλιώς τα παιδιά σήμερα είναι εξοικειωμένα με τα ηλεκτρονικά.
Όσο για τα παιδιά που ζητούν σκυλάκι, αν δείτε ότι δε μπορείτε να ανταπεξέλθετε, πάρτε τους ένα Nintendo DS με το Nintendogs. Έτσι κι αλλιώς τα παιδιά σήμερα είναι εξοικειωμένα με τα ηλεκτρονικά.
doros
AVClub Addicted Member
Δεν ήθελα να έχω κατοικίδιο, γιατί δεν ήξερα αν μπορώ να το φροντίσω όσο αυτό χρειάζεται, αλλά και γιατί ήξερα πως πιθανότατα θα δενόμουν μαζί του και θα στεναχωριόμουν πολύ αν πάθαινε κάτι. Τελικά, επειδή τα φέρνει περίεργα η ζωή, ο κουνιάδος μου μας άφησε το μπασταρδάκι-αδέσποτο που είχε περιμαζέψει, γιατί προέκυψε επαγγελματική μετοίκιση στην Αγγλία. Αποτέλεσμα, να έχω δεθεί πολύ και να το αντιμετωπίζω σαν παιδί μου. Και τώρα που ήρθαν τα δύσκολα, δεν ξέρω τι να κάνω! Αρρώστησε! Είχε κανενός το σκυλί Καλαζάρ και επέζησε; Απέκτησε ο δικός μας (μαζί και ένα άλλο μικρόβιο που μου διαφέυγει, εξίσου σημαντικό) τώρα και ο κτηνίατρος μας τα λέει κάπως δυσοίωνα... Αρχίσαμε φαρμακευτική αγώγή, θα συνεχίσουν ενέσεις κτλ. Είναι μικρός βέβαια, 1,5 χρονών, οπότε μπορεί και να ανακάμψει. Έχουμε στεναχωρηθεί πολύ!!!
Είναι μεγάλη δέσμευση πάντως, παρόμοια με το να φροντίζεις ένα παιδί....
Είναι μεγάλη δέσμευση πάντως, παρόμοια με το να φροντίζεις ένα παιδί....