Woodstock 2009

[ecodrifter]

Κλεινουν τα 40χρονα και η ευκαιρια δεν πρεπει να παει χαμενη:

Woodstock: 3 Days of Peace & Music Director's Cut (2009)

Αντε ξανα-μανα απο την αρχη. Εχω χασει το μετρημα ποσα εχουν βγαλει
Μολις κυκλοφορησε αυτο και υποσχεται κρυσταλλινο ηχο,
αρκετο καινουργιο υλικο κλπ.
Θα περιμενω εντυπωσεις αν αξιζει

 

[nikos 1850]

Και μια φωτογραφία σε πλήρη ανάπτυξη

 

[Stellios papa]

κατι ηξερα και δεν το ειχα παρει μεχρι τωρα ...
ακουσα πως κυκλοφορει και Ελλαδα
ξερει καποιος για υποτιτλους και τιμη ?


.

 

[opsim]

Κυκλοφορεί και σε bluray αλλά ούτε σε αυτό ούτε στα dvd υπάρχουν υπότιτλοι.

http://www.amazon.co.uk/gp/product/...&pf_rd_t=101&pf_rd_p=467198433&pf_rd_i=468294

 

[ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΜΑΝΩΛΑΚΟΣ]

Πόσες φορές το έχουν πουλήσει και θα το πουλήσουν ακόμα...

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Γαμώ τις πολυτελείς εκδόσεις και τα blue ray.:aetsch:
Το είδαμε καταμεσίς στη χούντα, 1969 ή 1970, Κυριακή πρωί, προ-προβολή στο Παλλάς. Ολοι οι 'μαλλιάδες' της Αθήνας ήταν εκεί: ποτέ μου δεν είχα ξαναδεί τόσους πολλούς μαζεμένους. Απέξω μπατσαρία κι Αγιος ο Θεός, μας κοίταγαν με ειρωνικά χαμόγελα σαν νά'μασταν σκουλήκια. Ημουνα 15-16, με πήραν μαζί κάτι μεγαλύτεροι, μόλις έσκασε μύτη ο Χέντριξ όλοι μέσα στο σκοτάδι της αίθουσας άναψαν αναπτήρες δίκην μνημόσυνου. Οι μπάτσοι κοίταγαν σαν χαζοί.:blink:
Μου έφυγε ο τάκος θυμάμαι.
Μιά βδομάδα μετά πήγα και αγόρασα το Live At Leeds των Who.
'Well the young men...they got nothing in the world these days'.
Αυτό το καρναβάλι, ο Daltrey, μίλαγε στην καρδιά μου.
Κι από πίσω καταιγισμός.
Είπα 'εδώ είμαι!'

Στο σπίτι χαμός: 'με τους μαλλιάδες άρχισες παρέα...και δεν θα καταλήξουμε ωραία'...:lehrer:
Ποιός τους άκουγε...

 

[ecodrifter]

Γαμώ τις πολυτελείς εκδόσεις και τα blue ray.:aetsch:
Το είδαμε καταμεσίς στη χούντα, 1969 ή 1970, Κυριακή πρωί, προ-προβολή στο Παλλάς. Ολοι οι 'μαλλιάδες' της Αθήνας ήταν εκεί: ποτέ μου δεν είχα ξαναδεί τόσους πολλούς μαζεμένους. Απέξω μπατσαρία κι Αγιος ο Θεός, μας κοίταγαν με ειρωνικά χαμόγελα σαν νά'μασταν σκουλήκια. Ημουνα 15-16, με πήραν μαζί κάτι μεγαλύτεροι, μόλις έσκασε μύτη ο Χέντριξ όλοι μέσα στο σκοτάδι της αίθουσας άναψαν αναπτήρες δίκην μνημόσυνου. Οι μπάτσοι κοίταγαν σαν χαζοί.:blink:

Κωστα ησουν τυχερος γιατι το ειδες κατω απο οσο γινοταν ρεαλιστικες συνθηκες τοτε, σχετικα το πραγματικο γεγονος.

