Με αφορμή παρακείμενου θρεντ (επιλογή ξύλου για ηχείο) θα ήθελα να κάνουμε μια κουβεντούλα, να αραδιάσουμε τις απόψεις μας σχετικά.
Πρέπει να βλέπουμε το ηχείο ως μουσικό όργανο? Η καμπίνα του πρέπει να ακούγεται ή να μη συμμετέχει στο ακουστό φάσμα?
Προσωπικά μετά την καθιέρωση των magnepan στο σαλόνι μου, άρχισα να "βλέπω" καλύτερα τις διαφορές στα ηχεία-κουτιά.
Υπάρχουν ηχεία στα οποία καταλαβαίνω έντονα το συντονισμό της καμπίνας αλλά αυτός έρχεται ευχάριστα (σε συνδυασμό του σημείου κρος που έχει επιλέξει ο σχεδιαστής).
Τέτοια τρανταχτά παραδείγματα είναι τα αγαπημένα μου Chario Millenium II και τα Sonus faber grand piano (τα πρώτα).
Ο συντονισμός της καμπίνας ερχόταν σε σημείο που δε καπέλωνε φωνές και όργανα.
Σε αντίθεση με τον Ερμή της audiospectrum όπου ο συντονισμός της καμπίνας του ήταν το λιγότερο...ανεξέλεγκτος και απρόβλεπτος. Μάλλον δεν είχε μόνο ένα σημείο συντονισμού αλλά περισσότερα. Εκεί μου ακουγόταν χάλια. Για να είμαστε και δίκαιοι βέβαια είναι πολύ δυσκολότερο να τιθασεύσεις μια τεράστια καμπίνα, μη λέμε ότι να'ναι. Αλλά το αποτέλεσμα "δεν ερχόταν" με τίποτα. Ούτε με στήριξη, με καλώδια, με τοποθέτηση στο χώρο, με διαφορετικούς ενισχυτές...
Παίζουν λοιπόν ρόλο α) η σχεδίαση του ηχείου, β) τα υλικά της καμπίνας, γ) η ποιότητα συναρμογής της καμπίνας δ) δε ξέρω κι εγώ τι άλλο.
Ποια η άποψη σας στο θέμα? Θέλετε την καμπίνα να ακούγεται? Θέλετε να μην ακούγεται? Θέλετε να μην υπάρχει καν? :ears:
Πρέπει να βλέπουμε το ηχείο ως μουσικό όργανο? Η καμπίνα του πρέπει να ακούγεται ή να μη συμμετέχει στο ακουστό φάσμα?
Προσωπικά μετά την καθιέρωση των magnepan στο σαλόνι μου, άρχισα να "βλέπω" καλύτερα τις διαφορές στα ηχεία-κουτιά.
Υπάρχουν ηχεία στα οποία καταλαβαίνω έντονα το συντονισμό της καμπίνας αλλά αυτός έρχεται ευχάριστα (σε συνδυασμό του σημείου κρος που έχει επιλέξει ο σχεδιαστής).
Τέτοια τρανταχτά παραδείγματα είναι τα αγαπημένα μου Chario Millenium II και τα Sonus faber grand piano (τα πρώτα).
Ο συντονισμός της καμπίνας ερχόταν σε σημείο που δε καπέλωνε φωνές και όργανα.
Σε αντίθεση με τον Ερμή της audiospectrum όπου ο συντονισμός της καμπίνας του ήταν το λιγότερο...ανεξέλεγκτος και απρόβλεπτος. Μάλλον δεν είχε μόνο ένα σημείο συντονισμού αλλά περισσότερα. Εκεί μου ακουγόταν χάλια. Για να είμαστε και δίκαιοι βέβαια είναι πολύ δυσκολότερο να τιθασεύσεις μια τεράστια καμπίνα, μη λέμε ότι να'ναι. Αλλά το αποτέλεσμα "δεν ερχόταν" με τίποτα. Ούτε με στήριξη, με καλώδια, με τοποθέτηση στο χώρο, με διαφορετικούς ενισχυτές...
Παίζουν λοιπόν ρόλο α) η σχεδίαση του ηχείου, β) τα υλικά της καμπίνας, γ) η ποιότητα συναρμογής της καμπίνας δ) δε ξέρω κι εγώ τι άλλο.
Ποια η άποψη σας στο θέμα? Θέλετε την καμπίνα να ακούγεται? Θέλετε να μην ακούγεται? Θέλετε να μην υπάρχει καν? :ears:
