Τα καλυτερα Folk αλμπουμ!

stavrosz

stavrosz

Supreme Member
4 November 2007
3,012
Αθηνα
Πριν ξεκινησω την αναφορα μου θαθελα να ορισουμε τι ειναι η folk μουσικη. Οταν πρωτοχρησιμοποιηθηκε ο ορος ηταν συνωνυμος της traditional μουσικης. Επειδη ομως ο ορισμος της παραδοσιακης μουσικης ηταν πολυ συγκεκριμενος τελικα η folk μουσικη εννοειτο σαν το τμημα της pop το οποιο ειχε στοιχεια παραδοσιακης μουσικης και με αυτο τον ορισμο εγινε δυνατο να υπαχθουν σε αυτο το ειδος πολλα υποειδη οπως:
Folk rock με πιο χαρακτηριστικους τους Bob Dylan, Joan Baez, The Byrds, Fred Neil, Steelye Spann.
Psychedelic folk που κατα βαση συμμετεχουν στις λιστες των ψυχεδελικων αλμπουμ οπως Kaliedoscope, Peanut Butter Conspiracy,Jefferson Airplane, Grateful Dead, Incredible String Band.
Baroque folk που κατα βαση σχηματιζουν την british folk σκηνη Bert Jansch, John Renbourn μονος και με τους Pentangle.
Progressive folk rock στο οποιο θα εβαζα Nick Drake, John Martyn, Tim Buckley.
Υπο αυτο λοιπον το σκεπτικο θα μπορουσε καποιος να δημιουργησει πολλα υποειδη με συνθετικο το folk αρκει να υπηρχε χρηση παραδοσιακων στοιχειων. Ομως τα ανωτερω ειδη καλυπτουν σε μεγιστο βαθμο την folk σκηνη.

Fairport Convention


Vashti Bunyan

Incredible String Band


Nick Drake


Bob Dylan


Pentangle


Pentangle


Bert Jansch


Sandy Denny


Nick Drake
 
Fred Neil


The Byrds
314PYQVAXNL._SL500_AA180_.jpg



Neil Young



Van Morrison



Simon and Gartfunkel


Joni Mitchell
 
Περίεργο θέμα, μπλεγμένο πολύ όπως είπες και απλωμένο όσο η μουσική η ίδια. Εδώ να δεις μέχρι που μπορεί να μπλέξουμε χωρίς να ξεμπλέκουμε...
Πάντως μπαίνω στο πειρασμό...

Και τα τρία είναι χάρμα.








 
Από το θείο Van μου αρέσει πολύ η τριπλέτα αμέσως μετά το Astral








 
Επίσης θα έβαζα άλλους τρείς καλλιτέχνες... αλλά επείδη τους έχω (συ) μαζεμένους (αχα) τους ρίχνω μαζί, και στο ίδο βράδυ...


Με πολλές και διάφορες προεκτάσεις, σας αφήνω να συμπληρώστε...


 
Last edited:
Οταν λέω ειδικά γούστα, μη με παρεξηγείτε: οι 3 παραπάνω δίσκοι είναι primitive. Δεν απευθύνονται σε όλους. Μιλάνε αποκλειστικά σε αυτούς που θέλουν να ακούν στη folk έντονο τον βιωματικό κραδασμό. Που δεν τη βλέπουν μόνο σαν τουριστικό ταξίδι στις "ρίζες". Που, τέλος, έχουν τη διαστροφή να ακούν το Satisfaction σαν αυτό που είναι στην πραγματικότητα: μιά καρκινωματική βερσιόν του Dancing In The Streets - υπέροχα "αρρωστημένη" και, με τον τρόπο της, εξόχως υγιειής.
 
Προτείνω λοιπον συμπληρωματικά τα country blues και το calypso έτσι όπως προβάλουν μέσα απο το Exile On Main Street (Shake Your Hips, Sweet Virginia, Stop Breaking Down, Black Angel).
Τον Ry Cooder στο εκπληκτικό soundtrack από τους Καβαλλάρηδες με τη Μεγάλη Σκιά (The Long Raiders).
Οτιδήποτε από Leadbelly.
Το Trout Mask Replica του Captain Beefheart.
Ολα του Tom Waits από το Swordfishtrombones και δώθε.
Donovan - το A Gift From A Flower To A Garden.
 
Αν μιλάμε για δίσκους και καλλιτέχνες folk (και όχι τα ρεύματα που προέκυψαν από την επίδραση του ιδιώματος σε μεταγενέστερους) καλή αρχή θα ήταν η Βιβλιοθήκη του Κογκρέσσου και το αρχείο του Σμιθσόνιαν. Η ευκολότερη είναι η αγορά των πιο "μαζεμένων" συλλογών σε c.d. του Άλαν Λόμαξ - ούτως ή άλλως αυτά δε βρίσκονται αλλιώς, εκτός από κάτι πειρατικά άθλια. Αυτά για τους αποφασισμένους για ιστορική έρευνα. Από κει και πέρα εύκολη είναι η πρόσβαση σε τεράστια ονόματα : Woody Guthrie (Dustbowl Ballads, Columbia River Songs, Best Of κ.α.), Almanac Singers, Doc Watson, Pete Seeger & Weavers, Odetta, Cisco Houston, Jim Kweskin, Ramblin Jack Elliott, Tom Paxton κλπ. Το ευτύχημα για το ιδίωμα (που είχε συνήθως ευθεία πολιτική στόχευση) είναι ότι η δεύτερη "καρριέρα" του (μετά το 50) δεν έγινε για εμπορικούς λόγους αλλά προέκυψε ως συνέχεια της προηγούμενης (20-30-40) σε ανάλογες συνθήκες. Έτσι οι παραπάνω "αναβιωτές" συνέχισαν το είδος σε μια ομαλή μετάβαση και πολύ συχνά με τη συνεργασία των πατριαρχών του είδους-αμφότεροι έδωσαν αριστουργηματικά τραγούδια. Η διαφορά έγκειται στο ότι στη δεύτερη φάση της η μουσική αυτή έπαψε να είναι λαϊκή στην προέλευσή της και άρχισε να εξελίσσεται μέσα σε καλλιτεχνικούς κύκλους διανοουμένων οι οποίοι αφομοίωσαν τα ρεύματα της δεκαετίας του 30 και ανακάλυψαν τον πλούτο της μουσικής τους παράδοσης. Το αντίστοιχο στην Ελλάδα πήρε περίπου από πενήντα χρόνια έως δυο αιώνες ανά περίπτωση. Οι Η.Π.Α. όμως είναι νεαρό "έθνος".
Για ακόμη παλαιότερη έρευνα μέχρι τις ρίζες θα διαβείτε τον Ατλαντικό και θα απευθυνθείτε στην Ιρλανδία και την Κεντρική Ευρώπη.Καλό ταξίδι.-bye-
 
ο Ντύλαν folk ?
o Neil Young ?
ο Paul Simon ?

ο JJ Cale ?
οι Jethro ?

οι DiMeola, Mclaughlin, De lucia ?

τι φταίξαμε ρε παιδιά ?

είπαμε να κάνουμε μιά λίστα...

Αντε και οι Beatles και οι Stones και οι Zeppelin...α να μην ξεχάσω και τη Θώδη....
 
Top Bottom