Μετα περιμεναμε πως και τι να το ξαναφερουν, δεν υπηρχαν βλεπετε βιντεα, dvd, blue ray και τετοια μπλιμπλικια. Το πετυχα καπου τελη δεκαετιας 70 σε ενα σινε κοντα στην Πλατεια Αμερικης.
Ελαχιστος κοσμος, ειμασταν στην εποχη της ντισκο και του πανκ, δεν υπηρχαν μαλλιαδες, ηταν περισσοτερο φορος τιμης για κατι ανεπαναληπτο που περασε και δεν το ζησαμε.

Στην Αμερικη κατι πηγε να γινει το 99 στο ιδιο μερος για τα 30χρονα, ηταν αποτυχια
e

 

[opsim]

Κωστα ησουν τυχερος γιατι το ειδες κατω απο οσο γινοταν ρεαλιστικες συνθηκες τοτε, σχετικα το πραγματικο γεγονος.

Μετα περιμεναμε πως και τι να το ξαναφερουν, δεν υπηρχαν βλεπετε βιντεα, dvd, blue ray και τετοια μπλιμπλικια. Το πετυχα καπου τελη δεκαετιας 70 σε ενα σινε κοντα στην Πλατεια Αμερικης.
Ελαχιστος κοσμος, ειμασταν στην εποχη της ντισκο και του πανκ, δεν υπηρχαν μαλλιαδες, ηταν περισσοτερο φορος τιμης για κατι ανεπαναληπτο που περασε και δεν το ζησαμε.

Στην Αμερικη κατι πηγε να γινει το 99 στο ιδιο μερος για τα 30χρονα, ηταν αποτυχια
e

Συμφωνώ απόλυτα. Οπότε για εμάς υπάρχει μόνο το dvd και το bluray.

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Πάντως σήμερα, δεν το ξαναβλέπω.
Με πολύ μεγαλύτερο ενδιαφέρον θα έβλεπα τα Monterey Pop και Gimme Shelter - της ίδιας εποχής.

 

[Γιώργος Κουν.]

Απάντηση: Re: Woodstock 2009

Πάντως σήμερα, δεν το ξαναβλέπω.
.

Eίναι που έχω χάσει την κασέτα (VHS), αλλιώς... :guitarist:

 

[superfly]

το’χα δει σε βιντεο πιτσιρικας 19-20 χρονων.απο τοτε το ξαναδα,αλλα θυμαμαι παντα την πρωτη φορα.
τοτε που μου ειχε κανει εντυπωση o Alvin Lee,o Hendrix και οι Who.Mε τους υπολοιπους βαρεθηκα αλλους πιο πολυ και αλλους πιο λιγο.
Και παντα ειχα την απορια,και το ονειρο,τι θα γινοταν αν ανεβαινε εκει ο σαμανος με τη φυλη του...

 

[aviastos]

Ένα πολύ καλό και πολύ καλά παιγμένο κομμάτι, αν και όχι τόσο ρόκ.

http://www.youtube.com/watch?v=XnamP4-M9ko

Ανοίξτε ένταση! :music-smiley-005:

 

[Stellios papa]

Απάντηση: Re: Woodstock 2009

Γαμώ τις πολυτελείς εκδόσεις και τα blue ray.:aetsch:
Το είδαμε καταμεσίς στη χούντα, 1969 ή 1970, Κυριακή πρωί, προ-προβολή στο Παλλάς. Ολοι οι 'μαλλιάδες' της Αθήνας ήταν εκεί: ποτέ μου δεν είχα ξαναδεί τόσους πολλούς μαζεμένους. Απέξω μπατσαρία κι Αγιος ο Θεός, μας κοίταγαν με ειρωνικά χαμόγελα σαν νά'μασταν σκουλήκια. Ημουνα 15-16, με πήραν μαζί κάτι μεγαλύτεροι, μόλις έσκασε μύτη ο Χέντριξ όλοι μέσα στο σκοτάδι της αίθουσας άναψαν αναπτήρες δίκην μνημόσυνου. Οι μπάτσοι κοίταγαν σαν χαζοί.:blink:
Μου έφυγε ο τάκος θυμάμαι.
Μιά βδομάδα μετά πήγα και αγόρασα το Live At Leeds των Who.
'Well the young men...they got nothing in the world these days'.
Αυτό το καρναβάλι, ο Daltrey, μίλαγε στην καρδιά μου.
Κι από πίσω καταιγισμός.
Είπα 'εδώ είμαι!'

Στο σπίτι χαμός: 'με τους μαλλιάδες άρχισες παρέα...και δεν θα καταλήξουμε ωραία'...:lehrer:
Ποιός τους άκουγε...

θυμασαι την διαρκεια 1 ωρα και τριαντα λεπτα
κατακομμενο απο την χουντα .

μετα την ειδα μια μονο φορα μετα απο μερικα χρονια

και τωρα ηρθε η ωρα ξανα !

.

 

[nikos 1850]

Εμπρός Στέλιο!!

 

[Rostar]

Με τον Κώστα Λυμπερόπουλο, τον αδερφό μου το Δημήτρη, τον Βασίλη τον Ατάκα, τον Σύλβιο, τον Μάριο , την Γίτσα και την αδερφή της τη Λία, φύγαμε στις 5μιση τα ξημερώματα με το πρώτο λεωφορείο (Κυριακή πρωί) από τον Κόκκινο Μύλο για να κατέβουμε στο κέντρο, στο Παλλάς.
Είμασταν οι πρώτοι που φτάσαμε έξω από τα ρολλά του σινεμά. Καθήσαμε στα σκαλιά στις 6.10 και έπρεπε να περιμένουμε 3 ώρες μέχρι ν' αρχίσει η προβολή.
Σε μια ώρα είχαν φτάσει οι υπόλοιποι από τον τότε πληθυσμό που "ανακατευόταν" με rock στην Αθήνα. Μια παρέα σχεδόν ήμασταν όλοι. Σαν τη μύγα μες το γάλα της δικτατορικής παροχής εύπεπτων θεαμάτων.
Πάνω κάτω 300 άτομα ο κεντρικός πυρήνας.
Στις 8μιση, βέβαια, το πλήθος είχε ξεπεράσει τα 1500 άτομα και τότε μυρίστηκαν οι μπάτσοι το τι επρόκειτο να επακολουθήσει κι άρχισαν να φτάνουν οι πρώτες διακριτικές κλούβες...
Καταφέραμε και μπήκαμε μέσα, μόλις τα ρολλά άρχισαν να σηκώνονται σε ύψος 50 εκατοστών, σερνόμενοι στο πάτωμα.
Σε πέντε λεπτά η αίθουσα είχε γεμίσει και έπειτα από λίγο, οι παραπανίσιοι που ήταν απ' έξω είχαν διαλυθεί.
Στην παράσταση θα βρισκόταν κι ο σκηνοθέτης κι αυτό ήταν που την έσωσε.
Δεν τους έπαιρνε να ματαιώσουν το γεγονός και να κακοκαρδίσουν έναν επώνυμο Αμερικανό πολίτη, που είχε κλείσει δωμάτιο στο "Μεγάλη Βρεττανία"...
ΗΤΑΝ Η ΠΡΩΤΗ ΑΥΘΟΡΜΗΤΗ ΑΝΤΙΔΙΚΤΑΤΟΡΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΠΟΥ ΕΓΙΝΕ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΧΩΡΙΣ ΕΜΦΑΝΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΕΝΑΥΣΜΑ.
Στη διάρκεια της προβολής ακούστηκαν τα μύρια όσα, ιδιαίτερα με το Freedom του Richie Havens. Όλη η αίθουσα σειόταν...
Πιο πολύ ζούσαμε το όλο γεγονός του Παλλάς παρά παρακολουθούσαμε την κινηματογραφική αποτύπωση του Woodstock. Είχε στηθεί ένα αλλιώτικο, κλειστό "πανηγύρι" πέραν πάσης υποψίας από αυτούς που το προγραμμάτισαν.
Τα μετά την προβολή επίσης γοητευτικά. Ξύλο και κυνηγητό στο κέντρο.
.....
Δεν θέλω να συνεχίσω περισσότερο.
Δυστυχώς δεν έχω το χρόνο να παρακολουθώ το υπέροχο AVClub πολύ συχνά.
Όλοι όμως εσείς πού έχετε την τύχη να βρίσκεται στην παρέα σας, ο πολύ καλός μου φίλος Κώστας Λυμπερόπουλος, απολαύστε τον, γνωρίζοντας ότι είναι ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ από τους σκαπανείς της διάδοσης του rock στην Ελλάδα.
Όταν ο Λυμπερόπουλος μίλαγε στο σχολείο για Doors, οι παρευρισκόμενοι έριχναν το βλέμμα τους σε...πόρτες. Όταν μίλαγε για Soft Machine, κοιτούσαν στο δρόμο για κανένα καινούργιο μοντέλο από μηχανάκι κι όταν αναφερόταν σε King Crimson, έριχναν τη ματιά τους στους τοίχους της τάξης εκεί που ήταν οι φωτογραφίες των εστεμμένων... no more comments.
Μετά την ταινία, αργήσαμε να ξανακατεβούμε στο Σύνταγμα για κάτι το ιδιαίτερα σημαντικό, μέχρι τον Οκτώβριο του 1971, οπότε μας πήρε από τα σκαλοπάτια του "Μεγάλη Βρεττανία" το πουλμανάκι με τη ...Διοίκηση της Inter, για να μας μεταφέρει στα επίσημα του γηπέδου της ΑΕΚ, ως επίσημους προσκεκλημένους υποστηρικτές της Ιταλικής Ομάδας, στο ΑΕΚ-INTER, κάνοντας πράξη μια από τις πιο παράτολμες νεανικές τρέλες μας, μια από τις πιο "hard rock" αποκοτιές μας...
Αυτό όμως είναι άλλου Thread ευαγγέλιο...

Καλή Κυριακή σε όλους σας.

 

[Stellios papa]

Rostar
μ αρεσεις πολυ ..
που εισαι κρυμμενος ?



.

 

[Κάλλη Συνοδινού]

Re: Απάντηση: Woodstock 2009

Όταν ο Λυμπερόπουλος μίλαγε στο σχολείο για Doors, οι παρευρισκόμενοι έριχναν το βλέμμα τους σε...πόρτες. Όταν μίλαγε για Soft Machine, κοιτούσαν στο δρόμο για κανένα καινούργιο μοντέλο από μηχανάκι κι όταν αναφερόταν σε King Crimson, έριχναν τη ματιά τους στους τοίχους της τάξης εκεί που ήταν οι φωτογραφίες των εστεμμένων... no more comments.
[/quote]

Μερικές φορές, είναι καλό κάποια πράγματα να μην είναι για όλους, ας μην ακούν όλοι doors, Jethro Tull,King Crimson, βλέπετε που καταλήγουν τα "προϊόντα" ευρείας κατανάλωσης. Πάντως, μερικά χρόνια μετά, θυμάμαι έναν αντίστοιχο χαμό στο Αττικόν, με την ταινία των Led Zeppelin "the song remains the same", εδώ βέβαια κατά την προσφιλή μας συνήθεια παίχτηκε με τον τίτλο ένα Ζέπελιν γεμάτο τραγούδια, πρέπει μόλις να είχα μπει στο Γυμνάσιο τότε...οι ουρές μέχρι έξω, δεκάδες όρθιοι, άρα, πάντα υπάρχει ένα κοινό που ξέρει τι πρέπει να ακούει, και το κάνει, όποτε έχει την ευκαιρία .

 

[Κωστας Λυμπεροπουλος]

Re: Απάντηση: Woodstock 2009

ο πολύ καλός μου φίλος Κώστας Λυμπερόπουλος,

Καλημέρα Γιάννη.
Δεν σε ξεχνώ ποτέ - αλλά προχθές σας θυμόμουν όλους πολύ έντονα: έπαιζα το White Room των Cream και θυμόμουν την πρώτη φορά, εκεί, στο σπίτι του Τάκη.
First cut is the deepest.

Να είσαι πάντα καλά :ernaehrung004:

 

[oldman]

Εν είδη μνημόσυνου παίζονται πολλές ενημερωτικές εκπομπές για το Woodstock αυτή την περίοδο στα κανάλια.
Πιο ενδιαφέρον από τις αναμνήσεις έχει ο απολογισμός αυτών που συμμετείχαν.
Με συγκλόνισε η απολογία ενός από τους συμμετέχοντες που είπε ότι στην πραγματικότητα ποτέ δεν ανησύχησε το καταστημένο από το κίνημα αυτό, διότι ήξερε ότι αφού τα ναρκωτικά είχαν τον πρώτο λόγο, δεν επρόκειτο να πάει πολύ μακριά.
Τα παιδιά όμως της αστικής και της άρχουσας τάξης που στο πρόσωπο του κατεστημένου έβλεπαν τους γονείς τους και ήθελαν να κάνουν την επανάστασή τους εναντίον τους, όταν επέστρεψαν σπίτι τους, βρήκαν κατανόηση και επιστημονική ψυχολογική υποστήριξη από το περιβάλλον τους και θεραπεία σε πανάκριβες ελβετικές κλινικές.
Σήμερα κυβερνούν τον κόσμο μας και σαν ανάμνηση έχουν κρατήσει τις καλές στιγμές του κινήματος, προβάλλοντας το σαν άλλοθι του ότι στα νιάτα τους ήταν επαναστάτες.
Για τα παιδιά όμως της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων τα πράγματα δεν ήταν καθόλου ρόδινα. Αν δεν πέθαναν από την χρήση κατέληξαν στις φυλακές όπου και η κατάστασή τους φυσικά επιδεινώθηκε.
Αυτοί που την γλύτωσαν έγιναν αναγκαστικά γρανάζια του κατεστημένου.
Γρανάζια μιας μηχανής που την διοικούν οι πρώην σύντροφοί τους από το Woodstock

 

[Τσάκωνας Βασίλης]

Απάντηση: Re: Απάντηση: Woodstock 2009

... μερικά χρόνια μετά, θυμάμαι έναν αντίστοιχο χαμό στο Αττικόν, με την ταινία των Led Zeppelin "the song remains the same", εδώ βέβαια κατά την προσφιλή μας συνήθεια παίχτηκε με τον τίτλο ένα Ζέπελιν γεμάτο τραγούδια, πρέπει μόλις να είχα μπει στο Γυμνάσιο τότε...οι ουρές μέχρι έξω, δεκάδες όρθιοι, άρα, πάντα υπάρχει ένα κοινό που ξέρει τι πρέπει να ακούει, και το κάνει, όποτε έχει την ευκαιρία .

Το ίδιο συνέβη και στο RadioCity (Θεσσαλονίκη) με το "ένα Ζέπελιν γεμάτο τραγούδια". Χωρίς κλούβες και τα σχετικά, φυσικά. Όμως οι rock συναθροίσεις δεν ήταν κολάσιμες πλέον, γιά την ακρίβεια στον πληθυσμό των νεολαίων ήταν γνωστή η κόντρα ροκάδες vs τσινάρια. Ήταν σπουδαία η παράσταση γιά τα δεδομένα της εποχής, όμως δεν αναφέρθηκα σε αυτήν σ'αυτό το νήμα γιατί σίγουρα απέχει πολύ. Τους ζηλεύω που το έζησαν